Café 't Vogeltje - het rijk van de Leeuw

Dit café bestaat al heel lang. Het is erg oud: in alle tafels zitten barsten, de stoelen vallen bijna uit elkaar en de barman heeft rimpels over zijn hele gezicht. Het is er gezellig en er zijn altijd mensen te vinden. Het is vernoemd naar de eigenaar, meneer Vogel, en de muur is dan ook versierd met vogelschilderingen. De specialiteit van dit café is hun chocomel, die goddelijk smaakt.

Regels: je mag vechten, maar maak niet te veel kapot.
Personen: 10, meer passen er niet in het café.

Isis had het ijskoud: het hagelde buiten en de temperatuur lag onder het vriespunt. Ze was het eerste café dat ze tegenkwam binnengegaan en dat was café 't Vogeltje. Ze liep naar de bar toe en ging daar op een kruk zitten. Er kwam een barman naar haar toe: "Wat wil je hebben, meissie? Misschien onze specialiteit, chocomel?" Op dat moment kon het Isis niks schelen wat ze te drinken kreeg, als het maar warm was. "Ja, doe maar", zei ze tegen de barman.

Loki stapte het café binnen en deed haar capuchon af, haar lange zwarte haren vielen nu over haar schouders. Ze liep naar de bar en had het nog warm omdat ze zichzelf warm had gehouden, al was ze nog wel wat nat al zou dat snel genoeg drogen. Loki ging op een kruk zitten en wachtte tot de barman naar haar toekwam. Ondertussen had ze haar vioolkoffer en gewone tas naast zich neer gezet. Voor hij iets kon zeggen zei ze 'Een glas water.' Ze was hier wel vaker geweest dus hij knikte. Loki keek naar het meisje naast haar.

Er kwam een meisje aanlopen met een capuchon op, die naast haar ging zitten. Toen ze haar capuchon afhad, zag Isis haar gezicht beter. Isis wierp stiekeme blikken op het meisje. Ze was vaak verlegen als ze iemand nog niet kende, maar ze wilde ook nieuwe mensen leren kennen, dus begon ze te praten: "Koud, hè, buiten? Ik was net met mijn draak, Basil, aan het vliegen toen het zo hard begon te hagelen. Ik ben gelijk dit café ingelopen."

Loki keek het meisje aan. 'Hmm.Scath houd zichzelf warm en dat doe ik ook. Alleen word ik nog steeds wel nat.' zei Loki tegen het meisje. Ze nam een slokje van haar water en keek het meisje even aan. Ze zag er vriendelijk uit en Loki zou helemaal overdonderd zijn als ze een dertiener zou zijn.

"Ik ben trouwens Isis. Waar kom je vandaan?" Net toen Isis dat had gevraagd, kwam de barman eraan. "Alsjeblieft", zei hij en hij zette de chocomel voor haar neus. "Dankje", zei Isis en ze pakte de kop met beide handen vast. Hij was alleen net iets te heet en de kop glipte uit haar handen. De chocomel viel op haar kleren en daarna op de grond. "Au!" Isis sprong op van haar kruk. De chocomel brandde op haar huid. Ze maakte met haar handen een bol koud water die ze over haar kleren deed. "Dat is beter", zuchtte ze.

Loki zag dat de mok van glas was en maakte hem weer. Ze pakte hem op en zette hem op de bar. 'Ik ben Loki en ik kom uit het rijk van de boogschutter.' zei ze rustig. Ze keek even naar Isis. Schoonmaken kon ze de chocomel niet en vond het wel jammer ervan maar het was niet van haar.

Diego kwam druipend binnen. Het was regenachtig weer buiten, en het waaide heftig. Hij had gerend, maar toch was hij helemaal doorweekt. Hij deed zijn jas uit, en liep richting de bar. Hij had van mensen gehoord dat de chocomel een aanrader was, en hij had dit keer geen zin in drank, dus hij gaf het een kans en bestelde de chocomel. hij ging zitten en bibberde. Brrr, het is echt koud, ik heb nu echt zin in een warme douche, dacht hij.

