Huis van Marc en Anique- Rijk van de maagd.

Marc hield Bailey stevig vast. Hij wou haar niet meer laten gaan en wou ook het gevoel van geluk niet meer weglaten glippen. Door haar wist hij weer wat verliefd zijn was of zelfs gelukkig zijn. Hij glimlachte liefdevol naar haar en drukte daarna een kus op haar lippen.

Bailey glimlachte lief en kuste hem zachtjes terug. Ze ging een klein stukje overeind zitten en haalde even een hand door haar haren die helemaal warrig waren. Ze grinnikte en probeerde haar ochtendkapsel een beetje weg te halen. Ze keek met een kleine glimlach naar hem.

Hij kuste Bailey liefdevol en keek haar toen met een glimlach aan. 'Wil je wat eten?' vroeg hij. Zijn stem was voor het eerst sinds tijden weer een beetje vrolijk. Een paar jaar lang had er een vleug van rouw in gezeten maar die was nu nergens te bekenen.

Bailey dacht even na en knikte toen. 'Ja, dat is goed hoor.' Zei ze en stapte het bed uit. 'Kan ik even douchen?' Vroeg ze aan hem terwijl ze haar ondergoed pakte en glimlachte. Kirara zou vast blij voor dr zijn dat ze een liefde in haar leven had gevonden en dat iemand nu op haar zou passen inplaats van een zwarte raaf.

'De douch is aan de overkant van de gang.' zei Marc met een lach. Hij drukte nog een kus op haar mond en trok toen snel zijn kleren aan. Daarna liep hij naar de keuken en pakte wat eieren bacon en wat sneedjes brood. Hij ging druk aan de slag om een ontbijtje klaar te maken voor Bailey.

Bailey glimlachte eventjes. 'Oke.' Zei ze en liep met haar kleding richting de badkamer. Ze zette de douche aan en stapte er daarna onder. Ze douchte eventjes, maar ging er weer uit en kleedde zich aan nadat ze zich had afgedroogt. Ze liep weer naar de woonkamer.

Marc liet de eieren in een pan glijden. Hij bakte de eieren zo dat het roerei werd. Het was een gerecht wat hij vaak had gemaakt en geperfectioneerd had door de jaren. In een andere pan liet hij de bacon glijden en bakte het tot het knapperig was. De snedes brood roosterde hij snel en legde het allemaal op twee borden. Hij perste wat sinaasappelen en schonk het sap in twee glazen. Hij zette het allemaal op een dienblad.

Bailey ging in de woonkamer zitten en wachtte totdat Marc de kamer inkwam. Ze rook van een afstandje het eten al, het was iets met bacon, dat rook ze duidelijk. Ze wachtte eventjes en keek toen op toen ze voetstappen hoorde en glimlachte eventjes. Hij had vast een veel te uitgebreid ontbijt gemaakt.

marc liep met het dienblad in zijn handen naar de kamer. Het was niet een moeilijk te bereide ontbijt geweest maar wel uitgebreid. Hij zette het dienblad neer en gaf Bailey een bord. 'Astjeblieft.' zei hij beleefd. 'Eet smakelijk.' voegd hij daar aan toe terwijl hij ook een bord pakte.

Bailey glimlachte dankbaar en pakte het bord aan. 'Eetsmakelijk.' Zei ze en begon te eten. Hij had te veel zijn best voor haar gedaan, maar ze ging daar maar niet over praten. Ze bleef de glimlach op haar gezicht houden terwijl ze rustig at en af en toe naar hem keek.

Marc at ook zijn bord leeg. Het was lekker maar niet zo lekker als dat hij het wel eens had gemaakt. Hij glimlacht. Bailey leek het wel lekker te vinden en hij keek haar even aan met een glimlach. Al snel had hij zijn eten op. Hij at ook veel te snel.

Bailey was even verbaasd dat hij zijn eten al op had, maar sommige mensen aten nou eenmaal snel. Ze at even rustig verder en had het na een tijdje helemaal op. Ze veegde de zijkanten van haar mond eventjes af met haar handpalm en glimlachte. 'Het was lekker.' Zei ze complimenteerend.

