Huis van Cara- Rijk van de Waterman

Riden geloofde niet echt dat het goed ging. Dat kon ook niet als je zo hard schreeuwde. ´´Wil je vertellen waarom je schreewde´´ vroeg Raiden poes lief. Als ze het niet wou vertellen zou Raiden niet verder vragen. Al zou hij niet meer vanacht kunnen slapen. Dacht Raiden maar dat was hij ook wel gewend dus was het niet zo erg.

'Als je belooft niet in paniek te raken.' zei Cara meteen. Ze wou het best vertellen maar ze wist niet hoe Raiden ging reageren en ze dacht ook niet dat hij het heel leuk zou vinden. Het was nou niet echt een nachtmerrie waar al haar geliefde goed van af kwamen maar goed als Raiden het wou weten.

Raiden keek Cara glimlachend aan. ´´Natuurlijk zou ik dat niet doen´´ zei hij terwijl hij kort haar een kus op de mond gaf. Hij was blij dat Cara tenminste durfde te vertellen wat er was. Hij hoorde boven dat Mars naar Mark liep om hem weer in slapa telaten vallen. De jongens waren ook wakker geworden maar Mars zorgde wel voor hen.

'Ik had een nachtmerrie ik droom de dat...' zei Cara terwijl haar stem stokte. Ze had nooit echt verteld over haar nachtmerries. 'Dat je vermoord werd door Kenji en dat de jongens daarna Kenji probeerde aan te vallen waardoor iedereen dood ging en ik alleen achterbleef.' zei Cara terwijl ze de tranen probeerde tegen te houden. De jongens waren vroeger niet in haar nachtmerries geweest en dat was voor haar dus nieuw.

Raiden probeerde Cara te toosten door een goede knuffel en haar rug te strelen. ´´Sst Kenji zou adt niet doen en anders zou ik het toch niet laten gebeuren´´ zei Raiden op beurend. Dan zou hij de jongens en Cara weg sturen. Zijn leven vond hij minder belangrijk dan van zijn familie maar dat zei hij natuurlijk niet.

Cara snikte. Het voelde prettig om het eindelijk aan iemand te kunnen vertellen. En het was zeker ook fijn dat die iemand Raiden was. Ze voelde zich een stuk opgeluchter en Cara knuffelde Raiden terug. Ze snikte nog even en hield toen op ze keek met haar rode ogen naar Raiden.

Raiden keek Cara revht terug aan. Hij stopte een paar plukken haren die voor haar gezicht hingen weg. Al was het bij hem erger dan bij Cara. ´´Het komt allemaal goed´´ zeihj nog sussend. Weer boog hij voor over om haar te kussen. Dit keer was het een franse kus en bleef hij met zijn mond bij die van haar.

Cara kuste hem terug. Dat hij zei dat het goed kwam deed haar veel goed. Ze voelde zich beter alleen maar door die woorden. Ze hield hem stevig vast terwijl ze hem kuste. 'Sorry dat ik je wakker heb geschreeuwt.' zei ze. Ze wist dat het als hij vaker bleef slapen nog vaker zou gebeuren.

''Hindert niets , het komt ook gedeeltelijk door mij dat je zo droomde. Dus het is helemaal niet erg'' zei Raiden. Hij pakte Cara stevig vast. Op de grond lag een waterplas omdat hij in zijn slaap niet het water vast kon houden bij zijn been. Maar dat kon hij makkelijk weer weg halen dus was hij er niet bezorgd om.

Cara zei niets meer en keek alleen maar naar Raiden. Ze voelde zich nog steeds schuldig dat hij zijn been was kwijtgeraakt al wist ze niet precies hoe dat was gekomen. Ze wis tniet eens of ze er wel iest mee te maken had maar als zij niet met Kenji was geweest dan had hij nu waarschijnlijk zijn been nog gehad.

Raiden keek glimlachend naar Cara. ''Denk je dat je vanavond nog kan slapen'' vroeg hij . Anders wst hij misschien wel iets aders wat ze konden doen. Al was het misschien niet verstandig met de jongens boven. Maar die werden toch wel weer door Mars gekalmeerd en in slaap gewiegd voordat ze onder kwamen.

'Het zou wel lukken maar goed niet en ik zou jou weer wakker maken dus ik denk het niet.' zei Cara eerlijk. Het maakte haar niet uit wat ze gingen doen zolang ze maar samen met raiden was vond ze het goed. Ze legde haar hoofd weer op zijn schouder en knuffelde hem.

Raiden glimlachte en hield Cara stevig vast. Niet op de wurg manier maar op de lieve manier. ''Dan slaap ik ook wel niet'' zei raiden lief tegen Cara. Hij was het eigelijk ook niet van plan. S'morgens zou hij vroeg op staan om te trainen met het been. S'avonds was hij altijd te achterdochtig om te slapen.

Cara glimlachte lichtjes. Nu ze niet meer sliep was het allemaal weer goed en wist ze ook dat de nachtmerries nep waren. Ze kuste Raiden innig en voelde haar hart nog steeds een slag overslaan als ze hem kuste. Ze streelde zijn borst en hield hem stevig vast.

