Tent voor de gevangenen - Het rijk van de ram

Leida liet de stalen knuppel op de grond vallen. Ze liet iemand Try losjes vastbinden. 'Natuurlijk doe ik hem verder niets, hij wou alleen jou beschermen. Een leven voor een leven. Ik ga jullie vrijlaten, maar daarna doe ik alsof dit nooit gebeurd is. Begrepen? Dan ga ik nu naar de EHBO en nog een keer met het hoofd van dit kamp praten.' Zei ze, en ze haalde haar hand over het stukje afgeschaafde huid. Haar vingers zaten meteen onder het bloed.

sue knikt gehoorzament naar leida even naar haar wond, zo te zien had ze echt een pech dag vandaag, en dan kijkt ze bezorgt naar try die zou wel een slinke hersenschudding hebben op gelopen door die ijzeren knuppel en ze keek de tent weer even angstig rond

try lag roerloos op de grond en de enige 2 dingen verieden tot hij leefde was zijn buik die op en neet ging met zijn ademhaling en toto hij vast gebonden werdt, hijzelf kreeg eiger niet mee wat er allenmaal om hem heen gebeurde
----

ooh als die bij komt

Leida kwam terug de tent in met een verband rond haar gekaasschaafde arm. Ze keek naar Try en toen naar Sue. 'Ik heb mijn zegje gedaan. Ik mag jou laten gaan, Sue, omdat je eigenlijk niets gedaan hebt. Maar je broertje daarintegen, die mag ik niet laten gaan. Hoe graag ik het ook zou willen. Hij komt wel vrij. Maar nadat hij weer wakker is geworden en vast heeft gezeten voor het binnenvallen van een legerkamp.' Legde ze rustig uit. Ze maakte de boeien van Sue los. 'Je mag dus gaan, tenzij je wilt blijven.'

sue wreef even over haar polsen heen en knikte naar leida"dankje en ik begrijp het wel, en ik wil even blijven om te kijken of alles goed met hem gaat maar daarna kan ik het beste denk ik gaan voor andere soldaten zich er mee bemoeien"zegt ze en ze kniellt neet bij try en veegt met een hand wat plukken uit zijn gezicht en ze keek naar zijn wallen zo sliep hij wel nog eens goed."try"vraagt ze dan als hij kreunt van de pijn en niet veel later met zijn ogen knippert
---

ik ga slapen doei

Met grote stappen beende Alexis tussen de tenten door. Haar gezicht stond op onweer, dat zagen de soldaten die bezig waren ook. Ze weken snel uiteen toen ze haar aan zagen komen. Ze was dan ook wel flink kwaad, ze had tegen Try gezegt dat hij zich hier niet meer moest laten zien. Enkele grommende verwensingen kwamen over haar lippen toen ze de tent van de gevangen voor zich op zag doemen. Zonder de 2 soldaten die voor de tent de wacht hielden een blik waardig te keuren duwde ze met een ruk de tentflappen opzij.

sue zat nog naast try en wachte op antwoord maar die kreeg ze niet en try was gestopt met zijn ogen te knipperen en ze veegt weer bezorgt door zijn haren en beet op haar lip, maarom moest hij weer komen, dacht ze maar kijkt op als de tentclap open gaat en ze ziet die andere vrouw van de vorge keer en ze schrok van haar blik en ze stond vlug op en ging voor try staan,"alsjeblieft doe hem niks, hij wilde alleen mij helpen"stamelt sue ek keek van alexis naar leida en terug
(try was nog buiten weste)

Leida zuchtte en bracht haar hand naar haar voorhoofd. Daar ging de kans van Sue om ongezien en zonder commotie weg te glippen. 'Moest dat nou echt? Was gewoon weggelopen. Ik denk niet dat Alexis er ook maar over denkt je te laten gaan.' Zei ze tegen Sue en ze keek naar Alexis. De pijn van de diepe wond in haar zij begon langzaam minder te worden.

sue keek leida aan"ik leg het haar wel uit en ik zie wel wat ze daarna doet"zegt ze en kijkt alexis aan,"ik ben hier gekomen omdat leida gewond was geraakt en ik haar niet zo kan achter laten ik heb haar verzorgt en hier heen gebracht tot bij de rand en voor die goede daat werd ik op gepakt, en je kent mijn broer onderhand wel die doet eerst iets en dan denkt hij pas na aan de gevolgen dus die kwam hier een"sluit sue haar zin en ze wist niet wat alexis dacht maar ze had haar zeg je gedaan en knielt weer neer bij try

try voelde een stekende pijn in zijn hoofd die ook leek te bonken en op de achtergrond hoort hij stemmen die pijn doen aaan zijn hoofd en hij kreunt even van de pijn en maakt langzaam zijn ogen open en ales draait en hij knippert wat met zijn ogen en het draaien vermindert wat, waarom had hij pijn, en wie was dat die bij hem zat.

nu vind ik alexis weer stom xD
-
Alexis blik ging van Leida naar Sue die uit begon te leggen. Haar blik verzachtte niet toen ze het verhaal hoorde, ze keek alleen even neerbuigend naar Try die zo te zien half buiten westen op de grond lag. Haar blik ging terug naar Leida "En is dat waar?" vroeg ze op scherpe toon, ze deed een stap naar voren zodat de flap van de tent weer dichtviel.

