De zuil van de Schepper - Bruiloft van Alexis en Cloud

"Nee, hoor," zei Valerio. "Het gaat wel goed." Maar ongewild ging hij nog dichter tegen Kurt aanzitten. En hij wist niet meer of het was vanwege zijn liefde voor hem of voor de toorn van Alexis, die hem tot op zijn onderbroek had verbrand. Gelukkig kon hij helen.

xD dat klinkt lekker droog
-
Alexis voelde de warme handen van Cloud en keek hem verliefd aan. Dat zij ooit n een witte jurk voor het altaar zou staan, met Cloud. Ze glimlachte van geluk en draaide zich met Cloud naar de dominee ding. Deze keek plechtig naar het jonge stel. "Vandaag zijn we bij elkaar om de eeuwige verbintenis tussen man en vrouw, draak en draak te sluiten." Hij keek beide aan. "Hebben jullie beide een getuige voor de belangrijkste dag in jullie leven?" Alexis knikte en keek schuin naar Scarlet. Daarna keek ze naar Cloud.

Carlos keek glimlachend naar Fiëra en pakte haar bij een poot vast. Ze hadden geen getuigen nodig, en als het zo nodig moest waren hun eigen baasjes dat. Zijn ogen glommen van geluk.

Cloud glimalchte naar Alexis en knikte naar Sabel "Die hebben we," hij glimlachte naar de priester.

Fiera gaf een zacht kneepje in Carlos hand. Ze keek hem gelukzalig aan

srry geen inspi

De priester begon met zijn preek die over voor en tegenspoed ging, over hoe belangrijk het was dat ze elkaar trouw waren. Uiteindelijk belande hij bij het belangrijkste punt van de dag. De hele kerk leek zijn adem in te houden. "Neemt u, Cloud Strife, Alexis Callie Drith tot uw wettige echtgenote. In voor en tegenspoed tot de dood jullie scheid."
Alexis keek Cloud aan, zenuwachtig hield ze zijn hand vast. Bijna schoot ze in de lach toen haar hele naam uitgesproken werd, door de zenuwen, nog nooit had ze haar hele naam uitgesproken gehoord. De hele kerk had zijn blik op Cloud gericht.

Cloud glunderde "Ja, natuurlijk. Niets liever" Hij gaf een zacht kneepje in Alexis'hand en glimalchte naar haar. Ze Priester ging verder. "Neemt u, Alexis Callie Drith, Cloud Strife tot uw wettige echtgenoot. In voor en tegenspoed tot de dood jullie scheid."

Er verscheen een grote glimlach op het gezicht van Alexis toen ze Cloud het jawoord hoorde zeggen. Ze keek dolgelukkig naar de priester. "Ja, heel graag." haar stem was verstikt met tranen van geluk. Voor hij de bekende woorden "U mag de bruid kussen uitsprak' draaide hij zich naar de draken. "Neemt u, Carlos, Fiërra tot wettige echtgenote. Fïerra, neemt u Carlos tot uw wettige echtgenote." Carlos knikte en keek Fiëra liefdevol aan. Fiërra zei op haar beurt in gebrekkig mensentaal 'ja'. "Jullie mogen de bruiden kussen."

Cloud glimalchte tevreden naar alexis toen zij het ja-woord zei glunderde hij. toen de Priester het langverwachte zinnetje zei nam hij Alexis in zijn armen. Hij gaf haar en ietwat lange liefdevolle kus zonder onodig klef te zijn.

Fiers glimalchte verliefd naar Carlos. "Je hoorde de priester..."

Alexis hoorde hoe in de verte Carlos en Fiëra elkaar het ja-woord gaven. Maar ze was zo verdiept in de ogen van Cloud dat de rest van de wereld langs haar heen ging. Ze viel dolgelukkig in de armen van Cloud en zoende hem vol passie terug. De hele kerk leek om hen heen te draaien. Het orkest begon weer te spelen en de hele kerk stond op en begon te klappen voor het bruidspaar. Zelfs Zenan stond op om te klappen, al was het minder enthousiast als de soldaten.

Carlos glimlachte naar Fiëra en omhelsde haar innig. Hij gaf haar een echte drakenzoen. Niks merkte hij meer van de wereld om hen heen. Hij was te gelukkig met Fiërra.

e toen was ringenjongen aan de beurt. DEMETRI

Cloud glimalchte en liet Alexis nog niet los. Het lieft zou hij zo dagen blijven staan. maar er was een feest te vieren. Met tegenzin halde hij zijn lippen uiteindelijk van de haren.

Fiera glimalchte n zoende Carlos vurig (srry voor het grapje) terug.

hebben de draken eigenlijk ook ringen xD
-

Alexis bleef Cloud aankijken, ook al waren hun lippen van elkaar. "Ik hou van je " fluisterde ze door haar tranen van geluk heen. Ze had nooit verwacht dat ze zou gaan huilen op haar builoft, net zoals ze nog nooit aan trouwen gedacht had voor ze Cloud ontmoet had.

Carlos bleef maar naar fiëra kijken, zijn vleugels gloeide van geluk.

ja die hebben ze

"Ik houd ook van jou" fluisterde cloud terug. Hij haf haar og een kus op haar voorhoofd. "heel veel" voor hij alexis kende had hij nooit langer met een meisje gehad dat een paar dagen. Nu was hij zelfs getrouwd.

