Tent voor de gevangenen - Het rijk van de ram

de soldaat keek alexis aan en begon te spreken"dit meisje kwam bij ons aan zetten en wilde naar haar familie lid toe maar we lieten haar niet door we wilde eerst weten van wie ze familie was en dat bleek van try te zijn"zegt de soldaat met veel betekenis en hij zei geen verader want dan zou sue weten wat er gaande was en keek van alexis naar sue die net haar tranen weg veegde" zeg me alsjeblieft niet tot hij dood is"zegt ze heel zachtjes en keek met haar gele ogen naar de vrouw die uit de tent was gekomen en ze had geen idee wat er gaande was

try daar in tegen luisterde zo goed mogelijk maar hoorde wel wat maar kon geen woorden onder schijden daarvoor praate iedereen te zacht en hij vloekte binnens monds, wat was zo belangrijk tot ze alexis stoorde onder haar verhoor en hij keek nieuwschierig naar de tent flap

Alexis bestudeerde het meisje rustig, het was te zien dat ze familie was. De ongebruikelijke oogkleur verklaarde dat. Ze knikte naar het meisje. "Hij leeft nog." zei ze kort. "En wie mag jij dan wel precies zijn." haar stem klonk zacht genoeg dat het neit in de tent te horen was, maar hard genoeg dat het toch goed over zou komen op het meisje. Ze was nou niet geweldig blij dat ze in haar verhoor gestoord werd.
-
ik ben evne weg

sue zuchte op gelucht,"gelukkig ik was al bang omdat ze me naar u tent brachten tot hij gedood was"zegt sue zachtjes en keek de vrouw aan ze leek wel aardig over te komen maar haar ogen spraken niet de zelfde liefde als haar stem en ze kreeg er kippenvel van"nou eehm ik ben sue...het zusje van try, antwoord ze dan beleeft maar dan wel nog zachtjes en ze keek van alexis naar de soldaten die haar eigelijk wat angst aan jaagde
(try wachte nog nieuwschierig af:)
-------------------

komt goed uit moet net eten
als try sue heeft gezien geef ik de rest opdracht tot ze mogen komen

Alexis knikte alleen maar bij het nieuws dat ze Try's zusje bent. Een klein plan leek te ontstaan in haar hoofd, Try zou wel gaan praten als hij zijn zusje zag. Met een rustig gebaar draaide ze zich om en duwde de opening van de tent open. "Je wilt vast je broer wel zien." zei ze terwijl ze een gebaar maakte dat ze naar binnen moest lopen. "Misschien wilt hij dan wel wat eten." glimlachte ze, bijna vriendelijk.

try keek eschrokken op toen hij de woorden van alexis hoorde, het kon niet waar zijn het moch niet waar zijn dacht hij alleen maar en hij hardt ging er sneller van slaal, wat deed ze hier hoe was ze er achter gekomen... en hij probeerde wanhopig los te komen

"ja graag"antwoord zou beleeft en ging de tent in toen alexis hem open heild en ze werd lijk bleek toen ze try zag zitten en hoe geschrokken hij keek, hij leefde echt nog...maar hij zag er belabbert uit nu wist ze wat kira bedoeklde waarom hij de contakten had verbroken en ze wilde naar hem toe rennen

Alexis liep achter Sue aan, de tent in. Met een tik viel het tentdoek weer dicht. Ze knikte ten teken dat Sue er maar op af moest lopen als ze wilde. Dit werkte haar alleen maar in het voordeel. Mensen braken sneller als ze net een dierbare gezien hadden. Vanaf de plek waar ze stond bekeek ze geamuseerd naar Try die zich los probeerde te krijgen. Maar ijzeren kettingen waren niet zo makkelijk los te krijgen.

sue rende richting try toe terwijl de tranen over haar wangen liepen, "NEE"schreeuwt try tegen haar en spuugt vuur in de richting van sue, "WEG BLIIJF WEG" schreeuwt hij dan terwijl hij tranen in zijn ogen krijg, sue sprong geschrokken naar achteren"try...alsjeblief ik heb jaren gedacht tot je dood was"roept ze wanhopig en huilend tegen hem en ontweek snel nog een vuur aan val van hem en rent dan naar hem toe en slaat haar harmen on hem heen en houd hem stevig vast"sst"fluistert ze dan.
try huilde nu ook en legde zijn gezicht in haar nek en hij was al zijn pijn vergeten"was weg gebleven je had weg moeten blijven, warom denk je tot ik het contalt dan verbroken had"fluistert hij en nu was hij bang bang tot alexis haar wat aan ging doen en hij keek op naar alexis

Aria zag Sue onderweg vliegen en wat beniewd waar ze heen ging. Daaro volgde ze haar maar. Ze washelemaal verbaasd toen ze boven het legerkamp kwam. Zevloog hoo genoeg dat de mnsen haar niet zage. Maar Aria kon via luchtmagie wel alles horen. Ze wist dat Alexis daar was maar als er echt iets ergs zou gbeuren zou ze er tusen komen.

