Het Halloweenfeest -Rijk van de Boogschutter, algemeen topic

Scarlet keek naar Cloud die over Sabel praatte, het klonk alsof zij ook was overgestapt en ze had haar kinderen. Ze wou er eigenlijk over gaan vragen, ze vond het best wel leuk voor Sabel, maar ze vroeg niets. Ze knikte naar Alexis. 'Is goed.' Zei ze en begon rustig te lopen.

Cloud had een arm om Alexis schouder geslagen en liep mee "Zeg, is het niet koud met die blote schouders" hij glimalchte naar haar. Hij dacht na, hij had een misschien leuke verassing voor haar, als er een mooi moment voor zou komen. hij voelde het gewicht ervan in zijn broekzak. hij had ervoor speciaal zijn smidse weer heropend, nu maar hopen...

Alexis schudde haar hoofd "Nee, tussen al die mensen is het erg warm." ze voelde ho de sterke arm van Cloud om haar middel geslagen werd. Ze glimlachte terwijl ze achter Scarlet aanliepen. "Scarlet, weet jij waar het spookhuis is, ik heb namelijk geen enkel idee." ze had wel gerichten gehoord waar het ongeveer was, maar niet precies van waar het was.

Scarlet keek naar hun. 'Ergens links geloof ik, ik hoorde er net iemand over praten.' Zei ze en glimlachte. Ze wendde haar gezicht af om niet onbeleefd te doen. Ze streek met haar hand door haar haren. Ookal wist ze dat Cloud was overgestapt en was hij eigenlijk haar vijand, vond ze het toch wel grappig om hem weer te zien.

-
o.m.g, gaat Cloud Alexis ten huwelijk vragen? ;o

als je een gewicht van een ring in je broekzak voelt is ie best wel zwaar, dus ik gok van niet xD
-
Alexis knikte en ging iets harder lopen om naast Scarlet te komen, zodat ze nu met z.n drieën naast elkaar liepen. "Ik geloof dat je gelijk hebt." grinnikte ze toen er 2 jongens samen met enkele gillende meisjes uit een gebouw gerend kwamen, zo te zien geschrokken of in iedergeval deden ze alsof ze geschrokken waren, om elkaar te versieren. Ze keek naar het huis dat er best eng versierd uitzag.

Scarlet schreef:

Scarlet keek naar hun. 'Ergens links geloof ik, ik hoorde er net iemand over praten.' Zei ze en glimlachte. Ze wendde haar gezicht af om niet onbeleefd te doen. Ze streek met haar hand door haar haren. Ookal wist ze dat Cloud was overgestapt en was hij eigenlijk haar vijand, vond ze het toch wel grappig om hem weer te zien.

-
o.m.g, gaat Cloud Alexis ten huwelijk vragen? ;o

neeee hoor hij heeft een zelfgesmeede huwelijksring

Spoiler:

in zijn zak zitten omdat hij haar gaat opeten

Cloud glimalchte en keek naar het spookhuis. het was een groot donkergroen houten huis met een bordje 'Pas op Spookhuis. Betreden op eigen risico' ervoor. Hij glimalchte naar Alexis "Durf je nog" hij glimalchte

Scarlet keek naar het spookhuis, het zag er best eng uit. 'Moet er ook niet staan; "mensen met hartproblemen niet betreden ofzo?"' Mompelde ze grinnikend. 'Kom dan gaan we.' Zei ze en zette nog wat stapjes richting de ingang. Ze glimlachte. Misschien was Alexis ook wel dertiender, maar dat weerhield haar er niet van om haar aardig te vinden.

Isis schreef:

Isis moest grinniken toen ze Anthea rondjes zag draaien. Opeens stopte Isis met lachen en met grote ogen keek ze naar iets voor haar. Er kwam een lijk op haar aflopen, met gaten in zijn lijf. Ze rook een rottende geur. Het lijk liep tot vlak voor haar en nog steeds kon Isis niet bewegen. Net zo snel als hij gekomen was, was hij ook weer weg. Hij was in de lucht opgelost en ze rook niks meer. Langzaam begon Isis te grijnzen. Hoe kon het ook anders, het was nep.

Anthea liep het kerkhof op en er kwam meteen een of andere demoon op haar af. Anthea liep door de luchtspiegeling heen en lachte om de gezichten van sommige doodsbange voorbijgangers die van de demoon waren achteruitgedeinsd terwijl ze op 20 meter afstand stonden. Opeens voelde Anthea een hand om haar voet, een skelet had haar been gegrepen en ze kon geen kant op. Anthea maakte een harde luchtstoot en de beenderen vielen uit een, ze schudde even met haar voet en liep teon weer verder.

