Het Meertje - Rijk van de Waterman

Alexis keek geïrriteerd op naar een jongen die tegen haar opbotste. Ze trok even geïrriteerd haar wenkbrauw op en knikte ten teken dat ze de excuses aanvaarde. Ze had geen zin in lange gesprekken. Even bleef ze hem watertrappelend aankijken. Met een soort duikje zwom ze weg van de jongen die zo onhandig tegen haar aangezwommen was.

'Nou, die is ook snel geirriteerd.' dacht Hitsugaya. Hij dook onder en maakte een klein ijsklontje voor het meisje zodat ze daar hopelijk tegenaan zou zwemmen. Hij zwom snel verder, aangezien hij niet wilde dat ze hem verdacht. Misschien was het wel een of andere twaalver die ook een duik wilde nemen.

Alexis zag vlak voor zich een ijsklontje in het water verschijnen. Met een simpel gebaar maakte ze voor zich een klein bolletje vuur en liet het ijsblokje met een grote snelheid smelten. Met nog het vuurbolletje voor zich keek ze het water rond. Het hoorde niet dat er zomaar voor je een ijsklontje ontstond. Haar blik bleven even hangen op de jongen die eerder tegen haar aangebotst was.

Hitsugaya merkte dat het ijs verdween en maakte toen een klein ijsklontje onder het meisje terwijl hij onderdook. Misschien dat ze geirriteerder zou raken, maar dat was niet zijn probleem. Hij kwam weer boven terwijl hij het ijsklontje los liet. Het dreef langzaam naar boven. Hij dook weer onder en zwom toen dieper.

alexis is wel dol op jouw persoontjes zeg xD
-
Simpel zette Alexis haar voeten op gloeiende stand toen er een ijsklontje tegen haar voeten aan ketste. Ze haalde droog haar schouders op en dook onder water. Waarschijnlijk zat er iemand die gewoon niet met zijn krachten om kon gaan of iets dergelijks. Maar ze had geen zin om opzoek te gaan, ze had even een uurtje vrij ge nomen als jaagster op twaalvers met magie om eens rustig te zwemmen.

-------
Hitsugaya keek naar het meisje en zwom toen maar verder. Blijkbaar vond ze het niet zo irritant als hij had gehoopt. Hij klom de kant op en ging aan de rand van het water zitten. Hij zat met zijn voeten in het water, waarbij hij verder keek naar de zwemmende mensen. Hij dacht even aan het ondergrondse meer waar zijn zus woonde.

Alexis maakte in haar hand een stuk of 7 glazen draakjes. Deze liet ze door het water schieten en even later door de lucht, in de lucht maakte het een prachtig schouwspel door de zon die erop weerkaatste. 2 avn de draakjes vielen bij de jongen die ondertussen de kant op geklommen was neer, het was niet eens express. Maar doordat ze moest blijven watertrappelen en de vleugelslaagjes van de draakjes tegelijkertijd moest regelen was het lastig om ze allemaal onder ciontrolle te houden.

Hitsugaya merkte dat twee draakjes vlak naast hem neerstortten en grinnikte. Hij pakte er een op en hield de kop goed vast voor als hij opeens weer begon te bewegen en hem probeerde te bijten. Daarna keek hij naar het andere draakje en pakte die ook goed vast. Hij wilde niet opeens aangevallen worden. En anders waren het mooie beeldjes voor thuis.

Alexis bleef even naar de jongen kijken die de glazen draakjes te pakken had. Met een kort rukje aan het glas trok ze hem uit zijn handen. Ze was bezig met een soort training van haar krachten, om ze gedetailleerder te gebruiken en had geen zin om 2 nieuwe te maken. Langzaam liet ze ze boven het water scheren, naar de andere 5 die een stuk of 10 meter van de kant boven het water zweefde.

Hitsugaya schrok van de plotselinge beweging en viel het water in. Hij zwom rustig verder, want hij had het toch koud gekregen en keek toen naar het meisje. Hij vond dat ze bekend voor kwam. Misschien wel iemand uit het dertiende rijk. Hij maakte vlak voor haar de letter A, R, I en nog een A, in die volgorde, en keek naar haar reactie.

kent hij haar ofzo, dat ze hem bekend voorkwam?
-
Alexis keek even naar de jongen die in het water viel maar ging al snel weer verder met de draakjes. Een voor een liet ze ze opstijgen. In cirkels vlogen de eerste 2 horizontaal, de tweede groep ging verticale circels vliegen zodat ze elkaar steeds niet niet raakte. Na enkele minuten lukte het Alexis niet meer om ze netjes rond te laten vliegen en lietz e ze wee bij elkaar zweven Op dat moment zweefde er voor haar neus 4 letters van ijs. De glasdraakjes vielen in het water, en Alexis verstarde terwijl ze naar de letters staarde.

Mm, ik dacht eerder in een legerkamp gezien ofzo. Hij heeft in het leger gewerkt he
------
Hitsugaya merkte de reactie van het meisje en wist bijna gelijk dat ze de naam herkende. Hij liet snel de letters verdwijnen en dook weer onder. Misschien moest hij haar nog maar een keertje aanspreken. Hopelijk wilde ze wel over zich vertellen. Hij kwam boven en begon toen rustig naar het meisje toe te zwemmen.

aha xD
=
Alexis bleef naar de letters staren, tot ze in het water verdwenen. Ze sloeg een lok zwart haar achter haar oren en keek het water rond. Er moest hier iemand in het water zijn die magie bezat, en die Aria kende. Onderzoekend keek ze naar de mensen die in en om het water zaten. aar blik bleef hangen op de jongen die eerder tegen haar aangebotst was en nu richting haar zwom.

