Herberg de Nacht - Inx - Rijk v.d. Leeuw

Hitsugaya legde zijn penseel neer en pakte snel maar voorzichtig het draakje. Hij zette het op de hand van de jongen en zei "Pas op dat je draak niet op een dief klimt, die haar verpatst voor een gigantische prijs." Hij gaf die goede raad alleen maar omdat hij sympathie voelde voor de jongen. Daarna ging hij verder met het kalligraferen.

"Ik zal erop letten." Zei Derek dankbaar en hij hield Feline stevig vast. Ze probeerde los te komen door in zijn hand te bijten, maar dat had geen zin. Feline haar tanden waren nog lang niet volgroeid en Derek had handschoenen aangetrokken tegen de kou. "Ik ben Derek." Stelde Derek zich voor.

Orlando stapte de herberg binnen. Hij had even een nachtje zonder zijn irritante broertje nodig. Hij werd soms doodmoe van hem. Hij liep eerst naar de receptie toe, om een kamer te boeken. 'Ik zou graag een kamer willen reserveren, 1-persoons.' De vrouw achter de balie, reageerde chagarijnig, en zei; 'Er zijn alleen nog maar 2-persoons.' Orlando antwoordde; 'Okee, doe die dan maar'.

Kira liep de herberg binnen. Ze had zich verveeld en had eigenlijk wel zin om even lekker los te gaan. Dat deed ze eigenlijk elke avond maar goed. Ze liep naar de bar en zag een aantrekkelijke jongen een kamer reserveren. Ze keek verleidelijk naar hem en ging toen op een barkruk zitten en bestelde een wit wijntje.

Orlando hoorde iemand binnen komen en draaide zich om. Hij keek, en zag een beeldschone vrouw binnen komen lopen. Zijn hart ging gelijk sneller kloppen. Hij betaalde snel de kamer en pakte de sleutels van de chagarijnige vrouw aan. hij liep naar de bar toe en ging naast de vrouw zitten. Hij vroeg; 'Zozo, waar komt deze beeldschone vrouw opeens vandaan?'

Kira glimlachte. Haar verschijning had weer eens het gewenste efect. 'Van buiten.' zei Kira verleidelijk. Ze ging niet meteen haar hele levens verhaal ophangen zeker niet aan iemand die waarschijnlijk toch alleen maar een on night stand werd maar zelfs dat was niet zeker. Kira glimlachte even verleidelijk en nam toen een slokje wijn.

Jeemig, wat is zijn knap zeg, dacht Orlando. Hopelijk denkt zij het ook zo over mij, misschien word het dan nog een leuk avondje/nachtje. Hij bestelde een biertje bij de barman, en vroeg toen aan de beeldschone dame; ' Ik ben Orlando, en hoe heet jij?' Hij kon zijn ogen niet van haar afhouden, en vroeg zich af of ze misschien al bezet was.

'Kiraye.' zei ze met nog steeds die verleidelijke glimlach op haar gezicht. Ze nam een slokje wijn en likte met haar tong het beetje van haar lip wat daar achterbleef. Daarna draaide ze haar rug naar de bar toe en keek de kroeg door voor een mogelijk andere man waar ze de nacht mee door kon brengen. Alleen om Orlando jaloers te maken.

'Zo, Kiraye, wat een chique naam. Kom ik aan, met mijn gewone naam.' Hij grijnsde, en keek toe hoe ze met haar tond haar bovenlip aflikte. Ze zag haar verveeld rondkijken, en hij schaamde zich, ze zag vast niks in hem. 'Blijf jij toevallig ook hier overnachten?'

Kira keek hem weer even aan. 'Mischien.' zei ze alleen. Terwijl ze nog steeds verleidelijk naar hem keek. Ze wou hem eerst lekker laten smachten naar haar en dan zou ze wel zien of hij ook nog wat kreeg. Ze glimlacht naar hem en keek daarna weer naar de andere mannen.

'Je kunt bij mij in de kamer, niet gelijk verkeerde dingen denken hoor, maar ik heb toch een tweepersoonskaamer, en aangezien ik in mijn eentje ben...' Hij hoopte dat ze 'ja' zou zeggen, maar hij ging ervan uit dat ze nee ging zeggen. Hij had inmiddels zijn bier en dronk een slokje.

'Ik kijk wel.' zei Kira. Ze wist dat als ze meteen ja had gezegd ze te gretig over kwam maar het was altijd handig om iets voor de hand te hebben. 'En wat verstaan we onder verkeerde dingen.' vroeg ze met een glimlach om haar lippen. De meeste werden verlegen als ze dat soort dingen ging vragen.

