Café 't Vogeltje - het rijk van de Leeuw

Isis pakte het papier aan. Er stonden allemaal krabbels op, maar ze kon het wel lezen. Isis ging weer op het bankje zitten, want het was best veel tekst. Rustig en geconcentreerd las ze het door. Het was een duidelijke tekst en ze begreep het wel. Het enige probleem was dat ze dit nooit allemaal zou onthouden. Misschien moest ze maar gewoon beginnen, dan zou het vanzelf wel komen. Ze stond weer op, pakte de viool goed vast en keek vragend naar Loki voor instructies.

Loki glimlachte. 'Okee. Ik ga eerst met je meespelen. Nadat ik je geleerd heb hoe je je vingers moet plaatsen bij dit liedje.' zei Loki voor ze begon met de uitleg. Die was niet lang en het was makkelijk te onthouden. Het was een cijfer met een cijfer. Loki zou het tijdens het liedje natuurlijk ook zeggen.

"Okay", als het niet te veel was, zou Isis het wel onthouden. Ze keek naar de noten van het liedje die op het papier stonden. Noten lezen kon ze gelukkig wel. Het liedje zag er nog best lastig uit voor een beginlied. Dat was waarschijnlijk omdat Loki op een hoger niveau begonnen was, maar Isis had er zin in en ze zou haar best doen om het bij te houden.

'Dit is het eerste stuk. Het is nog vrij makkelijk. Als jij het met je vingers kan dan help ik met de strijkstok.' zei Loki tegen Isis. Ze pakte Isis haar hand vast waar ze de strijkstok in had en zette die op die viool. Langzaam begon ze Isis haar hand te bewegen om het beginstuk samen te spelen.

Isis voelde hoe Loki haar hand vastpakte en zag hoe de strijkstok over de snaren heen ging. Gelukkig hielp Loki haar, want het was best moeilijk. Isis probeerde heel goed op te letten wat Loki precies met haar hand deed, zodat ze het straks misschien alleen kon doen. Ook luisterde ze goed naar de muziek. Ze vond dat het voor een beginstuk toch hele mooie muziek was.

Loki glimlachte een beetje. 'We oefenen hem nog een paar keer samen, daarna mag je hem alleen proberen.' zei Loki met een glimlach tegen Isis waarna ze opnieuw begon. Het was echt heel veel leren en oefenen. Dat wist Loki uit ervaring. Het had een paar weken geduurd voor ze het hele lied kon spelen.

"Okay", antwoordde Isis. Ze was eigenlijk wel opgelucht dat ze het niet gelijk alleen hoefde te proberen. Dat zou vast niet goed gegaan zijn. Loki pakte weer haar hand vast en samen begonnen ze het stuk opnieuw te spelen. Deze keer ging het al iets beter, merkte Isis. Ze deed al iets meer zelf en liet niet meer alles aan Loki over.

Loki glimlachte en speelde zelf wat losser zodat Isis meer kon doen en Loki merkte ook dat het haar nog goed lukte ook. Loki glimlachte erbij en had bijna de neiging om de hand van Isis los te laten maar deed dit toch maar niet. Dat kon de concentratie opschrikken. Loki neuriede zachtjes mee.

Loki liet Isis' hand al iets losser en het ging steeds beter. Toch was Isis blij dat Loki haar hand nog niet los liet, dan zou het misschien mis gaan en dat was zonde. Toen Loki er zachtjes bij ging neuriën, ging het nog beter. Zo wist Isis een beetje wat de maat van het lied was. Ze sloot haar ogen en probeerde zich te leiden door de muziek en de stem van Loki.

Loki glimlachte onder het neurien. Ze keek naar hoe Isis het deed en vond het knap van haar dat het al zo goed lukte. Loki herhaalde het eerste stuk nog een keer en begon dus ook opnieuw met zingen. Dit keer zong ze mee in plaats van te neurien. Ze keek even naar Isis haar handen werk.

Toen ze weer opnieuw begonnen, ging Loki meezingen. Het klonk nog beter dan het neuriën. Isis ging zo op in de muziek, dat ze niet merkte dat Loki er op lette hoe ze haar handen bewogen. Isis vond het helemaal niet erg om het liedje de hele tijd weer te spelen. Het liedje was afgelopen en Isis keek Loki aan. "Heb je dit liedje eigenlijk ook zelf geschreven", vroeg ze. Daar was ze wel benieuwd naar, want dit was het eerste liedje dat Loki leerde en Isis zou het knap vinden als dat dan ook al zelf geschreven was.

'Nee, mijn leermeester heeft het zelf geschreven. Hij vond dat je je eerste lied nooit zelf moest schrijven voor op de viool. Dat zou geheid fout gaan zei hij altijd.' zei Loki met een glimlach naar Isis. Ze had vele liedjes erna wel zelf geschreven maar had altijd zijn raad opgevolgd. Het was een goede leermeester.

Dat was best logisch. Isis kon zich niet voorstellen hoe je een goed, eerste liedje kon schrijven. Loki had vast een hele goede leermeester gehad, die net zo goed was als haar. Ze keek weer naar Loki: "Loki? Mag ik het nu een keer alleen proberen? Ik weet wel dat het fout zal gaan, maar dan kan je goed kijken wat ik moet verbeteren."

