rijk vd kreeft- de grote weides

Scath keek naar de eekhoorn en begon te schudden met zijn kop toen die daarop zat. Niet heel hard maar toch, daarna zuchtte hij en legde zijn kop neer. "Niet lachen jij.." gromde hij naar Vaasi. Loki was begonnen met proestend maar uiteindelijk was er opnieuw een kleine lach uit gekomen.

Alvin schrok van het geschud en greep zich snel vast aan een stekel/schub. Hij bleef maar net op Scath's hoofd zitten en hij ging daarna verder met zijn noot. Vaasi begon nog harder te lachen en rolde om erdoor. Gale moest ook grinniken en liet de angst van het beestje terugkomen. Dat merkte dat hij op een gevaarlijk roofdier zat en stoof snel weg.

Loki grinnikte weer en keek Scath even aan. Die was blij dat de eekhoorn weg was en stoof nu op Vaasi af, speels en niet met de insteek om hem pijn te doen. Wel om te overwinnen. "Niet lachen zei ik." gromde hij opnieuw, met een grijnzende bek en hij gaf Vaasi een duw.

Vaasi begon nog harder te lachen en zei "Aaaw, wat een schattige pluizenbol." Gale grinnikte zachtjes. Hij kon de draak van Loki vast en zeker wel ontwijken als hij wilde, maar hij had geen zin in een spelletje. Vaasi stond ondertussen snel op, maar zette een paar passen als een dronken draak en viel toen weer om.

Scath gromde nog even naar Vaasi en keek hoe hij viel. Daarna ging hij liggen maar bleef Vaasi in de gaten houden en op zijn hoede. Loki grinnikte nog even maar keek daarna naar de lucht. Ze zat nog steeds in over de mist die soms in haar hoofd verscheen en vroeg zich af hoelang het zou duren voor ze gek werd van haar halve krachten.

Vaasi stopte uieindelijk met lachen en keek Scath grijnzend aan. Hij bleef rustig liggen en zwiepte zijn staart langzaam op en neer. Hij vond het wel leuk met die draak. Gale ging op zijn rug liggen en maakte om zich heen en aantal tekeningen van dor gras. Dat was eens anders als hout of wolken.

Loki ging op haar buik liggen en keek rond. Scath keek naar Vaasi en schudde met zijn kop. Waarna hij Loki even in de gaten hield maar zich daarna neerlegde. Loki keek naar wat Gale aan het doen was maar ging daarna even spelen met haar glazen armband.

Gale sneed wat gras af met water wat hij uit de dode grassprieten had getrokken. Hij bedacht zich opeens iets en grijnsde. Hij stond op en liep een stukje bij de anderen vandaan. Daarna trok hij water van de wolken naar beneden en maakte een gigantische tekening in het gras. Daaronder schreef hij "Me ♥ You"

Loki stond op om naar de tekening te kijken. 'Wow.. Dat is mooi.' zei ze tegen hem terwijl ze verwonderd naar de tekening keek. 'Zeg, ik zou in gods naam niet weten wat ik jullie moet geven als trouwcadeau, zouden jullie het leuk vinden als mijn cadeau een voor jullie geschreven muziekstuk op mijn viool is?' vroeg Loki hem, sommige mensen hielden er namelijk helemaal niet van want als dat zo was dan zou ze wel wat kopen.

Gale glimlachde en zei "Alles is welkom. Dus je mag gerust op je viool iets spelen." Vaasi knikte even langzaam en vloog toen op. Hij zag een tekening van het weiland en de zon in het weiland staan. Hij vond het wel mooi. Hij landde weer en paste op dat hij niet de tekening verpestte.

'Mooi, dan ga ik dingen mengen, ik ben heel benieuwd wat jullie er van gaan vinden..' zei Loki met een glimlach. Ze keek nog steeds naar de tekening. Ze zag dat Scath alweer in slaap gevallen was en op zijn rug lag alsof hij een dode vis was. Ze grinnikte er een beetje om want het zag er niet uit.

Vaasi ging Scath maar weer imiteren. Hij ging ook op zijn rug liggen en zette zijn hoorns goed in de grond vast. Daarna deed hij zijn ogen dicht en viel al snel in slaap. Gale grinnikte en zei "Oke, dan zie ik het wel op de bruiloft." Hij ging in een stuk plat gras liggen en deed daarna langzaam zijn ogen dicht.

Loki knikte. Ze zag dat Gale ging liggen en zijn ogen sloot dus liep ze naar Scath en pakte uit een zadeltas haar vioolkoffer, potlood en een papiier om ook met noten op te schrijven en ruimte genoeg voor tekst. Loki ging in de buurt van Gale zitten en legde haar koffer op haar benen en daarop het papiertje.

