Het bos - op de grens van het Rijk van de Maagd en het rijk van de weegschaal

'Ja, Derryl is mijn oudere broer. 'En Andromeda dus een soort van mijn schoonzus en Maggie ook mijn nichtje. En ik ben Loki.' zei ez en ze schudde Andrews hand even. 'Nee, je begrijpt me verkeerd. Voor zover ik weet kan hij dat nog steeds, alleen ik noemde een verschil tussen hem en mij dat op het moment speelt. Omdat ik mijn krachten niet aan kan wenden, niet meer..' zei ze rustig tegen Andrew.

"Oh," zei Andrew. Er viel meteen iets van zijn schouders af. "Hoe lang is het geleden dat jij daar bent geweest?" Hij wilde even zo veel mogelijk weten. Nieuws van familie was altijd fijn, ook slecht nieuws. Dan wist je tenminste waar je aan toe was.

'Niet heel lang geleden. Derryl heeft toen Andromeda naar het ziekenhuis gebracht maar ik weet niet hoe het verder met haar is..' zei Loki tegen Andrew. 'Maar vind je het erg om een stukje mee te lopen. Mijn draak heeft dit water echt nodig..' zei ze een beetje dringend tegen Andrew. Kletsen was leuk, maar Scath was belangrijker.

Andrew wilde wel meelopen, maar bleef als versteend staan. "Waarom ligt Droom in het ziekenhuis?" vroeg hij benauwd. "Weet je echt nog niets? Welk ziekenhuis? Ik moet naar haar toe." Via zijn mentale band riep hij Akako om te komen. Een minuut later landde de draak naast hem, maar hij bewoog nog steeds niet.

'Omdat ze bloed hoestte denk ik, maar ik weet het niet. Ik was er net... En het Sacred heart ziekenhuis in het rijk van de vissen. Ga je daar nu heen dan?' vroeg ze hem omdat ze zijn draak zag verschijnen. Als dat zo was zou hij Derryl zien, maar Loki besloot dat het beter was om Derryl niet te melden dat ze de komende tijd er niet zou zijn.

Andrew herpakte zichzelf. "Nee, ik zou alleen maar in de weg lopen." Hij herpakte zichzelf en liep met Loki mee naar haar draak. Daar ging hij op een steen zitten. Hij dacht even na over wat hij net gehoord had en zuchtte. Goed nieuws was toch leuker.

Loki pakte haar emmer en knikte. Ze knielde neer bij Scath en aaide hem over zijn kop. Ze liet hem drinken uit de emmer en hij opende een oog een beetje. "Loki.." zei hij mentaal. Zijn stem klonk zwak in haar hoofd. Loki kreeg er tranen van in haar ogen.. 'Niet doen..' fluisterde ze heel zachtjes tegen hem. Scath moest niet weggaan. Dat mocht hij niet doen. Hij kon haar echt niet in de steek laten. Loki slikte snel haar tranen even weg.

Andrew keek naar Loki en haar draak. "Wat is er eigenlijk met hem aan de hand?" vroeg hij. "Koortsig, of iets anders?" Hij vond dat het tijd was om te helpen en zich even geen zorgen te maken over zijn zus. Hij stond op en ging naast Loki staan.

'Ik heb een vermoeden. En dan zal het niet goed aflopen..' zei ze en ze beet op haar lip. 'Als hij ook last heeft van de mist in zijn hoofd..' mompelde ze een beetje. Bij haar was de mist een beetje verminderd, maar nog niet heel erg en vaak dook het nog op, onverwachts en dan heel erg zwaar.

"Tja, ik ben bang dat ik je niet zou kunnen helpen," zei Andrew. "Heb je ooit gehoord van levensdraken? Dat zijn draken die elk levend wezen helemaal kunnen genezen, zelfs terughalen uit de dood." Hij dacht aan de fabeltjes die hij hoorde, voor hij Akako's ei vond. Nu dacht hij dat het zomaar waar zou kunnen zijn.

Nee, serieus, ik beveel je eigenlijk aan bij Orion en zijn draak, als je Scath wilt redden.

Hmm. Ik ga erover nadenken.. Ik weet nog niet of ik Scath wil laten leven.

Loki keek even naar Andrew en knikte. 'Dat snap ik. En ja, ik heb er ooit wel eens van gehoord ja..Maar, ik zou alleen zulke hulp willen om hem te genezen, als hij dood zou gaan dan zou ik willen dat hij een fijne plek krijgt.' zei Loki tegen Andrew. Ze keek nog even naar Scath die zijn ogen even sloot om in slaap te vallen.

"Zo kan je het bekijken," zei Andrew. Hij kon zichzelf een leven zonder Akako niet voorstellen. "Ik zou er echt alles aan doen om Akako te laten leven. Anders zou ik het mezelf nooit vergeven." Hij keek naar de nu slapende draak. Het was een triest gezicht, zo'n mooi dier dat op sterven lag.

Loki knikte. 'Ik doe ook vanalles, maar ik zou em het liefste uit zijn pijn verlossen, en als hij daarvoor moet sterven, het zij zo..' zei ze met moeite. Ze kreeg het nauwelijks uit haar mond die zo droog als wat was. Ze keek even weg van Scath omdat ze dan elke keer huilen. Loki zuchtte zacht.