Bij Scarlet begonnen de tranen ook te lopen, zo mooi vond ze het. Er stond een glimlach op haar gezicht en die was de komende vierentwintig niet vanaf te vegen. Ze waren ook wel een lief stel, Cloud en Alexis. Ze keek de kerk rond, heel eventjes vond ze het niet zo erg tussen de dertienders, ze waren hier toch allemaal voor een bepaalde reden. Ze veegde de tranen van haar wangen en keek weer stralend naar het stel.

Diego rende in zijn overdreven nette pak naar de afgesproken plek. Hij was te laat, maar hij moest en zou erbij zijn. Hij had de fruitschaal in zijn handen, die hij telkens net niet liet vallen. Hij rende een scherpe bocht door, en hoorde zijn schoenen piepen. Hij zag de deur van de zaal (als die er is?) en trok hem open. De hele zaal keek naar hem, maar Diego trok zich er niets van aan, en ging kijken of hij bekenden zag. Hij zag Scarlet zitten en ging naast haar zitten. Ze had tranen op haar wangen. Diego hijgde van het rennen. 'Ben ik veel te laat?' vroeg hij fluisterend aan Scarlet.

Demetri vond het niet leuk dat hij buiten moest wachten. Gelukkig kon hij aan alle gedachten zien wat er gebeurde. Sabel zou hem wel waarschuwen als hij met de ringen naar binnen moet lopen. Dus moest hij maar buiten wachtten en wachten. Hij ging bijna uit verveling fluiten.

Sabel glimalchte en gaf demetri het seintje, de ringen had ze hem vlk ervoor al gegeven -Demetri, ga maar- stuurde ze hem toe.

-Eindelijk- dacht Demetri terug. Rustg liep hij met een kussentje naar voren. Op de kussen zaten vier rngen (toch ook voor de draken ? anders maak je er twe van). Hij probeerde rustig te lopen en niet om zich heen te kijken. Wat voor hem het laatste niet moeilijk was. Toen hij bij het altaar was tilde hij het kussentje extra hoog op dat Cloud de ring voor Alexis kon pakken.

Cloud glimalchte naar zijn neefje en liet alexis hand even los om een van de ringen te pakken. Hij glimlchte naar haar en schoof de ring teder aan haar vinger.

Alexis keek met een glunderende glimlach naar haar sinds enkele seconden neefje die door het gangpad liep met de prachtige ringen. Voorzichtig pakte ze die van Cloud eraf en schoof hem op haar beurt om de wijzvinger. Ze glimlachte naar hem en gaf hem een klein kusje. Nog steeds stralend van geluk keek ze de kerk rond, waar haar blik op de draken bleef hangen.

Cloud glimalchte en keek haar liefdevol aan. hij streek een pluk zwart haar achter haar oor voor hij naar de draken keek. Nu waren zij aan de beurt.

Fiera glunderde en keek naar haar baas en Alexis die ook al zoveel van elkaar hielden. Ze glimalchte toen naar Carlos, nu was het zijn beurt.

Carlos pakte de ring voor fiërra, het was een enorme ring, speciaal voor een klauw gemaakt. Voorzichtig deed hij de ring bij Fiërra om. Zachtjes kuste hij haar klauw en glimlachte naar haar.

Bij Alexis liepen de tranen van geluk weer over haar wangen, nu snapte ze waarom de make-up dames speciale waterproof foundation hadden gebruikt. Met een glimlach keek ze naar de draken terwijl ze haar arm om Cloud sloeg. Zometeen zou het feest losbarsten, met Zenan erbij.

Fiera straalde en glimalchte lief naar Carlos terwijl ze de andere ring pakte. Voorzichtig en teden schoof ze die aan zijn klauw. Ze glimalchte lief naar hem en gaf hem een kus op zijn wang "Je maakt deze draak zooooo gelukkig" zei ze glunderend

Cloud glimalchte en veegde teder de tranen van haar wangen "Je hebt me vandaag de gelukkigste persoon op aarde gemaakt" fluisterde hij naar haar.

Alexis schudde haar hoofd "Dat kan niet." fluisterde "Dat ben ik namelijk" ze sloeg haar armen om hem hen en gaf hem nog een liefdevolle zoen. Daarna draaide ze zich weer om naar de daken. Net oen ze keek gaf Carlos Fiërra een liefdevolle zoen en fluisterde iets als "Daar ben ik blij mee." ze keek weer naar Cloud. "Gaat het feest beginnen?" vroeg ze nog steeds stralend.

Scarlet veegde de tranen van haar wangen, hoewel er nieuwe tranen bij kwamen en keek naar Diego die net de zaal was ingerent. 'Nee, volgens mij maakt het niet zoveel uit, maar ze hebben wel al het ja-woord gegeven.' Fluisterde ze, met een stem verstikt van de tranen. Ze vond het zo mooi om zoiets mee te maken en de glimlach was ook niet van haar gezicht te vegen. Ergens vond ze het jammer dat zij niet iemand had om zo gelukkig mee te zijn en miste ze Jason.

Cloud glimalchte naar Alexis "Jupps" hij glimalchte en gaf haar nog eenn kus op haar neus en wendde zich naar hun 'publiek' "Kom op mensen, er is een taart die wacht tot jullie hem opeten" hij glimalchte naar alexis en terwijl iedereen opstond liep hij met har hand in de zijne naar de deuren.

Alexis liep met Cloud achter de soldaten en andere gasten die naar buiten liepen. in haar ooghoek zag ze haar broer naar zijn geliefde gaan en samen naar de uitgang te begeven. Bij elke stap die ze zette had ze het gevoel dat ze zweefde. Overal om haar heen hoorde ze mensen lachen en juichen, er werden felicitaties naar hen toegeworpen. Met een glimlach op haar gezicht zocht ze Scarlet tussen de menigte.