De zuil van de Schepper - Bruiloft van Alexis en Cloud

Demetri had het schema niet dus wist eigenlijk niet wat hij nu moest doen. Op goed geluk liep hij maar naar de kerk. Hij vond het echt pracht de kerk. En een vooral een goede keuse. Hij keek om zich heen op zoek naar Anneloes of Sabel. Of iemand die hij kende. Behalve alle soldaten diewerden gedwongen om alles te versieren en zo.

Sabel Pakte demetri op "Kan jij even voor Cloud zorgen, als niemand naar hem omkijkt denk ik dat hij nog iets gaat slopen, wat is die gozer gespannen" ze glimalchte "Ik ga kijken of Anneloes haar kleding niet heeft bemodderd en trek mijn eigen jurk aan. Blijf bij cloud tot ik mijn teken geef."

Demetri draaide maar meteen om en liep weer naar de tent van Cloud. Hij vond het niet zo erg eigenlijk dat hij dat moest doen. Alleen een beetje prten. Beter dan comanderen of een van de soldaten. ''Klop klop relax dienst is er weer'' riep Demetri voordat hij binnen stapte in de tent van Cloud. Hij keek naar zijn oom en zag gewoon dat hij gespannen was. Hij snapte niet waarom maar dacht er niet aan want dan zou hij antwoord geven.

Cloud glimalchte gespannen naar zijn neefje "Hello" zei hij. hij zuchtte. Onwillekeurig meost hij aan alles denken wat verkeerd zou kunnen gaan, hij zou kunnen struikelen, een twaalver zou kunnen opdagen, lexis zo nee kunnen zeggen, die blonde slet zou op kunnen komen duiken, enz,.

Demetr most zijn best te doen om niet in de lach te vallen. De bezorgde gedachtn van Cloud waren est grapig als het echt gebeurde. Behlave dat Alexisnee zo zeggen maar da zou net gebeuren dacht Demetri. ''Denk je serieus dat het iets uit maakt of je een seconden later of eerder met Alexis trouwt'' zei Demetri rustig. Hij ging oertussen weer op de zelfde zstoel zitten als net.

Cloud zuchtte "Ik weet het gewoon niet, ik ben zo zenuwachtig, en het feit dat ik haar niet mag zien helpt daar neit echt aan mee." hij zuchtte en maakte vuisten van zijn handen "Ik weet dat ze me niet zal laten zitten, en ze weet dat ik haar nooit zal laten staan, maar ik kan het niet helpen."

''Denk je niet dat als je haar ziet super extra blij bent omdat je haar een hele dag niet ebt gezien'' probeerde Demetri. Vergeleken met Cloud was hij totaal rusig. Hij haalde een hand door zijn onmogelijke haar. Hij had wel gehoord van de huwelijksnachte van desoldaten. En dat die super leu zou zijn of zo iets. Verder had hij niet in hun gedachten gekeken expes.

Alexis werd met veel zorg in haar jurk gehezen. Nog steeds vond ze hem prachtig, het was een jurk die echt bij haar paste. Over haar kapsel werd een prachtige bijpassende sluier gelegd die pas afmocht als de plechtigheid voorbij was. Ze glimlachte zenuwachtig naar Sabel die alles onder controle leek te hebben. Buiten hoorde ze dat er meer mensen rondliepen dan eerst. Ze dronk wat uit het flesje van Sabel en bedankte de vrouwen die haar geholpen hadden. De jurk hing nog niet helemaal zoals hij hoorde. Ze hadden hem aan de onderkant opgespeld zodat hij niet vies zou worden als ze straks over het gras naar de kerk moest lopen. Ze liep naar de ingang van de tent en stak haar hoofd voorzichtig naar buiten om wat te zien. Ze zag niet veel behalve een paar tentn, dit was zeker verboden terrein voor de gasten en zeker voor Cloud. Zenuwachtig ging ze weer op haar stoel zitten.

Hihi demetri is een heel braaf jochie, op het club deel na, anneloes daarintegen heeft al bier gedronken (ze vond het goor, maar toch) en ze verdient geld aan gokken, ze ontsnapt continue uit haar tent en ik denk dat ze al voorlichting heeft gehad...


