De zuil van de Schepper - Bruiloft van Alexis en Cloud

Anneloes keek er even naar "Dat is wel goed, probeer vooral cloud neit tegen de haren in te strijken, hij is zo gespannen als ik weet niet wat, en wil alexis graag even spreken, of zelfs maar gedag zeggen" ze grinnikte "Maar sabel houd haar veilig buiten zijn bereik, hij kan zelfs haar gedachten niet lezen" ze dude demetri het dienblad in zijn hnaden "Breng het naar cloudm, ik doe de rest"

Demetri wist niets van liefde af dus kon hij niet goed begrijpen hoe Cloud zich voelde. maar kom op hij was maar 7 dus had hij er nog genoeg tijd voor om er achter te komen wat liefde is. Rustig liep hij naar de tent van cloud. ''Food survus'' riep hij hard terwijl hij binnen kwam. Miscshien as hj wl een stuk minder verlegen geworden sinds hij naar de club was gegaan maar dat maakte hem niet uit.

Cloud lachte "Danku" hij woelde met zijn hand door Demetris haar. "En wat moest mijn neefje in een club" zei hij nonchalant "nu al last van DAT famillie trekje" hij grijnsde vrolijk terwijl hij zijn brood begon te eten. hij tikte met de vingers van zijn vrije hand geirriteerd tegen het tafelblad.

Demetri vond het irritant dat iedereen door zijn wilde haren woelde. Toch zei hij er niets van want iedereen was al gespannen of geirriteerd genoeg vandaag. Demetri zette het bord voor Cloud en duwde een vork in zijn hand. ''Eet'' probeerde hij dwingend te zeggen. Al wist hij dat het er niet zo uit kwam. Hij wist dat het als Cloud niet zat ijsberen was. Dusprobeerde hij hem maar een taakje op te leggen zoals eten zodat ij er even niet aan dacht. ''En over de club wasw gewoon om onderzoek te doen'' loog Demetri. Hij wist dat Cloud dat ook wist dat hij log. Toch hoefde hij geen normaal antwoord te geven vond hij.

Cloud trok een wenkbrauw op "Daar geloof ik neits van" en at toen verder "Als je het niet wilt vertellen..." zei hij tussen de happen door "Zal ik zodra ik minder aan mijn hoofd heb je geheugen eens doorspitten." hij grijnsde en at de laatste hap brood. "Weet je nog iets dat ik kan doen om maar niet te hoeven piekeren?" hij keek Demetri aan en grijnsde.

Demetri had al gedacht dat Cloud zo iets zou eggen. Toch was hij er niet al te blij mee dat er weer in zijn geheugen werd gegraven. Als Sael er maar niet achter kwam ws hij nog best veilig. Cloud zou het toch niet door vertellen. En het was niet zo dat hij wat gedronken had. ''Laat me raden, de wapens zijn al veel te schoon'' zei Demetri omdat Cloud daar anders kon don. ''Ga anders op je kop staan'' zei hij uitdagend. Als je op je kopt staat kan je na een tijdje minder goed na denken.

anne wat heeft demetri eigelijk uitgespookt in die club?

Cloud lachte "Geweldig jochie, maar dat werkt neit echt hea" hij keek de tent rond. al zijn wapens lagen op eht bed te glanzen, sabel had al een koffer gepakt voor de huwelijks reis en er was niets anders te doen in de tent. "Kijk, ik heb geen manicute nodig" hij grijnsde "En mag me dus vorlopig hierbinnen vervelen, maar onze rindrager mag hier lekker blijven tot zijn ma of tweelingzus hem komt halen."

eigenlijk alleen leren dansen en gedanst. oh en meiden ontmoet en hun adressen gekregen
--------------------------
''Wees daar maar blij om dalijk moest je nog met rode naels naar de bruiloft. Dat zoudende soldaten geweldig vinden'' zei Demetri met een grijns. Hij kon het al voor zich zien hoe Cloud binnen zou komen en al die soldaten hun lach probeerde in te houden als respect. Maar wat hun moeilijk af ging.

