Huis van Marc en Anique- Rijk van de maagd.

Dit is een klein huis dat midden in een bos ligt. Het huisje heeft twee slaapkamers een voor Marc en een voor Anique. Een kleine badkamer met een bad en een huiskamer waar speelgoed ligt voor Anique en ook een bankstel staat dat heel veel ruimte in neemt in deze kamer. Verder heeft het een redelijk grote keuken waar alles in staat.



regels
alleen buiten vechten
binnen zacht zijn als Anique slaapt
rang niet nodig
draken alleen buiten
max 4 mensen binnen

Marc legde Anique in haar bedje hij pakte zijn gitaar en ging op de stoel naast haar bedje zitten. Zachtjes begon hij met een slaapliedje voor Anique. Al snel lag ze vredig in haar bedje te slapen maar Marc speelde zeker nog een half uur slaapliedjes voor haar. Daarna zette hij de gitaar weer in de hoek van de kamer en liep naar de keuken. Hij maakte een capocino en ging in de huiskamer zitten.

Marc stond op toen hij Anique hoord huilen. Snel liep hij naar haar kamer en pakte haar uit haar wiegje. Meteen stopte ze met huilen dat was bijna altijd zo. Hij liep met haar naar de huiskamer en maakte met zijn krachten het haardvuur aan. Met Anique in zijn armen ging hij op de bank zitten. Rustig wiegde hij haar heen en weer in zijn armen. Anique stopte haar duim in haar mond en al snel vielen haar oogjes van vermoeidheid dicht. Marc neuride zachtjes een liedje dat Angelique altijd zong.

Lauren liet een klaaglijk gejammer horen. Levi keek vermoeid naar de draak. Het dier (dat nu vijfentwintig meter lang was) had zich in een knoop gewerkt toen ze op wilden stijgen van hun kampeerplek. De draak was verspreid over vijf bomen en ze kregen hem er niet uit. Het lukte hem zelfs niet om achteruit te lopen. "Ik ga op zoek naar hulp," zei Levi. Hij legde wat eten en drinken neer voor de neus van de draak. Daarna rende hij weg en schreeuwde: "Help!"

Marc hoorde buiten het huis iemand om hulp roepen. Snel legde hij Anique in haar bedje en stopte haar goed in. Daarna liep hij naar buiten en vergrendelde de deur zo dat alleen hij naar binnen kon. Daarna liep hij snel het bos in op zoek naar de jongen die om hulp riep.

Levi zag een jongen tussen de bomen door lopen. Hij riep naar hem, terwijl hij op hem af rende. "Kan jij mij helpen? Mijn draak zit in de knoop." Het klonk heel vreemd, maar het was serieus. En hij had echt hulp nodig.

'Ja naar jou was ik op zoek. Ik wil helpen maar weet niet of ik dat kan. Waar is je draak?' vroeg hij. Het klonk hem raar, een draak in de knoop maar aan het gezicht van de jongen te zien was er echt iets aan de hand dus hij liep mee. Hij vroeg zich af wie de jongen was hij had hem nog nooit eerder gezien maar hij ging hem eerst maar eens met zijn draak helpen als dat kon.

"Ja, je kan altijd helpen, loop maar mee," Levi was een stuk kalmer nu hij hulp gevonden had. "Ik moet even uitleggen, het is een Chinese draak van vijfentwintig meter lang. En hij zit in de knoop, verspreid over vijf bomen." Hij rende alvast vooruit, naar de plek waar Lauren vastzat.

Marc rende met de jongen mee. Een chinese draak die had hij nog nooit gezien maar hij was benieuwd. Als hij de jongen moest geloven was hij erg groot. De bomen stonden hier niet heel dicht bij elkaar dus als je in vijf bomen vast wou zitten moest je erg goed je best doen.

Levi rende door tot ze bij een stuk bos kwamen waar het iets opener was. Daar zat Lauren vast in vijf bomen. De bomen vouwden dubbel, maar braken niet. "Je ziet dat hij in de knoop zit," zei Levi. Lauren keek op en zag dat er hulp gekomen was. Hij hoorde de bomen kraken, maar ze braken nog steeds niet.

Marc zag de draak vast zitten er was geen ontkomen aan. 'Eehhm dat ziet er behoorlijk ingewikkeld uit. Ik denk dat we maar even een stuk bos moeten opoveren. WElke kracht heb je?' vroeg hij. Hij hoopte dat hij water of lucht had want dat konden ze de boom eerst in de fik steken en daarna snel blussen dan zou de boom zo verzwakt zijn dat de boom brak en dan zou de draak vrij zijn.

"Water," zei Levi. "Jij? Toch geen vuur, hoop ik." Hij keek vragend. "Ik ben trouwens Levi," zei hij en hij stak zijn hand uit. Hij keek weer even naar de bomen. Op zich waren brandwonden geen probleem, die zouden hij en Lauren zo weer helen.

'Jawel ik heb vuur. Mijn plan is om de boom eerst zo ver te verhitten en dan kan jij het met water weer afkoelen. Dan is de boom zo ver verzwakt dat hij als een twijgje om zou knappen en dan is als he tgoed is je draak weer vrij.' zei hij snel. Hij hoopte dat het niet te lang zou duren want Anique lag zo alleen in haar bed al zou Ice wel opletten dat er niemand haar iets zou kunnen doen toch maakte hij zich zorgen.

