Tent voor de gevangenen - Het rijk van de ram

"Zo" zei Alexis toen ze klaar was met haar gedeelte van het lichaam. "Ik denk dat je nu wel even wilt nadenken over je verraad." ze wist niet waarom ze het zei, ze voelde zich nog steeds redelijk verraden door hem, ze had hem namelijk oprecht vertrouwd en hij had dat misbruikt. Dus misschien wilde ze het er nog even inwrijfen dat er niet te spotten valt met het Dertiende Rijk.

Leida was ook klaar met de rest en deed tevreden een stapje achteruit. Ze pakte wat verband en begon de grootste wonden in te pakken, zodat hij niet alsnog dood zou bloeden aan te diepe en onverzorgde sneeën. De eerste wond die ze omwikkelde was een wond aan de binnenkant van zijn elleboog.

try keek alexis aan"ik weet wat ik heb gedaan alexis dat wist ik al voor ik er aan begon ik wist hoeveel mensen ik er mee kon kwetsen, bij somige dingen heb ik spijt en van andere dingen niet dat zal altijd zo blijven, en ik weet tot de consicwenties voor mij zijn niet voor anderen"zegt hij tegen haar en keek dan naar leida die nu ook nog de wonden ging verbinden en zijn wond krulmde even omhoog van ergenis hij had het nu helemaal gehad

is het goed als richard en sue naar het bos van inx gaan en daar loki tegenkomen?
-
Alexis rolde even met haar ogen. "Ik heb geen behoefte aan verklaringen." ze gooide de laatste natte lap in een emmer die ergens in de hoek van de tent stond. Daarna draaide ze zich om naar Leida. "Wat gaan we nu doen?" vroeg ze aangezien er ook overleg nodig was met wat ze met de informatie zouden doen.

mij is dat goed
--------------

try keek alexis aan"je begon zelf over na denken over wat ik heb gedaan"zegt hij verdedigent en kijkt dan weg, en luisterde wel naar wat alexis zei tegen leida en zijn bezorgheid nam toe hij wilde tot sue nu die ontsnapt as iedereen zou waarschuwen

Leida was klaar met de eerste snee en begon nu aan een ronde pijlwond op zijn kuit. 'Gewoon aanvallen die hap?' Vroeg ze aan Alexis. 'Het liefst voordat het ontsnapte kind de kans heeft om te ontsnappen.' Zei ze, ze had geen zin in teveel weerstand. Een verassingsaanval was het beste, vond ze.

try keek leida dodelijk aan nu"als je haar maar niks doet" zegt hij dan en keek hoe leida de wonden deed verbinden, en hij hoopte tot sue op tijd het kamp bereikte en vertelde wat ze wist en zo een verassings aanval wist te voorkomen zodat ze wat kans zouden maken

ok richard heeft er gereageerd
-
Alexis knikte, "de informatie is al onderweg, waarschijnlijk zijn ze al bezig." Ze liep in de richting van de tafel, waar ze tegen aan ging leunen. "En wat doen we met de andere gevangenen?" buiten hoorde ze het herkenbare gestommel van soldaten die bezig waren hun wapens op te poetsen en pijlen te verscherpen.

'Er zijn maar weinig opties, vind je niet?' Vroeg Leida aan Alexis. 'Of we vermoorden ze nu, of we laten ze wapenloos met gebonden handen het gevecht in lopen, of we laten ze gaan. Ik ben voor een van de eerste twee.' Zei ze luchtig. 'Er zijn natuurlijk nog andere opties...'

Alexis glimlachte, terwijl haar blik naar Try ging. "Ik ga voor de tweede, ik ben benieuwd wat de rebellen van hun verrader vinden." Ze keek Leida aan, "Dan ga ik zo ook maar eens opzoek naar mijn wapens." op dit moment had ze maar weinig wapens b ij zich, in het kamp droeg ze meestal maar 2 dolken in plaats van 3.

try keek leida aan en luisterde na haar voorstellen,"je zou de rest metrus laten" sist hij en bleef leida aankijken het maakte hem niets uit wat er met hem ging gebeuren als ze maar de rest metrust zouden laten en hij buigde zijn hoofd daar was hij ook benuwt hoe ze zouden reageren

'Ze zijn een legerkamp binnengevallen. Wat verwachtte je nou? Dat we ze los zouden maken en ze met zijn allen gezellig zouden uitzwaaien?' Zei Leida en ze glimlachte naar Try. 'Hoop maar dat we ze loslaten in het gevecht, anders hebben ze al helemaal geen kans op overleven meer.' Zei ze.

try keek leida aan maar wist tot ze gelijk had maar hij had ook voor een deel gelijk hen zou niks over komen"maar jullie zouden ze niks doen als ik zou praten"zegt hij dan zachtjes bijna onhoorbaar en hij keek na de wond die verbonden was op zijn been

'Wij doen ze niets, dat doen jouw vriendjes wel. Die rammen iedereen in een dertienderuniform de grond in. Dan hoeven wij dat niet meer voor ze te doen.' Zei Leida met een grijns naar Try. 'Zie je wel, lieverd, geen woord gelogen. Alleen de waarheid verdraaid.'

try keek leida aan die valse kat ze wist alles te verdraaien maakt niet uit wat maar ze deed het en hij keek haar rebels aan" dus je doet ons een uniform aan en stoort ons er heen...je moet er maar op komen"zucht hij dan en hij wist tot hij nu nog niks kon doen,ën noem me niet zo"snauwt hij dan terwijl hij probeerde op te staan en je merkte tot hij weer wat kracht begon te krijgen

Alexis sloeg alles zonder wat te zeggen geamuseerd gade. Ze merkte dat de aanwezigheid van Aria als gevangene haar concentratie verzwakte omdat ze aan haar dacht. Ze glimlachte naar Leida. "Ik ga me dolk zoeken, als je me nodig hebt roep je maar." zonder op antwoord te wachten liep ze de tent uit, ze verwachtte niet dat LEida haar hulp nodig zou hebben, Try zat nog vastgebonden en Leida leek in haar element te zijn.