'Natuurlijk, en niet zeggen dat het fout gaat. Heb vertrouwen in jezelf.' zei Loki tegen haar waarna ze haar hand los liet en voor haar ging staan. Ze keek naar Isis en wachtte rustig tot ze begon. Loki keek even naar de vogeltjes in de boom die geboeid meekeken. Ze grinnikte zacht.

Isis keek naar de vogeltjes en glimlachte: ze had publiek. Ze ademde diep in en begon. Langzaam streek ze met de strijkstok over de snaren, waarna ze steeds sneller begon te spelen. Isis had het gevoel dat ze af en toe kleine foutjes maakte, waardoor het net niet helemaal zuiver klonk, maar ze speelde gewoon door. Toen ze klaar was keek ze verwachtingsvol naar Loki.

Loki klpate in haar handen. 'Knap gedaan. Op de schoonheidsfoutjes is hij helemaal gelukt! Je bent een snelle leerling!' zei Loki glimlachend. Ze vond het erg knap van Isis en was natuurlijk trots op haar. Loki was benieuwd naar wat ze er zelf van vond dus vroeg ze dat. 'Wat vond je er zelf van?'

Isis bloosde van de complimentjes van Loki. Ze was trots op zichzelf. "Ik vond het ook goed gaan, maar ik moet nog wel veel leren", zei Isis, "en jammer dat de vogeltjes zijn vertrokken. Zij waren blijkbaar iets minder onder de indruk van mijn prestaties." Isis grijnsde en wees naar de lege tak, waar net nog de twee vogeltjes hadden gezeten.

'Natuurlijk moet je nog heel veel leren. Ik moet ook nog veel leren..' zei Loki tegen Isis waarna ze naar de lege tak keek. 'Ach joh. Ik denk dat ze het juist mooi vonden.' zei ze en ze wees naar de vogeltjes die op het bankje zaten te kwetteren. Ze grinnikte even kort voor zich uit.

Isis kon het zich niet voorstellen dat Loki nog veel moest leren. Ze volgde Loki's blik naar de vogeltjes die vrolijk op de bank zaten. Isis moest ook lachen. "Ja, dat denk ik ook", zei ze. "Zal ik nog één keer proberen het stuk te spelen? Daarna stoppen we wel weer voor vandaag."

'Dat is goed.' zei Loki met een glimlach tegen Isis. Ze keek even naar de vogels en daarna het pleintje rond. Rustig wachtte ze tot Isis begon. Ze kon niet wachten tot Isis meer zou leren, dan zouden ze ooit vast wel samen kunnen spelen.

Dit keer had Isis zich voorgenomen om iets langzamer te gaan spelen, zodat ze minder fouten zou maken. Ze sloot haar ogen, concentreerde zich en begon. Van te voren was ze van plan geweest heel erg erop te gaan letten wat ze deed en te kijken welke fouten ze maakte, maar nu ze eenmaal speelde werd ze zo meegesleurd in de muziek dat ze dat helemaal niet meer deed. Toch ging het beter dan de vorige keer. Na het laatste akkoord deed ze haar ogen open en keek Loki met een grote glimlach op haar gezicht aan. “Die ging best goed, hè”, zei ze met trots in haar stem. Ze had nog steeds een paar fouten gemaakt, maar het ging beduidend beter dan de keer daarvoor.

Loki glimalchte en luisterde vol plezier. 'Het ging beter dan de eerste keer! Goed gedaan. Wacht even..' zei Loki tegen Isis. Ze bekeek haar even en haalde daarna wat glas uit een zakje uit haar tas. Ze begon het te vervormen tot een viool met strijkstok ebij. Het was gewoon het skelet met snaren en gaf het aan Isis. 'Deze is jouw maat..' zei ze glimlachend.

Vol bewondering keek Isis hoe Loki het glas tot viool vervormde. Dat kon ze zelf nog niet, dat was een veel te precies werkje. Wel was ze blij dat Loki het kon, terwijl ze toen ze nog in het café waren, nog maar net een glas wist te herstellen. Dat betekende dat Loki al iets vrolijker was geworden. Isis glimlachte. Ze pakte de viool aan en toen ze hem goed vasthield, voelde ze dat deze beter was dan de andere viool.

Loki was blij het te kunnen vervormen voor Isis en borg haar eigen viool op. Je moet er wel goed mee blijven oefenen, het papier mag je ook houden, er staan meerdere liedjes in.' zei Loki tegen Isis, ze wist dat ze zo weg moest dus begon ze maar aan het afscheid. Loki vond het jammer maar het moest, ze wilde nog wel op tijd thuis zijn.

Isis pakte het papier dankbaar van Loki aan. "Ik zal zeker blijven oefenen", zei ze. Zelf ging ze ook weg. Ze floot op haar vingers en er kwam een uil aangevlogen. "Hoi Basil!" begroette Isis vrolijk. Basil begreep dat ze zo gingen vliegen en langzaam begon de uil in een grote draak te veranderen.