[Domme vraag hier maargoed; kan ik nog meedoen? :a ]

Mag van mij wel
-----
Hitsugaya kwam boven voor het meisje en vroeg toen "Ken jij Aria?" Hij bleef rustig watertrappelen terwijl hij op een antwoord wachtte. Ondertussen kwam er een klein ijsspoor in het water, wat telkens snel wegsmolt door de warmte van het water. Hyounrimaru keek nog even goed en vloog toen weg. Hitsugaya zou haar niet missen.

hoe ben je oit op die afschuwelijk moeilijke namen gekomen xD
-
Alexis bleef enkele seconden stil naar de jongen kijken, hij bleek dus Aria te kennen. Maar hoe wist hij dat zij haar ook kende. "Jan, die ken ik." was het korte antwoord dat na enkele seconden volgde. Ze bekeek de jongen, maar er was geen enkel spoortje van herkenbaarheid te zien in het gezicht van de jongen, dus ze zou hem wel niet kennen.

Muwahahaha, blame Bleach
---------
Hitsugaya knikte en vroeg "Ben jij misschien Alexis?" Hij keek vragend naar het meisje. Het was leuk dat ze Aria kende. Hij maakte in het water een krullerige letter en keek toen even naar de rest van de mensen. Hij voelde zich nogal bekeken, maar dat kwam misschien omdat hij kleiner als anderen was.

Dit werd steeds raarder, hij kende Aria en leek haar ook te kennen, in iedergeval haar naam. Ze knikte, nog steeds watertrappelend. "En wie mag jij dan wel niet zijn?" haar stem was aardiger geworden, maar een zweem van wantrouwen was er wel in te horen. Aangezien ze altijd op moest passen dat he tniet 1 of andere twaalver was die het plan opgepakt had haar te vermoorden.

Hitsugaya keek vrolijk naar Alexis en zei ''Nou, in ieder geval een dertiener. Hitsugaya Touchiro, oud officier van het oostkust-squadron. En broertje van Aria.'' Verder zei hij niets, om de reactie van Alexis af te wachten. Nu maakte hij een klein berichtje in het water. Er stond ''Ja, die jij hebt vrijgekocht.''

Er verscheen langzaam een glimlach op het gezicht van Alexis. Ze stak haar hand uit naar Hitsugaya. "Aangenaam dan maar, Hitsugaya Touchiro, oud oficiervan het oostkust-squadron. En broertje van Aria." glimlachte ze. Ze keek even naar de letters in het water knikte. "Maar oud officier?" betekent dat je gestopt bent?" vroeg ze na enkele seconden.

Hitsugaya knikte en zei "Toen Zenan erachter kwam dat ik mijn draak verborgen had gehouden had hij me gelijk laten arresteren en naar zijn paleis gebracht. Toen hoorde ik dat ik naar een legerbaantje kon fluiten en dat ik de irritante rebellen moest doden." Hij rolde met zijn ogen en merkte opeens op dat Hyounrimaru niet meer boven hen zweefde.

Alexis grinnikte, ze wist niet hoe zijn draak eruit zag, maar Carlos zou onmogelijk zijn om te verbergen. Sowieso door zijn grote en de felrode kleur die zelfs in het dichtsbegroeide bos opviel. Maar ook voor zijn voorliefde voor de rode pepers die ze alleen in het legerkamp hadden, en natuurlijk Fiërra. Ze begon naar een plek te zwemmen waar ze kon staan, dat was makkelijk dan de hele tijd staan watertrappelen. "Als je wilt kan ik je wel in een tent krijgen, zonder dat Zenan er van hoort." stelde ze hem na een tijdje voor.

Hitsugaya schudde zijn hoofd en zei "Nee, hoeft niet. Als hij ervan zou horen zwaait er iets voor ons allebei." Hij zwom achter Alexis aan en vroeg toen "Wat vind jij van Gale?" Hij had geen flauw idee of hij een gevoelig onderwerp raakte of niet. Zelf zou hij hem niet aanvallen, alleen omdat hij familie was.

hij is wel lekker bezig xD
-
"Dat zal wel meevallen, ten eerste is Zenan veel te blij met een nieuwe magiër, ten tweede hij heeft mij te veel nodig.(xd)" ze zei het laatste zonder spoortje arrogantie, meer alsof het een feit was. Eigenlijk was het ook wel, ze was tot zover ze wist degene die de hoogste kracht bezat, en hij was op de bruiloft geweest, iets wat toch wel eent eken van eer was. Haar houding verstarde toen ze die naam hoorde. "Welke versie wil je horen, de cleane versie, of de ongecensureerde versie?"

''Doe de ongecencureerde versie maar.'' zei Hitsugaya. Het maakte hem niet uit als er wat vloeken in zaten. Dat was hij wel gewend door de tijd in het leger. Hij maakte weer kleine ijsklontjes in het water, die weg dreven over het water. Ze kwamen bij mensen, die verbaasd opkeken.