rijk vd kreeft- de grote weides

deze weides staan vol met bloemen hoog gras en een paar bomen en strekken zich kilometers uit over het landschap van het rijk van de kreeft. je kunt hier rustig genieten van de stilte, trainen of iets anders doen.

regels: vrij
max pers.: vrij

Demetri liep door de bloemen heen. Hij wou een beetje alleen trainen omdat hij zich voor zijn zwakke technieken schaamde. Anneloes was overal goed in en hij niet. Demeri keek naar deboom en sprong er in om hangend op te drukke om op te warme. Dat ging makkeljk omdat hij sterk was maar snel helemaal niet daar moest hij iets aan doen.

Scott rende achter Leith aan tussen het gras door. Leith rende zo hard als hij kon, maar hij was meer een waterdraak dus na een tijdje had Scott hem ingehaald. Scott sprong lachend op Leith's staart en werd helemaal door elkaar geschud. Leith lachte met hem mee en ging wat langzamer rennen en uiteindelijk liep hij rustig. Scott liet zich van Leith's staart afglijden nog steeds lachend. hij plofte op de grond en en liet zich hijgend achterover in het gras vallen met een grote grijns op zijn gezicht. Leith kwam naast hem staan en duwde met zijn poot tegen Scott aan. Scott duwde de poot grinnikend weg en ging weer overeind zitten. hij keek even rond en zag een stukje verderop een boom. Scott sprong op en rende er nu wat rustiger naar toe met Leith achter zich aan. toen zag Scott de gedaante die zich aan een tak aan het optrekken was. 'hoi' zei hij vrolijk. Leith vloog op en ging op de tak zitten waar de jongen zich aan het optrekken was. jammer genoeg was het een niet al te sterke tak en na wat gekraak viel die naar beneden. Leith vloog geschrokken op.

Demetri viel al bijna door de schok van de stem. Maar door dat de tak viel , viel hij ook. Op de grond keek hij op naar de blonde jongen die hij meteen herkende van de kamp. Hij wist zijn naam niet maar wel dat hij een dertiener was. ´´Hpoi´´ zei Demetri terwijl hij weer recht ging zitten. Zijn rug deed pijn door de val maar hij wou er niet om huilen dat was niet goed vond hij zelf.

Isis lag al een tijdje in het gras met haar ogen dicht en met Basil naast haar. Ze vond het heerlijk om zo te liggen, met de warmte van de zon op haar gezicht, luisterend naar het ruisen van de wind. Ze viel al bijna in slaap toen ze plots een jongen hoorde lachen. Ze tilde haar hoofd een beetje op en zag de jongen die ze net hoorde lachen achter zijn draak aanrennen. Ze keek hoe de jongen naar een boom liep, waar iemand in de takken hing. De draak ging op dezelfde tak zitten en plots viel de tak naar beneden. Isis moest lachen. Ze stond op en liep naar de twee jongens toe. “Gaat het?”, vroeg ze aan de jongen die op de grond was gevallen.

Scott sprong geschrokken naar de jongen toe toen die op de grond lag. hij keek een beetje beteuterd toen hij de jongen zijn gedachten hoorde. ' sorry, het was niet Leith's bedoeling om je te laten vallen' zei hij. hij keek op naar de vrouw die erbij gekomen was. Leith landde rustig op de grond en snuffelde even aan de jongen voordat hij schuldig zijn kop boog.

Demetri begon te grijnzen toen hij hoorde dat ook de jongen telekinese had. Dan hoefde hij niet te prate. Tot hij de vrouw zag. Hij kon wel zuchten al deed hij dat net niet.´´Het gaat wel´´ zei Demetri vast beraden. -Jij bent toch ook een dertiener- vroeg hij in zijn hoofd aan Scott. Dat was hij zo gewend thuis dus raar vond hij het niet meer.

- jep- zei Scott in zijn hoofd tegen de jongen. - ik ben Scott - zei hij erachteraan. hij vond het leuk dat hij nu nog iemand van zijn leeftijd kende met telekinese. hij keek glimlachend naar de vrouw. Leith zette af en vloog een stukje. hij zag een vlinder en ging achteraan om hem steeds te pakken en dan weer los te laten.

Isis zag de jongen die op de grond lag een beetje geïrriteerd kijken. De jongens keken elkaar aan. Isis had het gevoel dat er iets besproken werd wat zij niet hoorde. Misschien konden beiden jongens gedachten lezen? “Ik heet Isis en dit is Basil” zei ze, terwijl ze op de draak die naast haar vloog wees. Ze zag de draak van de staande jongen wegvliegen, zo te zien achter een vlinder aan en gelijk daarna vloog Basil ook weg naar de vlinder. Samen met de ander draak vlogen ze daar achteraan.

New
----
Gale liep langzaam over de weide terwijl hij zat te kloten met zijn aura krachten. Vaasi keek geirriteerd naar Gale, want die had een kopie van hem gemaakt en maakte daar nu andere vleugels aan. Van die helicoptervleugels. Ze waren wel gaaf, maar Vaasi moest er niets van hebben. Gale glimlachde.

Loki lag in de weide. Ze was moe en Scath had haar hierheen gebracht na het gevecht met het onbekende meisje. Loki had verband om haar arm gedaan maar het was onvakkundig. Ze zuchtte en keek naar de wolken en neuriede zachtjes. Scath lag naast haar en merkte een andere draak op dus vertelde hij dat aan Loki.

