Het bos - op de grens van het Rijk van de Maagd en het rijk van de weegschaal

Vio keek vol bewondering naar wat het meisje deed en sloop iets dichterbij om het beter te kunnen bekijken. Ze stond nu aan de rand van het open veldje en was vol in het zicht en ook een makkelijk doelwit. Maar dat was ze even vergeten omdat ze ze ingespannen aan het kijken was.

Loki concentreerde zich op haar uiterste en wist een kleine mist te maken maar verloor haar controle erover en het werden stukkenrondzweven glas. Ze opende haar ogen en zag een meisje. 'Wat doe je hier?' vroeg ze haar. Ze hield niet zo vn gluurders als ze trainde en zeker niet als ze kwaad was.

'Sorry.' zei Vio meteen. ze snapte heel goed dat het meisje het niet op prijs stelde dat ze hier was. Het was ook ene beetje dom om zo naar iemand te gaan kijken. 'Ik keek gewoon een beetje.' zei ze teon tegen het meisje.

'Aan welke kant sta je?' vroeg Loki.Meer hoefde ze niet te weten. Twaalvers kon ze nog wel hebben maar was het een dertiener dan moest ze heel snel oprotten. Loki keek stak naar het meisje en speelde met wat vuur en glas terwijl ze rustig bleef kijken. Zonder grijns en met een koele blik.

Vio was een beetje overdonderd door de vraag en besloot toen maar gewoon eerlijk te zijn. 'Dertiende.' zei ze tegen het meisje. Haar stem was duidelijk en goed verstaanbaar. Ze was niet bang ofzo voor het meisje al had ze wel gezien hoe goed ze haar krachten beheerste.

'Rot op.' zei Loki alleen maar. Ze had echt geen zin in mensen van het dertiende. Hoe lief ze ook mochten zijn ze was chagerijnig, kwaad en op het moment gevoelloos voor alles. Ze speelde rustig met een vlammetje vuur en maakte het groter en een beetje zwart. Ze merkte dat haar vuur soms oversprong naar zwart als de mist kwam en kon dat nu zelf ook een beetje hanteren.

'Echt niet.' zei ze koppig. Ze had weggegaan als het meisje het haar netjes had gevraagd maar ze liet zich nergens wegsturen. Nooit. Ze hield haar boog alweer gespannen. Ze richten het op een punt iets voor de voeten van het meisje.Ze schoot niet als ze iets ging doen was het meisje de eerste die wat ging doen.

Loki keek naar het meisje en haar boog. Loki kon uitmuntend boogschieten aangezien ze uit dat rijk kwam. Maar ze deed het haast nooit meer. Ze trok haar werpmes voor de zekerheid. 'Je rot nu op, en gaat buiten hoor en zichtsveld. Ik ben namelijk al chagerijnig en zal er geen moeite mee hebben om zo je strot door te snijden.' zei Loki botweg tegen haar.

'Vio liet een hoog schel lachje horen. 'Zal je me toch eerst te pakken moeten krijgen.' zei ze met een gemeen lachje. Ze onderschatte het meisje waarschijnlijk maar dat maakte haar niet veel uit. Ze keek haar uitdagend aan.

Loki stond snel op en gooide haar werpmes richting het meisje, ze wist dat het net in de boom achter haar zou landen. 'Ik mis nooit. Schieten en werpen is mijn tweede natuur liefje.' zei ze geirriteerd. Loki maakte de vlam groter. Nu was ze kwaad ook en zou die meid er van langs krijgen.

Vio schoot haar eerste pijl terwijl ze het mes ontweek. Ze wist dat haar pijl nu niet zuiver zou zijn dus waarschijnlijk zijn doel zou missen. Maar niet geschoten was sowieso mis dus schoot ze toch. Meteen daarna pakte ze een tweede pijl en legde die op de boog. 'Tja mijn tweede natuur is nou eenmaal vechten dus...' zei Vio op de woorden van het meisje.

Loki grinnikte koeltjes. 'Hmm.. Laat maar zien dan.' zei Loki. Ze maakte een glasplaat onderzich waardoor ze een beetje omhoog zweef. Piepkleine, een milimeter grote glassplinters liet ze in de richting van het meisje vliegen. Ze toonde geen mededogen of medelijden. Niet voor zo'n iemand. Loki maakte ringen van vuur om zich heen en keek gevaarlijk naar het meisje.

Vio liet nog een pijl op het meisje afzoefen en zag toen de glassplinters pas. Ze kon ze nog wel ontwijken maar toch kwamen er een paar in haar boven arm. Ze trok met haar eigen krachten de splinter weer uit haar arm. Gelukkig waren ze niet zo diep gegaan dat ze een ader hadden geraakt. Ze legde weer een nieuwe pijl aan en richte die op het miesje.

Loki schampte zich aan de pijlmaar nog lang niet dodelijk. Ze richtte zich weer op de glassplinters en liet ze naar het hoofd van het meisje gaan. Loki pakte ondertussen haar werpmes en gooide die richting het linkerbeen van het meisje. Loki hoopte natuurlijk te raken want dan was alles niet zo moeilijk meer vond ze.

Vio ontweek het glas waardoor ze het werpmes niet aan zag komen. Het trof haar vol in haar boven been. Vio schreeuwde hard. Ze wist dat haar kansen nu eigenlijk zo goed als wel verkeken waren. Of het meisje moest nu totaal instorten maar zo zag ze er niet uit. Ze vloekte een keer. Ze kon niet vechten als ze haar been niet kon gebruiken. Vio schoot drie pijlen tergelijk af op het meisje. Ze schoot ze zo dat ze van drie kanten afkwamen. De enige plek waar ze nu zo snel nog heen zou kunnen was naar onder of boven.