Cloud zuchtte "Ik weet het, maar toch.." hij haalde diep adem "Ik kan niet stoppen met piekeren." hij zuchtte en stond op "Laat me raden, mvan Sabel moet je me opvrlijken EN voorkomen dat ik ervandoor ga"

Nee hij si verlegen. Verder sluipt hij weg en heeft hij al een paar meisjes waar hij langs kan komen. maar hij kan nu wel voorlichting gebruiken !
--------------------------------------------
'''Wat denk je . Anders loop ik in de modder en maak ik de smokking vies'' zei Demetri sarcastisch. Hij wist dat Sabe dat ongeveer dacht. ''Maar waarom is die huwelijksnacht dan zo speciaal'' vroeg Demetri maar gewoon. Hij wou hetwel weten want ongeveer hetzelfde dachten de meisjes bijd e club.
-----------------------------
net voor de bruiloft voorlichting geven moet je doen

xD ZE ZIJN 7 JAAR !
-
Alexis stond weer op van de stoel en drentelde een rondje door de tent, de vrouwen waren ondertussen allemaal uit de tent verdwenen en kleedde zichzelf om voor de bruiloft. Ze luisterde naar de geluiden van buiten, de soldaten kwamen aan. Dat was aan hun gelach en voetstappen te horen. Alexis ging weer in de stoel zitten en draaide contstant de dop van het flesje dicht en open.

Leida liep tussen de soldaten mee richting de bruiloft. Ze droeg een tuniek met een broek eronder, want haar zou je nooit in een jurk te zien krijgen. Nooit van haar leven. Ze lachte met hen mee, en ging met haar ogen op zoek naar het bruidspaar om hen te feliciteren.

Zenuwachtig liep Scarlet het terrein op waar de bruiloft zou zijn, ze had net al een aantal soldaten zien lopen, maar had besloten niet met hun mee te lopen. Artemis moest voor het geval dat in de lucht blijven, maar niet te dicht in de buurt. Het zalmroze redelijk korte jurkje, hing tot haar knieën en ze had haar haren mooi gestylet. In haar hand had ze een cadeautje voor Alexis, gewoon een kleinigheidje. Het was een ketting met een hart en een zwaard eraan, op een of andere manier vond ze dat bij Alexis passen. Ze beet op haar lip en keek een beetje ongemakkelijk rond.

Haar jurk;

Spoiler:

Kurt stond op de trap van de kerk op VAlerio te wachten , hij was bang voor wat er kon gaan gebeuren en hij frutte even aan zijn stropdas, maar toen gingen zijn gedachten en zijn hand naar de twee ringetjes in zijn broekzak en zijn wereld klaarde op.

Eef, het is inderdaad niet zo dat een jochie van 7 het nu al heel erg nodig heeft, het is niet zo dat hij nu al gaat dammen XD of schaken

ik reageer morgen, mot naar bed tsussch

Demetri schreef:

Nee hij si verlegen. Verder sluipt hij weg en heeft hij al een paar meisjes waar hij langs kan komen. maar hij kan nu wel voorlichting gebruiken !
--------------------------------------------
'''Wat denk je . Anders loop ik in de modder en maak ik de smokking vies'' zei Demetri sarcastisch. Hij wist dat Sabe dat ongeveer dacht. ''Maar waarom is die huwelijksnacht dan zo speciaal'' vroeg Demetri maar gewoon. Hij wou hetwel weten want ongeveer hetzelfde dachten de meisjes bijd e club.
-----------------------------
net voor de bruiloft voorlichting geven moet je doen

Xd daar gaan we dan

Cloud lachte "He gossie, weet je dat nog niet" hij glimlachte en legde het snel aan Demetri uit. "Ik wist Dat anneloes er zelf al per ongeluk achter was gekomen, ze luisted continue IEDERS gedachten af, ik was er bijna van uit gegaan dat jij eht ook al wist" hij glmalchte.

Sabel liep in een mooie witte jurk over het terrein en groette de gasten terwijl ze iedereen naar de kerk dirigeerde. Ze bleef staan bij Scarlett "Scarlet? Wat leuk dat je er bent" ze glimalchte en gaf haar een knuffel "Maar, je weet dat je hier me gevaar voor eigen leven bent he?" fluisterde ze in scarlets oor.

