Het rijk van de maagd-Koruna:Aphrodite's appartement

Dylan knikte "Mooi" hij had zijn arm de heletijd om Aph heen gelaten. "Ik ben blij dat alles nu wel weer goed is" hij nam nog een slok van zijn koffie. hij roerde er een beetje in met zijn magie, geen lepels nodig hebben was best handig.

Aphrodite knikte. Het eerste probleem was van de lijst gestreept. Min of meer. 'Nu nog de andere regeling.' Zei ze rustig. Ze wou het liefst alles gewoon afgehandeld hebben, zodat ze zich daar geen verdere zorgen meer over hoefde te maken, en weer verder kon gaan met haar andere bezigheden.

"ehm." Richard keek Aphrodite even aan. "Welke regeling, de woning?" er waren zoveel regelingen dat hij niet precies doorhad welke ze op dit moment bedoelde. En nu was het niet het moment voor stomme misverstanden, alles kon het best zo helder mogelijk geregeld worden, ookal moest hij dan soms stomme vragen stellen/

'Dat. Eigenlijk gewoon alles. Het lijkt minder als je het in enkelvoud zegt.' Zei Aphrodite met een glimlach. Er waren zo veel regelingen waar ze nog niet aan gedacht had. Des te meer ze er over nadacht, des te meer regelingen in haar hoofd opkwamen. Ze hoopte dat niet iedere regeling tot zo'n ruzie zou leiden.

Richard schonk Aphrodite een klein glimlachje, maar werd al snel weer serieus "Tja, een tentenkamp is zeker geen optie, zeker niet in zijn eerste jaren, daar waren we al uit. Ik zal denk ik ergens een apartement moeten huren." dacht Richard hardop. Hij wist niet hoe ze in het begin zouden kunnen regelen, hoe hij de kleine kon zien, vooral omdat hij in het begin nogal van zijn moeder afhankelijk zou zijn.

'Misschien moet je het eerste jaar maar zoveel mogelijk hier zijn, totdat hij in ieder geval wat minder van mij afhankelijk is en je hem ook in je eentje kan verzorgen.' Stelde Aphrodite voor. Ze wist dat Dylan hier niet zo blij mee zou zijn, maar ze zou haar pasgeboren kindje niet van haar af laten nemen.

Richard knikte. "Dat klinkt mij niet meer dan redelijk in de oren." gaf hij toe, hij wist hoe kwetsbaar jonge kinderen waren, vooral in hun eerste levensfase, het beste voor ze was dan om bij hun moeder te blijven, iets waar hij het mee eens was. Een schuine blik ging naar Dylan, hij zou het waarschijnlijk minder fijn vinden/

Dylan beet op zijn wang. Hij was er neit al te blij mee, maar dit was het fijnst voor aph, en daar draaide eht om voor hem. "Ik... vind het wel okee" hij dacht ven na, als richard hier kwam was er dan nog... maar naturrlijk "Aleen moeten we Richard nog aan Sandee voorstellen"

'O, ja, Sandee.' Zei Aphrodite. Ze wendde zich weer tot Richard. 'Sandee is Dylan's tienerdochter.' Legde ze uit. Als Dylan meer informatie over Sandee wou geven, of als Richard meer informatie wou, zouden ze maar gewoon moeten spreken. Zijzelf vond dit genoeg informatie.

Dylan keek Richard aan "Niet te missen, meisje van tien, Kort haar dat nog feller rood is dan het mijne en dezelfde ogen en voorliefde voor de zee" hij glimlachte flauwtjes.

'Ik heb met haar gesproken en ze wil koste wat het kost deelnemen aan de opvoeding van Daniël.' Zei Aphrodite tegen Richard. 'Ik weet dat het misschien niet zo handig is, maar ze is vrij koppig en ze staat erop.' Ze keek even naar Dylan.

Dylan knikte "Ik zou graag vragen of jij het er mee eens bent, maar ik denk niet dat we haar er vanaf kunnen brengen." hij glimalchte "Maar alsnog, heb je er vrede mee?"

Richard werd even overdonderd, het zat dus in hun genen om kinderen te krijgen dacht hij even droog. Hij haalde zijn schouders op "Ik denk niet dat ik er veel over te zeggen heb." zei hij na een tijdje, dat was waar. Hoe vervelend hij het ook zou vinden, in verhouding had hij waarschijnlijk maar weinig met de echte opvoeding te maken. Wat logisch was als je er niet constant bijwas.

