Het rijk van de leeuw - De Nachtelijke Tuinen.

Dit zijn de nachtelijke tuinen in het rijk van de leeuw. Het bestaat al erg lang, wat ook te zien is aan het uiterlijk en het formaat van de tuinen. Prachte ranke rozen draaien zich om de bankjes, hekken en bomen heen die daar staan. De nachtelijke tuinen worden onderhouden door een tuinman, die Juan heet. De tuinen zijn z'n lust en z'n leven. De tuinen zijn 24 uur open, van maandag tot zondag.
Het speciale aan de Nachtelijke tuinen is dat het er altijd nacht is en er volgens geruchten vreemde dingen zouden gebeuren. Dus wees gewaarschuwd.

Regels; Je mag er vechten en draken zijn toegestaan, maar maak het niet te wild aub.
Personen; Er is geen limiet, want de tuinen zijn erg groot.

Scarlet wandelde door de tuinen. Het was schitterend en je zag de sterren aan de hemel die het pad voor haar verlichte. Ze bleef even bij een rozenstruik staan en plukte zonder verder de struik te beschadigen een roos. Ze keek er naar en liep toen met de roos in haar hand verder. De rode kleur was nog wel zichtbaar in het donker en het kleurde mooi bij haar rode cape die ze vandaag aan had.

Toen Scarlet verder liep, kwam ze zo af en toe de tuinman tegen, die op wonderbaarlijke wijze opeens ergens anders stond. Iedere keer begroette hij haar opnieuw; Hé! Lekker weertje he? En iedere keer groette ze hem terug; Hé! Ja, het is een heerlijke nacht. Terwijl Scarlet verder liep, met nogsteeds diezelfde roos in haar hand, liep Unique vanaf de andere kant van de tuinen door het bos. Ze was hier bekend, en goed bevriend met de tuinman, ook de vogels en de dieren kende haar, waar je bevriend mee zou kunnen worden.

Newheid/ergensandersheid!
__

Loki liep rond. Ze hield van de nacht. Een sigaret was in haar hand en er lag een kleine verdoofde glimlach op haar gezicht. Ze had net wat gedronken en voelde zich nu erg goed. Scath vloog hoog boven haar en hield haar in de gaten. Ze hoorde haar voeten zachtjes op de grond neerkomen telkens. Ze had rust nodig, misschien was dit iets goeds.

Matthew liep bewonderend langs de rozen die glommen door de dauw. Hij had geen specifieke rede om hier te zijn, hij was zelfs niet bezig met een studie. Wat niet vaak voorkwam. Achter hem stond zijn draak nieuwsgierig tegen een plant aan te drukken met haar snuit. Matthew keek om toen er een niesend geluid van zijn draak kwam. Lachend keek hij toe hoe alle dauwdruppeltjes alle kanten opvlogen toen de draak niesde.

Loki draaide zich om toen ze een nies hoorde, het klonk echt grappig dus grinnikte even. Scath ging iets lager vliegen om te kijken naar wie het was. Het maakte haar niet veel uit. Ze deed haar sigaret uit en gooide hem in een zakje in haar kleine tasje. Ze keek even rond en wilde weglopen maar merkte dat heet jurkje vastzat aan een doorntje. Zacht zuchtte ze een deed haar best om die even snel los te maken.

Met rustige passen liep Lavinia door de tuin. Op haar gezicht stond een glimlach. Ze had het hier altijd prachtig gevonden, en ze kwam hier dan ook erg vaak. Vroeger kwam ze hier altijd met haar moeder, voor deze haar in een weeshuis achter liet en als sneeuw voor de zon verdween. Ze liet zich, met een diepe zucht, op een van de bankjes neerploffen. Ze plantte haar ellebogen op aar knieën, en leunde met haar hoofd op haar handen. Haar blik was nog steeds strak gericht op één enkele bloem. Een simpele, rode roos.