Demetri schaamde zich dat hij het nog niet wist. ´´Nu weet ik het´´ zei Demetri terwijl hij op zij keek. Hoe kon hij zo dom zijn geweest om er eerst niet achter te komen. Hij keek maar snel naar de gedachten van de bezoekers. De helft kende hij wel van de legerkampen maar ook ver niet allemaal. ´´Het is bijna tijd´´ merkte Demetri rustig op.

Cloud knikte en glimalchte, nog steeds gespannen. "Tja, er zijn wel al genoeg mensen, en jullie ma heeft net een oude vriendin weer terug gevenden, van voor jij en je zus geboren waren" hij glimlachte.

´´Ik zie het in haar gedachten´´ zei Demetri. Hij zag dat Cloud nog steeds zenuwachtig was. Maar het zou niet lang meer duren voordat het tijd is dat hij Alexis weer ziet. ´´Waar zijn eignlijk d ringen of heeft mam ze´´ vroeg Demetri rustig.

Cloud lachte "Ik heb geen flauw idee, Sabel weet het, en ze eeft je ze pas vlak voor je die deure doorstapt, net als dat ze anneloes, ons lieve bloemenmeisje, haar bloemen nog niet wil geven."

Scarlet liep langzaam achter de gasten aan en vond het leuk om Sabel weer te zien. Ze gaf haar even een knuffel terug. Ze wist dat het waar was, wat Sabel zei, ze was hier in gevaar en niet zo'n beetje ook. Maar Alexis was haar vriendin en hoe dan ook zou ze hier zijn. 'Ik ben hier voor Alexis.' Fluisterde ze snel terug.

Eigenlijk wist Demetri dat het slim was want hij raakte vaak dingen kwijt. Al vond hij ze meestal wel weer na een tijdje. Hij wist eigenlijk niets meer waar hij over kon praten behalve een paar dngen. Maar dt was niet slim met Sbale binnen gehoor af stand. ´´Zo komt Zenan ook nog´´ vroeg Demetri maar.

Cloud glimalchte "Die komt inderdaad,en door me daar aan te heinneren help je mijn zenuwen niet echt" hij glimalchte en woelde het haar van zijnnneefje nog ene keer door elkaar. "En wat wilde je nog meer vragen, je moeder hoort het niet, ze is veelte druk." hijgliamlchte "En ze heeft zich voor gedachten afgesloten,anders zou ze in die mensen massa gek worden"

Sabel glimalchte naar Scar "Onderschat nooit een teleknist" ze glimalchte "Dat wist ik al, en je gaat vandaag mijn twee kleintjes zien, en onderschat ze niet, ze zijn gewoon net als iedereen in mijn familie ontiegelijk lang"

Scarlet glimlachte eventjes. 'Ik ben benieuwd.' Zei ze. Ze stopte het cadeautje voor Alexis in de tas die ze had meegenomen, ook voor het geval dat. Scarlet had ook iets willen kopen voor Cloud, maar ze had niet echt geweten wat ze dan had moeten kopen, dus had ze het uiteindelijk niet gedaan. Scarlet begon verder te lopen, ze voelde zich toch wel een klein beetje ongemakkelijk onder al die dertienders.

Alexis zat nog steeds zenuwachtig op de stoel. Van buiten klonk er getik op het tentzijl "Alexis." een bekende stem zei vragend haar naam. "Broertje van me." riep ze blij uit. Het tentdoek werd opzij geschoven en haar broer kwam met een trotse glimlach binnen lopen. Hij sloeg zijn armen om haar heen en knuffelde haar op een manier wat alleen een broer kan. Alexis keek hem glimlachend aan. "Wat doe jij nou hier?" ze wist dat hij kwam, maar had niet verwacht dat ze hem in de tent zou zien. Haar broer glimlachte op een manier dat hij iets belangrijks wilde vertellen. "Er moet toch iemand jou begeleiden naar het altaar." hij boog galant. Alexis lachte, "Daar heb je helemaal gelijk in." ze gaf hem nu op haar beurt een knuffel.