Isis keek met open mond naar Anthea. Hoe kon die zo kalm blijven? Zelf was ze zich rot geschrokken van de demoon, net als een paar meisjes naast haar die keihard in haar oor gilde. Vanaf nu zou het anders gaan en zou Isis bij niks meer bang worden, maar gewoon bij alles denken dat het nep is. Ze ademde diep in, rechtte haar rug en liep naar Anthea toe. Onderweg kwam er nog een hele stoet van spinnen langs, maar Isis liep dapper door. Eigenlijk viel het wel mee hoe eng het was. Okay, nu was ze er klaar voor om andere mensen te laten schrikken. “Wie zullen we het eerst te grazen nemen?”, vroeg Isis aan Anthea en Loki, terwijl ze eens goed rondkeek.

Alyssa glimlachte om het geratel van Andrew, ineens tijdens het spelen op zijn fluit begon haar maag een hard grommend geluid te maken. "Ik heb gister voor het laatst wat gegeten, dus ik geloof dat ik snel wat naar binnen moet werken." grinnikte Alyssa. Zonder af te wachten trok ze Andrew bij zijn arm langs alle gillende, verklede mensen om richting de tafels vol eten te komen.

-

Alexis keek hem even schuin aan "Tuurlijk durf ik nog." zei ze quasi verontwaardigt tegen Cloud en stapte achter Scarlet naar het huis toe. "We laten ons niet bang maken hé?" zei ze tegen haar. Op dat moment kwamen er 3 gillende mensen uitgerend iets schreeuwend over een stel vleermuizen. Iets zenuwachtiger dan eerst liep ze achter Scarlet aan naar binnen.

Andrew had het te druk met vrolijke deuntjes spelen op zijn fluit, dat hij pas merkte dat hij verplaatst was, toen hij naast de tafel stond. Van hem kon je niet zeggen dat hij te weinig had gegeten, dus hij hoefde ook niks. "Ik vind dat we hier straks even weg moeten," zei hij tegen Alyssa. "Naar een rustig plekje, waar we kunnen praten." Hij stond weer te wippen van het ene been op het andere, wat hij zes jaar lang niet gedaan had.

Cyene liep langs alle mensen en keek hier en daar wat rond. Voor de gelegenheid had ze een pikzwarte punthoed met een bungelende nep-spin aan een draadje op en een afgeraffelde zwarte jurk. Daaronder had ze knalrode pumps gedaan, dat had ze niet kunnen laten. Haar lange rode haar had ze niet gesteild en daarom zat het al een beetje in de war. Aan make-up had ze niet veel gedaan, behalve de knalrode lippen dan. Ze had van zichzelf al een bleke huid dus daar hoefde ze niks op te smeren.

Diego liep met zijn zwarte masker en zwarte cape naar het halloween feest. Hij had zich er erg op verheugd, en hij kon vanavond even lekker stiekeme dingen doen, zonder dat Valerie erachter zou komen, want ze zou vast niet komen, dacht Diego. Bovendien zou ze hem niet herkennen, hij had een masker, en geschminkte huid. Hij zag de skelletten al hangen, en liep langs mensen die ook verkleed waren.. Diego had vanavond zelfs lippenstift op, zwarte lippenstift. Zo was zijn Zorro-vermomming helemaal af.

"In die 6 jaar ben je nog niets veranderd, nog steeds een halve einzelgänger?" zei ze plagend. Ze leunde zich wat naar voren om een stuk brood in de vorm van botten en 2 glazen een blauwsoort drank te pakken. Ze gaf 1 van de twee glazen aan Andrew en nam zeld ook een slok van het drankje "Dus dit is nog een veilig gedeelte voor de 12 rijken?"

"Ik heb geen idee," zei Andrew, terwijl hij het glas weer wegzette. "Ik heb me niet echt bezig gehouden met de oorlog. Mijn laatste gevecht was bij dat dorp dat we toen in hadden genomen. Dus ik zou het niet weten." hij keek even om zich heen. Van uit zijn voeten werd hij bekropen door een druk gevoel, iets wat hij al jaren niet meer had gehad.

Alexis schreef:

Alyssa glimlachte om het geratel van Andrew, ineens tijdens het spelen op zijn fluit begon haar maag een hard grommend geluid te maken. "Ik heb gister voor het laatst wat gegeten, dus ik geloof dat ik snel wat naar binnen moet werken." grinnikte Alyssa. Zonder af te wachten trok ze Andrew bij zijn arm langs alle gillende, verklede mensen om richting de tafels vol eten te komen.

-

Alexis keek hem even schuin aan "Tuurlijk durf ik nog." zei ze quasi verontwaardigt tegen Cloud en stapte achter Scarlet naar het huis toe. "We laten ons niet bang maken hé?" zei ze tegen haar. Op dat moment kwamen er 3 gillende mensen uitgerend iets schreeuwend over een stel vleermuizen. Iets zenuwachtiger dan eerst liep ze achter Scarlet aan naar binnen.

Cloud stapte naar Alexis naar binnen en pakte haar hand. "Mooi, anders zou ik bang zijn dat je jezelf niet was" hij gaf haar een kneepje in haar hand. Ze stapten het donkerte portier door.

