het rijk van de leeuw - Ondergronds meer.

Aria zag verbaast dat Alexis niet een van de baby´s wou op pakken. Zelfs nog verbaasder dan toen ze nee knikte. ´´Dus toch´´ zei ze zachtjes. Ze dachtal zo iets ook al zie Alexis dat e niet wou. Iedereen zou zo´n baby missen dacht Aria. Vooral omdat ze nu ook gelukkig was met zijn zessen. ´´He dit klinkt misschien raar maar heb je misschien van legerkampen iets gehoord van Gale´´ vroeg Aria die het onderwerp maar beter kon veranderen.

Alexis had het gevoel dat Aria de verkeerde reden voor zich had waardoor ze geen kind kon vasthouden vanzichzelf. Even keek ze weg en haalde rustig adem om niet uit te vallen. Dat zou ze niet tegen Aria kunnen. Ze keek even verbaast toen Aria ineens van onderwerp veranderde "Gale?" het leek alsof ze even na moest denken over wie dat was. Het was nog langer geleden dat ze hem gezien had dan dat ze Aria gezien had. "Nee, hoezo? vroeg ze oprecht verbaast.

´´Niets´´ zie Aria terwijl ze de bezorgdheid weg duwde uit haar gezicht. ´´Ik heb hem zelf een tijdje niet gezein en de ´vierling mist hun vader´´ zei Aria zo rsutig mogelijk. Ze moest het geoon postitief bekijken dan kwam alles vast wel goed. Al was ze al lang gek geworden als ze Toxic niet had. Ondertussen pakte Aria Ichigo op en deed ook Therru in de lucht zodat ze allebei niet meer ergens maar wat lagen.

Alexis keek haar wat bezorgd aan. Ergens vond ze het wel wat voor Gale, maar dat was vanuit haar oogpunt natuurlijk en die was niet helemaal zuiver volgens sommige mensen. Toen Alexis zag hoe de kinderen door de lucht begonnen te zweven begon Alexis zich redelijk schuldig te voelen dat zij nu tegen een rotsblok aangeleund stond en Aria druk in de weer was. Voorzichtig probeerde ze één van de 4 uit de lucht te pakken, wie van de vier het was wist ze niet zeker. Namen waren niet haar sterkste punt.

Aria zag dat Alexis een van de baby´s uit de lucht probeerde te pakken. Kort stuurde ze Therru naar haar toe. Dan kon ze haar wel vast houden dat vond Aria niet erg. Alexis leek het nodig te heben vond ze zelf. Ze keek even naar Carlos die er ook nog stond. Ze was zo gewend aan mensen of draken om haar heen dat de laatste dagen best raar waren met allene Toxic en the kids.

Alexis pakte voorzichtig het jongetje uit de lucht. Het was een raar gevoel om zo'n teer wezentje in je handen te houden. "Maar red je het zonder Gale?" ze wist met moeite een brok door te slikken die haar luchtpijp afsloot. Zachtjes duwde ze het hoofje van het kind iets omhoog zodat het niet zou gaan hangen. Carlos was ondertussen richting Toxic gelopen en ging naast haar liggen.

Therru is een meisje
------------------------
Aria wou eigenlijk niet toe geven aan die vraag. Al wist ze zelf dat het moeilijk werd als het zo lang door ging. ´´Ik zou wel moeten voor de vierling´´ zei Aria haast zuchtend. Ze vond het niet erg om haar baby´s op te voeden al zou het wel moeilijk worden. Daarom had ze nog niet gehuild. ´´Hij komt vast wel terug´´ zei ze hoopvol.

-
Alexis liep met het kleine meisje in haar armen richting Aria. Voorzichtig met haar vrije hand kneep ze even in haar schouder waarna ze hem snel weer onder het meisje hield. Ze keek haar even troostend en misscien ook wel bewonderend aan. Zijzelf kon nog geen ongeboren kind in leven houden. Een vierling in haar eentje zou hoogstwaarschijnlijk een hel zijn.

