Huis van Marc- Rijk van de Tweeling

Loki grinnikte. 'Maar er zijn ook gemene kindjes, dus je hebt gemene kindjes en gemene stiefmama's. En ook meestal lieve kindjes, en meestal lieve stiefmama's.' zei Loki glimlachend. Eigenlijk wist ze even niks meer te zeggen dus wachtte ze maar rustig af. Loki keek nog maals de kamer even door.

Anique had genoeg van het spel en legde de poppen weer weg. 'Oke dus lief en gemene.' zei Anique. Ze kroop naar een vlindertje in het midde en probeerde hem te "vangen". Het zag er grappig uit vond Marc en hij zag dat Anique er lol in had om dat te doen. 'Jij ook vangen.' zei Anique blij.

Loki keek even naar een vlinder die boven haar hoolfd vloog en ging snel met haar armen omhoog en probeerde hem te vangen maar doordat ze teveel naar achter leunde viel ze achterover. Loki begon te lachen door haar vreemde actie. Het lachen deed een beetje pijn aan haar wangen maar voelde goed.

Anique schoot ook in de lach en Marc deed vrolijk mee. Hij kwam van zijn stoel af en ging bij Anique zitten en probeerde ook een vlinder te pakken. Anique kraaide van plezier en vond het geweldig dat ze twee volwasse mensen in zo'n raar spel had weten te krijgen. 'Gaat het?' vroeg Marc ondertussen aan Loki.

Loki kreeg zichzelf gelukkig overeind en keek Marc even aan. 'Natuurlijk.'zei ze glimlachend. Ze besloot maar op haar knieen te gaan zitten. Zo viel ze minder snel. Loki zag nog een vlinder en ging er voorzichtig met haar handen naartoe, zodat die niet weg zou vliegen al hij haar handen zag.

Het is ligt dus die vlinders zien je niet of bedoelde je dat neit...

___

Anique ging tegen Marc aan liggen want ze was moe geworden van het spelen. MArc trok haar op schoot en nam haar in zijn armen. 'Ben jij moe?' vroeg Marc aan haar. 'Ik denk dat je dan maar naar bedje moet.'Nee niet bedje.' zei Anique meteen. Ze trok een sip gezichtje en Marc lachte vriendelijk naar haar.

Ja, maar als je met je handen zo voor ze gaat zien ze toch wel dat het ineens donker is..
_____________

Loki glimlachte en keek even naar Anique. Ze opende haar handen voor Anique en liet haar de vlinder zien die daarna weg vloog. Loki keek even rustig naar Anique en Marc, je kon wel zien dat het meisje moe was. Loki wachtte rustig af.

Dat bedoelde k niet... Die vlinders waren dat licht van de eerst kamer... Waar je ook die bloemen van kreeg maar het maakt nie tzoveel uit denk ik..
___
'Ik denk dat het een slim plan is om jou toch in bedje te stoppen dan mag je morgen weer spelen.' zei Marc. Hij vond het niet heel erg om nog een paar dagen hier te blijven en Anique wou dat dacht hij graag. 'Oke dan.' zei Anique. Marc keek naar Loki.

Ah.. Nu snap ik het..
________

Loki keek even naar Marc en daarna naar Anique. Ze wist niks te zeggen dus hield ze haar mond maar. Loki neuriede zachtjes een slaapliedje waarbij de meesten in slaap vielen als ze het op haar viool speelde. Maar sommigen konden er goed tegen en werden er juist druk van.

Anique viel al snel in slaap van het liedje dat Loki neuride. 'Ik ga haar maar in haar bedje leggen.' zei Marc. 'Je mag wel mee als je wilt hoor.' voegde hij daar nog fluisterend aan toe zodat Anique niet wakker werd. Ze lag nu slapend in zijn armen en had haar duim in haar mond. Marc stond voorzichtig op en liep naar de deur en wachtte op Loki of die mee zou komen.

Loki stond op en liep hem achterna. Ze glimlachtte en vond het grappig dat het werkte bij Anique. Loki keek Marc aan en glimlachte een beetje. Daarna keek ze naar de slapende Anique, ze zag er zo wel heel erg schattig uit vond Loki. Zachtjes neuriede ze door om Anique niet wakker te laten worden.

Marc liep rustig door naar de trap. Hij liep omhoog en opende de deur naar de kamer van Anique. Hij legde haar voorzichtig op de comode omdat ze haar pyama nog niet aan had. Hij kleede haar behendigd om en glimlachte naar de lief slapende Anique. Hij tilde haar weer op en legde haar in haar bedje. Marc stopte haar goed in en pakte de gitaar die ook hier in de hoek van de kamer stond. Hij ging op een stoel zitten en begon zachtjes te spelen. Hij wist dat als hij dit niet deed Anique over een kwartier waker zou worden en zou gaan huillen.

Loki liep achter Marc de kamer in maar ging tegen een muur op de grond zitten toen hij ging spelen. Rustig bekeek ze hem vanuit daar en luisterde ze naar zijn muziek. Hij was goed dat kon ze wel horen ook al kon ze zelf helemaal niet goedgitaar spelen, niet dat het haar heel veel uitmaakte.

