Het rijk van de Maagd - Koruna: Kroeg T'Haantje

Dit is een echte oude gezellige kroeg. De houten tafels zijn versleten. De stoelen die er bij staan eveneens. De banken die langs de muren staan zijn van donker brui leer en zien er nog het best uit. Achter in de kroeg is de bar waar je je drinken kan halen. Voor de bar staan hoge krukken waar je mee lekker op de bar kan hangen.Achter de bar staat 1 jonge man en 3 schaars geklede vrouwen wiens bedoeling is om de klanten te verleiden dure drankjes te nemen. En dat is niet heel moeilijk met hun natuurlijke charme als ze die tegen buitenstaanders gebruiken. In een hoekje staat een pokertafel waar illegaal voor geld gespeeld word. Ook worden er andere gokspellen gespeeld als dobbelen en andere kaart spelen. Deze kroeg word bezoekt door jongeren en oude mannen door zijn goedkope prijzen en gezelligheid.
Na 6 jaar is er weinig veranderd aan de kroeg, zelfs nu het onder Zenan's bewind valt is er nauwelijks wat veranderd behalve dat er misschien wat soldaten zitten

regels: vechten mag: maar let op dat je niet de hele tent afbreekt. En je zult snel door omstanders uit elkaar getrokken worden.

personen: vrij

Richard liep de kroeg in, het was nog een best lange overtocht geweest. De kroeg lag in het bezette deel, en ze hadden een veilige plek om te landen moeten zoeken, daar waren ze lange tijd mee bezig geweest. Want er waren veel soldaten aan het verplaatsen. Waarschijnlijk moest er ergens iets de kop ingedrukt worden. Na lange tijd wisten ze in een bos een landingsplaats te vinden. Vanaf daar was Richard alleen verder gegaan, en uiteindelijk in Koruna aangekomen waar hij deze kroeg vond.

Levi stapte eindelijk de kroeg binnen. Hij leek wel gek, helemaal het bezette gebied in voor een kroeg, leuke mensen en goed bier. Lauren lag nog ergens in het onbezette gebied te wachten. Levi liep naar de bar en bestelde een bier. Zijn ogen flitsten even snel door de kroeg, maar zag geen soldaten van Zenan zitten. Maar misschien zaten er wel anderen, dus hij past op met wat hij deed.

Richard bleef net als een jongen naast hem staan om de kroeg door te kijken. Hij wilde geen stomme risico;s lopen. Niet dat hij van plan was om zijn magie te gebruiken. Maar je wist maar nooit. Richard stapte weer naar voren om naar de bar te lopen. De kust leek veilig. Tevreden liep hij naar voren en ging aan de bar zitten. Daar bestelde hij een doodgewoon biertje.

Levi dronk zijn bier in één keer leeg. Hij punnikte even met een hand aan zijn baardje. Daarna keek hij naar de jongen die naast hem zat. Daarna keek hij weer even de kroeg in. Het was niet zo heel druk, maar er hing wel een gezellige sfeer, vond hij.

Richard nam een slok van zijn bier voor hij zich half omdraaide om door de kroeg te kijken. Heel even keek hij naar zijn abnormale lange buurman. Hij was minsten 2.10 gokte hij. Was hij even blij dat hij uitgegroeid was en nooit zo'n lengte kreeg. Weer nam hij een slok van zijn bier, waarna hij weer naar zijn buurman keek "denk je ook an de oorlog?" vroeg hij na een tijdje.

"Ja, wel een beetje," zei Levi. "Ik vraag me zelfs af wat ik hier doe en waarom ik niet naar een kroeg in het Rijk van de Tweeling ben gegaan. Hoezo vraag je dat?" Hij had gezien dat ook deze jongen een beetje schichtig binnen was gekomen. Hij had zo'n gevoel dat ze aan dezelfde kant stonden. Hij bestelde nog een glas bier.

"Ik weet niet, voorgevoel denk ik" grinnikte Richard. Hij had dan geen telekinese, maar hij begreep wel wat van de houding die mensen aannemen. "Je bent niet de enige die liever naar deze kroeg gaat dan naar andere in de vrije rijken, deze is gewoon gezelliger, al is het nu best wel stil." richard draaide zich nu helemaal naar de jongen om in gesprek te raken.

"Ja, het is erg stil," beaamde Levi. "Maar dat is ook wel begrijpelijk. Het is een maandagavond tijdens een oorlog. De eerste is al geen aantrekkelijke en de tweede drukt het uitgaan helemaal de pan in." Hij bekeek de jongen even goed. Toen kwam hij tot de conclusie dat hij niks te vrezen had.

"Dat is waar, toch waren er vroeger zelfs op maandag avond krukken te kort." Richard glimklachte even bij de goede oude tijd, niet dat hij er toen vaak kwam. Pas sinds een jaar of 4 kwam hij hier, een paar jaar later kwamen de Dertienders de lol hier verpesten. Hij kek naar de oude mannetjes die stil zaten te dobbelen, dit keer waren de pokerkaarten verdwenen.

"Tja, misschien wel," zei Levi. "Ik ben hier pas één keer eerder geweest. Dat was op een zaterdagavond, zes jaar geleden en toen ben ik binnen drie minuten weer naar buiten gestormd." Hij moest lachen aan de herinnering aan het moment dat hij besefte dat hij een normaal leven wilde leiden, met een vriendin of zo. Maar niet meer elke week een ONS.

