De bloemenvelden - Rijk v.d. Maagd.

Aria lag op Toxic haar rug. Zer mocht zelfs niet meer vliegen van Toxic. Alleen op lage hoogtes. Aria zuchtte maar wist dat ze er nits kon doen. Toen Toxic een bekende zag zette ze voorzichtig de landing in en net voor Marc landde ze. Aria merkte dat ze waren geland en klom van Toxic af. Toen ze op de grond zweefde zag ze Marc. ´´Marc´´ zei ze blij terwijl ze dichtrebij vloog.

Marc lachte breed toen hij Aria zag. 'Hallo.' zei hij vriendelijk. 'Hoe gaat het met jou?' vreog hij toen. Hij glimlachte nog steeds maar dat deed hij de laatste tijd wel meer. Hij keek naar haar ne toen viel hem op dat ze een iets dikkere buik had gekregen. Hij dacht verbaast dat ze mischien wel zwanger was.

Aria was blij dat Marc weer glimlachte . ´´Heel goed´´ zei ze glimlachend . Ze bleef stil zweven voor hem en gaf hem kort een knuffel. Daarna ging ze weer naar achteen en legde automatisch haar ahnd op haar buik. ´´En met jouw´´ vroeg ze rustig aan hem. Ze zou dalijk wel zeggen dta ze zwanger was.

'Met mij gaat het heel goed.' zei hij oprecht. Hij was sinds de laatste keer dat ze elkaar hadden ontmoet veel vrolijker en gelukkiger geworden. Zeker de pijn van het verlies van zijn kleine meid was er echt nog wel. En hij had er nog elke nacht last van. Maar Bailey had ook een hoop goed gemaakte. Hij glimlachte nog steeds breed.

´´Dat kan ik zien´´ zei Aria glimlachend. Je kon het goed zien aan de glimlach van Marc dat er iets was gebeurd. ´´Dus bij jou is er ook wat goeds gebeurd´´ zei Aria. Het was eigenlijk een vraag wat er goed was gebeurt. Maar ook een hint naar haar zwangerschap. Hoe je het ook bekeek twee vliegen in een klap.

'Bij mij wel maar we gaan het eerst over jou hebben.' zei Marc. 'Wat is er bij jou allemaal gebeurt voor goeds?' vroeg hij haar toen. Hij had wel door dat ze ergens op doelde bij haar laatste vraag. Hij zou haar wel vertellen dat hij verliefd was en dat hij iemand had toegelaten in zijn leven. Maar hij wou eerst haar goede nieuws horen.

Aria kon niet verbergen dat ze eigenlijk wel blij was dat hij er naar vreg. ´´Ik ebn zwaner´zei ze met een brede glimlach. Natuurlijk had Marc dat ooit eerder gehoord want hij was vader. Maar Aria was dol blij met het nieuws. Ook al waren er een paar nadelen. ´´Waarschijnlijk wordt het een vierling´´ vervolgde Aria blij.

Marc glimlachte. Hij was blij voor haar dat ze een kind zou krijgen. Maar toen hij hoorde dat ze een vierling kreeg waarschijnlijk betrok zijn gezicht toch wel een beetje. 'Gefeliciteerd maar vier in een keer dat is wel veel.' zei hij toen. Zij kon er natuurlijk niets aan doen maar het leek hem wel lastig. hi jvodn het al moeilijk om met een kind om te gaan laat staan met vier.

´´Kijk niet zo anders wortd ik dalijk ook nog bang´´ zei Aria. Als iemand die vader was al bang was dan werd ze van zelf ook bang. Al wou ze er niet te lang over na denken. Het was een gelukkige gebuirtenis. ´´Maar wat was de gelukkige gebeurtenis bij jouw´´ zei Aria glimlachend. Ze wou het wel graag weten.

Marc glimlachte breed bij de gedacht aan Bailey. 'Ik ben weer verliefd.' zei hij toen met een brede glimlach. Ergens in zijn hoofd bleef nog steeds een stemmetje zeuren over dat het niet goed voor Bailey was maar dat verdrong hij naar de achtergrond. Ja dat was mischien egoisties maar aangezien Bailey om hem gaf kon hij er toch niet saan doen.