Marc speelde een oud en onbekend slaapliedje dat hij van zijn vader had geleerd. Zijn vader had hem eigenlijk alles geleerd. Marc glimlachte en keek naar Anique en hoe lief ze lag te slapen. Hij kon haar net vanuit zijn stoel zien. Marc speelde verder en concentreerd zich nu wat beter want dit was altijd een lastig stuk van het lied.

Loki luisterde naar het liedje en hoorde wel dat het een slaapliedje was, al kende ze het niet. Ze vroeg zich af hoe haar vader hun alledrie, nou eerder de andere twee want Loki zelf huilde haast nooit als baby, stil had gekregen telkens opnieuw. Loki glimlachte en trok haar benen op waarna ze haar armen over elkaar erop legde en toen haar hoofd erop.

New
____

Marc had Anique in zijn armen. Ze trilde over haar hele lichaam. Er was een heelster geweest die had gezegd dat het wel weer goed zou komen en dat ze gewoon afkick verschijnselen had maar Marc geloofde daar niet in. Anique was nu al een paar dagen zo. Ze moest steeds een beetje minder van het warmtekruid krijgen en dan straks helemaal niets meer. Maar Marc vond het eng dat ze zo aan het trillen was.

Op Splitters rug vloog ze over de voorbijgaande huizen heen. Opeens gromde Splitter op een niet normale manier. Dit was vaker voorgekomen, er gng iets niet goed in de omgeving. Abrupt liet ze Splitter landen en liep verder, waar ze een jongen tegenkwam. ''Is er wat aan de hand?'' vroeg ze bezorgd, als strijder gaf ze veel om mensen, ze vond dat niemand ongelukkig moest zijn.
--
Sorry voor de lelijke post maar ik had geen inspiratie.XD

Wacht even heb je het nou tegen Marc want die zit binnen... en maakt niet uit heb zo vaak geen inspi.
____

Marc keek nog steeds naar Anique. Hij lette goed op zodra er iets veranderde wou hij dat weten. Dat was ook de rede waarom hij al tijden niet meer had geslapen. Over een paar uur mocht ze weer een heel klein beetje van het warmtekruid krijgen. Marc ging na of hij het niet anders had kunnen doen. Mischien had hij haar meteen dood moeten laten gaan ook al wist hij dat hij dat nooit had gekunt.

Oh, sorry, ik dacht dat hij buiten stond, negeer dat gedeelte dan maar..XDD
--
Splitter stopte voor een huis, daar zou het dan vast zijn. Drie keer klopte ze aan, een hol geluid ontstond er wat al zeker door een deel van het huis te horen zou zijn. Ze keek naar Splitter die naar achteren liep, hij wilde de persoon die in het huis woonde niet afschrikken.

Ice liet al weten voordat er iemand had geklopt dat er iemand voor de deur stond. Marc stond moeizaam op. Hij legde Anique in haar wiegje en liep snel naar de deur. Hij opende die en keek recht in het gezicht van een vrouw. Hij kende haar niet en hij vroeg zich af wat ze hier deed. 'Wat doe je hier.' vroeg hij daarom bot.

''Mijn draak hier voelde dat er iets niet goed aan het gaan was in deze omgeving, hij stopte voor dit huis en dus klopte ik aan.'' zei ze zijn botheid negerend. Ze keek de jongen aan met een kleine glimlach op haar gezicht, hem kende ze niet maar nieuwe mensen leren kennen kon geen kwaad.

'O.' zei Marc verbaast. 'Nou het gaat hier prima hoor.' zei Marc terwijl hij gaapte. Al kon ze waarschijnlijk wel zien dat het niet ging. Hij had vervromfraaide kleren aan en had wallen onder zijn ogen. Hij gaapte nog eens en keek de vrouw aan. 'Wie ben je?' vroeg hij toen omdat hij toch wel nieuwschierig werd.

''Oke, dan had mijn draak het fout.'' verontschuldigde ze zichzelf. Als deze man geen hulp wilde, dan was het zijn eigen keus. ''Ik heet Esra, aangenaam. Mag ik jou naam dan ook weten?'' vroeg ze met een kleine glimlach, Splitter zat ondertussen in zichzelf te praten over dat hij een domme fout had gemaakt.

'Ik ben Marc maar ik moet weer naar binnen maar je mag wel mee als je wilt.' zei Marc. Hij vond het onbeleefd om haar buiten te laten staan want haar draak had het helemaal niet fout maar hij had geen zin om het er over te hebben. Hij draaide zich om en liep de kamer weer in. De deur liet hij openstaan zodat Esra naar binnen zou kunnen. Hij pakte Anique uit haar wiegje en wiegde haar in zijn armen heen en weer. Ze trilde nog steeds.

''Oke.'' zei ze glimlachend en stapte naar binnen. Ze liep door het halletje naar de woonkamer en keek naar het kleine meisje wat in de armen van de man lach. Als ze kleinere kinderen zag dacht ze meteen aan haar zusje, waar ze zielsveel van hield. ''Wat is ze mooi.'' zei ze terwijl ze haar tanden ontblote met een lach. ''Hoe heet ze?''.