Cloud lachte "Zo zo, ik heb het net gevonden in je geheugen hoor, blijkbaar heb je de geweldige familie charme" hij grijnsde "En gezien het geheugen van Sabel van bijde kanten" hij grijnsde en zocht tussen de spullen in een van de houten kisten "Waar heb ik..." hij alchte naar Demetri en liet hem een foto zien, van toen hij nog zelf klein was. hij was een jaar of tien en naast hem en een hoop (kleinere) vrienden hing er een meisje aan zijn arm. "Jij bent veel eerder, ik dacht dat sabel al vroeg was" hij grijnsde "die had al 'echt' gezoend voor haar tiende" hij lachte

Dit keer lette Demetri extra goed op. Hij wist dat hij dit keer kon gebruiken om ergens onder uit te komen. Hij keek met grote ogen naar de foto. Je kon Cloud goed herkennen aan de blonde haren en gespierdheid. Het vriendinnetje zag je ook goed. Toch begon hij een beetje te blozen van het compliment. ''Ik moet eigenlijk iemand anders bedanken daar voor'' zei hij erelijk. Zonder Kira had hij nooit gedanst op de dans vloer ennooi de adressen gekregen. Al wit hij nog niets van liefde af.

Cloud woelde weer door Demtris haar "je leert liefde snel genoeg kennen," hij grijnsde en zocht in de kisten en pakte een boek "Gossie, deze situatie zorgt dat ik voor het eerst in eeuwen weer een boek lees" hij ging op het bed liggen en dacht al lezend aan Alexis. "Ik zla je niet meer vasthouden" zei hij grijnzend.

''Denk jij dat jij daar iets over te zeggen hebt'' zei Demeti uchtend. Hij pakte een stoel en ginger opzitten. Sabel ofAnneloes zouden hem toch welterug sturen naar de tent du weg gaan had geen zin. En Demetri wou ook niet zo erg weg. ''Daar wete jij alles van'' zei Demeri concluderend omdat hij wel ook de gedachten van Cloud kon zien dat hij dehee tijd an Alexis dacht. Daardoor begon Demetriich aftevragen of dat ok een keer met hem zou gebeuren.

Cloud lachte "Die zijn waarschijnlijk blij dat er niemand meer voor hun perfectionistische voeten loopt, en dat ik eindelijk neit meet de hele tijd zeur" hij lachte "En je zal vast ook een keer echte liefde vinden, je bent nog 7, je het nog minimaal 60 jaar om haar en hem tegen te komen" hij glimalchte. "Maar hoe gaat het met je aardstuur krachten, lukt het al een beetje?" hij was de kaft van het saaie boek aan aan het steken en daarna maakte hij het weer uit voor het schade aanbracht.

Na een half stokbrood had Alexis meer dan genoeg, ze was zo zenuwachtig dat de vlinders haar maag al genoeg gevuld hadden. De kapsters reden de kapersuitrusting weer terug. Ze beveelde haar haar hoofd naar achteren te doen om de serums uit te spoelen. Het rook heerlijk, naar iets van rozen en de geur die je alleen bij de kapper rook. Daarna begonnen ze haar haren te wassen en te soppen, alles zonder dat ze verder nat werd. Toen ze eenmaal klaar waren met het wassen met haar haren maakte ze een tulband van een witte handdoek. Alexis keek naar Sabel die er nog steeds zat.

''Ehmmmm'' zei Demetri terwijlhij na dacht. Hij kon het nog langniet zo goed als Anneloes met luht kon. maa da was met bijna alles op het geied van vechten. Uitindelik gaf hij op met een excuus te verzinnen. Ík heb er egenljk niet veel meer mee gedaan'' zei hij eerlijk. Hjwist niet hoe Cloud zou reageren maar hij zou er wel snel achter komen.

