Trainingsgebied-Tentenkamp Waterman.

Alexis liet de naam even door haar hoofd schieten, maar nog steeds kwam er niks bekends in haar op. "Aangenaam." zei ze waarna ze enkele ogenblikken niks zei en toen verderging "Hoe lang ben je hier al?" haar stem was wat geïntresseerder geworden. Hij zal er nog niet lang zitten, aangezien ze hier nog nooit zo'n tent had zien staan. En ze kwam hier met enige regelmaat om te trainen/

try wachte terwijl hij alexis aan keek en toen hij haar vraag hoorde dacht hij heel eventjes na,"ik ben hier al 5 maanden en 21 dagen"antwoordt hij op haar vraag en keek na de grond het leek veel langer zeker de laatste tijd door gebrek aan slaap hij moest echt een dagje rust nemen dat zou hij morgen eens doen,"jij bent hier al langer is het nie ik heb je wel eens zien trainen je bent nogal goed en dat zeg ik niet tegen iedereen"grijnst try dan

nu kan alexis een hele ego opmerking maken xD "Ja, ik wist al dat ik goed was" XD
-
Alexis dacht na, ze was hier best wel eens geweest. Een paar weken terug, maar ze had hem niet gezien. Maar misschien had ze er toen ook niet op gelet. Ze wreef met haar vingre over de dolk die in haar riem stak. "Bedankt, ik doe me best om steeds beter te worden. Hoe beter, hoe meer vervloekte rebellen uitgeschakeld kunnen worden, niet waar?" zei ze opgewekt.

try grijnst, "daar heb je een punt want die rebelen zijn behoorlijk lastig....nouw sommige dan," zegt hij en keek alexis aan en even naar haar dolk,het deet hem wel wat tot hij het moest zeggen maar dit was minder erg dan onschuldige pijn te doen en hier kon hij mee leven met het anderen niet. en hij doet zijn wapenriem aan de kant die hij nu wel schoon had. "hoe zeggen ze dat ook al weer..."zegt "hij bedenkelijk, oja hoe meer kracht hoe meer macht"

"Hmm, ik vind ze allemaal even irritant. Ze zijn schuldig aan de dood van vele mensen die in dienst van de schepper zijn." onbewust dacht ze even aan alle vrienden die ze had zien sterven. Al gaf ze het niet toe, de meeste mannen die bij haar in het kamp zaten waren goede vrienden geworden en ze vondhet altijd moeilijk om er 1 te zien sterven. Ook al wist ze dat hij naar de Schepper zou gaan. "Dat 'zeggen' ze ja."

try dacht even na over haar woorden, waren hun dan ook niet schuldig aan de dood van zijn mensen waarom dachten ze daar niet aan, maar dat ging hij haar niet zeggen,"eehm mag ik je wat vragen weet jij wanneer ze een nieuwe aanval op een dorp in zetten en hoelang het reizen is...dan kan ik me er al op voor bereiden misschien tot je het al ziet maar ik heb wat slaap in te halen"zegt hij en keek alexis aan en vroeg zich af of ze gevoel had als ze een rebels dode.

Alexis schudde haar hoofd, het verbaasde haar dat hij dat aan haar moest vragen. Zij kwam van een veel ander kamp dat onder een veel andere commandant lag. Dus behlave via geruchten en gericht vragen zou zij niet kunnen weten wat er in een ander kamp gebeurde. "Hoe zou ik dat moeten weten, ik zou zeggen vraag het aan je commandant." zei ze simpel. Er klopte iets niet dat hij dat niet zelf kon verzinnen, aangezien hij er al 5 maanden was.

sorry ik slaap veel wat buiten het kamp ik hoe niet van drukte, en eerlijk gezegt ben ik daar op dit moment te lui voor om na de commadant te gaan,en doe dat morgen vroeg wel, zegt try en gaat met een hand door zijn haren, hoe stom kon hij zijn tot hij er zelf niet aan had gedacht misschien was hij iinderdaat te moe op dit moment hij zou zometeen gaan slapen als alexis weer weg was.

Alexis knikte maar om de verklaring, veel anders kon ze ook niet doen. "tja, als je wakker genoeg bent zou ik als ik jouw was maar gaan. Voor je het weet laat je je mannen in de steek omdat je niet wist dat er een gevecht was." ze glimlachte even "Ik heb gehoord dat het hier in de buurt onrustig was qua gevechten, dus elke man kunnen ze goed gebruiken."

"ja dat klopt, maar een vermoeide hebben ze ook weinig aan dus als ik me nu mag excuzeren dan ga ik slapen."zegt try en keek alexis aan en glimlachte,ën trouwens ik verhuug me er op eens met je te mogen trainen omdat ik alijd graag bij leer"grijnst hij dan terwijl hij op staat en zijn wapen riem pakt.

Alexis glimlachte en maakte een plagend buiginkje "Maar natuurlijk, en slaap lekker dan maar." grinnikte ze. Zelf had ze gelukkig genoeg aan 4 tot 6 uur slaap, en als het nodig was kon ze 48 uur in touw zijn met een paar uur slaap tussendoor. Gelukkig was dat nog nooit voorgekomen. Zo'n lang beleg hebben ze nooit op een stad hoeven leggen of omgekeerd, de rebellen hielden het ook nog nooit zo lang, tenminste die zij meegemaakt had, vol tegen Zenan's leger.

try glimlacht een scheve lach om de plagende reactie van alexis, "bedankt".zegt hij dan en verdwijnsr met zijn spullen zijn tent in en gaapt en legt zijn spullen neet en zijn dolk onder zijn kussentje en dan gaat hij liggen en zucht diep, "zo dat wert eens tijd tot je ging slapen try, je werkt te hart en zo wordt het nog eens je dood aan vermoeidheid, en zo hebben de rebelen niks aan je"zegt sue in zijn geest,
"ik weet het sue daarom ga ik ook nu slapen dus neem mijn voorbeeld", zegt try terug tegen haar en hij draait zich om en denkt nog over een paar dingen na voordat hij in slaap valt.