Levi stond bij een van de bomen. Hij was aan het oefenen met zijn boog. De waterpijlen vlogen in het rond, maar geen van hen raakte de roos die op de boom getekend was. Levi spande nog één keer rustig aan, er verscheen een pijl van water op de boog, en hij schoot. Deze keer was hetwel raak. "Yes," zei Levi. Hij tekende nog twee rozen op de boom, één boven de oude en één er onder. hij schoot nu snel achter elkaar.

Zachtjes liep Scarlet door het veld met al die bloemen. Het voelde goed om met haar blote voeten op het gras te lopen, zonder enig teken van bedreigingen. Artemis zweefde ergens in de lucht in haar onzichtbare kleur. Scarlet liep rustig door, totdat ze opeens duidelijk iemand voelde via de grond en uiteindelijk zag ze diegene ook. Het was een jongen die op een boom aan het schieten was.

Na een tijdje lukte het Levi om drie pijlen binnen vijf seconden na elkaar te schieten. Hij ging even zitten, heelde de krassen op de boom en nam een slok uit zijn waterfles. Meteen besefte hij weer waarom hij de flessen alleen gebruikte voor het watersturen. Het was niet te drinken. Hij keek even om zich heen en zag verderop een meisje, maar meer aandacht besteedde hij er niet aan.

Scarlet haalde in zichzelf haar schouders op en liep verder, maar lette wel goed op. Ze haalde een hand door haar bruine haren die over haar schouders vielen en af en toe een beetje in de weg zaten. Ze nam de jongen even een seconde in zich op, omdat hij haar een klein beetje bekend voorkwam, maar toen keek ze weer weg omdat het onbeleefd zou zijn.

Levi ging verder met zijn training. Lauren keek ook even naar het meisje. Ze leek op een vaag bekende. En die vaag bekende was in elk geval geen Dertiener. Hij had een beter geheugen dan Levi en wist dat ze van de strijd tussen de Twaalvers en de Dertieners om het dorp kwam. De naam van het dorp was hij vergeten.

Artemis was ongeduldig geworden omdat zij ook iemand had opgemerkt en begon omlaag te vliegen. Ze landde achter Scarlet. 'Artemis wees toch voorzichtig. Misschien horen ze wel helemaal niet bij ons.' Fluisterde ze zachtjes, maar Artemis negeerde dat en kleurde zichzelf naar groen, waarna ze naar de jongen keek.

Lauren zag de andere draak. Hij liep op hen af en zei opgewekt: "Hallo, ik ben Lauren. En ik hoor net als jullie bij de Twaalf Rijken." Levi keek even vreemd op toen Lauren zo wegliep. Maar het maakte niks uit. Het einde van de staart bleef toch bij hem. Dan zie je maar weer hoe handig lang zijn is, dacht hij.

Scarlet keek naar de draak die op hun afkwam. Artemis vertaalde het gepraat voor haar. 'Ik ben Scarlet en dit is Artemis.' Stelde ze zichzelf en Artemis voor. Ze glimlachte naar de draak, die erg mooi was. Artemis knikte even vriendelijk naar de draak en ging toen zitten. Scarlet keek naar de jongen.

Lauren praat mensen taal

Levi liep nu ook naar de plek waar de kop van Lauren zich bevond. "Hallo," zei hij opgewekt. "Ik ben Levi." Hij hing de boog over zijn schouder en de waterpijlen die hij nog in zijn hand had, verdwenen weer in zijn waterflessen. Hij wist dat hij nu niks hoefde te verbergen, want als Lauren zo op iemand af liep, dan was het goed.

oepsie ;$
--

Scarlet glimlachte naar Levi, ze wist dat ze hem ergens van herkend had en nu wist ze weer waarvan. 'Ik ben Scarlet. Volgens mij hebben we elkaar weleens ontmoet.' Zei ze. Dat was bij het gevecht tussen de dertienders en twaalvers toen de dertienders een dorp hadden ingenomen.

"Dat zou zomaar kunnen," zei Levi. "Bij dat gevecht zeker. Ach, dat is al zes jaar geleden. Het enige wat ik daar nog van weet, is dat ik bij de helingsbrigade zat." Zijn handen gloeiden oranje op toen hij het had over zijn helingsmagie. Hij maakte een stoel van water voor zichzelf, om even goed te kunnen praten met Scarlet.

Scarlet lachte zachtjes. 'Ja, lang geleden.' Zei ze en gaf een klein schopje op de aarde, waardoor er een deel van de aarde een stukje omhoog kwam zodat ze kon gaan zitten. Ze glimlachte. 'Wat heb je in die jaren allemaal gedaan?' Vroeg ze, ze dacht dat iedereen wel wat dingen had meegemaakt.