'Dat van die wond? Ja. Ik kan verder niet oordelen over hoe Try denkt en met welke intenties hij hier naartoe is gekomen. Ik kan nou eenmaal niet in zijn hoofd kijken. Al betwijfel ik of ik er nu veel zou zien.' Zei Leida met een knikje naar de bijkomende Try. Hij zag er erg verward uit. Ze besefte zich dat zijn zwaard nog op de grond lag, ze probeerde het naar haar toe te halen, maar ze was verzwakt door haar wonden en besloot het dus maar gewoon op te pakken.

sue had geen oog meer voor leida en alexis al hoorde ze ze wel praten maar ze gaf er geen acht op en ze keek nu alleen naar try die zijn ogen weer geopent had, gelukkig was hij weer bij gekomen maar hij zag er wel nogal verwart uit zoals ze leida ook had horen zeggen"try gaat het"
vraagt ze dan

try hoorde stemmen die alleen maar pijn deden aan zijn hoofd en hij kneep zijn ogen weer even dicht en dan keek hij het meisje voor zich aan, try wij was try."try"vraagt hij dan en hij wilt met een hand na zij hoofd gaan maar dat ging niet."wat"brengt hij verwart uit

Alexis keek naar de moeizame bewegingen van Leida "En de rest van het verhaal?" ze verwachtte niet dat het gelogen was, dan had Leida al lang er wat van gezegd, haar blik ging naar Try die bij leek te komen. "Ik had hem gezegd niet meer terug te komen." mompelde ze geïrriteerd. Langzaam begon hij Gale van de eerste plaats te stoten met de meest gehaatte personen. (xd)

sue keek wat angstig naar alexis en ze probeerde z goed mogelijk te blijven ademen"nou...wh toen kwam hij binnen en hij was nogal over de rooie zeker toen hij leida bij me zag...jeweetwel waardoor"zegt sue dan zachtjes,en ze zucht"en hij viel leida aan en hij was niet voor reden vat baar dus heeft leida hem met een knuppel op zijn hoofd geslage"sluit sue af en ze keek naar try die zijn eigen naam zei toen zei het zelf had gezegt"dat is je naam"zegt sue en haar ogen werden groot van shok het kon niet waar zijn.

try hoorde het meisje voor zich over iets praten en hij keek even naar de 2 andere meiden en eentje zei ook wat al kreeg hij het niet gans mee al leek eentje nogal kwaad, dan kijkt hij naar het meisje wat bij hem zat"mijn naam,...sorry maar ik weet mijn naam niet, en jou ken ik niet denk ik"zegt try wat verwart wie waren dat en nog belangrijker wie was hij
-----

nu kunnen die try wel vanalles wijs maken he, valt me net in

Er kwam even een verschrikkelijk idee op in Leida's hoofd. Op dit moment zouden ze Try wijs kunnen maken dat hij een dertiender was. Hij zou het zomaar kunnen geloven. Ze schoof het even opzij en ze begon het uit te leggen aan Alexis. 'Dat kind werd achterna gezeten door een roedel wolven, ik liep langs en op de een of andere manier moet ik wel heel erg lekker geroken hebben, want minstens de helft sprong op mij af. Ik heb er genoeg gedood om de rest af te schrikken, maar nu zit ik wel met een snee in mijn zij. Als Sue er niet was geweest, was ik nu waarschijnlijk doodgebloed.' Vertelde ze Alexis.

haha xD 'weetje try, gras is blauw, de lucht is groen'
-
Alexis knikte naar Leida, haar zou ze wel wel geloven. Alexis wilde net wat terug reageren toen er nogal een rare zin uit d emond van Try kwam. Hij wist zijn naam niet, wist niet wie zijn bloedeigen zus was. Een paar zachte vloeken ontsnapte uit haar mond. Hij kreeg nog zijn zin ook, zonder dat er iets tegenover stond. Sommige hadden echt alle geluk van de wereld. "Geugenverlies dus." zei Alexis meer tegen zichzelf dan tegen de andere in de ruimte.

sue keek van try naar alexis en ze beet op haar lip dat was niet goed, daar was ik al bang voor"zegt sue en keek weer even na leida en dan naar try,"rustig maar je hebt een stoot tegen je hoofd gehad en daardoor weet je nu niks meer, maar het kan terug komen, hoop ik"zegt sue tegen try

try luisterde naar de meiden, had hij geheugen verlies,...maar hoe moest hij nu alles weten wie hij was wat hij was en wie de rest was, en hij bekeek de meiden"dat verklaart niet waarom ik vast zit"zegt hij dan en hij probeert los te komen"wilt iemand even helpen"vraagt hij dan

Leida stond nog ontzettend in tweestrijd. Zou ze hem losmaken en tegen hem doen alsof hij een dertiender was? Als Sue er niet naaststond had ze dat zekerweten gedaan. Maar hoe zou Sue reageren als ze het plan ten werking zou stellen. Zou ze hem er van kunnen overtuigen dat Sue loog? Ze wist het niet. Ze liep naar Alexis toe en gebaarde dat ze haar buiten de tent wou spreken.