Sabel grijnsde en keek op het haar zakhorloge "Gossie, ik meot weer alles gaan controleren, en kijken waar mijn bengels uit hangen" ze lachte en liep de tent uit om iedereen te controleren. Ze lachte nog evemn naar alexis terwijl dedames nu diens nagels gingen lakken.

Cloud haalde zijn schouders op "Tja, ik kon pas een vlam uit he niets creeren tot ik tien was, dus dat is neit erg, en zit neit in dat je met vechten slechter bent dan Anneloes, zij is net je moeder, ze is bijna geobsedeerd door trainen"

Demetri as blij dat hij niet al te ver achter liep dan hij dacht. Hij leek wel drie jaar eerder alles te doen dan Sabel en Cloud maar daar dacht hij niet te lang aan. ''Dat klopt, ik train veel minder'' zei Demetri omdat hij er mee eens was. Hij hoorde dat zijn moeder een rondje maakte. Die zou zeker boos op hm worden. Hij had zijn soking nog niet aan, rook nog half naar modder en helemaal als zezij herinneringen leest. Maar dat zag hij wel zijn taak was vol bracht. Hij had Cloud een stuk gekalmeerd.

Alexis keek Sabel na die zo te zien even haar schema vergeten was. Alexis bleef zo stil mogelijk zitten toen ze aan haar nagels begonnen. Ze had nooit verwacht dat er soldaten waren die hiervoor de mode-popjes aan het mooi maken waren. Zo zag je maar dat een mens veel verschillende kanten had. Ze moest met haar handen wapperen toen de nagelijk erop zat. Het was een perfecte french manicure. Iets wat perfect paste bij haar jurk.

Sabel kwam de tent binne lopen "Goedzo jongens, maar Demetri, jij moet doucehen,, maar pas een half uut van te voren je pak aan, ik weet zeker dat je anders een manier weer te vinden om het vies te maken" ze glimalchte "En AB meot even komen, en laat hem meteen Annabella meenemen, dan kunnen ze even hun spullen passen" ze glimalchte en zete een vinkje in haaar boek "Cloud, jij moet ook een bad of douchen of zo, je ziet maar, maar als je dichter dan een straal van 20 meter bij lexies tent komt dan heb je een probleem, of je nu gaat trouwen of niet" ze liep de tent weer uit. Cloud pakte zijn spullen om zo te gaan douchen. Hij woelde nog even door demetri's haar en vertrok richting een douche

Demetri was blij dat Sabel nog best rustig was. ''Waarom doet iedereen dat toch'' mompelde ij vragend terwijl hij naar ijn haren keek. Daarna liep hij naar buiten en floot zodat AB kwam. Die zat ook onder de modder en botste tegen Demetri aan waardoor hij weer onder de modder zat. Hij moest toch al douchen dus wat maakte het uit. ''Je moet met annebella je apenpakje aan doen. Maar ht is misschien slimmer als je eerst even een duik neemt'' zei Demetri tegen zijn draak. AB knikte en vloog meteen weg om dat te doen. Daarna liep ook Demetri naar de douches.

Alexis haar werd weer uit de handoek gewikkeld. Nu begon het echte werk aan haar haren. Ze knipte er 20 centimeter af, iets wat gelukkig niet heel veel was. Het kwam nog steeds tot over haar middel. Zo lang was het geweest. Daarna begonnen ze het voorzichtig te drogen met de Föhn. De krullen die de spelden eerder gemaakt hadden waren weer verdwenen. Alexis wilde vragen waarom, maar de kapsters waren te druk bezig en ze zouden wel weten wat ze aan het doen waren. Daar ging Alexis zich niet mee bemoeien. Met gesloten ogen luisterde ze naar de gesprekken tussen de kapsters, af en toe nam ze deel aan de gesprekken, maar het meest van de tijd lag ze met ogen gesloten te genieten. Op dit moment voelde ze hoe ze iets in haar haren spoten tegen uitdroging en begonnen met een krultang waar ze losse krulletjes mee maakte.

een poos ater, zo'n 1.5 uur voor de bruiloft.