Gale liep verder terwijl Vaasi om zich heen keek. Hij zag een andere draak en gromde kort. Gale keek even op en liet de namaak-Vaasi naar de andere draak toe lopen. Jammer genoeg kon die niet praten, anders had hij wat gezegd/gevraagd. Vaasi grinnikte en vloog snel omhoog, terwijl de namaak bij de andere draak was.

Loki keek vanaf haar lig positie naar Scath en zag dat er iets bij hem was maar zag niet wat. Scath begon ze grommen naar de vreemde draak maar dat was omdat hij niet anders deed. Het was wel vriendelijk bedoeld. 'Rustig Scath.. Wat is er?' vroeg ze hem en Loki ging rechtop zitten. Ze keek om zich heen en zag een persoon staan en daarna keek ze omhoog omdat er kort een schaduw over haar viel en zag nog een draak.

Gale liep rustig naar de draak en het meisje wat hij zag en zei rustig "Hoi." De namaak vaasi flakkerde even en verdween toen terwijl hij rustig weg zweefde. De echte Vaasi bleef boven hen vliegen. Hij keek even naar het meisje en dacht na of hij haar al kende. Hij herkende haar niet, dus keek hij rustig verder.

Loki keek naar de jongen. 'Hai..' zei rustig terug en Scath gromde nu ook niet meer. Hij had zich niet op zijn gemak gevoeld bij de draak en was blij dat hij was was. Loki keek op naar de jongen omdat ze nog steeds zat. Ze was benieuwd naar wie hij was maar zou dat later wel vragen. Hij had in ieder geval krachten en wat hoopte ze dat het een twaalfer was omdat ze doodop was.

Gale keek even naar het verband van het meisje en vroeg "Ben je gewond?" Hij vond dat het slecht verbonden was. Misschien kon hij het wel even beter verbinden. "Ik ben trouwens Gale." Vaasi dook rusting naar beneden en landde achter Gale. Hij keek naar de andere draak en zei "Ik ben Vaasi."

Loki knikte en de naam Gale kwam haar bekend voor. 'Ja, ik ben gewond en ik heet Loki. En heb ik jouw al eerder ontmoet, je naam komt me zo bekend voor.' zei Loki gelijk en ze keek hem aan. "Scath.." zei hij in drakentaal. Scath kon wel een paar woorden in mensentaal zeggen maar praatte vooral in drakentaal.

Gale keek even naar Loki en vroeg toen "Waar? Ik kan het me niet meer herinneren. Ik wil dat trouwens wel wat beter voor je verbinden als je dat graag wil." Hij wees naar het verband terwijl hij tegen Vaasi aan leunde. Vaasi knikte en ging liggen, waardoor Gale omviel. Gelukkig kwam hij niet hard op de grond terecht.

'Dat zou fijn zijn. En ik weet het zo niet..' zei ze en ze keek Gale aan. Ze ging schuin tegenover hem zitten zodat het makkelijker was om het te verbinden en maakte het verband los. De wond liep ovre vrijwel haar hele onderarm en deed best pijn. Loki begon haar geheugen door te spitten en te denken waar ze de naam Gale nou gehoord had.

Gale keek rustig naar de wond en gebruikte zijn bloedsturing om ervoor te zorgen dat er geen bloed uit liep. Daarna maakte hij met wat water van de bloemen het verband snel schoon, waarna hij het rustig weer verbond. Hij drukte met zijn vingers de huid tegen elkaar, waarna hij het verband goed strak rond haar arm draaide.

Loki keek naar Gales handelingen en wist ineens haar sleutelwoord: Pandora. 'Zeg, ken jij toevallig een meisje dat Pandora heet..?' vroeg Loki hem. Zij had hem over Gale verteld en wat ze aan hem moest vertellen als ze hem ooit tegen kwam. Waarom wist Loki zelf ook niet meer maar dat maakte haar niet uit.

Gale keek even op en herrinnerde zich het meisje wat hem dansles had gegeven. "Ja, die ken ik." zei hij rustig. "Zij heeft mij dansles gegeven voor het bal." Hij vroeg zich af of dat dit jaar nog een keer zou zijn. Hij had nog geen uitnodiging gehad. Maar dat kon ook zijn omdat hij was verhuisd.

'Ah.Dan ebn jij de goede persoon. Ik kwam haar twee jaar geleden tegen. Ze wilde je graag laten weten hoe het met haar ging en had zo'n gevoel dat ik jouw tegen zou komen. Maar ze vertelde me dat ze getrouwd was met Arian en eindelijk haar rust en geluk gevonden heeft. Ze woont nog samen met hem in haar huis in het bos of in het zijne. Weet ik niet zeker. Ze wenste je heel veel geluk met Aria en hoopte dat je gelukkig met haar werd.' gooide Loki er allemaal in een keer uit.

Gale knikte rustig. "Ik wens haar ook geluk met het rustig blijven wonen." Hij zat met de zwarte ring om zijn vinger te draaien. Hij dacht aan de komende trouwerij en dacht eraan dat hij zometeen maar een pak moest kopen of zoiets. Het liefst had hij iemand mee die kon zeggen of het hem zou staan.

'Datzal ik niet kunnen overbrenge maar ze begrijpt het vast wel..' zei Loki rustig. Ze keek omhoog naar de wolken en was nog steeds moe van het gevecht. Ze vond het ook vreemd dat het meisje haar zomaar aanviel maar omdat ze in haar gevecht telekiniseballen gebruikte had ze waaarschijnlijk telekinese als bijkracht.