NEW
-----

sue zat vast aan een paal en probeerde los te komen terwijl ze angstig rond keek en de nare herinneringen van een paar weken geleden kwamen naar boven veral hoe gehavert try er toen had uit gezien en ze begon langzaam sneller en opper vlakkiger te ademhalen door de angst die op speelde door die gedachten

Toen Leida verbonden was, was ze meteen opgestaan en naar de kampbaas gestapt. Ze wilde dat Sue vrijgelaten werd. Ze had tenslotte haar leven gered. Maar daar kwam dus niets van in. Ze liep nu terug naar de tent om met Sue te praten. Misschien kon ze haar broer halen zodat ze misschien kon ontsnappen. Ze wilde in ieder geval dat ze vrijkwam. Ze stapte de tent binnen en keek Sue aan. 'Sorry, ze willen je niet vrijlaten.' Zei ze, ze hield nog steeds beide handen tegen de diepe wond in haar zij gedrukt.

sue ademde nog steet snel en opper vlakkig en de angst in haar ogen was duidelijk zichtbaar en ze keek verschrikt om toen de tent vlap open ging en iemand binnen kwam en ze was opgelucht tot het leida was,"k..kan ik b..best begrijpen"zegt sue tussen de snelle ademhalingen door dan hoort ze een schreeuw van iemand die pijn heeft uit de zieken boeg en dat was voor haar nu even genoeg en ze had haar ademhaling niet meer in de hand en ze begon te hyperventeleren

try had van iemand gehoort wat er gebeurt was tot de 13ers sue te pakken hadden gekregen en hij was bezorgt om haar, ondang ze het met zijn mening net eens was het bleef zijn zusje en hij bleef haar broer die haar zou beschermen hoe dan ook, en hij komt aan de rent van het tenten kam en rent tussen de tenten door

Leida strompelde naar Sue toe. 'Gaat het wel. Rustig ademhalen. Adem in, adem uit, adem in, adem uit.' Zei Ze tegen Sue. Ze merkte dat ze hyperventileerde. Ze legde haar handen op haar schouders en maakte een paar extra schakels tussen haar handboeien zodat ze wat meer ruimte had. Ze kon haar niet vrijlaten. Dan zou ze in verschrikkelijke problemen komen, maar ze wou niet dat ze zich hier verschrikkelijk voelde.

sue keek leida aan en zei niks maar deed wel zo goed mogelijk in en uit ademen wanneer ze het zei en dat kalmeerde haar ademhaling toch wel wat."dankje"stamelde ze wat tussen door en bleef proberen diep in en uit te ademen.

dan had try de tent gevonden en hij ging naar binnen zijn houding was rebels en gevaarlijk en zijn blik was dodelijk en hij ziet dan leida bijsue neer geknielt zitten en hij zag tot sue licht aant hyperventileren was een teken van angst dat wist hij baar haar,"blijf bij haar weg"snauwt hij dan en trekt zijn zwaard en haalt uit

Leida ontweek de zwaardslag nog net op tijd. Ze was een stuk langzamer door de grote wond in haar zij. Ze deinsde een stuk achteruit en maakte een stompe knuppel van ijzer uit de grond. Ze wou Try geen pijn doen, maar ze zou zichzelf verdedigen, als het moest. 'Try, luister, ik ben niet je vijand. Niet nu. Houd hiermee op.' Zei ze kalm.

sue had verschrikt naar adem gehabt toen ty de aanval ineens in zette"try stop"roept sue dan wanhopig en ze probeerde los te komen wat niet lukte en ze kan alleen toe kijken en ze bleef nog best snel ademen maar niet zo snel als eert

"nee, ik luister niet meer na die leugens van jou, niet zoals toen bij kira ik laat je sue niks doen"snauwt try snel en hij haalt weer uit met het zwaard en je merkt aan hem tot hij niet zla stoppen nu zo kwaad was hij en allen woede van afgelopen week kwam naar boven en dan verzamelt hij zijn magie voor een bliksem aan val

'Niet weer die rotbliksem, ik kon een week niet meer normaal lopen.' Mopperde Leida. Het zwaard schaafde langs haar arm en schaafde er een plakje huid vanaf, zoals een kaasschaaf. Het bloed stroomde langs haar arm omlaag, maar het kon haar niet zoveel schelen. De wond in haar zij deed veel meer pijn. Nog voordat Try zijn bliksemaanval kon uitvoeren gaf ze hem een stevige klap op zijn hoofd met de ijzeren knuppel. Hij was glad en rond, dus het zou Try onmogelijk kunnen vermoorden. Op zijn hoogst was hij nu buiten westen, waar ze op hoopte.

try grijnsde toen leida mopperde die bliksem zou ze krijgen maar dan voor hij het echt in de gaten had en goed kon reagerken kreeg hij een klap met die ijzere knuppel tegen de slaap aan waar zijn litteken ook zat en hij schreeuwde het kort uit ven een barstende pijn scheut en hij voelde alles verdwijnen binnen zijn gezichtveld en dan valt hij bewusteloos op de grond

TRY'roept sue bezorgt en probeert wanhopig los te komen, ze wilde hem helpen en voorkomen tot ze hem weer zo zouden toe takelen als weken geleden en ze beet op haar lip,"alsjeblief doe hem verder niks...hij kwam alleen om mij te helpen doe hem geen pijn, zegt sue helemaal van slag af waarom moest hij nou altijd somigen mensen willen beschermen dat was een slechte eigen schap van hem