Alexis had voor de ingang van de tent stil gestaan. Ze wilde bijna in grijpen toen Try met het spuwen van vuur begon. Hij zou eens met Carlos moeten oefenen. Na een tijdje vond ze het genoeg geweest. Ze draaide zich naar Sue en liep naar broer en zus toe. "Zijn jullie klaar? Try moet me nog wat dingetjes vertellen." ze keek Try even indringend aan, waarna ze weer naar Sue keek. Het was tijd dat ze verder gingen.

Leida duwde de flap van de tent opzij. Ze had een meisje binnen zien komen. 'Wat doet dat scharminkel hier?' Vroeg ze aan Alexis, terwijl ze naar haar en Try keek. Ze leunde weer tegen haar vaste plek tegen de paal van de tent aan en bleef gewoon kijken. Als Alexis iets zou willen doen moest ze dat zeker doen. Zij vond het contact met een geliefde wel bevorderlijk voor de breking.

Kira vloog met haar draak door de lucht. Ze had gehoord dat Try ontdekt was en ging nu dus naar hem toe. Ze moest hem proberen te helpen. Ze kon gewoon niet anders. Ze had op haar rug een pijl en boog en een reeks dolken hingen aan haar riem. Voor haar zag ze Aria vliegen.

____
oke ik was een beetj inspi loos...

sue liet try los en keek hun aan, hij was dus ontdekt en nu ging hij praten door haar schuld en ze keek naar de ketens en ze pakte een kleine dolk van haar en zet het tussen de ketens in en gebruikt de dol als een soort hef boom en je hoort een klik en nog een en de kanden van try waren los dan kijkt ze om naar een nieuwe vrouw...

try keek alexis aan wetent tot hij geen keus had als hij haar wilde beschermen, en hij probeerde wanhopig los te komen"blijf van haar af blijf weg van haar"schreeuwde hij paniekerig maar vol van aderaline, maar dan hoort hij de klim en voel hoe zijn handen los zijn en hij staat op en hij voelt geen pijn door de aderaline en hij gaat beschermend voor zijn zusje staan

Aria voelde gewoon dat er een gevecht aan kwam. Ze pakte haar naalden uit haar geheim plek en hield ze al vat gereed. Acher haar horde ze nog een draak. Ze eek om en ag Kira. Ze maakt een stilte geluid omdat ze alles wou hoen. Ze moest zich conentreren op de wind want daar galmde alle geluiden die ze wou horen in.

"Dat is zijn zusje." antwoordde Alexis op Leida "En volgens mij denken ze enige kans te maken tegen ons." glimlachte Alexis bijna medelijdend naar de twee. Het bolletje vuur in haar handen werd groter. Met een kleine bweging van haar vingers rolde de bal uit tot een lint die zich om de polsen van Try wikkelde. Ze wist dat hij verzwakt was, adrenaline was een leuk hulpmiddel, maar op een gegeven moment gaf een lichaam op. Vooral als je dagen geen eten gehad hebt.

Leida knikte naar Alexis en maakte met een paar handbewegingen de oude schakels van de ketenen weer heel. 'Denk je nou echt dat je er zo gemakkelijk vanaf komt?' Vroeg ze glimlachend. Ze keek even naar Sue. 'Misschien moeten we dat lieve zusje van jou ook maar eens ondervragen?' Ze was dit niet echt van plan, maar een gedachte als deze was soms zelfs genoeg om iemand zijn diepste geheimen te laten vertellen.

Kira vloog achter Aria aan maar zorgde wel dat ze geen geluid maakte. Ze wou haar niet verstoren want ze begreep wel wat ze probeerde. onder haar zag ze nu een tent. Ze hoorde niet iets bijzonders maar zij had dan ook niet de kracht dat soort dingen te horen via de wind. Ze wilde eigenlijk meteen de tent in gaan om Try te bevrijden maar hij werd bewaakt door soldaten.