try liep door de thuin hij had rust nodig n wist tot die hier te vinden moest zijn dus liep hij met zijn kap op en zijn armen omelkaar heen geslagen tegen de nachtelijke kauw goed door op zoek naar een rustig plekje ergens, hij zou straks nog naar een kroeg gaan om informatie te geven maar eerst moest hij rusten en hij ging toen oop een bankje zitten dat in een hoekje stond en er verlaten bij zat. en keek even rond hij zag niemand en sloot zijn ogen maar luisterde goed

Lavinia keek op uit haar gedachten toen ze een jongen door de tuin zag lopen. Hij scheen het koud te hebben. Ze vond het altijd raar als mensen het koud hadden, zelf had ze dat namelijk nooit. Zelfs in de winter liep ze rond in haar zomerkleren. Maar waarschijnlijk was zij juist degene die raar was. Ze volgde hem met zijn ogen, maar keek weer weg toen hij ging zitten op een bankje ergens in een hoek van de tuin. Ze stond op, en begon opnieuw door de tuin te wandelen.

try blaasde wat vuur in zijn handen om het wat warmer te krijgen maar dan hoort hij iets en kijkt op en ziet een meisje lopen ze leek te zweven met haar voeten, zou ze hem gezien hebben hij hoopte van niet waarom zag hij de laatste tijd zoveel dingen over het hoofd, en hij zuchte zachtjes

Lavinia draaide een rondje tussen de bloemen. Een pirouette achtig rondje, maar dan iets minder ballerina-achtig. Hierna liet ze zich achterover vallen, waardoor ze nu op haar rug lag, en haar felgroene ogen op de lucht gericht waren. Ze staarde naar de wolken, probeerde er vormin in te onderscheiden.

try keek gevacin eert maar tevens achterdochtig toe wat het meisje allenmaal deed wie was het en hij stond langzaam op en bleef in de schaduw kijken wat het meisje deed en hij ging iets dichter bij maar bleef nogaltijd in de schaduw en zijn vel gelen ogen bleef je lichtjes zien

Loki schreef:

Loki draaide zich om toen ze een nies hoorde, het klonk echt grappig dus grinnikte even. Scath ging iets lager vliegen om te kijken naar wie het was. Het maakte haar niet veel uit. Ze deed haar sigaret uit en gooide hem in een zakje in haar kleine tasje. Ze keek even rond en wilde weglopen maar merkte dat heet jurkje vastzat aan een doorntje. Zacht zuchtte ze een deed haar best om die even snel los te maken.

Matthew duwde zijn draak wat weg van de planten. "Ik denk dat het niet zo'n slim plan is." grinnikte hij. "Er zijn mensen die van hun rust willen genieten." in de verte hoorde hij ook andere plannen ritselen. En het was teveel geluid om van een dier te komen. Hij sloeg even zijn handen in elkaar om warm te worden, en begon langzaam verder te lopen, tot hij een meisje nogal in een aparte houding zag staan frunniken aan iets.

Loki keekop toen ze in haar ooghoeken een paar voeten zag staan. Ze keek omhoog in een paar onbekend ogen. 'Ook hallo. Dit ziet er zeker erg vreemd uit?' vroeg ze er gelijk achteraan. Ze grinnnikte een beetje. Ze richtte haar blik weer op de doorn maar ging niet scheuren omdat dat het haar halve jurk zou verscheuren en dat wilde ze niet. Loki ging dus maar verder met het frunniken aan haar jurkje.

Matthew grinnikte, en een kleine blos van verlegenheid omdat het meisje hem opgemerkt had, verscheen op zijn gezicht. "ehh hoi." onhandig glimlachend keek hij van haar naar de jurk die nog steeds vast zat aan de doorn van de rozenstruik "Moet ik anders even helpen?" bood hij aan. Het zou lullig zijn om er nu zomaar vandoor te lopen.

