Het bos-Het rijk van de Vissen

Dit bos is al eeuwenoud.Er zijn veel verschillende soorten bomen. Het zijn loofbomen en er zijn verschillende planten en bessen die er groeien.Er lopen wilde dieren rond.Zoals herten,konijen en eekhoorns. Er zijn open pleken. Door het bos stromt er een rivier door waar je vis kan vangen. In dit bos kan het geluid van de vogels en de andere dieren horen en stroomde water van de rivier. Het is in de lente prachtig waneer alles in bloei staat.In de herfst zijn bijna alle bladeren veranderen van kleur. In de winter is het er sprookjesachtig wit. In de zomer is het wel koel vanwege de rivier en de schaduwen van de bomen.


Regels: vrij
rang: geen
Max. personen: 10

Katniss zweefde rustig door het bos. Er zweefden allemaal dieren gemaakt van lucht om haar heen, die verlicht werden door haar helingskrachten. Ondertussen speelde ze op haar fluit. Ze vroeg mer misschien wel om om aangevallen te worden, maar dat kon haar niets schelen.

Auryon zat op een boomstam dichtbij de rivier. Ze maakte een golf maar het lukte niet echt.Ze besloot maar te gaan zwemmen. Ze keek eerst of de stroming sterk was of niet. Ze vond dat de stroming prima was om te gaan zwemmen. Ze deed haar wapens af en haar mantel. Ze keek of er niemand was. Toen ze niemand zag, kleedde ze zich om en deed haar zwemkleding aan. Auryon rende naar de rand van de rivier en nam een duik. Ze zwemde wat van heen en weer onderwater. Het was voor haar een vertrouwde gevoel zo in het water. Ze had al een tijd niet meer gezwommen.

soz voor de late reactie, ik ben met heeel veel mensen tegelijk aan het meeten

Katniss kwam aan bij een rivier en zweefde over het water heen. Nogsteeds gevolgd door een schare lichtgevende luchtdieren. Ze zag een hoopje kleren op een steen liggen en keek rond of ze erachter kon komen wie bij die kleren hoorde.

geeft niet
------------------------
Auryon zwemde al een iets van 5 minuten onderwater. Ze besloot nog even onderwater te blijven. Ze zwom met een paar flinke slagen met de stroming mee. Ze stopte en zwom weer tegen de stroming. Ze zwom nu richting de bodem. Ze pakte een steen en zwom wat verder en legte hem neer. Ze besloot naar boven te zwemmen. Toen ze boven water was haalde ze wat adem en zwom naar de kant.

Katniss zag een meisje uit het water komen, die echt veel te lang onder water was geweest. Die had dus watermagie. Ze zweefde rustig naar haar toe en haar clan luchtdieren landden om het meisje heen. Ze herkende haar ergens van, dat wist ze zeker.

Auryon ging zitten op de rand van de rivier. Ze keek in de lucht en zag Katniss. Ze viel van verbazing voorover in de rivier. Ze hapte naar lucht maar kreeg water in geslikt. Ze zwom weer boven water en spuugt het water uit. Ze zwom naar de rand weer en ging zitten. Ze pakte haar haren die voor haar gezicht waren en schoof ze achter haar oor.

Scarlet zat in een redelijk hoge boom, wat eigenlijk niets voor haar was, maar vandaag had ze die behoefte even. Haar benen bungelde gevaarlijk naar beneden en haar ogen gleden over de omgeving onder haar. Ze zou toch wel goed terecht komen, als ze zou vallen. Artemis vloog ergens in de rug en stond doodsangsten uit.

Auryon zat nog steeds half van verbazing op de rand van de rivier. Ze hoorde een vogel fluiten. Ze hoorde de voetstappen van een dier. De zon scheen en toch voelde Auryon zich verward. Ze voelde dat er iets bijzonders ging gebeuren. Ze hoorde dat de vogel was op gehouden met fluiten. Ze hoorde de stoming van de rivier. Ze lijken bij Auryon niet door te dringen.

Scarlet ging langzaam overeind staan in de boom en sprong. Ze viel een aantal meters en liet de grond onder haar hoger gaan, zodat hij haar op zou vangen. Je hoorde een harde plof, die weergalmde in het bos, als een soort echo. Ze liet het land onder zich weer lager gaan en liep.

Auryon hoorde een plof ergens verder in het bos. Ze besloot op haar plek te blijven. Ze voelde een spanning in haar zelf. Ze dacht" wat moet ik doen als ze me niet herken". Ze besloot haar nieuwe naam te zeggen en niets over haar oude. Maar als Katniss haar toch haar herken dan zou ze het zeggen over wat er die 6 jaar is gebeurdt.

Scarlet had het meertje in de buurt al gezien en liep er langzaam heen. Tot ze iemand zag zitten en leunde tegen een eikenboom aan, ze twijfelde of ze ernaartoe zou lopen. In ieder geval had ze niet het idee dat ze heel erg gevaar liep bij dat meisje. Haar voeten verschoven een beetje op de grond en ze voelde de warmte van het meisje. Er kraakte een blaadje onder haar voeten.

