Herberg de Nacht - Inx - Rijk v.d. Leeuw

Herberg de Nacht is een kleine herberg. Hij is oudmaar toch goed verzorgd. De barman achter de bar is wat nors maar wel vriendelijk. Je kan er zo een kamer huren voor een nachtje, welvn tevoren betalen. De herberg is de enige in Inx maar mensen reizen liever door. De barman heet trouwens Jan.

Regels: Voor een kamer van te voren betalen, niet vechten.
Rang: -
Personen:Maximaal 10

Terwijl hij rondkeek nipte hij wat van zijn warme chocolademelk naar binnen. Buiten was het nog best koud geweest en wie zei er nou nee tegen warme chocolademelk. Hij stopte nog een suikerklontje in de beker, die al snel oploste.

Loki zag een bord waarop stond: Herberg de Nacht. Ze grinnikte erom. 'Zullen we daarheen gaan?' vroeg ze Alois. Ze kreeg toch een beetje moeite met lange zinnen en dat deed haar opnieuw grinniken. Zachtjes trok ze hem mee omdat het waarschijnlijk toch de enige herberg was hier in het dorp. Ze legde haar hand op de deurknop om hemopen te doen.

Loki kreeg het koud bij een windvlaag dus deed ze de deur open enliep ze rustig naar binnen wachtend op Alois. Haar ogen moesten even wennen aan het licht dus knipperde ze een paar keer waarna ze nog steeds dronken rondkeek. Ze grinnikte een beetje en keek naar Alois.

De bodem van de beker was nu alleen gevuld met suiker en chocoprut. Een koude windvlaag ging langs hem, een rilling liep over zijn rug. Hij keek naar de deur die open gedaan werd, en Loki in verscheen. Een glimlach verscheen op zijn gezicht, het was ook toeval dat ze elkaar tegengekomen waren.

Loki wachtte rustig tot Alois binnen was. Ze keek hem even grinnikend aan waarna ze weer rondkeek maar een wazig zicht had. Loki voelde een paar rillingen over haar rug lopen van de kou die door de deur kwam en trok Alois maar naar binnen omdat mensen geirriteerd begonnen te kijken en ze wildeniet dat haar humeur verpest werd.

Een frons verscheen op zijn gezicht toen ze een jongen tevoorschijn trok. Misschien was het een vriend, of neef, of broer. Tenminste, dat hoopte hij. Als ze hem nu al bedroog waren zijn gedachte verkeerd geweest, en was ze toch niet de ware.

Loki keek even naar Alois en had de deur achter hem gesloten. Ze keek nog maals rond en dacht dat ze Akio zag. Langzaam liep ze een beetje stuntelig en moeizaam op hem af om te kijken of hij het echt was. Even keek ze achterom naar Alois.

Hij bleef Loki aankijken. Even wist hij niks meer te zeggen, hopelijk zou ze niet liegen en eerlijk zeggen wie de jongen was. ''Wie is dat?'' kwam er nog net uit. Ze leken niet veel op elkaar, om eerlijk te zijn. Maar vrienden konden ze toch ook gewoon zijn.

Loki keek Akio aan. 'Alois.' zei ze tegen hem. 'Een vriend van mij..' Loki sprak in korte zinnen omdat ze over de woorden struikelde in lange zinnen. Ze grinnikte even en keek weg waarna ze Akio weer aan keek. Ze was nog steeds in een hele vrolijke onbezorgde stemming.

Alois was achter Loki aan naar binnen gelopen. Hij zag dat ze stond te praten met een jongen. meteen liep hij er naartoe en pakte Loki's hand weer vast: "Wie ben jij?" Vroeg hij met een wantrouwige ondertoon in zijn stem. hij keek de jongen aan. diep in zich voelde hij dat iets niet goed was. Dat hij weg moest gaan of tenminste Loki's hand loslaten, maar dat kon hij niet.

Fronsend keek hij naar de hand van de jongen. ''Gewoon een vriend, die toevallig je hand vast heeft?'' vroeg hij met een opgetrokken wenkbrauw. Dit vertrouwde hij niet meer. Werd hij dan zo snel bedrogen? Mocht hij geen geluk hebben in zijn leven?

"Ja dat kan toch?" Vroeg Alois uitdagend. Hij had geen idee wie de jongen was. "Goede vrienden doen dat." Hij keek naar Loki. Ze had nog niks weer gezegd sinds hij was binnen komen lopen. Alois kneep zachtjes in haar hand als geruststelling dat hij bij haar was./

Loki gaf een zacht kneepje terug maar maakte daarna toch haar hand los van Alois. 'Hij is gewoon een vriend. Waarom zou ik je bedriegen Akio? Geef me daar een reden toe.'zei ze. Loki keek hem aan waarna ze weg keek. Haar vrolijke humeur was weg en het was alsof het al 's ochtends vroeg was en ze net wakker werd met een kater. Ze voelde zich niet vrolijk.