"Dankje", zei Isis toen Loki het glas maakte. "Ik kom uit het rijk van de Vissen en ik heb ook glas als kracht. Ik kan er alleen niet zo goed mee omgaan, want ik ben een beetje onhandig, zoals je ziet." Isis grijnsde. Opeens voelde ze een koude wind langs haar waaien. Ze keek op. De deur ging open en er kwam een jongen binnen die er verkleumd uitzag, aan de bar ging zitten en chocomel bestelde. "De chocomel is echt lekker hier!", zei Isis tegen de jongen, "alleen heb ik niet de kans gekregen 'm op te drinken", ze glimlachte en wees naar haar broek die nog nat was van het water.

Loki keek even naar de jongen maar besteedde niet veel aandacht aan hem. Toch meende ze hem ergens te herkennen. Loki keek Isis weer aan. 'Je hebt geluk dat ik een goed moment heb anders had ik het niet kunnen maken. Mijn krachten zijn een beetje erg van slag af de laatste tijd..' zei Loki tegen haar.

Eigenlijk was Isis wel nieuwsgierig naar de reden waarom de krachten van Loki van slag waren, maar ze besloot er niet naar te vragen. Misschien wilde Loki het er niet over hebben en anders zou ze het wel zeggen. Isis vond sowieso dat Loki er treurig uitzag. Kon ze nu maar gedachten lezen, maar ja, die gave had ze niet.

Loki keek even naar Isis. Ze was vreemd voor haar dus had ze misschien een idee. Loki besloot gewoon alle kansen te pakken. 'Heb je ooit gehad dat er om de zoveel tijd een grote mist in je hoofd en aura verschijnt dat mensen met telekinese en aura het niet meer kunnen zien? Dat ze alleen een mist zien..?' vroeg ze Isis. Ze was benieuwd naar haar antwoord al wist ze al dat het waarschijnlijk een nee zou zijn.

Isis zag Loki hoopvol kijken. "Het spijt me, maar nee", zei Isis. Ze had er zelfs nog nooit van gehoord. Ze had medelijden met Loki. Wat zou die mist kunnen betekenen? Isis dacht na, maar kon niet op een antwoord komen. Volgens mij zat Loki er echt mee. "Heb je andere mensen meegemaakt die dat ook hebben?"

Loki knikte. 'Niet erg, wees er blij om. En nee, ik heb het nog nooit bij iemand anders gezien..' zei ze rustig. Loki had het verwacht dus was ze niet heel teleurgesteld. Ze zou gewoon naar iemand zoeken, keer op keer, al zou het jaren duren, die haar kon helpen. Ze overleefde het wel, dat hoopte ze tenminste.

Isis vond het knap dat Loki zo rustig bleef. Zelf zou ze helemaal kapot zijn gegaan van frustratie. Isis kon het zich niet voorstellen, want zelf had ze helemaal geen problemen. Ze was misschien wat onhandig, maar ze bijna altijd de controle over haar krachten. Ook had ze nooit problemen in de familie of met vrienden gehad. "Denk je er veel over na? Over wat de redenen zouden kunnen zijn?", vroeg ze aan Loki.

Loki keek even naar Isis en nam een slokje van haar drinken. 'Soms. Het kan vele oorzaken hebben en er zullen ook zeker veel dingen meespelen, dat wel maar een precieze oorzaak zou ik niet weten.' zei Loki kalm. Ze keek even voor zich uit. Ze vond het een goede vraag van Isis en die zette haar opnieuw aan het denken.

Isis dacht na over wat de redenen zouden kunnen zijn. Had Loki soms een heel erg probleem? Dacht ze gewoon te veel over dingen na? Maakte ze zich druk? Plotseling schoot Isis iets te binnen: “Vroeger”, begon ze, “toen ik klein was, een jaar of vier denk ik, zat ik op een dag bij een klein meer vlak bij ons huis. Op een gegeven moment kwam er een oude man aanlopen, die naast me ging zitten. Samen zaten we daar, zwijgend naar het water te kijken, toen hij begon te praten. Hij zei dat hij daar vaak kwam om rust te hebben en om na te denken over het leven. Toen ik vroeg wat er dan zo moeilijk was aan het leven, ik was maar klein en had nog geen idee, antwoordde hij: “De mist, meisje, de mist in mijn hoofd. Niemand weet wat het is en waar het vandaan komt. Maar ik blijf maar zo denken: wie vecht kan verliezen, maar wie niet vecht, heeft al verloren.” Met die woorden stond hij op en vertrok hij weer. Daarna ben ik nog lang blijven zitten om na te denken over zijn woorden, maar ik kon er niet wijs van worden.” Isis zweeg. Er was dus wel iemand geweest die ook mist in zijn hoofd had, maar waarom was nog steeds niet duidelijk.