'Misschien denk je dat ik een vies oud mannetje ben, dus bedoel ik met verkeerde dingen...' Hij grijnsde, hij wist dat ze wel wist wat hij bedoelde maar het expres ging vragen, om hem te plagen. 'Maar denk er maar over na, desnoods kom je pas om 2 uur s'nachts.'

'Om twee uur s'nachts gebeuren er ook wel eens verkeerde dingen hoor.' zei Kira grijnzend. 'Maarre ik begrijp denk ik toch nog niet helemaal wat je bedoeld met verkeerde dingen.' zei ze daarna. Ze ging het hem niet makkelijk maken dat deed ze nooit. Dus nu ook niet.

'Ja, maar bij mij niet.' Ze was een moeilijk meisje, dat had hij nu al door. 'Je weet het wel, maar je doet het expres he', grinnikte Orlando. 'Maar ik zal het voor je uitleggen. Kijk, als jongens dit zeggen, van kom maar bij mij op de kamer, denk je gelijk aan dat ze je willen jeweetwellen, of weet je nu ook niet wat ik wil zeggen?'

Kira schudde grinnikend haar hoofd. 'Ik weet niet wat jeweetwelle is.' zei ze met een grijns. Hij had wel door dat ze een spelletje speelde maar goed ze vond het toch leuk om vol te houden. Ze wou kijken hoever ze kon gaan en wist dat ze er mee weg zou komen omdat e er zo goed uitzag.

Derek schreef:

"Ik zal erop letten." Zei Derek dankbaar en hij hield Feline stevig vast. Ze probeerde los te komen door in zijn hand te bijten, maar dat had geen zin. Feline haar tanden waren nog lang niet volgroeid en Derek had handschoenen aangetrokken tegen de kou. "Ik ben Derek." Stelde Derek zich voor.

"HItsugaya Toushiro." zei Hitsugaya rustig. Hij nam nog een slok van zijn bier en begon toen aan een nieuwe kalligrafeeropdracht. Die moest voor morgen af zijn en het was een grote brief, dus hij moest hard doorwerken. Hij bestelde ook een mandje stokbrood met kruidenboter zodat hij wat te knabbelen had tijdens zijn werk.

Aandachtig keek Derek hoe Hitsugaya aan het week was. Zelf zou hij dit niet kunnen door had hij geen geduld voor. "Waarom doe je dit? " vroeg Derek nieuwsgierig. Hij kon wel aan het antwoord komen, maar wou het liever van Hitsugaya zelf horen.

''Omdat je er gigantisch veel geld mee verdient en omdat ik het leuk vind. Één opdracht levert al snel honderd goudstukken op, als het een beetje netjes is.'' Meestal verdiende hijzelf rond de tweehonderd goudstukken omdat het zo netjes was. Hij voelde Hyounrimaru bewegen in zijn zak.

Orlando zuchtte. Hij vond het een beetje beschamend om dit uit te gaan leggen. 'Nou weetje, je komt er vanzelf wel achter, hoop ik. Maarre heb je zin om te dansen?' Er werd net een beetje romantische muziek opgezet, en dit was Orlando's moment om haar te vragen om mee te dansen. Orlando kon aardig goed dansen, hij had zichzelf pasjes aangeleerd.

'Oke.' zei Kira. Ze lachte verleidelijk en vond het ergens wel schattig dat hij het een beetje beschaamend vond. Hij zou waarschijnlijk wel een beetje verbaast zijn als ze begon te dansen maar dat was dan maar zo. Ze had een hele uitdagende stijl van dansen maar ze hield er wel heel veel van. Ze pakte zijn hand en trok hem de dansvloer op.

Hij legde zijn handen op Kira's heupen, en hij begon een beetje heen en weer te schuifelen. Hij keek haar charmant aan, en hij wist dat dit misschien nog wel eens een leuke avond kon worden. Hij keek haar aan in haar ogen en wist bijna zeker dat zij ongeveer hetzelfde voelde als hij voor haar.

Kira legde haar armen om Orlando's nek een en schoof wat dichter tegen hem aan. Niet dat dat echt nodig was maar dat danste gewoon lekker. Als er straks een wat sneller nummer kwam dan zou ze wel wat andere danspassen laten zien maar voor nu was dit goed.

Orlando zag dat Kira romantisch met hem meedeed. Hij keek naar haar en schuifelde langzaam met zijn voeten heen en weer op de muziek. Zijn handen lagen nog op haar heupen, en die van haar om zijn nek. Hij vond het een prettig gevoel geven, en het voelde veilig.

Kira schuifelde heen en weer op de maat van de muziek. Het voelde raar om zo te dansen met een jongen. Meestal danste ze heel uitdagend en druk en eigenlijk nooit zo rustig maar het had iets rustgevends waardoor Kira hem niet losliet en weer naar de bar wou lopen.