Auryon hoorde het bladje kraken. Ze wilde weten wie het was. Maar ze hield haar mond. Ze bewoog zich niet. Ze bleef kijken naar de rivier. Ze hoorde het water stromen, de vogels fluiten. Ze keek in haar ooghoek om te zien wie het was. Ze zag degene niet. Ze ontspandde zich toch. Ze wist niet wie het was maar ze voelde zich klam.

Scarlet besloot niet moeilijk te doen en stond binnen een paar stappen al bij de rand van het water, een stukje bij het meisje vandaan. Ze bekeek haar eigen weerspiegeling in het water en zuchtte ontevreden, je zag wallen onder haar ogen. Ze haalde een hand door haar haren en keek vanuit haar ooghoeken naar het meisje.

Auryon keek in het water. Ze zag scarlet. Ze stond op en draai de zich om. Ze viel nu achterover de rivier in van verbazing. Ze kreeg weer een slok water binnen. Ze zwom onderwater naar de ander kant van de rivier en weer terug. Ze zwom boven water en ging zitten op op de rand van de rivier. Ze spuugt het water uit.

Scarlet trok haar wenkbrauwen op toen het meisje in het water viel, ergens vond ze het ook wel grappig, maar dat liet ze niet zien. Ze keek weer voor zich en knielde bij het water neer. Ze ging met haar hand door het zuivere water en zuchtte weer zachtjes. 'Artemis. Zie ik er echt zo slecht?' Ging het als gefluister van de wind over haar lippen.

Auryon knipperde met haar ogen om te weten ze niet droomde. Ze maakte een waterbol en vervormde hem in een eikenblad en een wolk. Ze liet hem zakken en liet hem uit elkaar spatten en dacht na"zou ze haar oude naam zeggen aan Scarlet"? Ze zuchtte.

Scarlet keek met samengeknepen ogen naar de waterbol van het meisje, wel erg roekeloos om die zo voor iemand anders te sturen. Ze nam het meisje in zich op, ze vond het maar een vreemd meisje. Maar ergens had ze ook wel iets vertrouws. Ze ging zitten met haar voeten in het water.

New
---------------
Emily werd met een schok wakker. Ze gad weer over Luthien gedroomd. Alweer over het moment dat ze erachter kwam dat Luthien weg was. Emily probeerde haar adem haling weer onder controle te krijgen. Ze keek ik zich heen en zag dat ze midden in het bos lag. Ineens voelde ze een pijn scheut in haar buik. Het kwam zou onverwachts dat ze een gil slaakte. Haar buik keek de laatste tijd wel wat dikker maar ze. Wist niet waardoor het kwam.

Aria vloog rustig over het bos. Toxic was thuis mee helpen aan de bruiloft dus was ze alleen. Opeens hoorde ze een gil waardoor ze meteen stopte. Ze keek bedenkelijk naar beneden. Het kon ook een valstrik zijn maar wie kwam hier n. Uiteindelijk daale ze snel neer naar de plek waar het vandaan kwam. Daar zag ze gelkkig dat het alleen een meisje was. ´´Gaat het´´ vroeg Aria bezorgt.

Emily hoorde iemand wat vragen. "Ik denk het nu wel weer" zei ze maar vlak daarna voelde ze weer iets en ze greep naar haar buik. Wat was er mis? Emily merkte nu pas dat de tranen nog over haar wangen liepen van de droom. Ze keek op en zag een meisje staan. " eigenlijk haar het helemaal niet." Zei Emily eeelijk.

Arra liep rustig tussen de bomen door. Ze wou eigenlijk naar huis, maar stuite op deze mooie plek. Ze keek om haar heen. Ze begon en rustig liedje te fluiten. Even verder op zag ze de bomen wat minder worden en hoorde ze water en stemmen. Ze ging bij de open plek onder een boom zitten en zong verder.

Aria keek naar naar het eisje. Ze wou wel helpen maar wist niet hoe ze dat moest. Ze kon niet helen. ´´Ehm ben je soms zwanger´´ zei Aria. De buik was wat dikker dan normaal en het was duidelijk iets in de maag. Dalijk keeg ze een miskraam wat helemaal niet goed was. Of was ze gewoon dik of zo dat kon ook altijd nog.

"Ik zou het niet weten. Ik ben al. Ongeveer 3 maanden niet meer in het normale leven geweest." Stammelde Emily. Sinds Luthien haar had verlaten had ze wat rond gedwaald in dit bos. Wacht eens even 3 maanden dus al, maar ze dan was ze werkelijk zwanger. Bang keek ze het meisje aan. "Ik ben zwanger." Zei Emily angstig. " o nee! O nee! Wat moet ik doen! Ik heb niet eens een huis om te wonen!" Ze legde wanhopig haar hoofd in haar handen.

´Ten eerste moet je kalmeren want hier door breng je het kindje in gevaar´ zei Aria rustig. Ze wist er niet al te veel van af maar wel genoeg om dat te weten. Ze legde kalmerend haar hand om het meisje haar schouder. ´´Over de zorgen kan je altijd andere om hulp vragen, trouwens ik ben Aria´´ zei Aria zo kalm mogelijk om ook haar te kalmeren.