Het Rijk v/d Kreeft- De rivier

try keek loki aan en hij wist het niet meer maar hij was wel blij tot ze dingen aan hem uit legde, ïk ga eens kijken bij het kamp misschien weet iemand daar wat de pijn vermindert zonder foute dingen te doen,"zegt try zachtjes en staat op,"bedankt...voor je luisterent oor en je advies"zegt hij de dankbaar en hij loopt dan terug richting het kamp

Loki knikte en keek Try na, zachtjes zuchtte ze. Loki hoopte dat het hem zou lukken. Ze keek even naar het water. Ze deed haar schoenen uit en legde haar voeten in het water. Ze glimlachte en ging liggen zodat ze een beetje tot rust kwam, alles zou wel goedkomen wist ze. Loki glimlachte en dacht aan Kenneth.

new
-------
Bloed serieus liep Aria naar de rivier toe. Ze wou weer alleen gaan oefenen en dan was ze altijd als enigste serieus. Voorzichtig keek ze om zich heen voordat ze begon. Aria ging op de grond zitten en probeerde wat metaal uit de grond te halen. Het lukte wel langzaam waar Aria blij om was. Ze liep nog steeds een stuk achter op de rest.

Kalli schreef:

new
-------
Bloed serieus liep Aria naar de rivier toe. Ze wou weer alleen gaan oefenen en dan was ze altijd als enigste serieus. Voorzichtig keek ze om zich heen voordat ze begon. Aria ging op de grond zitten en probeerde wat metaal uit de grond te halen. Het lukte wel langzaam waar Aria blij om was. Ze liep nog steeds een stuk achter op de rest.

Hij ging toch met Kalli meeten? Of met Aria.

Caidan liep al een tijdje langs oever van de rivier met blote voeten en een dun shirtje aan. Hij hield alleen warme lucht om zich heen dus koud had hij het niet. Een klein glimlachje lag op zijn gezicht en hij stopte even verbaasd toen hij een meisje zag. Hij had hier eigenlijk geen persoon verwacht maar heel erg vond hij het natuurlijk niet.

sorry ik heb al een tijdje niet meer met Kalli gerpgd dus heb ik perongeluk Aria geschreven
--------------
Kalli probeerde de bol te vervormen in allemaal dingen. Vooral wapens eigenlijk maar ook moeilijkere dingen die een beetje te moeilijk was. Uiteindelijk plofte de bal metaal weer op de grond. kalli zuchte diep. Als dit niet eens lukte hoe moest ze dan ooit goed worden. Ze was zo druk bezig dat ze niet eens merkte dat er nog een jongen was.

Ah, understood.
__

Caidan keek even geinteresseerd naar het meisje. 'Hee.' zei hij nadat ze gezucht had. Hij had een vriendelijke glimlach op zijn gezicht en was aan de oever gaan zitten terwijl hij naar haar keek. Hij was blij dat de zon weer eens scheen, dat vond hij altijd veel fijner. Caidan wist nu gelijk al dat het meisje krachten had.

Kalli schrok zich rot toen ze opeens hee achter zich hoorde. Zo erg dat ze om viel terwijl ze eigenlijk zat. Het was net als of een klunzige schakelaar was omgezet als er iemand bij haar was. ''Hoi'' zei Aria met haar gezicht op de grond. Snel ging ze weer recht zitten en probeerde haar gezicht schoon te maken. Ondertussen keek ze onderzoekend naar de jongen dat je niet kon zien omdat ze te druk leek te zijn.

Caidan grinnikte even. 'Sorry als ik je liet schrikken. Ik bijt niet hoor.' zei hij glimlachend en hij keek naar het meisje terwijl hij relaxt ging zitten. Hij vond het er wel grappig uitzien hoe ze geschrokken was maar liet dat niet heel erg merken. Caidan haalde even wat haar weg van zijn ogen en keek nog steeds naar het meisje.

''Het ligt niet aan jouw hoor. Ik ben gewoon klunzig'' zei Kalli eerlijk met een halve glimlach. Ze kon er zelf meestal wel om lachen dat ze zo klunzig was. Al was het toch vaak voor aandacht moest ze toe geven. Net toen ze al het vuil bijna van haar gezicht hield ze op. Ze keek glimlachend naar de onbekende jongen. ''Misschien moet ik gewoon maar beter op letten'' zei ze glimlachend.

Caidan grinnikte om haar antwoord. 'Laten we het er maar op houden dat we beiden fout hebben. Al weet ik niet wat jij fout deed, maarja.' zei hij grijnzend. Caidan speelde emt wat water en keek naar het meisje. 'Ik ben trouwens Caidan.' zei hij nog steeds glimlachend. HIj stelde zich eigenlijk uit automatisme voor. Als hij iemand op het eerste oog vertrouwde.

´´Niet zeuren je zei al dat we allebei fout zaten´´ zei Kalli glimlachend. Kalli was blij dat Caidan zich voorstelde. Al was het beleefd dat ze zich dan ook voorstelde. Het liefst wachte ze daar meestal mee tot de ander haar een beetje aardig vond. Maar blijkbaar moest ze het nu geven. ´´Ik ben Kalli´´ zei Kalli met een halve glimlach. Het betekende donkere god dus de mensen begonnen dan altijd raar over haar te denken.

Caidan glimlachte. 'Leuke naam.' zei hij grijnzend. Het klonk vrolijk vond hij en dat vond hij bij haar passen. Caidan haalde zijn voeten uit het water en ging een klein stukje boven het water zweven en deed ze er daar weer in. Hij vond het altijd grappig om met zijn krachten te spelen, soms mensen te plagen.

Kalli keek verbaast naar Caidan. ´´Dat meen je niet toch´´ zei Kalli vragend. Of hij was iemand die nooit goed op lette in school en niet wist wat het betekende. Of het was een grap die ze niet had gezien. Heel even keek Kalli naar de krachten die Caidan keek. Hij was dus ook iemand met de gave maar ze was nog steeds te verbaast om daarop te reageren.

Caidan keek haar aan. 'Jawel. Het klinkt vrolijk vind ik.' zei Caidan glimlachend. Hij keek naar Kalli en kon zien dat ze verbaasd was. Hij vroeg zich af waarom maar had het gevoel dat hij daar zo uitleg op zou krijgen. Caidan wist heus wel wat het betekende maar hij vond niet dat hij naar de betekenis moest kijken.