Café 't Vogeltje - het rijk van de Leeuw

´´Dat duurt nog wel even´´ zei Aria rustig. Automatisch legde ze ahar handen beschermend over haar buik. Glimlachend keek ze naar het draakje op tafel (het is toch een draakje). ´´Dus jij hebt zeker ook krachten´´ zei Aria rustig. Net op dat moment kwam de ober met twee warme chocolademelkmokken. Aria pakte er een dankbaar vast.

(Ja het is een draakje xD)

"Oke dan hoef je je daar nog niet zoveel zorgen over te maken." Zei Derek vriendelijk glimlachend. Hij pakte ook een beker chocolade melk en nipte voorzichtig aan de beker. Daar had hij meteen spijt van want de chocolade melk was nog gloeiend heet. "ja ik heb krachten."Antwoordde hij Aria. terwijl hij wilt met zijn hand voor zijn mond wuifde om de hitte weg te waaien.

Aan de rustige antwoord kon Aria zien da Derek waarschijnlijk niet haar ging aanvallen. ´´wcaht ik zou helpenn´´ zei Aria toen ze zag dat hij het te heet vond. Snel bracht ze een koele bries naar hem toe en vooral zijn mond extra koud om het weg te doen. ´´Zo beter´´ vroeg ze rustig als of het niets was. Ze had haar hand nog niet eens omgdaan voor zo iets.

New(Sorry, maar jullie mogen wel door gaan hoor)
__

Gabriel liep het cafe binnen. Het sneeuwde en zijn lichtpaarse haar zat vol. Hij bestelde een biertje ondanks de specialiteit. Hij grijnsde en keek rond. Hij liet de sneeuwvlokken verdampen en keek rond. Gabriel vroeg zich af wat hij de komende tijd kon gaan doe aangezien het winter was. En hij haatte dat.

new
-

Gabriel kwam het café binnen, met een niet al te vrolijke blik. Zijn blonde veel te lange haar zat onder de sneeuwvlokken. Hij schudde ze uit zijn haar en kneep zijn vlecht even uit, die nat was geworden door de sneeuw. Daarna ging hij rustig aan de bar zitten en bestelde wat wijn. Hij moest echt weer oppeppen. Waarom maakte hij zich toch zo'n druk om Arra? De verraadster... Hij was kwaad op haar, omdat ze hem niets had verteld over de andere jongen waar ze van hield.

Gabriel keek naar de jongen die binnenkwam en wijn bestelde. Hij zag er niet heel vrolijk uit maar hij zelf ook niet echt. Hij nam nog een slok van zijn biertje. Hij keek naar de jongen. Toevallig heette hij ook Gabriel, iets dat hij grappig vond. Kennelijk had hij liefdesproblemen. Hij wenste dat hij zulke problemen had.

Gabriel zuchte diep en nam een slok van zijn wijn, terwijl hij zijn gedachten op Emily richtte. Hij hoopte dat het goed zou komen met haar. Zijn eigen problemen waren daar niets bij. Zijn zus was zwanger en zonder vriend, die haar had verraden. Als broertje moest hij zijn grote zus helpen. Een kleine glimlach vormde zich op zijn gezicht. Als Emily Luthien zou vergeten zou ze weer gelukkig worden, en kon Gabriel samen met Emily haar baby opvoeden, want al met al was hij heel blij voor Emily dat ze zwanger was. Hij nam nog een slok, en sloot die gedachten buiten. De laatste tijd dacht hij veel te veel na, en hij kreeg er gewoon hoofdpijn aan.

Gabriel bleef zich concentreren op de gedachten van de andere Gabriel en schrok er een beetje van. Dus Emily was zijn zus en had hem met hem verward. Zou hij hem aanspreken. Gabriel koos er voor het wel te doen. 'Wat een weer hea..' zei hij maar. Eigenlijk niet tegen iemand in het bijzonder.

Gabriel hoorde de stem van een andere jongen en richtte zijn grasgroene ogen op hem. 'Ja, wat een weer... Normaal hou ik wel van sneeuw, maar dit is me teveel van het goede...' zei hij met een ietwat zware stem, wat heel onnatuurlijk klonk doordat zijn stem van nature best hoog was. Hij leunde zijn kin op zijn hand en keek even naar buiten, voordat hij weer een slok nam.

Gabriel was blij dat hij het gewenste effect had. Hij keek met zijn paarse ogen naar de jongen. 'Ik heb het toch op de lente. Dan kan ik wat meer doen.' zei hij vriendelijk glimlachend. Hij keek naar de jongen en nam een slok. 'Hmm. Sneeuw is leuk als je lekker binnen zit.' zei hij vriendelijk.

Gabriel glimlachte terug. Hij was blij dat iemand tegen hem praatte. Hij moest zijn gedachten even afwenden. 'Ik ook. De winter is zo koud.' zei hij rustig en keek naar de jongen naast hem. Hij knikte instemmend. Vooral met een haard erbij was het leuk. Gelukkig had hij er een, maar hij kon nu niet weg. Sonata, zijn draak, was waarschijnlijk in een grot, omdat ze moeilijk kon vliegen door de sneeuw. 'Mag ik vragen hoe je heet?' vroeg hij toen aan de jongen.

Gabriel glimlachte. 'Gabriel.' zei hij grijnzend. Hij vond het nog steeds grappig dat hij iemand gevonden had die hetzelfde heette als hij heette. Gabriel nam nog een slok van zijn bier. Hij vond het fijn om even met iemand te praten. Hij jaagde in de winter nooit en zeker niet als het sneeuwde, dan was het echt een verschrikking.

