Huis van Cara- Rijk van de Waterman

´´Nu gaan we dat niet doen´´ zei Raiden indringend tegen Nicholas. Ze stonden voor de deur rzie te maken , Mark en Mars stonden achter hun. ´´Maar ik wil naar huis´´ riep Ncholas boos. Raiden wou nooit Nicholas of Mark wat op leggen maar hij wou ook niet Cara verlaten. ´´Nu kunnen we dat niet dus blijven we hier´´zei hij rustig. Nicholas wist dat hij er niets tegen kon doen daarom deed hij de deur open en stormde naar boven. Raiden zuchtte terwijl hij naar de bank toe liep.

Cara kwam vanuit de keuken naar binnen lopen. Ze had de hele ruzie gehoord en ze vond het niet leuk dat ze ruzie hadden. Vooral omdat ze wist dat het om haar ging. Of nou eigenlijk meer omdat zij ervoor zorgde dat zij niet meer naar huis konden. Ze ging naast Raiden op de bank zitten en keek hem aan. 'Het komt allemaal wel goed.' zei ze tegen hem. maar ook een beetje tegen haarzelf omdat ze zichzelf ook wou overtuigen.

Raiden kee glimlachend opnaar Cara. ´´Hij moet gewoon ewnnen aan het idee dat we niet terug kunnen´´ zei Raiden. Nu gebruikte hij eigenlijk het excuus geen geld maar eigenlijk wou hij bij Cara blijven. Hij gaf een klein kusje op haar hoofd terwijl hij zijn arm om haar heen sloeg. Mars en Mark liepen rustig naar boven om Nicholas te kalmeren.

Cara liet zich tegen Raiden aan glijden. Ze wou niet dat hij ruzie had met Nicholas. 'Ik vind het gewoon niet goed dat jullie ruzie hebben.' zei Cara tegen hem. Ze zou alles voor hun doen. Niet alleen voor Raiden maar ook voor Mark en Nicholas. Ze wist alleen niet hoe ze het voor elkaar zou kunnen krijgen dat Nicholas en Raiden kregen wat ze wouden.

´´Het ligt gewoon aan de leeftijd. Hij wil wat hij wilt en ik wil wat het beste is voor ons allemaal´´ zei Raidenn rustig. Hij wit dat hij egoistisch bezig was maar dat kon hem niet schelen. Hij wou nu de tijd met Cara samen genieten. Hij wist dat Cara nioet naar het dertiende wou gaan dus konden ze beter hier blijven. Ook al was Nicholas er op tegen.

Cara dacht daar even over na. 'Wat nou als hier blijven niet het beste voor ons allemaal is.' zei Cara tegen hem. Ze dacht er nog steeds over na. Wat nou als zij ook gewoon in het dertiende kon zijn en dan samen gelukkig met Raiden, Nicholas en Marc wonen. Wat als dat nou eens zou kunnen.

Raiden was verbaast van de reactie van Cara. Hij had niet verwacht dat ze dat zou gaan voorstellen. ´´Wat bedoel je precies´´ vroeg Raiden voor de zekerheid. Misschien ging zijn hoofd een heel andere kant in. Hij glimlachde nog steeds terwijl hij zijn enigste voet op de tafel zette. Het was niet beeefd maar Cara zei er wel wat van als het niet geod was.

Cara was veel te diep in gedachte om zich zorgen te maken over ene vieze tafel. 'Nou mischin is het wel beter voor ons om in het dertiende te wonen en niet hier.' zei ze een beetje twijfelend. Ze wou alles voor hun doen. Ze zou er alles voor op geven zolang ze maar bij hem kon zijn. Zolang ze maar niet meer alleen zou worden.

Raiden was nog steeds verbaasd met het besluit van Cara. ´´Weet je zeker dat je dat wilt. We kunnen altijd hier nog maanden blijven hoor. Je hoeft je zelf niets op te dwingen´´ zei Raien tegen Cara. Hij wou ook echt niet dat ze zich vberplicht voelde. Al was hij wel natuurlijk blij als ze met zijn alle naar het dertiende verhuisden.

'ik weet het zeker.' zei cara resolut. Al wist ze helemaal niets zeker maar goed zoals ze al eerder had gedacht. Ze had alles voor hun over. Ze kuste Raiden even. Kort maar vol van de liefde die ze voor hem voelde. Het maakte haar niet meer uit waar ze woonde al zou het voor haar ook wel een beetje lastig worden maar daar kwam ze wel over heen.

Raiden keek blij naar Cara. ´´Als j het zeker weet dan vind ik het niet erg´´ zei hij rustig. Hij was heel blij mee want dat betekende dat ze met zijn vieren ergens veilig gingen wonen. Al zou de rst van Raiden en Cara familie voor een tijdje niet zien maar dat had Raidn wel voor over. Ut het niets dook Mark glimlachend en liep naar hun toe. ´´Is het echt waar´´ vroeg hij voorzichtig.

Cara glimlachte naar hem. Hij had hun duidelijk afgeluisterd maar dat vond ze niet erg. 'Wat mij betreft wel.' zei ze nog steeds glimlachend. Ze keek daarna even glimlachend naar Raiden en toen weer naar Mark. Het deed haar goed dat ze hen gelukkig kon maken.