Vio stond aan de rand van het veld in een vechtpose. Ze maakte een paar karatetrappen en voegde daar een reeks judotrappen aan toe. Met haar armen verdedigde ze zichzelf en ook liet ze de lucht bewegen. Ze oefende op de lucht en dat was eigenlijk nog best lastig omdat ze nu niet een echt doel had om op te richten.

weet je dat je geen bijkracht hebt ingevuld
------------------------------
Glimlachend liep Kalli naar het trainingsgebied. Zewou hier eigenlijk helemaal niet zijn maar ze deed toch glimlachen om de andere op te vrolijken. Ze liep naar een pop en keek om zich heen. Ze liep een paar stappen achter uit en deed net als een klein kind een karata trap. Alleen vloog ze tegen de pop aan. Lachend viel ze naar onder en een paar andere soldaten lachten met haar mee. Natuurlijk kon z wel beter maar dit was beter omdat mensen dan haar sneller aardig vonden.

Vio zag een meisje een karatetrap uitoefenen ze zag precies wat er mis ging maar ze wist neit zeker of ze er awt van wou zeggen. Ze glimlachte niet. Dat deed ze de laatste tijd bijna nooit meer. Ze oefende nog wat trappen en liep toen naar de popen toe. Dat was toch makkelijker om daar op te oefenen.

_________
oe[s moet ik nog even doen.

Nadat iedereen bijna gestopt was met lachen stond Kalli weer op en liep naar de pop toe. Het was te opvallend als je het dezelfde nog een keer zou doen dus moest ze nu wat anders doen. Ze zag ook dat een andr meisje naar de poppen liep maar daar liet ze niets van merken. Zwakjes sloeg ze tegen de poppen aan. Een vierde van haar kracht maar als ze alles lied zien zou iedereen meteen snappen dat het net geacteerd was.

Vio begon tegen de pop aan te boksen. Ze sloeg telkens raak en keihard. Ze gebruikte een groot deel van haar spierkracht maar dat maakte haar nie tuit. Daar werd ze alleen maar sterker van. Ze trapte en bokste er flink op los en ging toen weer wat naar achter. Ze ontspande even al haar spieren en keek naar hoe het meisje aan het oefenen was. Het zag er niet echt sterk uit vond ze.

Kalli hoorde de harde slagen van het meisje bij haar zelfs. Ze wist meteen dat ze maar beter hierna ergens af gelegen alleen moest oefenen. Ze wou wel iets nuttigs doen in de oorlog. Al liet ze dat niet zien behalv als het er echt om draaid. Het was raar maar zo dacht Kalli. Anders was ze helemaal alleen. Met een brede glimlach ging ze dus verder zachtjes te slaan.

Vio liet de pop even voor wat het was en liep naar het meisje toe. 'Als je wat meer kracht zet werkt het beter hoor.' zei ze met veel sarcasme in haar stem. Ze leunde een beetje op een been en had haar armen over elkaar heen geslagen terwijl ze naar het meisje keek.

Kalli keek op naar het meisje die haar sarcastisch een tip gaf. Natuurlijk wa shet logisch maar Kalli speelde het spel mee. ´´Maar dat doe ik al´´ zei ze glimlachend terug. Het was gelogen maar niet altijd hoef je de waarheid te spreken vond Kalli. Het was raar van haar om te doen maar zo was ze en dat veranderde ze ook niet.

'Kom op ik zie zo dat je je spieren niet eens gebruikt. Laat staan dat je kracht zet.' zei ze tegen haar. Als ze nou nog niet door had dat Vio het idee had dat ze loog dan was ze niet heel erg slim. Vio zou dan ook waarschijnlijk haar uit haar tent lokken door haar aan te vallen.

Blijkbaar was het hier moeilijk om te doen als of zag Kalli. Ze had eigenlijk iet vrewaht dat iemand er zo snel al achter kwam. ´´Ehm oke dank je wel´´ zei ze maar glimlachend. Natuurlijk zou ze niet veel vernderen. Maar ze meost haar techniek wel veranderen. ´´Ik ben trouwens Kalli´´ zei ze daarna met een brede glimlach. Hand uit steken was ze al lang af geleerd doordat ieereen schrok van haar naam.

'Vio.' zei Vio tegen haar. Haar naam was een afkorting maar ze haatte haar naam eigenlijk. VIo stuurde een redelijk sterk windje op Kalli af. Ze wou weten hoe goed ze was. En ze had eigenlijk wel zin in ene klein gevechtje.

Kalli merkte de lucht op al liet ze dat niet zien. Zelf maakte ze ook een klein windvlaag e stuurde die op de andere af. Ondertussen bleef ze glimlachen als of ze helemaal niets deed. Lucht was moeilijk te zien van ve weg dus de meeste zagen het waarschijnlijk niet. ´´Leuk je te ontmoetten´´ zei Kalli. Ze was wel blij dat Vio niet van haar naam schrok.

Vio stuurde weer een windvlaag op haar af. Ze merkte wel dat er wat veranderede in de wind maar trok zich er niets van aan. 'Ingelijks.' zie ze tegenhaar alsof er niets aan de hand was.