"Nou, ga je gang," zei Levi. Hij haalde zijn jasje met de waterflessen en liep terug. Hij stuurde al het water uit alle dertig flessen tegelijk naar voren, klaar om te blussen. "Lauren, als je brandwonden krijgt, dan helen we dat toch weer," zei hij tegen de draak. De draak knikte en zette zich schrap.

Snel zette Marc de bomen in de hens. Maar wel zo dat het niet heel dicht bij de draak was al zou die wel de hitte voelen van het vuur. Het duurde even maar toen waren de bomen vergenoeg verbrand en kon er worden geblust. Hij maakte de vuren kleiner zodat ze makkelkijker te blussen waren. 'Nu blussen.' riep Marc hard boven het geknetter van de vuren uit.

Het water schoot over de bomen. Je hoorde een luid gesis en alle vlammen verdwenen. Lauren spande al zijn spieren aan en de bomen vielen één voor één met een luid gekraak neer. Her en der zag je de draak oranje oplichten. "Sorry Lauren, maar ik heb geen water meer voor je," zei Levi. Dat zou helpen bij het helen. Levi liep van verbrande plek naar verbrande plek en liet daar ook even zijn helende krachten het werk doen.

'Sorry voor de brandwonden.' mopelde Marc. Het speet hem ook echt. 'Maar ik moet nu echt gaan ik heb in mijn huis een kleintje liggen dus ik ga.' zei hij snel. En begon weg te rennen richting zijn huis. Ondertussen probeerde Marc nog de gedachtes van de jongen te lezen zodat hij zijn naam wist maar het lukte niet doorda thij net zijn krachten al had verzwakt.

Lauren was snel geheeld. Samen renden ze achter de jongen aan. "Wacht!" riep Lauren. "Ik moet je nog echt kunnen bedanken, zoals een goede Chinese draak dat behoort te doen." Hij boog door zijn voorpoten en reikte Marc een schub aan. Het was een regenboogkleurige. "Elke Chinese draak krijgt zo'n schub als hij geholpen wordt," legde Lauren uitt. "En die moeten we dan als dank schenken aan de helper."

Marc keek naar de schub en keek er bewonderend naar. 'Dankje ik zal hem goed bewaren.' zei hij oprecht. 'Kom anders even mee naar mijn huis.' zei hij. Hij vond dat niet erg maar hij wou wel naar zijn huis toe voor Anique. Hij draaide zich op met de regenboogkleurige schub in zijn hand en begon in de richting van zijn huis te rennen. Hij zag vanzelf of de jongen hem achterna kwam.

Levi stuurde even het water dat in zijn spullen in het kamp zat op hem af en ze volgden Marc. Lauren deed zijn uiterste best om niet in de knoop te raken. Levi rende tot naast Marc. "Hoe heet je eigenlijk?" vroeg hij, terwijl hij op hem neerkeek. Dat was een nadeel van twee meter vijftien zijn. Ze moest altijd naar beneden kijken.

'Ik heet Marc.' zei hij. De jongen was ook lang dus daar had hij nu geen last van gelukkig. 'En jij?' vroeg hij. Hij wou wel weten wie hij had geholpen dat vond hij altijd fijn om te weten. 'Uit welk rijk kom je?' vroeg hij er toen achter aan. Inmiddels waren ze bij zijn huis aangekomen en snel opende hij de deur en liep naar binnen.
_________

Ehhm Marc is 2.25 dus is langer dan jou

o, sorry. het is een gewenning om te zetten dat hij neerkijkt.

"Ik ben Levi uit het Rijk van de Kreeft," zei Levi. Hij liep achter Marc aan naar binnen. Eindelijk een huis waar hij niet hoefde te bukken voor een deurpost. "En waar kom jij vandaan?" vroeg hij terwijl het kamertje rondkeek. Hij legde zijn rugzak in een hoek.

'Het dertiende.' zei hij eerlijk. Als Levi nu rechtsomkeer wou maken en weg wou gaan maakte hem dat niet zoveel uit. 'Maar ik zal je niets doen.' voegde hij daar nog aan toe. Marc liep naar de kamer van Anique en zag daar dat ze vredig lag te slapen. Hij glimlachte en haalde haar voorzichtig uit haar bedje en hield haar in zijn armen. Hij gaf haar een kus op haar hoofdje en legde haar toen weer terug. Nu hij wist dat ze nog veilig was werd hij weer rustiger.

"Oké," zei Levi verbaasd. "Maar waarom woon je dan hier." Hij mocht hm gerust aanvallen, hij zou zichzelf toch wel weer helen. Maar hij vond het wel vreemd dat een Dertiener in één van de aarderijken woonde. Dat klopte niet. Hij liep even achter Marc aan en zag het kleintje, dat lekker lag te slapen.

'Heel simpel het is hier veilig.' zei Marc oprecht. Het was ook echt zo. Hij zou zich meer in de strijd werpen als Anique er niet was geweest of als Angelique er nog was geweest maar dat was niet zo en hij wou nu alleen dat ze goed opgroeide en vooral veilig was.