"3 minuten, dat is niet eens genoeg tijd om de aandacht van 1 van de barvouwen, of man, te trekken, een biertje te bestellen, een biertje te krijgen en het dan nog opdrinken?" zei Richard lichtelijk verbaast, ook al wist hij dat Levi het hoogstwaarschijnlijk sarcastisch bedoelde. "Maar wat was de reden dat je er vandoors choot?" vroeg hij er achteraan, hij zou het maar zonde vinden van de moeite om er te komen.

"Zes jaar geleden was ik een jongen die elke dag in was voor een ONS," legde Levi uit. "Ik zat hier, had een biertje en ik knoopte een gesprek aan met een meisje. Ze was best mooi, maar na een kort gesprek kwam ik erachter dat ik het helemaal niet meer wilde. Ik wilde een normaal leven, een vriendin en misschien zelfs een gezin. Op je negentiende denk je daar al een beetje over na. Maar het is nog niet gelukt." Hij keek lachend naar Richard.

Richard luisterde rustig naar de uitleg. Hij was dus 6 jaar ouder dan hem op dit moment, toch voelde hij zich niet jong in het bijzijn van Levi. Met zijn 19 jaar had hij al genoeg meegemaakt vond hij. "Dus als ik het goed begrijp hoop je dat je vrouw hier ergens rondhangt?" merkte hij na een tijdje stil gezeten te hebben. Dat was iets wat hij zelf helemaal niet voor kon stellen, 1 vrouw waar hij zijn hele leven trouw aan ozu moeten zijn.

"Nee," zei Levi. "Die vrouw zou onverwacht in mijn leven op moeten duiken, dus ik ga niet op zoek. En als je het niet erg vind, ik moet weer gaan." Hij stond op en liep naar buiten. Snel verdween hij in de donkere straten van Koruna.

New
_______

Loki liep de kroeg binnen. Haar capuchon deed ze af en haar zwarte haren kwamen tevoorschijn. Ondanks dat ze in vijandelijk gebied was, iets wat haar niet echt veel kon schelen, had ze toch dorst dus besloot ze wat te drinken. Loki bestelde een glas rode wijn en een glas water. Ze had lange tijd geen alcohol gehad dus moest ze het wel verwateren. Ze keek niet echt om zich heen terwijl ze op haar drinken wachtte.

Seth had wat door Koruna gewandeld want was net aangekomen. Hij zocht op het moment eigenlijk alleen maar een plek waar hij rustig iets kon drinken, kon zitten en kon rusten. Dus de eerste plek die hij tegen was gekomen die hem geschikt leek, was een kroeg die de naam 'T Haantje droeg. Seth vond het wel grappig en was naar binnen gelopen. Nu wachtte hij op zijn glas ijskoud bier dat gebracht zou worden door één van die uitdagend geklede vrouwen.

Loki was blij toen ze haar wijn en water kreeg die ze door elkaar mengde voordat ze een slok nam. Eigenlijk merkte ze nu pas dat ze de smaak van lekkere rode wijn gemist had. Loki zat in een hoekje aan de bar en keek kort even rond voordat ze een slok nam van haar waterige wijn. Loki had haarmantel nog om, ze had wel haar tas en vioolkoffer naast zich neergezet.

Niet veel later kreeg Seth zijn welverdiende bier en na wat slokjes keek hij tevreden de kroeg rond. Wat hem opviel was juist wat niet probeerde op te vallen. Iets wat Seth zichzelf probeerde aan te leren. Juist datgene te zien wat niet verwacht wordt of juist niet gezien wil worden. Dus vandaar dat hij de, waarschijnlijk, vrouwelijke in zwart gehulde gedaante aan het eind van de bar opmerkte.

Loki draaide rondjes met haar glas maar zorgde wel dat de wijn er niet overheen ging. Om de zoveel tijd bracht ze haar hand omhoog met het glas erin en nipte ze van de wijn. Kalm keek ze even voor zich uit terwijl ze nadacht. Wat niet erg lukte met de mist die in haar hoofd leek te zitten en niet weg wilde gaan. Loki keek kort even rond om haar gedachtes ergens anders op te concentreren. Ze maakte kort oogcontact met een jongen maar keek al snel weer verder.

Seth zag dat ze een vioolkoffer naast zich had staan. Hij vroeg zich of ze het instrument goed bespeelde. Viool was een vrij moeilijk instrument om te bespelen. Zelf kon hij aardig piano spelen. Muziek deed hem aan zijn moeder denken omdat ze hem altijd had aangemoedigd om een instrument te leren spelen.

Loki zuchtte verveeld maar zacht. Ze dronk nog wat van haar wijn. Ze ging maar bedenken waar ze straks heen kon gaan. Om te slapen naar het kleine veilige deel, daar zou ze met Scath heen vliegen maar daar had ze nu nog geen zin in. Ze leunde tegen de muur aan waar ze tegen zat en keek rond. Ze zag dat er een jongen, waar ze net overheen was gevlogen met haar blik, naar haar vioolkoffer keek.

Seth merkte dat ze naar hem keek en liet zijn donkerblauwe ogen opkijken naar haar. Hij wachtte rustig af tot ze zou wegkijken.

Loki bleef de jongen aankijken. Er zat iets in zijn blik dat haar liet blijven kijken met haar zwartpaarse kijkers. Ze begon zich dingen af te vragen als wie de jongen was, van die simpele dingen.Maar ze zou niet zomaar op hem afstappen. Dat zat niet in haar en had er ook nooit in gezeten.

Toen ze niet wegkeek moest Seth even in zichzelf grinniken, niet dat je daar veel van kon zien aan zijn gezicht. Hij stond op zonder het oogcontact te verbreken en liep naar haar toe. Seth kwam naast haar zitten en bleef haar onderzoekend aankijken.

-

ik ga, tot morgen denk, alvast trusten