Er was een bescheiden klopje te horen op de deur voor die gewoon gekraakt werd en een meisje van tien dat bijna iedentiek aan dylan binnen kwam lopen. "Hallo Dude, jij meot vast Richard zijn" zei ze droog. Ze zette haar surfplank tegen de muur. "Ik moest van Kay zeggen dat ze naar de huisartsenpost zijn.een van die jochies" ze noemde ze jochies, ookal waren ze 6 jaar ouder dan zij "Was zo slim om van zijn plank te flikkeren en bovenop een haai te landen, zag er neit meer fraai uit dus ze hebben me hier gedumpt" ze glimalchte.

Dylan rolde met zijn ogen "Meid het is ombeleefd in deuren te kraken als bekenden binnen zijn" zei hij droog.

Aphrodite keek met grote ogen naar haar deur. 'Dat wordt een klusje voor de slotenmaker.' Zei ze, toen ze zag dat het slot zo gemakkelijk open te krijgen was en nu ook nog beschadigd. 'Dat is trouwens Sandee.' Zei ze tegen Richard, terwijl ze nog steeds bezorgd naar het mooie glimmende slot van haar deur keek.

Richardkeek op naar een meisje dat sterk op Dylan leek. "Dat word nog wat voor Daniël" grinnikte hij. "Iedereen kan zo in en uit lopen." hij stak zijn hand licht op naar Sandee en knikte "En jij dus Sandee." het verbaasde hem dat ze zijn naam al wist, dat wees er wel op dat zijn naam hier een paar keer in het huis gevallen moest zijn .

Sandee grinnikte en schudde zijn hand. "Jupps ik ben Sandee, en ik lijk verschrikkenlijk veel op mijn vader, ik weet het" ze glimalchte "En dat slot kan makkelijk vervangen worden." ze glimalchte "En dan een goede die niet zo makkelijk te kraken is"

'Ik vertrouw mijn slotenmaker nooit meer. Ratten zijn het. "Ja mevrouw, we zetten het beste, niet te kraken slot op uw deur." Ja hoor, vast. Het is zelfs te kraken door een tienjarige.' Mokte Aphrodite in zichzelf. Er was nu in ieder geval nog een regeling getroffen. Maar er waren er nog zo veel meer. 'Moeten we alles in detail bespreken? Kunnen we niet gewoon zien hoe het loopt?' Zei ze kalm.

Dylan knikte "We zien wel hoe het loopt" inmiddels was sandee in een stoel gaar zitten en keek naar de drie mensen tegenover haar "Aph, neit zo sip, de slotenmaker had waarschijnlijk geen rekening gehouden met een meisje met vlugge vingers" ze grinnikte.

'Maar als Sandee hier al in kan breken.' Zei ze. Ze voelde zich weer helemaal haar oude zelf. Haar zelf voordat ze ontdekt had dat ze krachten had. Ze maakte zich druk om kleine, onbeduidende dingetjes. Misschien was dat ook wel omdat ze de laatste tijd niet meer zoveel gevochten had.

Sandee haalde haar schouders op "Waarom maak je je zo druk om dt slot. Dyl of Kay zet er een nieuwe in en klaar is kees, en trouwens jullie hebben magie, ik neem aan da ruichard ook magie heeft, dus een inbreker zonder zal niet echt een partij zijn."

'Ja, je hebt gelijk, ik maak me druk om niets.' Zei Aphrodite tegen Sandee. Ze liet haar lege aardewerken kopje met haar krachten terug zweven naar het aanrecht. Al haar mokken en borden waren van materiaal dat ze kon sturen. Zo had ze het expres gedaan, dan hoefde ze niet zoveel te lopen.

Richard knikte "Ik ken wel wat mannen die, als je het wilt, een stevig slot kunnen maken?" stelde hij voor. Het waren gwoon mannen uit het rebellen leger, maar deze waren in het dagelijks leven smidse of slotenmaker, en voor wat geld zouden ze op de deur een nieuw, stevig slot zetten. Hij keek naar Sandee die zich nergens zorgen om leek te maken in het leven.

Sandee glimalchte naar Richard "Wat vind jij van mijn nieuwe surfplank, ik kan al raden hoe zij" ze wees naar aph en dyl "Zullen reageren" ze glimalchte en keek naar de plank naast de deur. Hij was heel donkerblauw met feloranje krullen "Het mooiste is dat de krullen oplichtten in eht donker" zei ze met een grijns.

Ik heb net besloten dat ik Aph ga laten bevallen, dus POEF. Hoogzwanger xD

Aphrodite glimlachte naar Sandee en zei:'Het is een mooie plank.' Ze legde haar handen op haar nu echt heel erg grote buik. Ze kon ieder moment gaan bevallen. Net toen ze dit dacht voelde ze iets bewegen en hoorde ze de gedachtenstroom van Daniël veranderen. Haar vliezen braken. Ze keek Richard en Dylan om de beurt aan. 'Hij komt.' Zei ze, opvallend kalm.