Het bos van Inx - Rijk v.d. Leeuw

gelukkig tot het een grap was al was het voor mij geen leuk grapje"zucht try en keek demetri aan. en hij dacht na over hoe hij het allenmaal wist maar dan valt het hem in"je bent een telekinist is het niet"vraagt hij dan. ga je me veraden demetri. denkt hij dan en was benieuwt naar het antwoord dat hij van hem ging krijgen

´´Voor mij wel´´ zei Demetri glimlachend. Hijw as blij dat het allemaal gelukt was. ´´En ja ik ben er een net zoals de rest van mijn familie´´ zei Demetri trots. Misschien was het niet slim om te zeggen maar daar dacht Demetri niet aan. ´´Verder zal ik je niet verrader. Maar ik weet niet zeker , want ze kunnen in mijn geheugen kijken´´ zei Demtri na denkend.

try keek demetri aan."bedankt tot je mijn geheim stil wilt houden dat wadeer ik heel erg, maar mag ik vragen wie van je familie het ook kan, ik wil ze niks aan doen dan weet ik tot ik uit hun buurt moet blijven"antwoord hij naar waarheid hij, hij deed trainen altijd hard om hard en in een gevecht, maar als hij geen geweld hoefde te gebruiken leid hij het achterwegen

Demetri dacht er even over na. Hij wou wel het vertellen maar hij wou zijn familie niet in de weg zitten. ´´Ehm dat vertel ik liever niet. Ik wil niet mijn familie in d weg zitten´´ zei Demetri eerlijk. Hij was wel jong maar zo dom was hij ook weer net niet. Hij keek Try aan om te kijken hoe die zou reageren maar hij zou zijn gedachten toc niet veranderen.

"jammer, maar ik snap het ik zou dat ook niet doen" zegt try eerlijk en hij begint weer te lopen. hij zou nu extra op moeten letten en hij zuchte even en keek demetri aan,"ik zal je maar eens de weg wijzen naar het kamp he"glimlacht hij lichtjes en loopt door

´´Doe maar´´ zei Demetri terwijl hij weer ok verder liep. Hij kon de we wel makkelijk af lezen maar gewoon met hem verder lopen kon geen kwaad. ´´En kan je ook krachten gebruiken´´ vroeg Demetri. Hij was wel benieuwd naar. Zelf dacht hij van wel maar hij wist niet zeker.Daarom vroeg hij maa.

try keek demetri aan,"tuurlijk kan ik dat"zegt hij dan en keek dan weer voor zich terwijl hij door liep hij moest dedelijk maar weer proberen te slapen want hij voede zich weer vutloos en dat moest hij niet hebben, en hij onderdrukte een gaap en dan ziet hij het kamp in zicht komen, "we zijn er"zegt hij dan tegen demetri
------------------

wil je nog verder gaan in het kamp of gaan ze nu ieder hun eigen weg

we gaan wel uit elkaar omdat ik traag reageer omdat ik ergens mee bezig ben
--------------------------------------------
Demetri keek naar het kamp. Eigenlikjk was niet zo slim om hier terug te koemn maar ze waren er nu toch. ´´Dank je wel voor de weg wizen. Ik zal niets verklappen over je geheim´´ zei Demetri glimlachend. Daarna rende hij het legerkamp in omdat hij AB al zag staan. Hij zou het hele verhaal vertellen.

try knikte enkel en toen demetri weg ging had hij een vreemd gevoel hij twijfelde of hij het wel of niet door zou vertellen, en hij zelf loopt dan ook terug het kamp in maar via een andere weg, hij zou alles klaar zetten voor als hij ineens moest vertrekken en allen sporen uit wissen die achter konden blijven van hem ze mochten hem niet krijgen, niet leven.
-------------------

oke

New
__

Loki liep langs de beek, tegen de stroming in. Ze had net een groep wolven omzeild die haar bij de open plek weg leken te houden. Zacht zuchtte ze en ze keek even naar zichzelf in het water. Haar rode ogen in haar bleke magere gezicht vielen op. Ze wist dat ze er verschrikkelijk uitzag. Loki deed haar kap maar weer op en legde haar hand op het gevest van haar zwaard, het enige wat haar nu nog kon helpen.

Richard keek van de rug van Shilay omlaag, achter hem zat Sue "Ik hoop dat ze hier is, maar eerlijk gezegd heb ik geen idee waar ik moet zoeken." zei hij op verontschuldigende toon. Hij pakte 1 van de kleine uitsteeksels vast om zich vast te houden, hij wilde niet het risico te lopen van Shilay af te vallen, dat zou wel heel onhandig zijn op dit moment.

sue heild zich ook goed vast"ik hoop met je mee tot ze hier is...want hoe meer tijd we verliezen hoe minder we in ons voordeel zijn"zegt sue en keek mee of ze ergens een meisje zag maar zag nergens iets en ze zuchte en keek verder

Loki liep toch nog naar de open plek waar nu de wolven, tot haar geluk weg waren. Zacht zuchtte ze en ze ging op een boomstam zitten en keek voor zich uit. Wat moest ze nog in deze wereld. Alleen Kenneth weerhield haar ervan om te stoppen met leven, anders had ze dat zo gedaan zonder na te denken.

sue keek rond waar zou dat meisje kunnen zijn, en als ze haar vonden zou ze mee willen helpen haar broer en de rest te bevrijden en wilde ze mee helpen tegen het 13e rijk te vechten, maar dan ziet sue ineens iemand op de open plek komen waar ze een stukje vanaf vliegde..zou dat haar zijn."richard is dat loki misschien...? vraagt ze aan hem en wijst naar de openplek

Richard keek naar de plek die Sue aanwees. "Ja" zijn stem klonk opgelucht, ze moesten op gaan schieten, je wist maar nooit hoeveel Try zou gaan vertellen, en wat er met de andere zou gebeuren. Hij leunde wer wat naar voren, Shilay begon ondertussen al met de landing "Loki!" riep hij zo hard als hij kon.