Cloud glimalchte zenuwachtig en deed zijn pak aan. Sabel had hem gedwongen. Het stond best goed. Hij glimalchte en ging weer op zijn stoel zitten. Er stond eten en drinken klaar. zoals sabekl al had gezecht -het is zo'n flop als de bruidegoms maag gaat knorren, neit- Cloud glimalchte en probeerde wat te eten, maar hij kree amper een hap door zijn keel. Hij vond deze belangrijkste dag van zijn leven wel heel belangrijk.

Anneloes ging met een borstel door haar haar, voor de tiende keer, Sabel had haar uiteindelijk tegestaan haar jurk aan te doen. hij leek wat op de jurk van alexis maar iets mindermooi, en gemaakt voor een meisje van 7 en niet een volwassen vrouw (kuche kuche). Annabella vloog vlak onder het dak met haar bloemenkrans rond haar hoofd en een mooie rode strik rond haar nek. Ze had net met hulp van MAM Fiera haar sluier gepast.

Sabel holde de tent van Alexis binnen "Je mag de jurk nu aandoen" Ze haalde de jurt in kwestie van de hoten tafel achter in de tent.

Alexis kreeg onopvallende speltjes in haar haar. En uiteindelijk verscheen er een prachtig kapsel onder de handen van de kapsters. Ze keek in de spiegel die de kapsters haar voorhielden en haar mond viel van verbazing open, was dat haar haar? "wauw." fluisterde ze bewonderend. Ze had nooit gedacht dat dit met haar haren klaar te spelen was.

dit kapsel maar dan langer.

Alexis voelde hoe haar ogen opgemaakt werden. Ze mocht haar ogen niet opendoen aangezien ze heel precies bezig waren met het opdoen van oogschaduw. Ze kreeg lichte make-up op die haar nog meer liet stralen dan ze al deed en haar ogen extra liet spreken. Nog nooit was er zo lang aan haar gefrunnikt en gepoetst als vandaag. Alexis kon niet wachten om Cloud te zien, al had ze hem de avond hiervoor nog gezien, vlak voor ze naar haar eigen tent ging, ze miste hem nu al. Er werd net mascara op haar wimpers gesmeerd toen Sabel binnen kwam stormen. Ze moest moeite doen om niet te knipperen bij het nieuws. De zenuwen begonnen nog erger te worden.

Ook Demetri was schoon geworden na veel douchen. Hij had zijn pak aan. Met een rode strik die Sabel voor hem had gedaan. Hij besteedde geen aandacht aan ijzn haaromda er toch niets aan te doen was. Hij gaf al dat geaai over zijn haren gewoon de schuld. Al kwam er meer doordat hij er nooit iets ana deed. Maar het zag er nog steeds mooi uit. Ook AB was klaar met een strik en een hoed op.

In een paar minuten hadden sabel en de meisjes Alexis in de jurk gehezen. Alexis werd met juwelen behangen en ze glimalchten. Sabel controleerde het boeket nog even na. "Alle bloemen zijn oke" ze glimalchte "Kalmeer, in een uur zie je je cloud," ze glimalchte en gaf alezis een flesje water "Drink nog maar wat, maar niet te veel, je zou zo stom staan als je halverwege de ceremonie naar de wc zou moeten" ze lachte leif. "Maar ik meot ook mijn juk aan doen en kijken of anneloes niet haar reserve ezemplaar nodig heeft. En dan gasten verwelkomen en de kerk in leiden"ze zwaaide nog even voor ze weer weg rende

Cloud zat vol stress in zijn tent. Hij mocht zometeen als eerst naar binnen en zat helemaal vol stress. Hij zuchtte en dronk zijn laatste water op. Nu rustig aan, anders werd het helemaal niets. "Relax cloud, het is alleen maar een van de belangrijkste dagen van je leven, niks om je zorgen over te maken." dit hielp wienig.