Koruna-het rijk van de maagd

Dit is een grote stad in het rijk van de maagd. Er zijn hier ontzettend veel Apotheken, omdat de mensen in het rijk van de maagd nou eenmaal veel verstand hebben van medicijnen. In het centrum zijn een groot aantal exclusieve kledingboutiques en dure lunchrooms. Hoe verder je naar de buitenste rand van de stad reist, des te armer het wordt. Er is een overvloed aan stille steegjes waar je je prima kan verschuilen. Er is hier niet veel veranderd sinds de overname, je komt alleen af en toe een soldaat tegen.

Regels: Vechten midden op straat tussen de winkelende mensen is verboden, de soldaten van de dertienders halen je dan snel uit elkaar. Als je toch wilt vechten moet je verder naar de buitenkant van de stad of een rustig steegje opzoeken.
Aantal personen: Max. 10

Alexis liep door de stad, ze was benieuwd of haar oude appartement nog intact zou zijn. Het was dan wel niet meer van haar, ze had het voor een aardig bedrag verkocht waar ze haar reis naar Het Dertiende Rijk en een paar herbergen gefinancieerd had om in te overnachten. Haar hakken tikte tussen de steeds rustigere straten, haar dolken hingen uit gewoonte uitdagend aan haar riem.

Aphrodite kwam uit het kantoor van haar vader waar ze net een meeting over marketing had geleid. Ze was gekleed in een simpel grijs rokje en een blauwe blouse met witte strepen. Ze had een kruk in iedere hand, omdat haar verbrijzelde voet ingepakt was in wit gips.

hoe/waar gaan ze elkaar meeten.
-
Alexis blik ging door de straten, even bleef ze voor T'haantje staan. Dat was 1 van de weinige kroegen die in 6 jaar niet veranderd was, zelfs de banken waren nog hetzelfde. De meeste hadden na 6 jaar een vernieuwd interrieur door alle vlekken van drank en sigaren die erin uitgedrukt waren. Iets wat zo ontzettend goor was. Ze glimlachte even aan de herinneringen die ze daar gehad had en liep verder.

Uhm, geen idee... Aph laat Lexie perongeluk struikelen met een van haar krukken, mooie aanleiding voor ruzie xD

Aphrodite baalde echt van haar gipsvoet. De blikken van mannen volgden haar nog steeds, maar de gedachten waren iets anders. Ze gingen eerst naar haar voet en dan pas naar haar uiterlijk. Ook vond ze het lopen met krukken vrij moeilijk, haar benen waren veel sterker dan haar armen.

haha is goed
-
Alexis veegde een elle langen haarlok uit haar gezicht. Het was nu al over haar kont heen. Haar haren gingen ontzettend snel met groeien had ze het gevoel. Iets wat best erg irritand was. Maar ze wilde haar haren niet knippen tot ze zich uitgebreid onder handen gaat laten nemen bij de kapper om Cloud te verrassen voor de bruiloft. Ze pakte al lopend een elastiekje van haar pols en bond haar haren samen.

Aphrodite passeerde een meisje met ontzettend lang zwart haar dat er gevaarlijk uitzag. Ze voelde zich helemaal niet bedreigd door het meisje, maar op het moment dat ze haar passeerde schoot haar kruk uit vlak voor de voeten van het meisje. Ze zag het al gebeuren.

Alexis merkte het meisje naast haar niet bewust op. Ze was gewoon 1 van de vele voorbijgangers die nauwelijks opvielen in de menigte, ook al liep ze op krukken. Ineens voelde ze oe haar voet ergens achter bleef hangen en haar lichaam naar voren viel. Met een onhandige val kon ze de grootste schade nog beperken, een schaafwond op haar knie en pijnlijke handen waren het resultaat. Met een kwade uitdrukking draaide ze zich rechtop naar het meisje, het kon haar geen ene barst schelen dat ze op krukken liep.

Aphrodite kon het niet niet laten om een klein lachje om haar mond te laten spelen, omdat de zo sterk uitziende vrouw zo gemakkelijk op de grond gevallen was. 'Het spijt me, mijn kruk gleed weg' Verklaarde ze dit vreemde scenario. Ze voelde zich niet bedreigd door de vrouw, ookal zou dat misschien wel moeten, aangezien ze niet echt kon vechten in deze toestand.

Alexis snoof "Het zal wel, leer ze dan maar snel gebruiken." ze bleef de vrouw aankijken, ze ging nu niet aardig doen omdat ze haar voet of been gebroken had. Als ze niet zo had staan dromen was er waarschijnlijk niks gebeurt, maar de laatste tijd was ze vaker in de bruiloftroes dan dat goed voor haar was. Ineens kwam er iets bekends bij haar naar boven, dat lachje kwam haar maar al te bekend voor. En veel goede herinneren kleefde er niet aan. "Hoer." zei ze er verbeten achteraan. Het zag er misschien raar uit voor voorbijgangers om iemand in een mantelpakje op krukken hoer te noemen, maar wat haar betreft had ze genoeg rede.

Aphrodite keek even verbaasd, maar de manier van uitspreken van dat woord bracht iets bij haar naar boven. Haar glimlach werd nog breder. 'Luister eens, hij heeft me niet betaald, en ik heb hem ook niet gedwongen hoor. Bovendien gaan jullie nu trouwen, dus ik zou maar wat rustiger aan doen.' Aphrodite had een snelle gedachtencheck uitgevoerd op Alexis, en dit was een duidelijke gedachtegang.