Loki keek Isis met iets grotere ogen aan. 'Dat is eng, want eigenlijk loop ik dat de laatste tijd te denken. Daarom zit ik niet bij de rebellen maar vecht ik toch wel tegen de dertieners..' zei Loki tegen Isis. De man zou vast niet meer leven dacht ze, anders had ze naar hem toe kunnen gaan. Niet om erachter te komen wat het is maar gewoon om een gelijke te vinden. Ze keek Isis aan en had een stukje hoop.

Isis schreef:

"Dankje", zei Isis toen Loki het glas maakte. "Ik kom uit het rijk van de Vissen en ik heb ook glas als kracht. Ik kan er alleen niet zo goed mee omgaan, want ik ben een beetje onhandig, zoals je ziet." Isis grijnsde. Opeens voelde ze een koude wind langs haar waaien. Ze keek op. De deur ging open en er kwam een jongen binnen die er verkleumd uitzag, aan de bar ging zitten en chocomel bestelde. "De chocomel is echt lekker hier!", zei Isis tegen de jongen, "alleen heb ik niet de kans gekregen 'm op te drinken", ze glimlachte en wees naar haar broek die nog nat was van het water.

Sorry, beetje late reactie!

Diego grijnsde naar het meisje dat hem aansprak. 'Wie het weer toch ook heeft uitgevonden... ' Hij haatte dit soort weer, hij vond het maar vies, en nat. Zijn gedachten werden onderbroken door de chocomel die met een klap op tafel werd neergezet. Diego schrok er van. De barman leek in een slecht humeur te zijn.

Het leek wel alsof Isis Loki’s gedachte had gehoord: “Die man leeft nu al niet meer, hij was echt oud. Maar dat betekent wel dat er vast nog meer mensen rondlopen zoals jij.” Daar was Isis blij om, misschien had Loki nu het idee dat ze er niet meer alleen voor stond. Plotseling zette de barman de kop chocomel van de jongen naast haar met een klap op de bar. “Ja, ik weet het, gelukkig is mijn broek al bijna opgedroogd”, antwoordde ze de jongen. Isis vroeg aan de barman of ze een kop thee kon krijgen en draaide zich weer om naar Loki. “Ik vecht trouwens ook tegen de dertienders terwijl ik niet bij de rebellen zit, net als mijn ouders. Heb jij nog familie?” Vragend keek ze Loki aan.

Diego vond het knap van het meisje dat ze twee gesprekken tegelijk kon houden. Dat ze daar niet gek van word, dacht hij. Hij ging om haar expres uit te lokken nog even door met het gesprek tussen hen tweeen. 'Maarre, ik ben Diego, naja eigenlijk heet ik anders, maar dat doet er niet toe. Noem me maar gewoon Diego. ' Hij wist niet waarom hij dit vertelde, maar het schoot hem te binnen.

De jongen naast haar begon weer te praten. Hij heette blijkbaar Diego. Isis wilde liever doorgaan met haar gesprek met Loki, maar vond het lullig om niks terug te zeggen tegen Diego, dus antwoordde ze maar kortaf. "Ik ben Isis", zei ze.

Loki knikte. 'Er is een kleine kans dat ik iemand tegen kom, maar ik weet nu dat die kans eris, bedankt daarvoor..' zei Loki rustig tegen Isis. Ze keek even naar de jongen met wie ze ook een gesprek voerde en vond het knap dat ze er tegelijkertijd twee kon volgen. Loki glimlachte een beetje en nam een slokje van haar drinken.

Diego merkte aan Isis dat ze het vervelend vond verder te praten, dus zei hij; 'Oke, nou eh.. ik ga maar eens. Dag Isis.' Hij dronk zijn chocomel op en stapte op, trok zijn jas aan, en ging door de deur weer naar buiten, in het afgrijselijke weer terug naar zijn blokhut.

Isis zag Loki glimlachen, waarschijnlijk om het feit dat ze hier twee gesprekken aan het voeren was. Isis keek naar Diego. Ze vond het een beetje irritant dat hij ook een gesprek met haar probeerde te voeren, maar ja, ze ging er wel zelf op in. Plots stond hij op en zei hij dat hij wegging. Oeps. Isis hoopte niet dat zij hem had weggejaagd, dat was niet haar bedoeling geweest. “Dag”, zei ze maar terug.