Alexis trok haar wenkbrauwen toen Try vroeg of hij losgemaakt kon worden. "yeah right..." mompelde ze. Op dat moment maakte Leida zonder woorden duidelijk dat ze haar buiten wilde spreken. Ze knikte en liep achter Leida de tent uit. Toen ze enkele meter van de soldaten en de tent afstonden knikte ze vragend naar haar.

Leida liep ook de tent uit en ging tegenover Alexis staan. 'Kunnen we dat geheugenverlies niet in ons voordeel gebruiken? Dat ik Sue ergens anders naartoe breng, bijvoorbeeld naar de EHBO-post om haar schrammen te verzorgen. Dan kan jij Try aanpraten dat hij al zijn hele leven in de schepper gelooft en dat Sue zijn geestelijk gestoorde zusje is, of zoiets dergelijks. Op die manier vecht hij voor ons, niet tegen ons en zijn we dus van hem af.' Legde ze uit. Het was nog wel een ruw plan, maar het zou kunnen werken.

sue wist niet goed wat ze moest zeggen tegen try waar moest ze beginnen, en zou hij haar geloven en ze beet op haar lip en keek dan even alexis en leida na en als ze de tent uit zijn maakt ze try llos,"zo dat is beter he, maar wel blijven zitten je hebt een vlinke klap gehad"zegt ze zachtjes

try keek het meisje dankbaar aan"danje"zegt hij dan nog en vrijft over zijn pijnlijke hoofd heen en hij keek de tent eventjes rond die andere 2 meiden waren even weg waarom wist hij niet maar dat kon hem niet veel schelen hij wilde weten wie hij was waar hij was en wie de rest was,"wat was mijn naam ook al weer"vraagt hij dan

Alexis luisterde naar het plan van Leida, het klonk goed, toch wist ze niet of ze het er wel helemaal mee was. Ze besloot maar te vertellen waarmee Try eerder bij haar gekomen was. "Weetje.." ze stopte heel even voor ze verder ging. "Try is eerder bij mij geweest, hij vroeg of Cloud hem kon helpen, helpen om zijn geheugen kwijt te laten raken. Vraag me niet waarom, maar ik heb hem meegenomen. Hij zwoer op Sue dat hij alles onder ons bevel zou doen. Het lukte Cloud niet en die eed is niet doorgegaan, logisch aangezien hij geen slaaf is." legde ze in het kort uit. "En nu krijgt hij hetzelfde zonder enige moeite, maar verder is het goed." besloot ze haar verhaal.

try ademde een keer diep in en uit enkeek even het meisje aan dat bezorgt naar de tent vlap keek hij wist niet waarom ze bezorg was,hij wilde dingen weten die andere waren zo te zien ouder dan deze daar kon hij beter aan vragen wat gebeut was en hij begint op te staan wat wat wankeling gaat,en hij houd zijn evenwicht niet en valt.

sue die na de tenten vlap keek maakte zich zorgen wat waren ze aant bespreken en wat gingen ze met try en haar doen, dan hoort ze iets en kijkt naar try en ziet tot hij gaat recht staan"wat had ik je net gezegt, blijf zitten"sist ze zachtjes,"try"roept ze bezorgt als hij valt en gaat dichter bij hem zitten en gaf hem met haar heling wat van haar energie dat kon wat helpen

'Oke, dan neem ik Sue mee, dan kan jij naar Try kijken.' Zei Leida kordaat. Ze stapte de tent binnen en liep naar Sue toe. 'Het is het beste als we Try even laten rusten. Dan kunnen we ondertussen iets aan die schrammen van je doen. Wolvenklauwen zijn ook niet niets.' Zei Leida met een glimlach tegen Sue. Ze gebaarde of ze mee wou lopen, de tent uit, naar de EHBO-post.

sue zat bij try en keek leida aan, "maar ik kan hem nu toch niet alleen laten als hij naar buiten gaat kan hij verdwalen"zegt sue en ze staat op en keek leida aan ze wilde try niet alleen laten maar ze wilde leida ook niet beledigen,"er moet iemand bij hem blijven"zegt ze zachtjes en kijkt na de grond

try kreunde zijn hoofd deed pijn misschien had dat meisje toch gelijk en moest hij gewoon nog even blijven zitten, dan ziet hij een van die 2 vrouwen weer en hij wilde haar wat vragen maar dat enne meisje was hem voor...als die klaar is begon hij."sorry maar ik heb ook nog vragen"zegt hij dan

Alexis hoorde de laatste woorden van Sue terwijl ze iets na Leida de tent binnen stapte. "Ik blijf bij hem." zei ze met een klein glimlachje op haar lippen. Ze leunde tegen een van de tentpalen aan, wachtend tot Sue en Leida de tent ui zouden gaan. Haar blik ging naar Try die van alles wilde vragen, maar dat zou nog wel komen.