Raiden kuste ook vurig terug. Hij streelde nog steeds Cara haar rug. Als elke dag zo wrd zou hij het niet erg vinden. Al wist hij dat het nooit zo kon gaan voor altijd. Hij was geen kind meer dus kon hij de realitijd goed onder ogen komen. Al deed het pijn soms. Daarom duwde hij Cara toch weg van zijn mond. ''Sorry nu moet ik gaan'' zei Raiden verontschuldigend. Hji maakte snel het waterbeen en liep naar het toilet.

____________________-
Ik speel realistisch ze gaan naar de wc.

Hahaha lekker dan...
____

Cara wachte op raiden en keek even door het huis. Het was raar om hier weer met Riaden te zijn maar niet op een verkeerde manier. Het voelde goed. Ze dacht even aan de avond dat ze hier met kenji was geweest. Het was een mooie avond geweest maar niet een waar je een liefdesrelatie op kon bouwen. Het was meer als vrienden geweest dacht ze alleen wisten e dat toen nog niet.

Raiden ging snel naar de toilet. Hij keek ondertussen naar een spiegel die er toevallig hing (hopelijk). Misschin was hij wel weg gevlucht omdat hij het meestal kon op houden. Hij was blij met de relatie met Cara maar wou dit keer niet meer zo snel gaan. Dan duurde het misschien wel langer. Alleen moest hij dat Cara nog vertellen.

Cara wist niet waar ze nu aan moest denken. Op een of andere manier bleef Kenji haar gedachtes maar plagen en ze wist dat ze het daar nog over moest hebben met Raiden ze wist alleen niet hoe. Ze wou hem vragen met haar mee te gaan als ze het ging vertellen maar ze wist niet hoe de reactie van Kenji zou zijn maar ze wist wel dat als hij boos werd ze niet wou dat Raiden in de beurt was. Maar aan de andere kant wou ze ook niet alleen met Kenji zijn als hij boos zou worden ook al wist ze dat hij haar geen pijn zou kunnen doen.

Netjes waste Raiden zijn handen nadat hij klaar was. Daarna liep hij weer met een halve glimlach naar Cara toe. Hij ging weer op de bank zitten en bijna meteen viel de waterbeen uit elkaar. Het was moeilijko het vast te houden en als het niet nodig was deed Raiden dt ook niet. ''Ik moet je wat vertellen'' begon Raiden rustig terwijl hij ara aan keek.

Cara keek hem aan. Haar lichaam raakte een beetje in paniek. Als mensen dat zeiden wou dat meestal zeggen dat ze iets te zeggen hadden wat niet zou leuk was. Ze hoopte dat het niet aan haar gezicht te zien was dat ze in paniek schoot. 'Oke.' zei ze. Dat was het enigste wat ze uit haar mond kon krijgen.

Raiden zag dat ze in paniek schoot maar dat was helemaal niet zijn bedoeling. Hij tilde zijn hand op en legde het op Cara haar wang. ''Maak je maar geen zorgen , het is niet zo erg'' zei hij rustig. Tenminste je ko het erg vinden maar Raiden dacht dat dit voor nu het beste was. ''Ik denk dat we beter rustiger aan kunnen doen dit keer'' zei hij rustig. ''Ik blijf hier wonen met de jongens en je bent net zo veel hun moeder als ik hun vader ben. Maar wij kunnen beter beginnen met date eerst'' legde Raiden uit met een zachte glimlach.

------------------------
Weet je hij lijkt eigenlijk wel op Kaname van vampire knight , wat ik toevallig zit te lezen.

Cara dacht na over wat hij zei. Eerste wat hij zei leek het alsof ze een echt gezin gingen vormen en dan begon hij over daten. Het was voor sommigen waarschijnlijk verwarend geweest maar Cara begreep het. 'Oke ik denk dat dat wel een goed plan is.' zei Cara voorzichtig. Het was gelukkig niet zo erg asl ze had gedacht waardoor ze in paniek was geraakt.

______
hmmm ken ik niet... ik zit nu Evermore te lezen..

ken je hem echt niet , van de beste anime ever en ik zitnu de manga te lezen
_---------------------------
Raiden glimlachte omdat hij blij was dat Cara hetbereep. Dat ze tenminse niet boos weg liep zo as eerst. Dat was een goed teken dat ze allebei waren opgegroeid en echte volwassenen waren. Hij gaf haar een kus op de wang en ging daarna weer recht zitten. ''Zullen we dan maar gaan kaarten'' zei Raiden met een speelse glimlach.

'Is goed ik zou alleen niet weten waar de kaarten liggen en of ik ze uberhoupt nog wel heb.' zei Cara met een glimlach. Ze moest hem nog vragen of hij met haar mee wou en ook wou ze hem nog advies vragen maar ze vond het niet het goede moment en ze zou het dan wel later vragen.

_____
Slecht he maarik kijk eigenlijk nooit anime en ik lees ook geen manga ja ik weet is heel slecht...

dus ook een death note ?
---------------------------------
Raiden glimlachte en leunde naar voren. Hij deed net als of hij iet achtr Cara haar oor pakte. ''He kijk daar zijn ze'' zei Raiden met eenhalve glimlach. Zelf vnd hij het een oude afgezaagde grap maar hij deedhet toch. De kaarte waren oud dat zag je meteen maar Raiden had ze ook nog van de tijd dta hij in de gevangenis zat.