De bloemenvelden - Rijk v.d. Maagd.

--------------------------------------------------------------------------------

De bloemenvelden is een groot stuk land dat een beetje glooiend is door de heuvels. Er staan vele bloemen in alle verschillende kleuren. Veel mensen gaan hier naartoe om de mooie natuur te aanschouwen maar ook veel stelletjes komen hier. Er staan geen bomen alleen maar wat lage struikjes.

regels
niet vechten alleen als het echt niet anders kan
personen: vrij het is een heel groot gebied
draken mogen er ook gewoon komen.

Nerisse lag op een heuvel tussen de bloemen. Ze gaapte want ze werd net wakker. Ze had de nacht hier doorgebracht en zag Ice nu nergens. Nerisse ging rechtop zitten en rekte zich gapend uit. Ze vroeg zich af hoelaat het was maar voor ze kon kijken rolde ze de heuvel af met een klein gilletje van schrik.

Alois vloog op oceane over de bloemenzee. Hij was een keer in zijn leven niet deprisief. En dat voelde heel erg goed. Alois glimlachte en liet de eind door zijn haar gaan. "Oceane, zou je in dit veld willen landen? Het maakt met vrolijk." Zei Alois en Oceane knikte. Ze was blij dat Alois een keer vrolijk was. Met een lichte plof lande Alois op de grond. Alois sprong soepel van Oceane af midden in het veld.

Nerisse rolde nog door. Ze merkte haast niks omdat ze haar ogen gesloten had tot ze voelde dat ze ergens tegenaan botste. Zelf stopte ze en kon nog net zien dat het een jongen was waar ze tegenaan gebotst was voordat de zon in haar ogen prikte en ze die weer even dicht moest doen. Ze hoopte dat hij niet viel.

Alois voelde iets tegen zijn benen botsen en keek verbaasd omlaag terwijl hij nog het zijn evenwicht wist te bewaren. Hij zag dat er een meisje tegen zijn benen was gebotst. Hij keek even naar oceane in te kijken wat zijn ervan vond, maar Oceane haalde alleen haar schouders op. Alois keek weer naar het meisje en knielde naast gaar neer. "Gaat alles goed?" Vroeg hij.

Nerisse grinnikte even en ging rechtop zitten ondanks dat alles nog een beetje draaide. 'Sorry, ik werd wakker daarginds en viel van de heuvel af..' zei ze tegen de jongen. Ze schudde even met haar hoofd en keek daarna de jonge aan. 'Nogmaals sorry, maar ik ben Nerisse.' stelde ze zich gelijk maar door.

Alois glimlachte naar Nerisse. "Maakt niks uit. Ik heet Alois." Zei hij vriendelijk. Hij ging naast nerrisse in het bloemenveld zitten. "Het is hier nooit. Vind je niet? " vroeg Alois. Het veld deed hem denken aan Arra hij zou wat bloemen meenemen voor haar.

Nerisse keek hem aan. 'Het is echt heel mooi hier, daarom ben ik hier vannacht denk ik ook gebleven. Eigenlijk weet ik dat niet meer.' zei ze rustig tegen hem. Ze voelde even aan haar hoofd. Er zat een bult, daarom wist ze dus niks meer. Nerisse liet het er maar bij. Ze voelde haar haren eraan plakken dus kennelijk had ze ook gebloed.

Alois fronsde zijn wenkbrauwen toen hij de bult op nerisse's hoofd zag. Hoe kwam ze daar dan aan? Er zat een korst bloed overheen. "Moet ik wat pakken voor de wond op je hoofd? " vroeg Alois. En hij pakte zijn tas Al in erin te gaan zoeken naar zijn medicijn bundel.

Nerisse keek naar Alois. 'Oh.. euh..' kon ze even uitbrengen terwijl ze zag dat Alois al zijn spullen pakte. Nerisse moest eerlijk toegeven. Ze wist niet meer hoe ze hier gekomen was of hoe ze uberhaupt aan die bult gekomen was. Ze keek naar Alois.

Alois pakte het medicijn bundel uit zijn tas en maakte een doek nat met wat water. "Mag ik?" Vroeg Alois maar hij wachte niet op antwoord en begon voorzichtig de wond schoon te maken. "Hoe kon je eraan? " vroeg hij geinterreseed. De wond was nu onderhand schoon.

'Nou.. Ik moet eerlijk bekennen dat ik geen idee heb. En ik weet ook niet hoe ik hier gekomen is en waar mijn draak is.' zei Nerisse. Ze dacht er nu pas aan dat Ice nog steeds niet terug was. Ze had eerst gedacht dat ze op jacht was, dat was ze namelijk wel vaker. Nerisse beet op haar lip en werd er zenuwachtig van.