Mark sprong van blijheid op en neer. ´`We gaan naar huis´´ riep hij blij. Raiden stond op al hield hij nog steeds een hand Cara vast. ´´Mark doe wast rustiger´´ zei Raiden. Mark liep juichend weg naar de keuken. Raiden wist dat als Mark blij was honger had. ´`Ik stop hem maar snel voordta hij de kast leeg eet´´ zei Raiden. Hij gaf kort een kuse aan Cara en hinkte daarna achter Mark aan. Nicholas stond odnertussen onder aan de trap te luisteren naar alles.

Cara lachte. Het maakte haar niet uit als hij dat deed maar het zou toch niet zo slim zijn omdat hij dan hele erge buikpijn zou krijgen. Ze liep naar de trap en naar Nicholas. Ze keek hem even aan en vroeg zich af wat hij er van vond.

Nicholas keek op naar Cara toen zij voor hem stond. ´´Weet je zeker dat je dat wel wilt´´ vroeg hij koppig. Al zag je aan zijn gezicht dat hij wel dankbaar was als ht zou gebeuren. Hij wou graag terug naar het dertiende en dat liet hij makkelijk zien. Raiden had ondertussen Mark vast en hun lachde allebei in de keuken.

'Je moet weten dat ik alles voor jullie doe.' zei ze alleen maar. Ze zou het echt voor hun over hebben en hij moest er maar gewoon mee leven. 'Ik doe dit voor jullie.' zei ze toen tegen hem. Ze hield van hen en zou dus haar leven voor ieder van hen geven.

Nicholas moest moeite doen om zijn tranen op te houden uit izjn ogen. Hij liep naar Cara toe en gaf haar een dikke knufel. ´´Dank je wel´´ zei hij haast huilend. Hij was zo blij dat hij terug mocht. Ondertussen waren Mark en Raiden gestopt met lachen en keken allebei glimlachend naar Cara en Nicholas.

Cara omhelsde Nicholas stevig. Ze was blij dat hij zo blij was dat hij terug kon. Ze liet hem weer los en keek even achterom en zag Raiden daar staan. Ze was blij dat ze iedereen gelukkig kon maken. Alleen moest ze ook wel aan zichzelf blijven denken maar dat kwam later wel.

Raiden viel bijna om doodat Car hun zag. Mark en Mars , die snel was aan komen rennen, hem teen hielden. ´´Dank je wel jongens´´ zei Raiden terijwl hij weer recht ging staan. ´´Ik ga al vast spullen pakken´´ zei Mark terwijl hij naar boven stormde. Raiden wou hem eigenlijk tegen houden omdat hij dacht dat Cara wel wat tijd wou voor dat ze verhuisde. Hij keek haar vragend aan.

'Laat hem maar. We gaan zo snel mogelijk weg.' zei Cara tegen hem. Ze wou niet langer meer in het huis blijven omdat dat zou betekenen dat ze nog meer gehecht zou raken aan het huis. Ze wou zo snel mogelijk opnieuw beginnen.

Ook Nicholas liet los en rende naarboven. Raiden liep glimlachend naar Cara. `´Dan gaan we blijkbaar weer verhuizen´´ zei hij rustig. Hij was hel blij dat Cara mee wou gan. Het dertiende was helemaal niet zo slecht vooral omdat al het leger hier heen ging. Vol passie kuste Raiden Cara op haar mond.

Cara glimlachte. Ze kuste hem vol passie terug en liet he mtoe nheel even los. Ze liet haar hoofd op zijn borst rusten en luisterde naar zijn hartritme. Ze wou hem nooit meer kwijt. En ze zou er alles aan doen om hem bij haar te hoiduen. Ze had nu een besluit genomen wat haar hele leven zou veranderen.

Raiden genoot van het moment dat ze zo gewoon even konden blijven staan. Rustig stil staan bij hun geluk. Maar al snel kwam Mars naar onderen met drie tassen om zich heen gehangen. Daarna Nicholas en Mark die allebij ook een tas hadden. ´´We hebben ook Raiden spullen gepakt. Alleen nog Cara en eten´´ zeiden de jongens. Ze wisten niet wat Cara mee wou nemen dus daarom hadden ze niet gedaan.

'Doen jullie de keuken maar. Dan ga ik nog even naar boven.' zei Cara tegen hen. Ze kuste Raiden nog even vluchtig en liep toen naar boven. Ze liep naar haar kamer en opende die. Ze pakte een tas en stopte daar haar kleren in. Ze pakte een doos uit de ladekast en zette die voorzichtig op het bed. Ze opende hem en pakte de fotos die erin zaten eruit. Ze keek er even naar. Het was een foto van haar en haar zus. Er drupte een traan uit haar ogen op het bed.

Mark, Mars en Nicholas rende naar de keuken. Ze pakte zo veel mogelijk water in en wat eten die niet zou bederven. Raiden daar en tegen liep naar boven achter Cara aan. Hij stond bij de deur van haar kamer toen ze de foto vast had. ´´Weet je nog steeds zeker dat je dit wilt´´ vrog Raiden twijfelend terwijl hij dichterbij liep.