Het Dolfijnenstrand - Rijk van de vissen

"Laat me niet lachen, ik ben hier degene die niemand heeft om te praten over mijn vriendin ja!?" brulde Chris tegen Dave "Stop wat!?" schreeuwde hij, dit keer tegen Valerio.

"Stop met.. stop met..."zei Kurt langzaam, hij keek naar Valerio "Met schreeuwen, met elkaar uitmaken voor wat dan ook!"voegde hij eraan toe.

Dave begon te lachen. "Heb jij een vriendin? Ik wil haar ontmoeten." Hij stak zijn tong uit naar Kurt en Valerio. Valerio begreep meteen dat het allemaal toneel was geweest. "Ik zou jullie wel kunnen wurgen," zei hij, maar daarna schoot hij zelf ook in de lach. "Ik vind het ineens niet vreemd meer dat niemand jullie wilde adopteren."

"Dat is goed broertje." zei Chris met een grijns richting Kurt en Valerio. "We kunnen nog veel meer hoor, zoals de hele dag tegelijk praten, of elkaars zinnen afmaken, of nog erger..." hij maakte zijn zin niet af.

Kurt glimlachte " of nog erger...?" zei hij langzaam

Chris grijnsde " Alles wat je kan verzinnen..."

"Jullie hebben zeker van die tweelingcodes?" vroeg Valerio en Dave knikte. "Ja, dat hebben we," zei hij. "Maar we zullen ze niet tegen jullie gebruiken hoor." Valerio glimlachte. "Dat is mooi." Hij sloeg een arm om Kurts middel en drukte hem tegen zich aan. 'Kinderen was toch niet zo'n slecht idee,' dacht hij.

NEW

Chris stond met zijn gloednieuwe hemelsblauwe surfboard vlak voor de zee te wachten op Sandee, ze hadden hier afgesproken voor zijn eerste surfles, nadat hij erg zijn best had gedaan om 'echt te leren zwemmen, niet het peddelen wat hij vroeger wel eens in meren deed met Dave.

Sande kwam aanlopen emt haar zwarte surfboard onder haar arm. De make-over had nog steeds effect. ze had een modieusere bikini en langer haar. Ook had ze minder opvallende piercings

Chris keek een wazige blik in zijn ogen toen hij Sandee zag aankomen " Dave zei al... dat je een make-over of zo had gehad..." zei hij een beetje afwezig, maar hij moest bij de les blijven, hij had een vriendin, waarvan hij zielsveel hield...

sandee grinnikte. al probeerde ze de gedachte aan Dave te ontwijken. hij zou haar toch nooit leuk vinden, dus enige hoop had geen zin. Ze glimalchte als een boer met kiespijn al leek het net alsof het kwam doordat ze tegen de zon in keek "Nou kun je inmiddels zwemmen?"

Chris knikte " Ik kon al zwemmen..." zei hij " zik had gewoon oefening nodig..." hij wist zelf wel dat het niet waar was, maar toch zei hij het, met een zelfvoldane grijns.

Sandee tikte op de zijkant van haar hoofd "Dude, ik kan je hoofd nu horen" ze grinnikt een rende emt haar surfplank het water in. Het was een prettige warme dag. Het was al wat later en de lucht kleurde prachtig op. En zij zag er in dit licht ook goed uit

ik ben doodmoe...

Chris keek een beetje suf toen hij dat hoorde, maar toen het tot hem doordrong schudde hij zijn hoofd, hij moest nu echt zijn hoofd erbij houden... "O wauw, nog een telikinist..." zei hij als reactie en iep achter haar aan het water in.