Loki glimlachte even. 'Dat zou wel fijn zijn. Ik krijg hem namelijk niet los.' zei Loki met een klein glimlachje. Het was een irritant en eigenwijs doorntje, het deed haar aan zichzelf denken maar daar wilde ze nu even niet aan denken want ze wilde vrolijk blijven. Loki keek naar de jongen. 'Ik ben trouwens Loki.' stelde ze zichzelf voor.

Mathhew boog zich voorzichtig voorover om het doorntje te zien. Voorzichtig trok hij aan de stof van het jurkje. Na enkele keren proberen wist hij de doorn af te breken, maar die zat nog steeds in de jurk was. "Ik ben Matthew." hij glimlachte even kort naar haar. : Maar ik geloof dat dat doorntje zich verbonden voelt met je jurk, hij zit nog steeds in de stof."

Loki keek even naar Matthew. 'Bedankt. Kennelijk ben ik dus niet de enige die zich verbonden voelt met de jurk.' zei Loki met een glimlach en een kort grinnikje er achteraan. 'Ik ben in ieder geval los van de struik. Dat helpt al, ik maak het thuis wel weer..' zei ze tegen Matthew. Ze had nog steeds een glimlach op haar gezicht.

"Verbonden met je jurk?" herhaalde Matthew de woorden van Loki, hij snapte niet precies wat ze ermee bedoelde. Hoe kon je verbonden zijn met een kledingstuk? En aangezien hij alles wilde weten, vroeg hij er al naar voor hij erover nagedacht had. Iets wat weer nieuwe blosjes veroorzaakte. Gelukkig was het donker, en zou Loki het hoogstwaarschijnlijk niet gezien hebben.

Loki glimlachte en keek naar Matthew. 'Ja, verbonden met mijn jurk. Aangezien deze al erg oud is en ik hem ooit van mijn vader voor mijn verjaardag gekregen heb en ik erachter kwam dat mijn moeder vroeger in deze jurk een klein stofje genaaid heeft. Dus ik ben er mee verbonden.. Min of meer.'zei Loki vaagjes. 'Dat klinkt een beetje vaag volgens mij..?' zei ze met een zacht grinnikje. 'Maar, loop je gezellig een eindje mee. Of blijf je liever alleen?'

Matthew lachte, Loki leek niet zo'n iemand die hem zou gaan pesten of vernederen, dat voelde hij instinctief aan. "Ïk loop wel mee een eindje mee." glimlachte hij. Hij keek om naar Lana die op een afstandje de 2 mensewezens gadesloeg. Lana sloeg met haar vleugels en steeg rustig op, boven hen bleef ze zweven ten teken dat zij ook mee ging wandelen, of beter gezegd mee ging zweven.

Loki grinnikte en begon rustig te lopen. 'En wat brengt jouw hier? Buiten de redder van mij en mijn jurk spelen?' zei Loki met een glimlach en ze keek naar Matthew. Scath zei via hun mentale connectie dat hij op zijn plek bleef hoog in de lucht en dat ze hem maar moest roepen als ze iets van hem wilde.

Matthew glimlachte en liep met haar mee. "Eigenlijk helemaal niks, ik wilde er gewoon een keer zijn. Ik heb er ooit wat over gelezen. " verklaarde hij zijn komst naar de tuinen. "En wat brengt jouw hier? Behalve jezelf vastlopen aan een eigenwijs doorntje dat je jurk niet meer los wilt laten?"

Loki glimlachte. 'Ehm.. Dat is een goede, waarschijnlijk had ik wat frisse lucht nodig in plaats van de muffe lucht die in een cafe hangt. En ik wist eigenlijk niet dat deze plek zo mooi was voor dat ik hier kwam. Ik heb er jaren geleden wat over gelezen maar was het helemaal vergeten..' zei Loki rustig.

Matthew knikte, zijn blik ging door de prachtige tuin, hij was niet echt een buitenmens, maar hij kon wel van de natuur genieten. "Waar heb je erover gelezen?" vroeg hij na enkele seconden stilte tussen hen.
-
inspi loosheid