Huis van Cara- Rijk van de Waterman

Cara veegde een traan van haar wang. 'Ja alleen het is zo raar.' zei Cara. Ze had nooit verwacht dat ze dit huis ooit zou verlaten en al helemaal niet dat ze inplaats daarvan naar het dertiende zou verhuizen. Maar ze wou het nu wel. Alleen zat ze nog met het probleem van haar zus. Ze zou haar verschrikkelijk missen.

Raiden liep naar Cara toe en gaf haar een knuffel. ´´Je wend er wel aan´´ zei hij rustig. Hij keek haar recht in de ogen aan en pobeerde lief te glimlachen. Hij snapte goed wat ze voelde en vond het niet erg. Al kon zijn hart het niet aan om haar te zien huilen. Misscien was het egoistisc maar daar kon Raiden nu niet aan denken.

'Dat weet ik, ik wou alleen dat er een manier was om mijn zus ook mee te nemen.' zei Cara. Ze wist dat ze haar hart brak door weg te gaan maar ze wist ook dat ze het zou begrijpen. Ze zou het niet goedkeuren maar er gelukkig wel begrip voor hebben. En dat omdat ze om elkaar gaven en elkaar gelukkig wouden zien.

Raiden wou wel voor stellen om gewoon haar zus mee te nemen maar hij wist zelf dat de reis moeilijk was. En dat misschien haar zus helemaal niet mee wou gaan. ´´Zullen we dan maar langs haar gaan dan kan je afscheid nemen´´ vroeg Raiden met een glimlach. De jongens konden wel wachten een paar uur of dagen.

Cara knikte al wist ze dat haar zus haar niet zo makkelijk meer liet gaan als ze afscheid zou komen nemen.´Maar dan gaat het wel wat lastiger worden om weg te gaan.´ zei Cara eerlijk tegen hem. Ze wou niet dat hij het deed omdat zij het wou maar het ook echt zelf wou.

´´J weet dat ik alles voor je doe´´ zei hij rustig. Hij was wel niet zo sterk meer als eerst maar toh zal hij alles wat hij kon doen om Cara gelukkig te maken. Dat gold ook wel voor de jonges natuurlijk. ´´Het is jouw keus´´ vervolgde hij rustig. Hij was al blij genoeg met de beslissing dat ze naar het dertiende ging. Dus zou niets meer deze dag verpesten.

'Dan wil ik naar haar toe. Ik moet het zelf aan haar vertellen. Maar ik wil wel vragen of jij en ook de jongens met me meegaan.' zei Cara tegen hem. Ze stopte ondertussen de foto weer in het doosje en stopte ook het doosje in haar tas.Er zat nog veel meer in het doosje maar ze had geen zin om dat ook allemaal te gaan bekijken. Ze omhelsde Raiden. In zijn oor fluisterde 'Ik hou van je.'

´´Tuurlijk gaan we mee´´ zei Raiden rustig. Hij vond het helemaal niet erg en had het idee dat de jongens al blij genoeg waren met het idee om naar huis te gaan. ´´Ik ook van jou´´ zie Riaden met een brede glimlach. Hij wist dat alles wel goed ging komen en had er volste vertrouwen in. Uiteindelijk bukte hij zich en kuste haar weer vol met passie.

Cara kuste hem vol passie terug. Ze hield echt heel veel van hem en als haar zus dat zag moest ze haar wel laten gaan. En wat haar betreft zou haar zus ook meemogen maar ze dacht niet dat ze dat graag zou willen. Ze verloor zich even in de kus omdat ze dat zelf wou. Het was even nodig om nergens dat alleen aan hun twee te denken. Toen hoorde Cara beneden iets op de grond vallen en hoorde dat het brak. Ze liet Raiden los en keek een beetje geschrokken.