Loki keekop toen ze haar naam en een bekende stem hoorde. Ze zag dan ook niet veel later Richard en een meisje waarvan ze de naam eigenlijk niet wist. Ze vroeg zich af waarom ze hier waren maar zou dat vast snel genoeg te horen krijgen. Loki liep hun richting op maar gaf genoeg ruimte om te kunnen landen.

Shilay lande naast Loki op de grond en zakte wat door haar benen heen om Richard en Sue de kans te geven om af te stappen. Richard sprong van Shilay af, maar wachtte met naar Loki toe lopen tot Sue van de drakenrug geklommen was. In de tussentijd bekeek hij Loki even, ze zag er nog steeds niet goed uit, hij hoopte maar dat ze sterk genoeg was om tekunnen helpen.

Loki keek naar Richard en deed een paar stappen richting de twee steeds iets nieuwsgieriger wordend. Even keek ze rond. Normaal zou Scath hier naast haar staan en haar moet in spreken maar nu gebeurde dat ook niet meer. Nu deed niemand dat eigenlijk meer, niet op die manier. Natuurlijk had ze haar vriende en familie. Maar Scath was als een deel van haar.

sue was ook van Shilay af geklommen en bekeek loki terwijl ze naast richard ging staan en ze vond loki er niet altebest uit zien en ze hoopte tot ze wilde mee helpen om de rest te bevrijden, ze wilde eigelijk meteen vragen of ze wilde helpen maar ze wist tot richard dat beter kon doen aangezien de 2 elkaar al konden en ze keek na de grond en dacht aan try

Zonder onnodige beelfdheden liep Richard naar Loki toe, er was geen tijd meer te verliezen. "Loki, dit is Sue." hij gebaarde met een glimlach naar haar. "En Sue, dit is nou Loki, het meisje waar ik het over gehad had." hij stopte heel even om hen de kans te geven om iets als handen te schudden, of iets dergelijks. Shilay keek naar Loki die geen draak bij haar had.

Loki knikte even naar Sue en wendde zich tot Richard. 'En.. waar kan ik mee helpen want je zoekt me vast niet om me alleen aan haar voor te stellen.' zei Loki tegen hem. Ze kon goed omswitchen naar zakelijk dus was ze nu ontspannen, rustig en kalm. Ze was benieuwd wat zij kon doen.

Richard knikte "inderdaad." hij was blij dat Loki snel van begrip was, elke seconden aan lange uitleggen zou gevaarlijk kunnen worden. "Nou." begon hij. "We hebben inderdaad je hulp nodig, de Dertienders hebben Try, oftewel de broer van Sue, te pakken gekregen en kunnen elk moment informatie uit hem krijgen, op het moment dat ze hem probeerde te bevrijden zijn er nog 2 mensen met magie te pakken genomen. Deze zitten nu allemaal vast, we moeten ze bevrijden en het rebellen kamp beschermen. Er zitten veel gewonde soldaten, en de dertienders zijn er met teveel." legde hij kort uit, zijn blik ging naar Sue, hopend dat hij het goed en duidelijk genoeg uitgelegd had.

Loki knikte, ze schrok even toen ze hoorde dat ze Try hadden maar wist haar gezicht snel weer in de plooi te krijgen. 'Ja, mijn magie kan ik niet echt biedenmaar ik ben nog steeds een zeer geoefende boogschutter, en ik kan met mijn zwaard omgaan dus ik help sowieso wel mee. Ik heb het gehad met de dertienders en deze oorlog. zei Loki en ze keek even naar Sue, ze kon wel dingen van Try in haar herkennen.

NEW
-----

sue was op zoek gegaan naar een speciaal kruid dat zou rust moeten geven aan iemand die met een geestelijke pijn zat en die wat in dit bos te vinden had ze gelezen en hat klote ze had het gevond maar er was een probleem een groepje wolven had haar gevonden en ze had vuur in haar handen en probeerde daarmee steeds een wolf dat dichter bij haar in de buurt kwam weg te houden, ze wilde ze geen pijn doen dus ze probeerde rihing een boom te gaan en met vuur een weg vrij te maken

Leida hoorde op een afstand de wolven al huilen, hijgen en krabben. Ze liep naar de plek toe. Misschien was er wel een bondgenoot in gevaar. Ze zag een meisje dat ze herkende worstelen met de wolven. Het was het zusje van de verrader. Ook al had ze een hekel aan Try, ze besloot zijn zus toch nog maar een kans te geven. Ze pakte in iedere hand een kruisboogje en doorboorde de twee achterste wolven, waardoor de helft van de troep op haar afkwam, evenals twee hinkende, geraakte wolven. Ze maakte vuurballen en probeerde ze een voor een te doden, wat niet zo gemakkelijk was. Er verschenen steeds meer bloederige sneeën op haar lichaam.