"Hoe kan dat? " vroeg Alois. "Ik heb ook geen draak gezien met." Hij deed wat jodium op de doek. "Dit kan pijn doen." Waarschuwde hij en hij bracht de doek naar haar hoofd in de wond te desifecteren. Hij wist uit ervaring dat jodium er prikte.

Nerisse beet op haar lip toen de jodium haar hoofd raakte. 'Ik weet niet hoe ik het kan. Misschien ben ik van haar af gevallen. Ik zou wel graag willen weten waar ze is.' mompelde ze een beetje toen ze even tegen de pijn kon. Ze keek Alois aan.

Alois glimlachte geruststellend. "Ik stuur Oceane wel in haar te zoeken." Zei Alois probeerend te helpen. Hij zou het zelf ook vreselijk vinden als hij Oceane was kwijtgeraakt. Oceane wachte tot Alois haar de opdracht zou geven.

'Dat kan ik niet van je vragen. Voor hetzelfde geldt is ze naar huis gevlogen en ik wil niet dat Oceane helemaal naar het rijk van de tweeling vliegt om dat te checken..' sputterde Nerisse een beetje tegen. Ze probeerde mentaal contact te zoeken met Ice.

"Ik vind het niet erg en Oceane doet het graag" zei Alois en hij keek naar Oceane die glimlachte. "Ze houdt ervan in te vliegen. Dus het is voor haar ook een plezier." Alois begreep Oceane vaak Al zonder dat ze iets hoefde te zeggen. Hij keek naar Nerrisse, haar Aura was een erg nutrale kleur met een tikkeltje ongerustheid.

Nerisse keek naar Alois. 'Als het echt geen probleem is dan is het oké.' zei ze tegen Alois. Nerisse keek even van hem naar de lucht en een zachtte zucht ontsnapte uit haar keel. Ze was bezorgd om Ice, ze miste Taylor en ze had een paar dagen geleden ook nog een brief gekregen dat haar vader op sterven lag, of ze kon helpen met zijn verzorging.

Alois zag de bezorgde kleur toenemen. "Oceane vindt haar heus wel" zei hij bemoedigend waarna hij zich naar Oceane toe draaide. "Toch meisje?" Vroeg Alois. Oceane snuifte deels verontwaardigd. Dacht Alois nu serieus dat ze die draak niet kon vinden? Ze daaide zich weg van Alois en glimlachte haar meest vriendelijke draken glimlachte naar haar.

Nerisse keek van Alois naar Oceane. 'O, ik heb de grootste vertrouwen in Oceane.' zei Nerisse met een glimlach tegen Alois en Oceane. Ze plukte wat aan het gras voor de afleiding. Ze zou toch niet naar haar vader gaan, waarom zou ze. Hij zou niet hetzelfde voor haar doen en misschien was het een val en was hij voor het dertiende, hij had wel eens zoiets gezegd.

"Mooi zou." Zei Alois met een glimlach. Hij draaide zich naar Oceane. "Oceane je hoort het! Ga nerisse draak zoeken." Zei Alois en Oceane syeeg met een grote windvlaag op. Al snel was Oceane uit het zicht verdwenen. Alois keek weer naar Nerrisse hij zag dat haar nog steeds iets dwars zat. "Nou vertel op. Wat is er aan de hand! "

Nerisse keek Oceane even na en schrok daarna een beetje door de directheid van Alois. 'Uhm.. Nou..' begon ze een beetje verbaasd. 'Ik heb een brief gekregen dat mijn vader op sterven ligt en ik mis mijn vriend..' floepte ze er daarna soepel uit. Het moest een mentale kracht zijn, dat ist ze zeker.

Alois dacht diep na. "Nou dat voor je vader is simpel. Ga naar hem toe en steun hem zou goed je kunt. Voor het missen van je vriend weet ik het niet. Ik heb zelf iets soort gelijks gehad, maar haar heb ik nooit meer gezien." Zei Alois tegen Nerisse. Hopelijk had ze er iets aan.

Orlando huppelde op en neer door het prachtige landschap. Hij genoot van de zon die fel scheen, en hem misschien een bruinere kleur huid zou opleveren. Hij was in een goed humeur, het leven leek perfect te gaan. De liefde, vrienden, familie, naja, bijna alles zat hem mee. Ook werd hij steeds beter in vechten. Alles leek hem mee te zitten.

New
_______-
Marc lande met Ice in het veld met de bloemen. zodra Marc was afgestapt vloog Ice weer weg. Hij hield niet van dit soort plekken maar Marc moest nog even kijken of het nog steeds zo mooi was als vroeger. Toen kwam hij hier vaak met Angelique. Hij wou het ook nog een keer aan Bailey laten zien. Hij liep langzaam door het veld en keek naar alle mooie bloemen.