het rijk van de leeuw - Ondergronds meer.

Hitsugaya zat op Hyounrimaru's rug. Hij noemde haar altijd Unri omdat dat makkelijker voor hem was. Ze vloog over een meer en haar ogen fonkelden. Daar wilde ze in. Zonder Hitsugaya te waarschuwen dook ze naar beneden. Hitsugaya kon nog net op tijd van zijn draak af springen en bleef vijf centimeter boven het water hangen. Snel maakte hij wat ijs, voordat hij neerstortte op het plateau. Nu zat hij tenminste veilig.

Blij vloog Aia uit de waterval. Ze was sinds de bruiloft in de zevende hemel. Toxic vloog achter haar aan en was ietsje minder blij. Maar dat was bijna onmogelijk om zo blij te zijn als Aria. Pratend landeAria aan de kant van het meer. Ze merkte de jongen nog niet eens op tot Toxic het ei. Verbaast kek Aria op naar de jongen. Die blijkbaar ook ijsmagie had. ´´Hoi´´ zei Aria blij. Zelfs al was het een dertiendeze was nog steeds blij.

Hitsugaya keek naar het meisje en de draak. Ze kwam hem vaag bekend voor, maar hij had geen flauw idee waarvan. "Hoi." zei hij rustig. Daarna stuurde hij het ijsvlot naar de kant en klom de kant op. Hyounrimaru kwam boven water. Je zou haast denken dat iemand met watermagie dat zou hebben gedaan, maar de ijskop was onmiskenbaar. Hitsugaya keek nog even en zei toen "Ik ben Hitsugaya Toushiro." Hij stak zijn hand netjes uit.

Aria wa sblij dat de jongen ook beleeft terug deed. Waardoor z nog vrolijker werd.´´ Ik ben mevrouw Hawthorne´´ zei Aria blij terwijl ze automatisch de ringiet zien. Ze wou uitrporeben hoe het klonk de naam. Het voelde meteen goed aan vond ze zelf. Hyper schudde zijn hand en liet hem op tijd los zodat hij niet ovrbelast raakte.

Zo heb ik dr ff genoemd, k?
-----
Hitsugaya kwam bijna van de grond los door het handen geschud. "Nou, u bent zeker blij." zei hij glimlachend. "Kent u misschien ene Aria Yachiru?" Hij keek mevrouw Hawthorne even vragend aan. Nu werd hij serieus, hij wilde eerst iets weten over zijn zus, daarna over dertiener of twaalver zijn.

Ariawa verbaast over de vraag. Die had ze zeker niet verwacht en hoe eieus de jongen het zei. ´´Ehm ik kener geen met de achternaam Yachiru, sorry´zei Aria erlijk tegen Hitsugaya. Het was zeker iemandanes die de zlfde voornaam had als zij. Dat kon makkelijk zat , al was haar naam niet zo populaire. Meer eentje mot de eerste zijn.

Hitsugaya zuchtte en zei "Oke, in ieder geval bedankt." Hij liep een stukje verder en ging toen in het gras zitten. Hyounrimaru dook weer onder en ging verder met zwemmen. Af en toe kwam een vleugel boven water, maar dat was ook puur water, dus je zag onmogelijk het verschil. Hitsugaya volgde Hyounrimaru met zijn ogen, niet met zijn hoofd. Zo leek het alsof hij het meer in staarde.

weetje ik zit me nu dood te lachen (gedeeltelijk door het gesprek en dooreen liedje)
------------
Aria von het jammer dat ze di Aria niet kend. De jongen leek er haast verdrietig over dat ze het niet wist. Misschien was het een zs die hij was kwijt geraakt. Rustig liep ze naar hem toe en ging bij hem in de lucht zitten. ´´Als ik iemand tegen kom die zo heet zal ik meteen zeggen dt je haar zoekt´´ zei Aria rustig. Ze keek zelf naar de lucht want Toxic was op gestegen.

Hitsugaya knikte half. Hij moest gewoon door blijven zoeken. Hij duwde zijn zwaard even in een andere richting zodat hij fijner zat. Hyounrimaru kwam nu recht op hem en mevrouw Hawthorne afgezwommen en kwam vlak bij de rand boven. Ze zei "Boe." en spoot toen een waterstraaltje naar Hitsugaya en mevrouw Hawthorne.

Aria schrok natuurlijk van de draak die opeens verscheen. Daadoo bevroor meteen het water wat ove heen ging. Aria glimlachde toen ze zag dat er niets aan de hand was. Ze keek naar het ijs en liet het weer rustig naar de grond gaan en daarna naar het meer. ´´Ik heb een slecht geweten´´ zei Aria. Ze bedelde op het gezegde dat je schrik een slecht geweten had en ze schrok echt.

Hitsugaya grinnikte en zei "Ach, Hyounrimaru is nog speels." Hij leunde een beetje achterover tegen een boomstronk aan. Dat zat wat lekkerder vond hij. En hij was klein genoeg om er helemaal tegenaan te leunen. Hyounrimaru dook weer onder en klom ergens anders op de kant. Ze schudde zich niet uit. Daarna ging ze liggen in het zonnetje zodat ze op zou warmen.

Aria vond dat de Hitsugaya wel moeilijke namen had maar daar kon ze zelf niets aan doen. ´´Mag ik vragen waar je vandaan komt omdat we allebei magie hebben´´ vroeg Aria rutig. Meesal was het noodzakeljk om te weten of ze vijanden waren. Al zou Aria er niet op letten. Ze zat er toch tussen in en dat vond ze zelf niet erg.