Aria kon het niet aan hoorde toen zede vuur hoore. Ze maakte een mist om hen heen en daalde snel. Ondertussen tok ze de lucht langzaam weg om Try en Sue zodat de vuur gedooft werd. Ze zou snel onder komen met een dikke mist maar dan hadden ze meer kans. Even moest Aia denken aan de vorige ontsnapping die ze hilp. Dat was die vanAlexis en nu van Try dus het is wel even vond ze.

Kira daalde met Aria mee. Ze had het idee dat Aria iets ergs had gehoort en hoopte dat ze allebij nog leefde. Door haar was Sue nu hier en ze wist dat Try dat niet leuk zou vinden maar ze was hier met een rede. Net als zij. Ze hielden van hem en hij moest bevrijd worden.

try wilde wat doen maar was te laat toen het lind zich rond zijn polsen,"blijf van haar af MIJ MOET JE HEBBEN"schreeuwt try door het lind en probeert over de rooien heen los te komen en hij voelde de aderaliene nog maar zijn benen trilde, dan vloekt hij woedent

sue keek van try die door het lind ging naar de 2 meiden die uitzonderlijk kalm werden en ze deed een stap achter uit toen leida dat zei en ze keek try aan en dan alexis terwijl haar ademhaling zich versnelde,"doe hem geen pijn"smeekte ze bang

Leida overwoog even om Sue vast te pinnen op het tentdoek, maar besloot het toch maar niet te doen. Ze keek het meisje strak aan. 'Luister, als je wilt dat je broerlief dit overleeft, kun je maar beter ophoepelen, aangezien hij zich gemakkelijk voor jou zal geven.' Ze draaide haar mes tussen haar vingers en wees ermee op Try. 'Ga toch zitten, lieverd.' Zei ze dwingend.

Kira keek even opzij naar Aria. Ze stond dichtbij genoeg om haar te zien door de mist al was het wel wazig. Ze had haar wapens al in de aanslag zodat ze meteen kon aanvallen als de tijd daar was. Ze knikte even naar Aria zodat zij ook klaar was.

Aia nikte terug en net toen landde ze. De mist was sterk waardoor de meeste soldaten om hun heen tegen tenten op liepen en schreeuwde. De mist tromk langzaam ook de tent binnen omdat Aria daar voor zorgde. Ari had geen grijns of een glimlach op haar gezcht. Het was geen leuke ontmoeting. Ze wou het liefst Alexis nog feliciteren maar dat zou nu niet lukken wist ze.

Alexis keek tevreden naar het werk van Leida die de ketenen weer vastzette. Metaal krachten konden toch best wel handig zijn. Ze draaide zich om naar Sue. Ze hield de tentdoek voor haar open. "Als Try rustig doet wat wij willen zal we weinig met hem gebeuren." zei ze met een beangstigend toontje in haar stem, die contrasteerde hard met de rustige glimlach op haar gezicht. Alexis hield wel van dit gedeelte van haar werk. Nadat ze die worden uitgesproken had liep ze terug naar Leida en Try. Buiten hoorde ze wel geschreeuw, maar dat gebeurde wel vaker in een legerkamp.

Kira liep met geheven zwaard richting de ingang van de tent. Net toen ze voor de tent was kwam er een soldaat van rechts die haar aanviel. Ze weerde een van de pijlen die op haar werden afgevuurd af maar een andere schampte langs haar bovenarm waardoor ze een kleine snee kreeg. Gelukkig kon ze die snel helen. Ze viel de soldaat aan met haar zwaard.

sue keek bang naar leida en bleef staan terwijl haar blik even naar alexis ging en ze keek na de grond terwijl ze nog steeds snel ademde"alsjeblieft doe hem niks"smeekt ze weer terwijl ze bleef staan en haar dolk op de grond leid vallen."ik wil bij hem blijve...i..ik heb hem....i..in geen jaren meer gezien. legt ze trillerich uit en keek geschrokken op van het lawaai

tery ging eerst nog vlink te keer maar als hij hoort wat leida zegt en de drieging in haar stem hij wilde niet tot sue iets zou over komen en hij ging gehoorzament zitten en trilt helemaal van woede en de tranen van wanhoop liepen over zijn wangen"doe haar niks"zegt hij dan zachtjes en keek dan ook op