Raiden genoot van de kus maar net als Cara liet hij los toen hij iets hoorde vallen. Goed luisterde hij naar de andere geluiden. Hij kon goed een huilende Mark herkennen en een grommende corigerende Mars. ´´We kunnen maar beter gaan kijken´´ zei Raiden. Hij liep al vast naar dce deur maar hield Cara haar hand stevig vast.

Cara liep snel naar beneden terwijl ze de hand van Raiden nog steeds stevig vast hield. Ze zag wat scherven glas liggen en ze zag Mark staan huilen. Ze liet de hand van Raiden los en liep op mark af. Ze nam hem vast en trooste hem. 'Het is niet erg.' suste ze hem. Het was ook niet erg omdat het een schaal was geweest waarvan ze er nog een stuk of tien had staan.

Raiden liep zo snel hij kon achter Cara aan. Hij keek van Mark naar Nicholas en Mars. Cara zou Mark wel troosten dacht Raiden. Daarom keek hij naar de andere twee. Mars had ondertussen nog een grote tas om zich heen met eten. Nicholas keek naar zijn kleine broertje, daarna naar Cara en dan naar Raiden. ´´We zijn klaar´´ zij hij zacht om het onderwerp ergens anders op te leggen.

Cara trooste Mark nog even en liet hem toen weer los om de scherven op te ruimen. Ze dacht aan wat haar moeder vroeger had gezegd. Scherven brengen geluk. Ze hoopte maar dat het waar was want dan zou ze met Raiden en de jongens gelukkig worden. Ze gooide de scherven in de prullemand en keek toen naar Raiden.

´´Niemand is gewond dus we kunnen gaan´´ zei Raiden mar. Hij zou dalijk wel vertellen dat ze eerst nog langs gingen bij de zus van Cara. Hij zette Mark tussen de tassen in zodat hij op Mars mee kon. Met vieren op Flash ou moeilijk worden. Al kon de helft ook bij Cara har draak. Maar daar dacht Raiden natuurlijk ff niet aan. Hij dacht alleen aan het geluk. Ondertussen liep hij naar buiten.

Cara liep naar buiten en daar lag Ghai al op hen te wachten. Ze stopte een paar tassen in de zadeltassen van Ghai. 'Wie gaat waar?' vroeg ze. Ze wou niet dat Flash overbelast werd door al het gewicht dus leek het haar slim om het te verdelen. Ze wist alleen niet hoe de andere daar over dachen.

Raiden duwde Nicholas ongemerkt naar Cara omdat die wel samen nog tijd konden gebruiken. Nicholas zuchtte omdat hij wist waarom Raiden dat deed. ´´Ik ga wel bij jou´´ zei Nicholas met een glimlach. Raiden stapte zelf op Flash en Mark bleef op Mars zitten. Flash pakte dalijk Mars op net zoals altijd. ´´Wij zijn klaar en jullie´´ vroeg Raiden.

Cara ging op de rug van Ghai zitten en wachte tot ook Nicholas achterop zat. 'Wij zijn klaar.' zei ze toen Nicholas achterop zat. Ghai klapt een paar keer met haar vleugels en steeg toen op. Ze vroe in haar gedachtes aan Cara waar ze heen moesten. Cara seinde terug dat ze haar haar zus moesten gaan. Ghai wachte tot ook Flasch in de lucht was.

Ook Flash begon met zijn vleugels te klappen en steeg op. Ondertussen nam hij meteen Mars mee omhoog. ´´Dames eerst´´ zei Raiden beleefd. Nicholas gaf hem een boze blik maar ze wisten allebei dat het een grap was.

gaan we ergens anders verder of eindigt het hier ?

denk eerst nog naar haar zus of slaan we dat over?? anders eindigd het hier.
_______________
Ghai vloog voorop. Dat was eigenlijk ook het logischte want Flash wist neit hoe ze bij haar zus zouden moeten komen. Ze vlogen redelijk snel maar dat maakte dacht ze niet heel veel uit. 'Vind je het fij =n om weer terug te gaan?'vroeg ze toen aan Nicholas.

het eindigt gewoon

oke