Aria waardeerde zeer de kleine kneepje van Alexis. Ze was zo blij dat ze weer gewoon konden praten als echte vriendinnen. ´´Dank je´´ zei ze glimlachend terug. Aria keek even om zich heen of ze een paar rotsen zag waar ze konden gaan zitten. Uiteindeijk zag ze wel een paar rosten die ze met een korte wind vlaag door sneed zodat ze makkelijk op te zitten ware. Zelf ging ze zitten terwijl ze door ging met wiegen. Ondertussen zweefde Arren naar Toxic en Carlos toe. Toxic was het wel gewend maar zij vroeg zich af hoe Carlo zou reageren.

aha ik zie al die baby's al rond vliegen als ze naar een creche zouden gaan xD
-
Alexis glimlachte alleen maar bij het bedankje. Ergens ver weg zaten ze in het zelfde schuitje, beide mannen waren op dit moment verdwenen. Alexis zou er heel wat voor over hebben om weer in Clouds armen te kunnen liggen. Met Therru in haar armen liep ze naar de plek waar Aria een soort stoelen van gemaakt had. Ze ging op de plek zitten zodat ze naast Aria terecht kwam. Ze keek naar het kleine meisje in haar armen dat ze bijna onziichtbaar wat verwarmde door middel van haar vuurkrachten. Want het leek haar redelijk koud in alleen ene luier en rompertje.

dat doet eigenlijk Aria omdat ze nog niet kunnen sturen
------------------------------------
Aria keek glimlachend naar Alexis die Therru vast had. Ze vertrouwde Alexis genoeg dat ze het niet erg vond. Al merkte ze wel het warmte verschil. helaas maakte ze zelf het alleen maar kouder waar Therru niet tegen kon en een ander. Wat raar was dat de andere twee er wel tegen konden dus dacht Aria dat die misschien ook ijs hadden. ´´Heb ik verder nog iets bijzondes gemist´´ vroeg Aria met een glimlach.

i know, maar ik zag het ff voor me
-
Alexis keek haar ook aan, met een glimlach "Wat voor bijzonders?" het lag er geheel aan van welke kant ze het bekeek. Met haar vrije hand kietelde ze even over het buikje van het meisje. Die kraaide even kort en pakte haar vinger vast zoals alleen kleine baby's konden. De handjes waren nog opvallend sterk dus zat haar vinger voorlopig gevangen.

´´Iets wat waard is om te weten. Ik heb het zo druk gehad dat ik alleen maar snel inkopen doe verder blijf ik alleen maar thuis. Het kan best dat jullie al heel Kyon hebben veroverd zodner dat ik het weet´´ legde Aria uit. Al gokte ze dat laatste niet echt. Ze wist goe dat beide kanten koppig waren. Daarom was allene haar manier het beste.

Alexis schudde haar hoofd "We zijn nog niet echt opgeschoten." ze wilde er helaas aan toe voegen, maar Aria was er waarschijnlijk niet blij mee dus besloot ze haar mening achter wegen te houden. "Er was enkele dagen geleden een groot gevecht." deelde ze mee, ze hoopte neiet dat Aria erover door zou vragen, al was die kans groot dat het zou gebeuren.

Aria kon op de een of andere manier dit nog erger voorstellen. Hoeveel doden er vielen bij de grens wou ze zeker niet zien. ´´Zeker veel doden´´ zei ze zachtjes. Dat vond ze het ergste van dit alles maar dat kwam waarschijnlijk omdat ze familie aan beide kanten hadden. Het leek wel of de vierling de gespannen sfeer voelden en hielden zich doodstil.

ff bij mijn oma snel op de pc
-
Alexis beet op haar lip "inderdaad, wordt op honderden geschat, aan beide kanten." voegde ze er aan toe. Ze wist niet of haar ongeboren kind meegeteld zou worden, maar het waren er sowieso honderden teveel. Haar blik ging naar het meisje in haar armen dat zich nu stil hield.

