Diego's 2e huis - Rijk van de Maagd

Diego woont nu dus in het Twaalfde Rijk, en heeft een nieuw huis. Het is weer een soort zelfde huis als dat hij eerst had, een blokhut, die staat bovenop een heuveltje, en erg hekserig uitziet. De natuur eromheen is erg mooi, met veel bloemen en bomen. Het huis is zelfgemaakt door Diego, en het is niet erg groot. (dat is ook niet nodig, hij woont in zijn eentje) Misschien verlaat hij dit huis binnenkort, om samen met Valerie te wonen. Als je de blokhut binnenkomt, zie je aan de linkerkant een bank staan, aan de rechterkant een tafel en een kast, en de keuken is recht voor je. Diego's slaapkamer is achter de keuken, en de badkamer is linksachterin de kamer.

Personen; maximaal 7, het is erg best klein.

Diego was zijn rommelige huis een beetje aan het schoonmaken, hij had de badkamer en de wc al gezopt, en hij had zijn dekbed mooi recht op zijn bed gevouwen. De keuken had hij gesorteerd, en hij had voedsel weggegooid dat er al maanden lag, en allang niet meer houdbaar was. Hij wilde net even gaan zitten, toen er op de deur werd geklopt. Het was 3 kleine klopjes, en Diego stond op. Hij had niemand verwacht, dus hij was verbaasd dat er iemand kwam. Hij deed de deur open en keek naar wie erachter stond.

NEW
-----------------------------
Diego kwam vermoeiend aan bij zijn huis, eindelijk waren ze er. Lola had korte stukjes zelf kunnen lopen, maar de meeste malen had Diego haar gedragen. Hij deed de deur open en pakte Lola's hand vast. Marc scheen helemaal gek te worden, van wat hij had gedaan. Diego had hem geprobeerd te kalmeren, maar het leek niet te helpen. Hij wist ook dat dit fout was geweest, maar wat konden ze er nu eenmaal aan doen?

Marc liep achter Diego aan. Zijn ogen stonden verwilderd. Hij bleef maar denken aan wat hij had gedaan en kreeg het beeld van de man die in elkaar zakte niet uit zijn hoofd. Hij bleef maar denken aan hoe erg het was dat ze iemands ouders hadden vermoordt. Hij had niet eens echt doord waar ze nu waren.

Lola was nog steeds in een soort roes, en Marc volgens Diego ook. Hij was er de hele dag al niet bij, en soms moest Diego hem 10x iets vragen voordat hij antwoordde. 'Kijk Lola' Diego liep naar zijn slaapkamer, 'hier mag jij tijdelijk slapen. Het is nu nog een beetje rommelig, maar je kunt er je eigen kamer van maken.' Hij pakte de tas met kledingstukken van Lola die ze hadden meegenomen, en hij zette het op de slaapkamer.

marc stond daar maar in de hal. Hij was zo verdwaast dat hij niet eens door had dat Diego weg was gelopen met Lola. Hij was de hele dag al zo maar het werd steeds erger. Als Diego hem iets vroeg had hij het niet door en zo ging het maar door.

Lola keek nog versuft om zich heen, en vroeg 'hoe lang blijf ik hier?'. Ze had echt een schattig, kinderlijk stemmetje, vond Diego en hij keek haar lief aan. 'Dat weet ik niet, Lola, maar ik denk voor wel een paar maandjes.' Lola kreeg tranen in haar ogen. 'Wanneer komen papa en mama dan weer terug? Wanneer zie of sspreek ik ze weer? Ikk miss ze z-zoo.' Ze stotterde een beetje. Diego kon het niet aanzien en pakte haar op, en troostte haar. Marc stond volgens Diego nog steeds een beetje alsof hij in coma lag.

Marc hoorde Lola huilen en hij kwam een beetej uit zijn gedachtes. Maar hij dacht aan Anique en niet aan Lola. Hij rende op het gehuil af in de veronderstelling dat Anique daar zou zijn.

Diego zag Marc aan komen rennen, naar hem en Lola, en liet Lola los, en zette haar op de grond neer. 'Wat is er Marc? Heb je iets nodig? Iets te drinken ofzo? Je ziet witjes.' Hij vond Marc zich een beetje raar gedragen vandaag. Het leek alsof hij er moeite mee had de dood van 2 onbekende mensen te verwerken, die hij zelf had vermoord. Diego had daar ook een beetje last van bij zijn eerste moord, maar niet zo erg als Marc.