Marc glimlachte. 'Ik ben blij dat je het lekker vond.' zei hij oprecht. Hij gaf haar een van de glazen met uitgeperste sinasappelsap en pakte ook meteen dat van hem. Hij nam een slokje. De sinaasappelen waren een beetje zuur maar wel lekker tenminste dat vond hij.

Bailey nam het glas glimlachend aan en nam een slokje. Ze keek naar de sinaasappelsap in haar glas, het was lang geleden dat ze dat had gedronken. Toen ze nog in het landhuis zat en rijk was, was het een gewoonte, maar nu was het iets speciaals geworden als ze iets lekkers dronk of at. Ze glimlachte en dronk.

ook Marc glimlachte. Hij dronk rustig zijn sinaasappelsap. Het was iets wat hij vaak dronk en hij vond de smaak dan ook erg lekker. Het deed hem aan thuis denken aan veilige plekken. In tegenstelling tot zijn snelheid van eten dronk hij heel langzaam. Dat had hij altijd gedaan.

Bailey dronk rustig haar glas sinaasappelsap leeg en zette hem daarna weer neer op de tafel. Ze glimlachte en veegde haar mond af met haar handpalm. Kalm keek ze naar Marc en glimlachte eventjes. Ze was opvallend vrolijk in de ochtend, meestal had ze nog wel last van een ochtendhumeur of zoiets dergelijks, maar dat was nu niet eens mogelijk.

Marc dronk het laatste beetje van zijn sinaasappelsap op en zette ook zijn glas op tafel neer. Hij boog zich voorover en liet zijn lippen weer op die van Bailey komen. De kus smaakte naar sinaasappelsap en brood met roerei en bacon. Alles bij elkaar smaakte het lekker maar het beste was toch wel de tinteling die door zijn lichaam ging.

Bailey glimlachte en de vlinders raasde als een gek door haar buik heen. Ze kuste hem rustig, maar liefdevol terug en ging even met haar hand langs zijn wang naar zijn hals. Hij was zo geweldig en hij maakte dat ze zich buitengewoon goed voelde.

marc sloeg een arm om haar heen en trok haar dicht tegen hem aan. Hij voelde zich geweldig zo met haar en wou het niet kwijt dat gevoel. Hij streelde haar wang terwijl hij haar kuste. Met zijn andere hand ging hij door haar haar.

Bailey ging voor het gemak op zijn schoot zitten en sloeg een arm om zijn hals heen. Een van haar handen streelde langs zijn hals en wang. Ze glimlachte af en toe tussen het kussen door. Haar hart maakte sprongetjes en haar maag werd overbevolkt door de vlinders.

Marc streelde langzaam haar wang. Hij kuste haar innig en liefdevol. Hij hield van haar en dat wist hij nu al. 'Ik hou van jou.' fluisterde hij tussen het kussen door. Hij bleef haar wang en rug strelen terwijl hij haar weer kuste.

Bailey glimlachte waterig en moest er voor zorgen dat ze niet opeens ging huilen, het was zo lang geleden dat iemand dat tegen haar had gezegd. Ze kuste hem liefdevol en stopte toen eventjes. 'Ik ook van jou.' Zei ze en ging met een hand door zijn haren.

Marc glimlachte. Het was al heel lang geleden dat iemand tegen hem had gezegd dat ze van hem hielden. Hij hield Bailey stevig vast hij wou haar nooit meer laten gaan. Hij zag dat Bailey moeite moest doen om haar tranen binnen te houden en ging met zijn hand over haar rug.

Bailey glimlachte waterig en leunde met haar hoofd tegen hem aan terwijl haar handen op zijn shirt rustte. Ze voelde dat haar adem tegelijk ging met die van hem. Het geluid van zijn ademhaling en het kloppen van zijn hart, gaf haar een rustgevend gevoel. Ze glimlachte.

Marc genoot van het moment. Hij hield Bailey nog steeds goed vast en luisterde naar hun ademhaling. Hun harten klopte tergelijkertijd en de ademhaling was gelijk. Het was een mooi geluid vond hij zelf. Hij kuste Bailey teder en vol van liefde.