"Loki waar gaat dit over?" Vroeg Alois aarzelend hij had het gevoel alsof hij het niet wou weten.
Hij keek Loki aan."Waarvan ken je hem?" Alois slikte om de prop uit zijn keel weg te krijgen. Het werkte niet

Loki keek Alois aan. Zachtjes zuchtte ze. 'Alois,Akio. Oftewel mijn vriend zoals ik al eerder vertelde.' zei ze tegen hem. Loki had het gevoel alsof in een keer alle alcohol weggevaagd was. Ze keek van Alois naar Akio en deed haar best haar tranen te bedwingen. Ze wist dat ze zich niet had moeten laten gaan.

"Ow ik bergrijp het, denk ik." Stamelde Alois. Dit was dus Loki's vriend. Plots klaps was Alois vrolijke gevoel weg en kwamen al de elendige gedachten weer terug. Hij zuchte diep. Wat moest hij nu weer doen? Moest hij weggaan en Loki achterlaten? Of blijven? Hij wist het niet meer. Alois voelde tranen opkomen en probeerde ze te onderdwingen
_______________________________________________________________-

Is onderdwingen wel een goed woord ? xD

Het is volgensmij onderdrukken.
______________

Loki beet op de binnenkant van haar wang tot ze haar bloed proefde. De ijzeren smaak ging snel door haar mond. Ze keek van Alois naar Akio en voelde zich ellendig en schuldig. Wat zou er gebeurd zijn als Akio er niet geweest was, was ze dan bij zinnen gekomen voordat er iets gebeurd was, of zou het te laat geweest zijn.

''Sorry, ik ken geen vrienden die elkaars hand vasthouden. Maar dat is ook niet zo raar want ik heb geen vrienden.'' zei hij droogjes. Hij liet niet merken dat het hem pijn deed, als iemand van het rijk van de waterman wist je meteen wanneer iemand loog, en nu gebeurde dat.

'Akio..' fluisterde Loki zachtjes en ze keek naar de grond. Ze wou dat ze hem kon knuffelen en ze wilde zeggen dat het allemaal goed kwam maar het lukte haar niet. Er brak iets in haar toen ze in zijn ogen keek. Ze zag meer in ogen dan de meesten zagen, natuurlijk zag ze dat hij pijn had. En zij had dat veroorzaakt.

Alois keek Loki verslagen aan. Ze hield meer van die Akio. Alois stapte naar achter hij voelde tranen opkomen. Waarom moest hij altijd alleen achter blijven? Maar als Loki gelukkiger was met Akio moest Alois dat misschien maar accepteren. Hij kon zijn tranen niet langer bedwingen en hij voelde hoe ze over zijn wangen begonnen te stromen. Boos, maar vooral verward schudde alois met zijn hoofd. Hij moest niet huilen. Hij moest blij zijn voor Loki dat er naar die zoen niks was gebeurd. Alois nam een besluit. Hij zou nooit meer zijn liefde voor een meisje tonen. Nooit meer. Zijn vertrouwen in meisjes was vanaf nu vermorzeld.

Arra duwde zachtjes de deur open van de herberg. Ze was moe, maar ze moest eerst wat eten. Ze had dagen niet geslapen en was toe aan wat drinken. Ze liep naar de bar. Ze bestelde een groot glas water en een bord vol brood. Ze vroeg of ze een nacht kon blijven en rekende meteen af. Ze keek rond terwijl ze op haar brood kauwde. Wat haar opviel was een jongen met blond haar. Op de een of andere reden was ze gek op blonde mensen. Ze bleef naar de jongen kijken.

Loki beet op haar lip. Ze deed moeite om haar tranen tegen te houden. Ze wilde niet kiezen tussen twee jongens, maar ze kon Alois ook niet zo laten huilen. 'Alois..' ging er fluisterend over haar lippen voor er de tranen kwamen. Loki proefde de zilte smaak ervan. Langzaam zakte ze door haar knieen, van verdriet, negatieve gedachte, teveel alcohol en vermoeidheid.

Arra keek nog steeds naar de jongen met het blonde haar. Opeens zag ze een meisje door haar knieën zakken. Ze sprong op en liep er naar toe, ze weet niet waarom ze het deed. Het meisje zag er zo uitgeput uit. Ze zakte door haar knieën en keek naar haar gezicht. Daarna keek ze naar beide jongens. Haar ogen bleven even rusten op de jongen met het blonde haar. Ze zag dat hij had gehuilde en dat misschien nog steeds deed.

" Loki, ik wil dat het gelukkig bent dus blijf bij Akio." Zei Alois maar hij keek Loki niet aan dat kon hij niet. Hij stond nu met zijn rug naar Loki en Akio toe. "Akio ik verzeker het dat er niks tussen mij en Loki is gebeurd. Ik zal nu weg gaan en jullie met rust laten." De tranen stroomden als watervallen over Alois' wangen.