Scarlet grinnikte en knikte nog even naar Alexis voor ze de poort van het spookhuis instapte en het stukke donkerder om hun heen werd. Ze voelde via de grond, maar voelde op het moment nog niets. Ze keek naar de plek waarvan ze wist dat Cloud en Alexis er stonden en glimlachte. 'Kom dan gaan we beginnen met lopen.' Zei ze en stapte verder.

Alexis glimlachte naar Cloud en knikte daarna vrolijk naar Scarlet. "Slim plan." ze stapte verder de donkere ruimte in. In het begin was er niet veel te zien, het was veel te donker, maar recht voor hen. Ongeveer 10/20 meter verderop was een hal waar flauw flikkerend licht te zien was, rustig begon ze die richting op te lopen, dat leek haar de enige mogelijkheid die er te zien was.

cloud glimalchte en liep met haar mee naar het licht. hij gaf haar een kneepje in haar hand en lettte goed op. "Ik vind het zo moeilijk om niet vals te spelen en de gedachten van iedereen in het gebouw te lezen of voor wat licht te zorgen" fluisterde hij tegen haar.

Scarlet deed alsof ze Cloud niet had horen praten en liep met hun mee richting het licht dat er brandde. Ze glimlachte lichtjes en keek om zich heen of ze al dingen zag. Je hoorde wel geluiden, maar waarschijnlijk kwam dat van buiten of van andere mensen die in het spookhuis rondliepen en bang waren. Ze haalde een hand door haar haren terwijl ze rustig verder liep.

Alexis keek Cloud grinnikend aan "je wacht het, dan is alle lol of spanning eraf." zei ze beslist tegen hem. Ze stapte achter Scarlet aan, een hal in. Met een gil leek er een lijk op de grond te vallen, vlak voor hen. Met een doffe klap kwam het lijk op de grond, daar viel het uitelkaar in duizenden glimmenden kevers die alle kanten op schoten.

Isis schreef:

Isis keek met open mond naar Anthea. Hoe kon die zo kalm blijven? Zelf was ze zich rot geschrokken van de demoon, net als een paar meisjes naast haar die keihard in haar oor gilde. Vanaf nu zou het anders gaan en zou Isis bij niks meer bang worden, maar gewoon bij alles denken dat het nep is. Ze ademde diep in, rechtte haar rug en liep naar Anthea toe. Onderweg kwam er nog een hele stoet van spinnen langs, maar Isis liep dapper door. Eigenlijk viel het wel mee hoe eng het was. Okay, nu was ze er klaar voor om andere mensen te laten schrikken. “Wie zullen we het eerst te grazen nemen?”, vroeg Isis aan Anthea en Loki, terwijl ze eens goed rondkeek.

Anthea grijnsde en wees op 3 meisjes die verderop stilletjes in een hoekje zaten, waarschijnlijk net van de schrik bekomen. "Dat lijken me wel geschikte slachtoffers..." Anthea liet zichzelf zweven, waardoor ze totaal niet te horen was, en sloop in de schaduw van de graven dichterbij. Een van de meisjes keek angstig voor zich uit, alsof ze iets zag wat de rest niet kon zien. Toen Anthea beter keek zag ze dat er een reusachtige spin aan de andere kant van het kerkhof stond, Anthea moest even glimlachen. Ze had het altijd belachelijk gevonden dat er mensen bang waren voor spinnen, zelf vond ze het mooie beestjes.

"Okay, dat doen we", Isis grijnsde. Zelf kon ze zich niet door lucht voort laten zweven, dus sloop ze maar heel zachtjes naar de meisjes toe. Ze keek naar Anthea, glimlachte en liet water tussen haar handen ontstaan. Ze stuurde het water tot vlak boven de hoofden van de meisjes. "Als ik het water op hun hoofden heb laten vallen, stuur jij dan wind op ze af?", fluisterde Isis zo zacht als ze kon. Ze wachtte het antwoord niet af en liet het water op de meisjes vallen.

Alexis schreef:

Alexis keek Cloud grinnikend aan "je wacht het, dan is alle lol of spanning eraf." zei ze beslist tegen hem. Ze stapte achter Scarlet aan, een hal in. Met een gil leek er een lijk op de grond te vallen, vlak voor hen. Met een doffe klap kwam het lijk op de grond, daar viel het uitelkaar in duizenden glimmenden kevers die alle kanten op schoten.

Cloud lachte een beetje zenuwachtig en liep snel maar verder, in feite was hij doodsbang, maar dta ging hij daar niet eevn toegeven, hij had zijn grenzen. hij liep naar de deur en pakte de deurknop terwijl hij over zijn schouder naar de twee meiden keek. hij trok en zag dat het een bot met "afgehaktledemaat" voorstelde. Nu ontsnapte wel een korte gil uit zijn mond voor hij het ding liet vallen.

Scarlet keek even met een vies gezicht naar de kevers die ontsnapte en giechelde daarna om Cloud. Het was altijd grappig als jongens gilden. Ze voelde toen iets over haar haar strijken en kon het niet laten om ook een gil te geven. Ze keek geschrokken naar achteren en zag net een vleermuis wegvliegen, of hij nou echt of nep was wist ze niet. Ze rilde.