Huis van Cara- Rijk van de Waterman

Cara keek even bedenkelijk. 'Nog niet.' zei ze met een lach en ze trok hem zachtjes naar haar toe terwijl ze haar lippen weer op die van hem liet komen. Nog een kus en dan zou ze er over denekn of hij genoeg was gestrafd.

Raiden zake mar gewillig naar Cara en kuste haar weer vurig terug. Hij wist dat hij toch niet hier tegen verzetten. Hij wou het ten eerste niet en tweede zou Cara hem dan erger mischien straffen. Toch probeerde hij niet ruw te kussen maar teder. Wat moeilijk is als je zo grag wil kussen.

Cara kuste Raiden teder terug. Het was een geweldig gevoel. Telkens als ze hem zag of alleen maar aan hem dacht ging er een warme golf door haar lichaam heen. Ze was als een soort van verslaafd aan hem ze kon nu eenmaal niet zonder hem en zou dat ook nooit kunnen.

Raiden glimlachte. Hij was gelukigdat voelde hij. Maar hij wist ook da kleine dingen zo dit teder leven kon verwoestn. Toch wou hij daa nu zo weinig mogelik aan denken. Rustig ging hij verder mt de zoen. Hij ging ook weer verder met het strele van haar rug en hoofd.

Cara had haar ogen dicht en genoot intens van de kus. Ze streelde Raidens rug wetend dat het zo weer over kon zijn. Ze wist dat ze van elk moment moest genieten al leek het nog zo onbelangrijk ze moest genieten en houden van Raiden zolang het nog kon. Ze dacht er liever niet aan en gaf zich dus helemaal over in de kus.

Uiteindelijk was Raiden weer diegene die zich elf weer afstand maakte van Cara 'Dit was wel genoeg voor vandaag anders wordt je nog vewend'' ze hij glimlachend. Zijn hoofd zei het allemaal terwijl zijn hart er liever tegen in ging. Hij ging weer recht zitten en tok Cara voor het gemak mee. Hij wou haar niet los laten.

'En als ik nou eens verwend wil zijn.' zei Cara. Ze had nog geen genoeg van het gekus maar ze wist ook dat ze dat nooit zou krijgen. Ze hield Raiden nog steeds vast en keek hem aan met smekende ogen. Mischien zou he thelpen maar waarschijnlijk niet.

''Ja dat wil iedereen maar dat betekent niet dat je het vn zelf krijgt'' zei Raiden. Hij tikte op haar neus als straf dat ze verwend wil zijn. Ook om te zorgen dat de zielige blik weg ging. Raiden was er wel een tijdje bestand er tegen. Maar niet super lang. Hij hielt haar ondertussen ook nog seeds goed vast.

GROM had ik een heel verhaal valt het internet uit opnieuw dan maar he
________
Cara keek hem met een pruillipje aan. 'Als ik wacht krijg ik het vanzelf.' zei ze tegen hem. Haar moeder had dat vroeger ook altijd gezegd en ze geloofde dat nog steeds. Ze streelde zachtejs zijn rug en keek hem met smekende ogen en een pruilipje aan.

bale dat had ik ook eerst
-------------------------
Raiden kek expres de andere kant op omdat hij wist dat hij de verleidingtoch niet kon weerstaan. ''Dat bedoel ik met verwend raen'' zei hij oor degrap hoofschuddend. Hij zou nooit Cara bekritiseren. Dat wist hij zeker of hij moet boos zijn zoals eerst. Maar daar probeerde Raiden niet aan te denken.

Cara bleef met een pruillipje kijken en toen hij weg keek begon ze hem te kietelen. Ze kreeg altijd wat ze wou het kon makelijk en soms duurde het wat langer maar dat leverde meestal wel wat lol op zoals nu. Ze ging door met kietelen. En ze glimalcht iest nu.

Raide ws verbaast toen hij de gekietel voelde. Hij kon er al lang tegen. Je leert wel meer in de gevangenis. Toch proestte hij van het lachen uit voor Cara. Hij wou haar niet teleurstellen en het was ook wel grappig dat ze dacht dat hij er nog stedes niet tegen kon. Hi moest zo hard lacen dat hij aan de andere kant avn de bank om viel. Dit keer kon Cara boven op hem gaan liggen.

Cara viel met hem mee en ging boven op hem liggen ze hield op met kietelen en keek hem terverde aan. 'Zo dit is beter.' zei ze met een lach. Ze boog zich naar voren en kuste Raiden weer. Als ze zijn gedachtes had gelezen had ze zeker een beetje boos gekeken maar dat had ze niet gdedaan dus was het nog steeds gezellig.