Marc kwam bij Diego en Lola aan. Toen hij Lola zag, door een waas wel eens waar maar toch zag hij haar scherp, liet hij zich op de grond vallen. Hij barste in snikken uit. Het werd hem meteen duidelijk. Het meisje wat hij had horen huilen was Anique niet geweest, het was Lola geweest en Anique zou nooit maar dan ook nooit meer terug komen.

Wie is Anique eigenlijk XD Marc zijn dochter ??
------------------------------------------------------
Diego verbaasde zich over het feit Marc te zien huilen. Het leek hem wel een stoere kerel, behalve vandaag dan, maar hij had niet verwacht dat hij ging huilen. Hij voelde zich een beetje stom. Wat moest hij nu doen, met 2 huilende mensen? Lola schrok van Marc en begon weer opnieuw te huilen. Diego had zin om ook keihard mee te doen, maar hij deed het niet en hij zei tegen Marc; 'Hee, gaat het wel? Wat is er?'

Zijn dochter die is overleden...
____

Marc stond op en zijn schouders hingen. 'Nee.' mompelde hij. Hij bleef daar maar staan niet wetende wat hij moest doen. 'Nee.' mompelde hij weer. Het kon niet waar zijn. Anique kon niet weg zijn, ze mocht niet weg zijn. Ze hoorde bij hem net als Angelique (moeder van Anique die ook dood isXD) Hij kon het gewoon niet meer aan. 'Nee.' mompelde hij weer.

Aah=(
--------------
Diego vond Marc raar doen. Hij liep met hem naar de stoel en duwde hem daarin. Hij zei; 'Blijf' en hij zetten Lola op de grond. Hij maakte een kopje koffie en zette dat voor hem neer. hij deed er een aspirientje in om hem te kalmeren en vertelde Marc dat alles goed zou komen.

Ik was even in een zielige bui dus daarom is hij nu depri:(
____________________
Marc hoorde Diego zeggen dat hij moest blijven zitten. Verder had hij eigenlijk geen idee van wat er gebeurde. Hij was zo ver in zichzelf gekeerd en zo gek aan het worden dat hij niets doorhad. Zelfs niet dat diego zei dat het allemaal goed zou komen.

Agossie:(...
------------------
'Halloo? Luister je wel Marc?' Diego zwaaide met zijn hand langs de ogen van Marc heen en weer. Het leek alsof hij in een roes was, heel raar. Hij schudde hem door elkaar, maar hij reageerde maar niet. Diego had geen flauw idee wat hij hier mee aanmoest. Hij keek het allemaal maar toe.

Marc keek glazig voor zich uit. Het leek wel of zijn hersenen niet meer wouden functioneren, alsof hij net heel veel alcohol achter mekaar had gedronken en nu op de rand van een afgrond stond. Hij voelde wel dat hij heen en weer werd geschud maar kon er de kracht niet voor opbrengen om te reageren.

Diego wist het allemaal niet meer. 'Kom Marc, we gaan naar het ziekenhuis of de dokter met jou. dit gaat niet goed.' Hij keek naar Lola en zei; 'Kom, ga maar mee lola, we gaan even naar de dokter.' Lola begon weer te huilen. 'Nee niet voor jou joh, maar voor Marc. Hij voelt zich niet zo lekker. Maar wees niet bang, het komt wel goed.' De tranen bij het kleine meisje stopten met stromen, en ze pakte de hand van Diego.

Zal ik even een dokterspraktijkje oprichten ?

Doe maar
_______________

Marc hoorde de woorden van Diego maar registreede ze niet. Hij was te verdwaast om ergens op te kunnen registeren. In zijn hoofd bleef hij maar herhalen dat hij geen leven meer had en dat hij Anique en Angelique vermoord had door zijn onwetendheid.

Gedaan, het heet gewoon dokterspraktijk en is in rijk van de maagd, zodat ze niet ver hoeven te lopen.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Diego hielp Marc overeind, en liet Lola's hand even los. Hij liep met Marc ondersteunend naar de deur, die nog steeds in een soort coma was. Lola kwam achter hen aan. Diego kreeg met moeite de deur open en hij liep met de anderen 2 naar buiten, naar de dokter toe.

verder bij dokterpraktijk, jij mag wel beginnen,