Hitsugaya keek even naar mevrouw Hawthorne en zei toen ''Ik kom van een kleine boerderij.'' Hij keek weer voor zich uit en zei ''En jij komt zeker uit een van deze rijken?'' Hyounrimaru bleef Hitsugaya en mevrouw Hawthorne in de gaten houden. Ze wilde niet dat Whitey iets overkwam.

Aria moest half glimlachen om wat Hitsugaya zei. Zelf vond ze een compliment dat het leek datze hier vandaan kwam. ´´Was ik dat maar, iedergeval woon ik hier nu´´ zei Aria met een glimlach. ]ze vertelde bijna nooit meer dat ze uit het dertiende kwam , omdat het niets meer uit maakte. Opeens merkte Aria dat ze eigenlijk nog steeds niet wist waar hij vandaan kwam.

Hitsugaya kneep zijn ogen kort tot spleetjes en haalde toen zijn schouders op. "Dus jij komt uit het dertiende rijk?" vroeg hij rustig aan mevrouw Hawthorne. Het maakte hem niets uit. Hij keek naar de grond voor zich en maakte wat ijs van het water, wat hij daarna naar zich toe liet zweven. Hij spelde langzaam een kort briefje, wat hij al snel uitwiste. Alles had door elkaar gestaan, gecodeerd met een code die alleen hij, Hyounrimaru en een paar zeer goede vrienden kenden.

Aria haar lach werd kleinr maar hij was er nog steeds wel. ´´Ja dat klopt´´ zei Aria. Opeens schoot ze in de lach omdat opeens het idee van de zus dat zij die misschin was. Zelf vond ze het grapig omdat het onmogelijk was. Zij had geen familie en haar achternaam was BEzars al was het gelukkig nu anders.

Hitsugaya keek even naar Mevrouw Hawthorne en vroeg "Waarom is dat zo grappig?" Hij vond het vreemd dat iemand ging lachen alleen omdat ze verhuisd was het dertiende rijk uit. Hyounrimaru stootte water af, waardoor ze kleiner begon te worden. Toen ze ongeveer zo groot als een muis was liep ze naar Hitsugaya toe en nestelde zich in een holletje in zijn arm.

Uitindlelik lachte Ari wat minde zodat ze het kon vertellen. ´´Het is alleen grappig omdat´´ begon Aia. Ze was nog half in de lach daarom was het zomoeilijk om uit te leggen. ´´Mijn voornaam is toevallig Aria net als je zus. Alleen was mijn achternaam Bezarus´´ zei Aria. Wat heel logisch leek waarom ze lachte. Het was onmogelijk dat ze familie waren.

Hitsugaya kneep zijn ogen nu wel tot spleetjes. "Waarom heb ik je dan niet in zijn huis gezien?" vroeg hij rustig. Hij was daar geweest om een bericht op te stellen, maar hij had haar nog nooit gezien. En het was ook niet al te lang geleden, dus ze zou nog ongeveer moeten lijken. Hij aaide Hyounrimaru ondertussen, die lichtjes knorde.

´´Het is belachelijk wij kunne onmogelijk familie zijn. Ten ik klein as bn ik als slaaf weg gegeven´´ zei Aria. Ze wist dat het onmogelijk was dus kon ze de vraag ook niet beantwoorde. Of haar ouders waren er nog wel en was de jongen wel haar broer maar dat durfde Aria niet te geloven. Ze had geen familie behalve Gale dan.

Hitsugaya hield zijn adem even in. "Kun je nog iets herinneren van de tijd voordat je slaaf was?" vroeg hij. Hij forceerde zichzelf rustig te blijven en zich te concentreren op het feit dat deze mevrouw misschien niet zijn zus was. Het zou toch wel erg vreemd zijn. Hopelijk was ze het wel, maar hij wist nog niets zeker.

Aria snapte niet goed dat Histugaya kon denken dat hun familie waren. Miscshien was ze wel zelf zo gewend aan het idee om er geen te hebben dat ze het niet zag. ´´Misschien Txic wel die had ik volgens mij al voor dat ik een slaaf was´´ zei Aria half denkend. Meteen daarna floot ze zodat Toxic kon landen. Natuurlijk wel zo dat ze niemand raakte.

Hitsugaya zuchtte. Het was een hele klus om erachter te komen of dit meisje zijn zus was. Het zou gaaf zijn als dat wel zo was, maar hij vroeg zich af of ze nu nog steeds een dertiener was. En hij vroeg zich af met wie ze getrouwd was. Die moest hij ook nog eens ontmoeten. Dan wist hij in iedergeval weer iemand meer.

Via telekinesse vroeg Aria aan Toxic of zij nog iets wist van voordat ze slaaf werd. Toxic keek eerst even op zij naar de jongen en knikte daarna. ´´Ik herinner me nog een kleine boerderij en dat je een broertje had´´ zei Toxic rustig. AL wasze toen nog jonger dan Aria een draak vergat nooit iets. Aria haar mond viel open. Zou het dan toch kunnen zijn dat ze familie waren.

"En?" vroeg Hitsugaya rustig. "Kan je draak zich nog iets herinneren?" Hyounrimaru rolde even om in haar slaap en viel met een zachte plof op de grond. Ze maakte zichzelf helemaal van ijs en ging toen wandelen. Eerst wandelde ze over het gras, en daarna even over mevrouw Hawthorne's benen. Daarna liep ze verder en ging ze voor Toxic liggen slapen.