Het boogschutterveld - Het rijk van de Ram

Een stuk of tien kilometers de grens af, midden in het rijk van de Ram is het trainingsveld voor de boogschutters. Het is een prachtige plek midden in de natuur. Het is een grote open plek waar vele trainingsobjecten staan die vooral op het boogschieten gericht zijn, maar ook op andere dingen. Het is er meestal druk met trainende soldaten en vrouwelijke dorpelingen die zich te goed deden aan knappe soldaten. Als je buiten de vaste trainingstijden komt is het er een sutk rustiger en kan je erg goed trainen met je pijl en boog.

regels: vrij, let op voor 12ers is het mogelijk om te komen, maar let op dat er dan geen groepen soldaten aan het trainen zijn.

Leida sprong van Tuxedo af, die meteen weer opsteeg om rustig boven het veld rond te gaan cirkelen. Ze pakte haar kruisboogjes en begon op een doel te schieten. Ze haalde de trekker van beide over en klikte er meteen een nieuw pijltje in. Beide pijltjes belandden in de middelste cirkel, niet precies in het midden, maar het was niet slecht.

Tussen enkele bomen kwam Alexis rustig aangewandeld, Carlos bleef in het bos achter om uit te rusten. Alexis had wel op zijn rug kunnen slapen, maar Carlos was de hele rijd waker gebleven. Toen ze eenmaal boven een veld uitkwamen waar een prachtig veld lag om weer eens haar boogschieters kunsten bij te schaven wist ze genoeg. Ze waren rustig geland, zodat Carlos kon slapen tussen de velden en zij kon trainen. Ze zag dat er op het veld maar 1 iemand bezig was, van zo'n afstand was het niet duidelijk of het een man of vrouw was, ze zag haar namelijk alleen van de achterkant. Ze haalde even haar schouders op en begon met het spannen van de boog.

Leida merkte dat er een ander iemand de open plek op kwam lopen en keek om. Het was een meisje dat ze al we eens eerder mee had zien vechten bij de dertienders. Ze was goed, dat wist ze. Ze stak een pijltje in brand en liet hem op het doel afsuizen. Halverwege ging het vuur uit, door de wind. Ze zuchtte en probeerde het opnieuw.

Alexis draaide het draadje stevig vast, zodat het niet slapper zou gaan hangen zodra ze een paar pijlen afgeschoten had. Vanuit haar ooghoek zag ze dat de gestalte een vrouw was die heel even naar haar keek, maar veel aandacht schonken ze niet aan elkaar. Vanuit haar koker haalde ze een pijl tevoorschijn die ze op haar boog legde, het was echt lang geleden dat ze geschoten had. Ze deed een paar stappen naar voren en zag hoe een vuurpijl langzaam doofde en even later op de grond terecht kwam. Ze zou hem in de lucht brandend moeten houden, anders had je de kans, aangezien er geen brandstof verder was, dat de pijl of helemaal kapot zou vallen of gewoon uitdoofde en verdervloog.

Leida keek even naar het meisje naast haar. Ze zag dat het niet helemaal werkte met haar boog. Zijzelf wist echt niets van handbogen, dus ze kon haar er ook niet mee helpen. Haar bogen waren simpel, laden en afvuren. Geen probleem. Ze probeerde voor de tweede keer een brandende pijl af te vuren, maar deze keer concentreerde ze zich op het aanhouden van de vlam. Hij belandde ergens onderaan in het doel, maar hij brandde wel nogsteeds. Leida glimlachte triomfantelijk.

Alexis liet op het moment dat het meisje ook haar pijl losliet de hare ook gaan, het belande op het schiet bord. Het was beter dan ze verwacht had, maar toen ze de boog eenmaal goed in haar handen had liggen merkte ze dat hte helemaal niet zo moeilijk was, het was net iets als fietsen (als ze dat kende xd), je leerde het en je zal het nooit meer verleren, alleen je hebt wat oefening nodig. Ze keek naar de pijl die langzaam uitdoofde op de grond. "ziet er goed uit." zei ze tegen het meisje naast haar.

"Mwah, zonder vuur ben ik beter." Zei Leida met een glimlach. "Ik ben nog niet zo goed met mijn gave, in tegenstelling tot jou." Ze had het meisje wel zien vechten. Ze was echt heel erg goed. Ze vuurde nog een pijl af, dit keer zonder vuur, en deze belandde midden op het bord.

Alexis keek haar verbaast aan "hoe weet je dat nou?" vroeg ze na een tijdje. Ze wist wel dat ze opviel met haar krachten, zoveel waren er ook niet in het leger, maar dat ze opgevallen was door iemand anders met krachten had ze niet echt verwacht. "Wauw." zei Alexis toen de pijl van het meisje wegsuisde en in het bord belande. Geconcentreerd legde ze een nieuwe pijl aan op de boog en deed een stapje naar achteren, waarna ze de pijl liet wegsuisen. Weer kwam deze op het bord, maar niet in het midden.

"Grote vuurgolven vallen nogal op." Zei Leida droog, maar met een brede glimlach. Ze schoot weer met haar kruisboog op het bord, haar pijltje belandde in de op een na middelste cirkel. Ze liet hem achteraf in brand schieten. Zo lukte het wel.