Sandee grinnikte en gooide haar rode haar over haar schouder. Ze was van plan het langer te laten groeien. zodat ze geen extentions meer nodig zou hebben. Ze peddelde een stuk verder en ging zijlings op haar plank zitten

Chris begon ook te peddelen, al zag het er zielig uit, hij bleef zitten/liggen/whatever. Als zij in zijn hoofd kon kijken zou hij haar aura nog eens goed bestuderen. Ergens zat verdriet/telleurstelling/depriness/enz... xp "Heb je pas geleden een of andere grote telleurstelling meegemaakt ofzo?" man, nu zou hij willen dat hij telikinist was...

Sandee keek hem aan met een als-je-er-nog-een-ding-over-zegt-krijg-je-nog-een-ram-blik. "Ja die was er. En nu meot je maar eens leten staan op een plank om neit te vallen" sandee ging zelf op een makelijke manier staan op het board

Chris hield voor nu verstandig zijn mond... maar hij zou er nog wel achter komen... Hij knite en probeerde op zijn plank te gaan staan, toen hij stond verscheen er een zelfvoldane grijns op zijn gezicht, die verdween toen de plank omsloeg en hij in het water belande.

Sandee zuchtte en ging zelf eht water in om Chris op zijn plank te helpen. Ze glimalchte naar hem terwijl ze hem zijn plank weer aangaf "Je helde over naar een kant. Dan val je dus om. je meot je gewicht goed verdelen"

Chris werd een beetje rood toen Sandee hem vastpake om hem op zijn plank te helpen, maar hij knikte even vastberaden als hij altijd al was. Hij probeerde zoveel mogelijk aan Coco te denken, en niet aan Sandee, maar op de een of andere manier lukte het niet. Toen hij weer zat keek hij haar alleen maar aan, meer niet.

Sandee glimalchte naar hem en luisterde niet naar zijn gedachten, nu lette ze op de zee. Ze Ging zelf op haar plank staan en deen voor hoe je je voeten neer moest zetten "Zie je, en zo val ik niet, en als ik snelheid heb kan ik bochten maken door ietsje over te hellen"

Het duurde even tot het tot Chris doordrong, maar na een paar seconden knikte hij en hij ging weer staan. Hij probeerde hetzelfde als Sandee te doen, en na wat wankelen, stond hij, niet al te stabiel, als de wind wat harder was zou hij weer omvallen, maar hij stond, al was hij niet zo zelfvoldaan als de vorige keer.

Sandee glimalchte vrolijk "Goedzo." ze ging op haar plank liggen "Nu moet je maar veel oevenen om vanuit deze positie te gaan staan zonder ook maar te wankelen. Anders val je zeker weten als je het op een golf meot doen"

"Oké dan..." zei Chris en hij probeerde het opnieuw en opnieuw, steeds als het wat beter ging glimlachte hij naar Sandee, waarna hij weer rood werd en begon te wankelen.

Sandee glimalchte naar hem en ving niet veel op van zijn roodheid. doordat ze zijn gedachten niet las veronderstelde ze dat het kwam omdat hij zich schaamde omdat hij af en toe nog bijna viel. Ze stond zelf gewoon op haar plank en gaf soms nog aanwijzingen

Toen hij eenmaal goed op zijn plank kon staan, de sleutel was naar het punt vlak boven Sandee's ogen kijken, en niet er recht in, Ging Chris redelijk stabiel zitten "En toen?"vroeg hij aan het voorhoofd van Sandee.

Sande glimalchte en ging op haar plank liggen en wees anar de golven "Nu ga je surfen." ze peddelde de golven in en ging op haar plank staan. Zoals dze chris had geleerd. De golven waren neit groot vandaag en de stroming neit sterk. Ze verplaatste haar gewicht zo dat ze een bocht maakte en naast Chris uitkwam "En nu jij"

"je zegt het alsof het simpeler is dan lopen, maar voor jou is het dan misschien ook wl..." zei Chris tegen Sandee's voorhoofd. Hij peddelde naar de golf toe en ging staan op het moment waar hij dacht dat het moest, maar toen hij naar Sandee glimlachte verdronk hij eerst in haar ogen, en daarna bijna in de golf.