Aria beet op de lip, Ze wou dat ze op schoot dan hoefde het niet. Dan zouden al die mensen nog leven en hun familie nog vol itten. Toen ze naar har eigen kinderen keek glimlachteze weer. Wat was Aria opeens blij dat ze geen kant koos. ´´Groeit jouw sturen trouwens nog steeds´´ vroeg Aria nieuwscherig. Zelf mekrte ze amper verschil maar miscshien lag het aan haar.

Alexis schudde haar hoofd "Nee, die van jouw?" nu Aria die vraag stelde dacht ze er aan dat er bijna geen vorderingen waren. Natuurlijk ging het nog steeds beter als ze oefende, maar dat waren meer controle problemen die beter gingen, maar niet dat het sterker werd. Misschien had ze het eind van de krachten bereikt, dat je niet hoger kon komen.

Eigenlijk was Aria opgelcht dat ze niet de enigste was. ´´Al was ik zwanger ik denk dat het er weinig mee te maken had. Ik wordt ook nietbeter al vraag ik mezelf wel af wat er dan nog meer bij moet komen´´ zei ze met een dwaze glimlach. Complete controle over lucht en metaal zag ze niet snel gebeuen om de een of andere redn. En ze wou zo sterk als ze kon zijn als ze de spreuk had gevodnen.

Alexis beet op haar lip, zij was ook zwanger geweest. Sindsdien had ze haar krachten bijna niet meer gebruikt en had dus geen idee ofhet nu wel beter geworden was, al was het bij aria ook niet beter geworden. "Ik zou ook geen idee herbben." gaf Alexis eerlijk toe. Met haar vlammenzeeën die al van ver af zichtbaar was kon ze vuurmuren maken die een gewoon iemand tegen kon houden.

´´Ach ik ken niemand sterker dan wij dus zo erg is het niet´´ zei Aria eerlijk. Tenminste voor zo ver ze mensen kende met krachten. Natuurlijk had je Zenan met een leger maar die telde helemaal niet mee vond ze. Ook wou ze er liever niet over hebben. ´´Carlos ziet er trouwens goed uit´´ zei Aria terwijl ze naar de draken wees.

Carlos keek even op toen hij zijn naam hoorde en schudde zijn hoofd vrolijk heen en weer. "Volgens mij is hij blij dat te horen.' Zei alexis nu met een glimlachje op haar gezicht. De ijdelheid van Carlos bleef onverbeterlijk, ook al miste hij Fiërra nu omdat zij Cloud miste. "Hoe gaat het metn Toxic?" vroeg ze op haar beurt.

Aria was blij dat Carlos zo enthousiast reageerde. Het was dus een goed teken. Daarna keek ze met een glimlach naar Toxic. Tozic glimlachte op haar beurt weer terug. ´´Het gaat wel goed´´ zei Aria rustig. Het ging niet fantastisch maar dat kwam omdat Toxic zich zorgen maakt om Aria en de baby´s.

"Gelukkig maar" ze kon niet in de gedachte van Aria lezen dat het nou niet geweldig ging. Ze ging met haar hand door haar haren die net iets te klitterig waren dan ze zou willen. Het was een pijnlijk gesprek, hun antwoorden van hun beide waren nou niet echt soepel. Ze wist niet of het vooer Aria gold, maar zelf had ze het gevoel dat ze vaak ontwijkend antwoorde om vragen over echt het gevecht te voorkomen.

Aria dacht even terug aan de eerste keer dat ze Alexis. ´´Weet je nog helemaal op het begin. Toen ik je voor het eerst o de trap zag van het paleis. Alles leek toen nog zo gemakkelijk´´ zei Aria. Vergeleken met nu was alles veel moeilijker geworden. Ze moest voor meer levens zorgen dan eerst en haar doel was nog vele malen moeilijker geworden.