Huis van Marc- Rijk van de Tweeling

Marc keek haar aan. Ze had er echt heel erg veel last van dat kon je zo aan haar zien. 'We gaan met jou naar een dokter.' zei marc vastbesloten. Ze moest nu echt niet koppig gaan doen want hij zou haar toch meenemen. Hoe erg ze er ook tegen was of ze moets een hele goede rede hebben.

Loki keek Marc verbaasd en wat geschrokken al. 'Maar..Maar.. Ik wil niet naar een dokter. Echt niet..' zei ze tegen hem. 'Wat weet een dokter daar nou van?' Loki vroeg zich af wat een gewone dokter er nou van zou weten. Ze beet op haar lip. 'Moet dat nou echt?' vroeg ze aan hem.

'Ja dat moet echt en we gaan nie tzomaar naar een dokter.' zei Marc. Hij kende een vrouw die altijd bij zijn moeder kwam. Ze kon echt alles en ze stond ook in contact met geesten en al het bovennatuurlijke. Ze kon Loki zeker helpen dacht hij tenminste.

Loki keek naar Marc en zuchtte. 'Maar.. Misschien gaat het vanzelf over. Misschien ligt het gewoon aan mij..' zei ze. Loki probeerde wat te verzinnen. Ze had het niet zo op dokters, want dan moest ze haast het advies opvolgen en dat wilde ze niet. Loki gaapte even en deed haar hand vor haar mond./

'Ja mischien gaat het vanzelf over maar dat lijkt met niet zo lochisch he het wordt alleen maar erger dat zit je net zelf te vertellen.' zei marc tegen haar. Evaline, de dokter waar hij har mee naar toe wou nemen kon haar vast helpen. 'Evaline helpt je wel.' zei Marc tegen haar.

Loki keek even naar Marc. 'Oké, omdat ik je vertrouw ga ik mee. Maar dit is de eerste en de laatste dokter waar we heen gaan. Als ze ons niet helpen kan laat je het zitten.' zei Loki tegen hem. Ze keek even voor zich uit en draaide aan haar ring die ze ooit eens thuis gevonden had.

'Oke dat is goed.' zei marc. Hi jwist zeker dat Evaline haar kon helpen dus zou er ook geen andere dokter aan te pas komen. 'maar je moet mij dan wel beloven dat je naar haar zult luisteren, echt luisteren.' zei Marc. Ze zou het waarschijnlijk nu nog neit helemaal begrijpen wat hij bedoelde maar dat kwam straks wel. Evaline was een beetje een rare dokter en mischien zelfs wel een beetje gek maar ze hielp je wel als de beste.

'Ik ga mijn best doen om te luisteren.' zei Loki eerlijk. Ze kon natuurlijk niet beloven dat demist niet op zou komen dagen en dat ze dan in gedachtes opging, maar ze ging haar uiterste best doen om te luisteren. Als ze van de mist af kon en haar krachten terug kon krijgen.. Dat zou geweldig zijn, maar zou ze dat wel willen.

Marc begon naar de achterdeur te lopen. Toen viel de rotzooi hem weer op maar dat zou hij later wel opruimen. Loki was op dit moment even belangrijker dan het huis vond hij. Toen hij buiten stond floot hij Ice zodat ze met Ice naar Evaline konde vliegen.

Loki bleef iets langer zitten. Wilde ze dit echt wel. Toch stond ze op en liep ze achter Marc aan, zo in gedachten verzonken dat ze de zooi die er lag niet eens opmerkte. Ze keek naar Marc. Langzaam werd de mist iets dikker omdat ze zich teveel concentreerde op haar gedachten. Ze raakte erg diep verzonken in het niets.

marc had het idee dat Loki nu weer veel mist had maar zei er niets over. Ice landde voor hun en Marc klop op hem en stak zijn hand uit zodat Loki bij hem achter kon gaan zitten. Hij hoopte echt heel erg dat Evaline haar kon helpen want het was niet leuk voor haar en hij wou niet dat ze ergens onder leed.
_________
jij kan nog een keer hier reageren da reageer ik de volgende keer in het andere topic

Uhu
______

Loki stapte als verdoofd achter Marc en hield hem een beetje vast zodat ze niet zou vallen. Scath zou mee vliegen dus die was al in de lucht maar zelfs dat merkte ze niet eens op. Loki keek afwezig uit haar ogen en haar kracht was slap. Ze hield Marc dan ook maar losjes vast.