"Je moet op zoek gaan naar zo'n levensdraak," zei Andrew. "Je zou Akako wel mogen lenen, dan ben je sneller." Hij keek weer even naar de draak, maar wendde zijn hoofd af. Hij vond het echt niet fijn om iemand te zien sterven.

Op de andere plekken is hij al dood dus laat ik dat hiet ook maar gebeuren.
__

Lokischudde haar hoofd. 'Dat hoeft niet..' fluisterde ze zachtjes. Ze voelde langzaam Scaths gedachten wegsijpelen en knielde weer bij hem neer en sloot zijn ogen. 'Ik hou van je..' fluisterde ze zacht tegen haar overleden draak terwijl een traan zich een weg baande over haar wang, en als snel meerderen.

Andrew legde een hand op haar schouder. Hij aarzelde even, maar liep daarna weg. Hij vond dat Loki dit alleen moest verwerken. Hij klom op Akako en samen vlogen ze snel weg.

Loki hoorde Andrew wel weglopen maar richtte zich er niet echt op. Ze sloot Scath's ogen en aaide nog steeds over zijn kop. 'Het is oneerlijk..' fluisterde ze zachtjes. Loki stond op en legde hem mooi neer waarna ze een klein stukje glas pakte. Ze begon het langzaam uit te rekken en het zweet stond op haar voorhoofd van concentratie. Ze maakte het steeds groter over Scath heen en wist uiteindelijk totaal uitgeput voor de komende dagen een glazen bak over hem te baken dat hem zou beschermen.

New
__

Francine liep door het bos. Kurumu volgde haar terwijl ze vrolijk de konijnen achterna zat. Francine kon er in tegendeel tot Kurumu niet om lachen. Ze dacht na. Ze had gisteren haar broer gezien. Heel dicht in de buurt van haar huis en ze was bang dat hij het binnenkort vinden zou.

Kurt liep naast Bambi door het bos, hij had haar de laatste tijd te weinig aandacht gegeven vond hij... dus nu hadden ze even een momentje met z'n tweeën... Bambi was het soort draak dat nergens begrip voor toonde, maar wel zielsveel van Kurt hield, dat irriteerde hem steeds meer... Opeens bleef Bambi stokstijf staan, Kurt, die doorliep, stond na een tijdje stil en keek om, "wat is er meid?"vroeg hij, Bambi's stem klonk in zijn hoofd - we zijn niet alleen...- het laatste wat bambi wilde was dat valerio zometeen tussen de bomen tevoorschijn kwam, terwijl kurt dat helemaal niet erg zal vinden, in tegendeel.

Francine plukte wat aan het gras en stroopte haar mouwen naar beneden. Ze wilde het litteken niet zien. Kurumu bleef in de buurt want ze was nog te zien voor Francine. Ze stootte tegen een boom toen het konijn ineens uitweek dus vloog Kurumu maar terug naar Francine waar ze voor haar ging liggen. "Gaat het een beetje meis?" vroeg ze bezorgd aan haar baasje. Francine hoorde Kurumu's stem alleen maar in haar hoofd aangezien dat een van hun manieren was van communiceren.

new
_

Loki oefende op een open plekje. Ze was vandaag niet vrolijk. Zwaar geirriteerd zelfs. Kwaad om alles wat er gebeurd was en tot haar geluk kon ze oefenen met haar kracht. Scherpe glazen splinters zoefden dodelijk om haar heen. Loki keek geconcentreerd maar niet vrolijk. Zacht zuchtte ze. Ze wist dat het niet te perfecte manier was, maar het was een goede.

Vio liep alleen door het bos. Ze had een pijl en boog vast en hield die gespannen. Ze was aan het jagen op kleine beestjes zoals konijnen en vogels. Dat waren doelwitten die meestal wat lastiger waren om te raken omdat ze klein waren. Ze liep wat verder en merkte dat het bos wat minder dicht werd. Ze zag door de bomen ene meisje op een open plek. Ze sloop wat dichter bij en ging daar tegen een boom aan staan kijkend naar het meisje met haar boog nog altijd gespannen maar wel naar beneden gericht.

Loki glimlachte een beetje omdat het goed lukte. Langzaam voegde ze er cirkels van vuur omheen. Loki liet het langzaam uiteen gaan in een grote cirkel. Loki liet het een paar seconden erna verdwijnen en deed een glazen ketting om. Ze keek even rond. Daarna pakte ze haar giftige werpmessen en begon er een beetje mee te spelen waarna ze er een richting de stam van een boom gooide.

Vio hield het meisje goed in de gaten voor het geval dat. Ze keek naar hoe ze haar krachte beheerste. Aardig goed dacht Vio daarvan. Ze keek toen eens wat beter naar het meisje. Ze zag er niet heel erg vrolijk uit maar dat kon Vio meestal niet heel veel uitmaken.

Loki liep naar de boomstam en haalde haar dolk eruit. Daarna ging ze zitten in het gras en maakte haar ketting los. Ze ging voor het eerst de glazen mist proberen. Loki sloot haar ogen en probeerde langzaam het glas te breken. Er kwamen barsten in en langzaam waren het hele kleine splinters.