Raiden dachtheel even er andat hij dalijk verkcht wer oor Cara.Maar bedacht dat het niet kon omdat hij het zelf ook zou ilen.Hij sloegonder het kussen izjn armen om ar een. Hij was niet meer zo wendbar mdat hij zijn been kwijtwas dus konhij haar alleen maarstrelen en gewoon terug kute tot Cara genoeg had.

Cara was blij dat hij haar niet van zich afduwde. Het kon maar zo zijn dat hij er even genoeg van had en ze zou dat dan ook respecteren. Ze streelde zijn hoofd en ging door zijn haar. Ze genoot van de kus en verloor zich er weer in. Ze glimlachte terwijl ze Raiden liefdevol kuste.

Raiden glimlachde ook door de kus. Al streelde hij haar over haar rug. Hij deed al zijn moeite om niet aan vieze geachtes te denken ofuit te voeren. -Nee alleen kussen nu- dcht hij bijzich zelf. Toch genoot hij er ook wel van. Al moet hij wat meer zelfbeheerzing doen dan Cara. Tenminste dat leek zo.

Cara wou eigenlijk wel meer maar omdat Raiden had gevraagd of ze weer bij het daten zouden beginnen hield ze zich in. Ze moest zichzelf echt met moeite inhouden maar ze deed het voor Raiden. Ze hield van hem dus zou ze eigenlijk alles voor hem doen. Hoe moeilijk het ook voor haar zou zijn.

Uiteindelijkkon Raiden het niet meer houden. Hij duwde Cara een beetje naar achteren. ''We moeten nu stoppen voor dat ik niet meer kn stoppen en we verder gaan dan kussen'' zei hij indringend. Hij wou het niet maar wist dat hij niet genoeg zelf contole had om nnog meer te kussen. Hij had 7 jaar inde gevangnis zonder een vrouw gezeten. Hier had hij nog een paar on gehad. Maar een naht met echt passie me Cara. Dus lang zou he niet duren voorat hijzich toe gaf aan lust.

'Oke.' zei Cara. Ze vond het jammer en waarschijnlijk was dat ook wel te merken mar ze accepteerde het wel. Als hij het niet wou moest hij dat zeggen dat had ze altijd zo gevonden. Kenji was daar toen ook niet klaar voor geweest en dat had ze ook geaccepteerd dus dat van Raiden accepteerde ze helemaal. Cara gleed van hem af en ging weer op de bank zitten.

Ra merkte dt Cara er niet blij mee was. Maar dit was het beste voor nu. Ook hij ging recht zitten en gaf een kusje op haar voorhoofd. ''Als je lief bent dankunnen we later misscheien wel verder gaan'' zei hij. Hij wist hetniet zkeer maar hij wou gewoon Cara opvrolijken. Dat deed een vriendje tenminste in zijn ogn.

'Ik ben altijd lief.' zei Cara. 'Maar het maakt niet uit ik ben heel geduldig.' zei ze terwijl ze tegen Raiden aankroop. Ze zou wachten net zo lang tot hij er klaar voor was. Ze vond het vervelend maar ze kon wachten dat had ze eerst ook al zes jaar gedaan dus een paar dagen of weken of zelfs maanden meer maakte niet uit.

Raiden glimlachde half omdat hij merkte dat ze al een stukje blijer werd. ''Dat klopt'' zei hij zachtjes in haar oor. Daarna keek hij naar de kaarten op de grond. ''Ik denk datdit potje is afgelopen'' zei hij omdat je allebei hun kaarten kon zin. Je zag goed dat ara betere kaarten had als Raiden. HIj had dus geluk dat het potje niet verder ging. Dit keer moest hij een grijns weg duwen.

'Ik denk dat inderdaat ook maar aan de kaarten te zien had ik wel gewonnen.' zei ze met een grijns. Ze vond he teingenilj kwel jammer dat het niet verder ging want dan had ze zeker gewonnen maar goed het maakte ook niet heel veel uit
______________
moet eten...

''Jammer at het niet telt'' zei Raiden die nu ee grijns niet meer kon onderdrukken. Hij had ook soms te veel geluk dacht hij. Voorbeeld nu net als hij verloor stopte het spelletje. Al gaf hij Cara wel credit omdat ze anders had gewonnen.

'Ik vind dat het gewoon telt anders vind ik het gemeen.' zei Car amet een grijns. Ze pakte alle kaarten weer en schudde ze. Ze gaf Raiden weer zeven kaartne. 'Dan win ik nu toch gewoon.' zei ze met een grijns tegen hem.