Alexis rolde met haar ogen "Aan je uiterlijk is genoeg te merken dat je het met genoeg mannen doet, als het je maar pleziert, zo iemand is in mijn opzichten een hoer." zei ze nog steeds lichtelijk verbeten, maar een spottende klank domineerde duidelijk de woorden. Alexis keek het meisje, ze wist tot haar irritatie haar naam niet, nog steeds aan. "Ik beslis zelf wel wat ik doe." ze snapte niet helemaal wat het meisje bedoelde met dat ze rustiger aan zou moeten doen. Niet dat dat haar een zier boeide. Over dat ze wist dat ze ging trouwen verbaasde ze zich niet over. Ze zou vast net als cloud gedachten kunnn lezen.

'Wou je zeggen dat het jou niet pleziert als je het met Cloud doet?' Vroeg Aphrodite met een opgetrokken wenkbrauw. Haar houding zou nog spottender zijn geweest als ze die krukken niet vast had. Als Dylan er niet was geweest, had ze nu geen voet meer gehad. Maar dit was ook geen pretje.

Alexis sloot enkele seconden haar ogen en rolde ze ongezien rond in haar kassen voor ze het meisje weer aankeek. "Ik zei meerdere mannen." haar stem klonk suikerzoet, alsof ze het tegen een klein meisje van een jaar of 2 had, die ze uitlegde dat ze geen modder of iets dergelijks moest eten, maar haar houding daarintegen was vol met sarcasme .

'Nee, je zei genoeg mannen, liefje. En voor jou is blijkbaar een man genoeg, voor mij meer. Dat is het enige verschil.' Zei Aphrodite. Ze zei dit allemaal kalm en rustig. Ze zou zich niet verlagen tot het niveau van Alexis door haar zo denigrerend aan te spreken als zij met haar deed. Ze schoof haar bril even omhoog. Er zaten geen echte glazen in maar haar vader vond dat ze er zo intelligenter uitzag, en blijkbaar was dat nodig.

"Voor mij draait Cloud niet allemaal om seks, het is een leuke bijzaak, dat is alles, Honey-Love." ze sprak het laatste ietwat overdreven uit als reactie op het 'liefje' van het meisje. Het liefst stak ze nu gewoon een dolk door het hart van het meisje, zodat alles opgelost was. Maar ze had ondertussen in de 6 jaar geleerd om haar agressie meer in te houden. En het was veel leuker als je tegenstander ook wat terug deed.

'Het is maar wat je leuk vindt.' Zei Aphrodite kalm. Ze kon nou wel tegen Alexis gaan zeggen dat ze verliefd was geworden en al minstens een week het met niemand anders had gedaan dan Dylan (Dat is echt abnormaal lang voor haar xD), maar het leek haar niet iets wat Alexis zou moeten weten. Bovendien was ze veel beter in het beargumenteren van haar oude levenswijze dan die die ze nu had.

Alexis liet een lichte zucht uit haar mond ontsnappen voor ze reageerde. "Er bestaat tegenwoordig iets als een seksverslaving, misschien moet je je daar eens naar laten onderzoeken, honey-love." het was eruit voor ze er erg in had. En uitgesproken woorden kon je niet meer terugnemen, dus het enige wat Alexis deed was haar lichaam op haar andere been laten steunen.

'Waarom zou ik, als ik er niet vanaf wil. Het is wie ik ben, liefje, en ik ga er dus niets aan veranderen.' Zei Aphrodite, nog steeds kalm. Ze gooide haar blonde krullen over haar rug heen, en ze glinsterden zelfs met het kleine beetje zon dat hier scheen. Ze keek Alexis uitdagend aan.

"Tja honey-love, daar heb je gelijk in. Het is nou niet iemand zoals ik zou willen zijn." ze klonk rustig toen ze het zei, zonder op het liefje te letten. "Over 40 jaar ben je oud en gerimpeld, ben benieuwd of deze levensstijl je nog veel plezier zal opleveren." het liefst sneed ze die afschuwelijke blonde krullen van het meisje in 1 haal van haar h oofd.

'Niet echt, maar dan heb ik nog altijd de leiding over het bedrijf van mijn vader, en daar zal ik het druk genoeg mee hebben. Bovendien, je hebt altijd nog mannen die op geld vallen, en dat verjaart nooit, liefje.' Zei Aphrodite kalm en ze duwde de tas vol met documenten die ze om haar schouder had hangen opnieuw omhoog, zodat hij niet van haar schouder af zou glijden.

"Wat een geweldige relaties zul je dan hebben, honey-love." zei ze hoofschuddend, spottend. "Maar het is jouw probleem als je je hele leven een gratis hoer wilt spelen." zei ze terwijl ze haar enkele seconden aankeek en zich toen met een rustige zwaai omdraaide. Ze zou haar tijd niet verspillen aan een blonde slet die het met zoveel mannen wilde doen.

Het enige wat Aphrodite deed was glimlachen. Het meisje liep weg, het was gewoon een teken van zwakte. Ze kon het niet echt winnen. Het enige argument dat ze had was dat ze een hoer was, en dat was niet eens meer waar. Ze hinkte verder op haar krukken, richting haar appartement.