Alexis grinnikte "Tja ze werken wel" reageerde Alexis er vrolijk op, ze mocht het meisje, nouja meisje, zo zag ze er niet echt uit. Ze sloeg een lok haar uit haar gezicht. Haar blik volgde weer de suizende pijl door de lucht. "Als jij hem branden weg schiet, probeer ik om de pijl te laten branden?" stelde ze nadat ze zelf een vuurpijl ervandoor schoot.

"Is goed." Zei Leida met een glimlach en ze deed een nieuwe pijl in haar kruisboog. Ze stak hem aan met haar krachten en mikte op het midden van het schietbord. Met een klik schoot hij op volle snelheid weg en liet ze de concentratie van de vlam los. Nu moest Alexis het regelen.

Alexis concentreerde zich op de vlam die op de pijl zat, toen de vlam losgelaten werd van de krachten van Leida nam zij het over, en hield de vlam branden. Ze moest nu wel opletten dat ze de pijl op het doel hield, een klein beweginkje met de vlam betekend dat de hele pijl van richting kan veranderen. Met een harde tik kwam de pijl in het midden van het bord terecht, waarna Alexis de vlam losliet.

Leida glimlachte triomfantelijk toen ze zag dat de pijl in het midden van het bord belandde. Hij brandde nog even na maar stopte snel met branden omdat er geen voeding meer was voor de vlam. "Ik ben trouwens Leida." Stelde ze zich voor.

Alexis draaide zich weer naar het meisje toen de vlam helemaal uitgedoofd was. "Ik ben Alexis" glimlachte ze naar haar. Ze bekeek Leida nog eens, nu niet op het eerste gezicht had ze inderdaad wat bekends over zich heen, maar zo vaak vocht ze niet gezamelijk met andere mensen met de gave, aangezien die vaak aan een ander deel van het front zaten.

Leida glimlachte, de naam kwam haar bekend voor, ze had alleen niet geweten dat hij bij deze vrouw hoorde. Tuxedo kwam weer aangevlogen en landde met zijn rechterpoot bovenop een van de dummy's. Leida keek om en zag hoe de draak de dummy weer probeerde te repareren. Ze grinnikte

Alexis keek naar de draak die met duidelijk hoorbare vleugelslagen aangevlogen kwam, met een harde krak zakte 1 van de dummy's waar nog enkele pijlen in staken in elkaar. Alexis moest grinniken om het gezicht van de draak die schuldig stond en de dummy weer probeerde te maken, Carlos had waarschijnlijk niks gedaan en gewoon verder gelopen.

Tuxedo gaf het op en liep rustig naar Leida toe. Hij streek met zijn kop langs haar wang. "Heb je honger jongen?" Vroeg Leida met een zucht. Altijd als Tux zo aanhankelijk tegen haar deed, had hij iets nodig. Ze streek met haar hand over zijn kop heen.

Alexis keek even naar de draak van het meisje, dat duidelijk leek te maken dat ie iets wilde. Even glimlachte ze, en dacht aan de slapende Carlos. Ondertussen was ze wat opzij gestapt om een paar andere borden en dummies te vinden. Deze stonden op verschillende afstanden van elkaar en bewogen wat door de wind. Geconcentreerd pakte ze een nieuw stel pijlen en begon de eerste pijl af te schieten.

"Je weet toch dat je bij onze tent genoeg eten kunt krijgen, Tux?" Zei Leida tegen haar draak. Hij gromde. -Mag ik het niet zelf vangen?- Zei hij over hun connectie. Leida keek hem verbaasd aan. "Ja natuurlijk, waarom niet? Je doet je best maar."

Arra liep richting de trainingplek. Ze wilde ook boogschuter worden, ze kon heel goed mikken. Ze wilde wat doen met dat mikken, maar wist niet goed wat. Ze hoopte ook dat iemand haar kon helpen en of leren. Ze bereikte de plek en ging zitten kijken. Eerst maar eens kijken hoe het moet, dacht ze bij zich zelf.

Leida zag dat er een meisje aan kwam lopen en vroeg zich af of het een twaalver of een dertiender was. Ze keek Alexis even aan. "Heb je die al eerder gezien?" Vroeg ze nonchalant terwijl ze probeerde niet te laten merken aan het meisje dat ze twijfelde haar aan te vallen, als ze een twaalver was, zou ze dat zeker doen.

Arra keek op van haar gedachten. Ze zag nog net dat een meisje naar haar keek en daarna iets zei tegen het andere meisje. Ze stond geschrokken. Het ene meisje keek een beetje bozig. Ik hoor hier niet te zijn, dacht ze. Ze draaide zich om en liep vlug naar Alys. "We gaan," zei Arra en Alys steeg op. In de lucht keek Arra nog even om naar de meisjes. Haar gevoel zei haar dat ze er niet bij hoorde. Ze keek weer voor zich en vloog weg.

Leida keek Alexis met een opgetrokken wenkbrouw aan toen het meisje dat net aangekomen was plotseling vertrok. Ze vormde een van haar stalen pijltjes om tussen haar vingers. "Slim meisje." Mompelde ze terwijl het pijltje steeds meer op een rond balletje begon te lijken.

nieuw
-
Alexis stond geconcentreerd op het veld. Het was redelijk rustig omdat de meeste soldaten net klaar waren met trainen en aan het eten waren. Ze spande haar boog stevig aan. Ze legde met een precies gebaar de pijl erop en probeerde de pijl op 1 van de borden te richten. Ademinhoudend liet ze de pijl los en zag hoe deze weg, door de lucht heen suisde. Met een tik kwam hij nog net op het randje van het bord terecht.