Gabriel grijnsde toen hij zijn naam hoorde. Hij had dus een naamgenoot naast hem. 'Da's grappig. Ik heet ook Gabriel.' zei hij grinnikend. Hij veegde zijn blonde haar uit zijn ogen en nam nog een slok van zijn wijn. Hij keek even naar de andere mensen in de kroeg, en een paar leken nogal dronken. Zolang ze maar niet voor problemen zouden zorgen. Hij keek weer terug naar Gabriel, en glimlachte.

Gabriel grinnikte even en keek naar de blonde jongen voor hem en vroeg zich af hoe Emily hen door elkaar had kunnen halen. Gabriel nam een slok van zijn bier en schudde daarna zijn haren een beetje uit doordat ze op zijn gezicht lekten, iets dat hem irriteerde. Gabriel keek even naar zijn naamgenoot en glimlachte virnedelijk terug. 'Toen was het stil..' mompelde hij vrolijk.

Gabriel grinnikte. 'Waar kom je vandaan?' vroeg hij toen om het gesprek gaande te houden. Hij had nu geen zin in een van die stiltes. Hij wou een beetje opkikkeren. Hij dronk het laatste slok van zijn wijn op, en betaalde de barman voor de wijn.

'Ik ben geboren in het dertiende maar woon er allang niet meer..'zei hij rustig. Gabriel keek even naar zijn naamgenoot. De meesten hielden niet erg van dat nieuws maar hij liet het maar voor wat het was aangezien hij er toch niks aan kon doen. Gabriel nam nog een slok van zijn biertje en keek even naar gabriel.

Gabriel knikte. 'Ik ben ook in het Dertiende geboren, maar ik woon er ook al niet meer, en ik vecht nauwelijks nog. Ik ben op. Ik heb zes jaar lang voor de twaalf Rijken gevochten, en ik heb er echt geen zin meer in.' zei hij. Het kon hem niet eens wat schelen dat mensen bij het Dertiende Rijk hoorden. Hij wou alleen maar dat deze oorlog voorbij was, en dat Zenan van zijn troon werd gestoten.

Gabriel knikte. Hij had geen zin in een gevecht. De laatste tijd had hij sowieso in weinig dingen zin. Hij keek naar Gabriel. 'Ik heb eigenlijk weinig gevochten. Had genoeg andere dingen die gedaan moesten worden en ik was vaak weg. Niet dat ik het erg vind, maar ik heb er weinig van meegekregen.' zei hij eerlijk.

Gabriel knikte. 'Wees blij.' zei hij. Hij wou over een luchtiger onderwerp praten. 'Ben je nog naar het kerstgala geweest?' vroeg hij, in een keer een compleet ander onderwerp. Die stomme oorlog maakte hem chagrijnig, en Gabriel was geen chagrijnig persoon. Hij was altijd wel het zonnetje in huis. Nu alleen even niet.

'Nee, ik had er niet eens van gehoord. Misschien moet ik maar eens vaker naar de bewoonde wereld.' zei Gabriel grijnzend. Had hij weer wat gemist. De moed zonk hem in de schoenen, zo kwam hij nooit aan een leuk meisje. Niet dat hij goed kon dansen. Hij keek naar Gabriel. 'Ben jij wel geweest?' vroeg hij hem.

Gabriel grijnsde. 'Ja, ik ben er wel geweest. Het was gezellig, ookal had ik geen date. Je hebt echt wat gemist.' Hij had genoeg leuke meisjes gezien daar, ook jongens, maar Gabriel was niet de beste in versieren. Hij durfde niet op hun af te stappen. Vooral niet op jongens. De kans dat ze hetero waren was heel groot. Bovendien was Gabriel een beetje te verlegen.

Gabriel grinnikte. 'Natuurlijk. Ik mis alles. Het verbaasd me niks als ik het volgende feest ook mis.' zei hij grijnzend. Het was ergens best wel triest dat hij zo weinig onder de mensen kwam. maar ergens was hij er een beetje bang voor, zkeer met een feest aangezien daar zoveel mensen waren en hij best snel dronken werd. En dan wist hij zich ook vaak iks meer te herinneren. Iets dat hij vaak jammer vond.

Gabriel lachte. 'Ik herriner je er wel aan, goed?' zei hij grijnzend. Hij was wel een beetje verbaasd. Gabriel leek hem de jongen die het meest onder de mensen kwam. Blijkbaar was dat niet zo. Best triest eigenlijk, maar hij zelf kwam ook niet vaak onder de mensen. Hij had toevallig over het kerstgala gehoord en dacht dat het wel leuk zou zijn om naar toe te gaan.

Gabriel grijnsde en bestelde nog een biertje. 'Daar houd ik je aan. Wil jij ook nog wat drinken?' vroeg hij maar aangeien hij zelf ook wat nam. Hij keek naar Gabriel en vroeg zich af of wat hij graag dronk. Gabriel vond dat dat veel zei over de mensen, maar dat was misschien ook maar een waanidee.

'Ja, ik wil graag nog een wijntje.' zei Gabriel tegen de barman. Hij vond wijn lekkerder dan bier, al wist hij dat hij niet teveel moest gaan drinken. Hij had een laag drankgehalte, waardoor hij snel dronken werd. Hij was al een keer dronken geweest, waarbij hij op de grond ging liggen en niet meer bij kwam van het lachen. Het was heel gênant geweest.