Aria was blij dat Marc een nieuwe liefde had. Hij kon het goed gebruiken en je zag al meteen dat het veel uit maakte. ´´gefeliciteerd´´ zei ze met een glimlach als of het een groot cadeau was. ´´Mag ik weten wie het is´´ vroeg ze met een lieve glimlach. Misschien kent ze diegene niet eens maar dat maakte weinig uit.

Marc glimlachte nog steeds. 'Bailey. Ik weet niet of je haar kent.' zei Marc. Hij had zich heel lang niet gelukkig gevoeld.Maar Bailey had dat gevoel weer in hem kunnen oproepen. Hij had de laatste paar dagen in een soort van roes geleefd en dat was heerlijk vond hij.

Aria dacht diep na of ze die naam kende maar er kwam niets boven drijven. ´´Sorry ik ken haar niet. Maar gelukkig heb je eindelijk weer iemand´´ zei Aria glimlachend. Ze was echt blij voor Marc omdat het de vorige keer nooit leek te gebeuren dta hij weer evrliefd was. Zelf was ze zo gelukkig dat ze blij ws dat andere dat ook waren.

Marc glimlachte nog steeds erg breed. 'Dan moet je haar maar snel een keer ontmoeten.' zei Marc tegen haar. Marc keek glimlachend naar Aria. 'Hoelang duurt het ngo voordat je betn uitgerekend?' vroeg hij teon. Hij was blij voor haar dat ze zwanger was maar hijzelf wou liever geen kindren meer krijgen.

Aria dacht diep na en besefte dat ze nog niet naar een dokter was gegaan. ´´ehm ik denk iets minder dan negen maandan. Ik ahd nog geen tijd om naar een dokter te gaan´´ zei Ariaeerlijk met een halve glimlach. Natuurlijk lieten de dertieners niet een dokter komen voor een gevangen dus ze had er echt nog geen tijd voor gehad.

Marc keek haar verbaast aan. 'Dat is niet goed. Je moet zo snel mogelijk naar een dokter gaan.' zei Marc bezorgd. Hij wist nog van toen Angelique zwanger was dat ze ook meteen naar een dokter moesten. Hij keek nog steeds bezorgd al wist hij niet goed waarom hij nou zo bezorgd was.

´´Ik weet eigenlijk niet naa welke dokter ik moet gaan. Het is niet dat k ooit eerder ziek was en dt tussen de rijkn in zitten helpt ook niet echt´´ zei Aria met een alve glimlach. he was maar goed dat ze niet zei dat ze gevochten had andrs was hij nog meer bezorgd geweest.

'Je kan gewoon naar het ziekenhuis gaan.' zie Marc. Dat hadden ze toen ook gedaan toen Angelique zwanger was geweest. 'Daar helpen je ze meestal goed.' zei hij teon. Hij wou haar het liefst nu meteen naar het ziekenhuis slepen maar dat was iest wat ze samen met de vader van de kinderen moest doen vond hij.

´´Ik denk dat ik toch maar niet ga´´ zei Aria. Ze was eigenlijk wel bang voor zo´n doker. Een keer er geweest voor haar brandmerk verder nooit. Het maakte toch niet veel uit. Gale wist toch wel of het goed ging met de baby´s. Aria wou gewoon thuis bevallen en hoopte dat het ging lukken. Ze glimlachde ondertussen heel onschuldig.

Marc keek haar aan. Zijn gezicht stond mischien wel een beetje boos maar zo bedoelde hij dat niet. 'Je moet het zelf weten hoor maar ik kan je vertellen dat het niet goed is voor je kinderen.' zei hij toen tegen haar.

Dat had Marc niet moeten zeggen. Aria gaf heel veel om haar baby´s nu al dus dat nam ze zwaar op. Ze legde haar ahdnen beschermend over haar buik. Ze slikte diep. ´´Als het dertiende mij vind vermoorden ze hun misschien wel´´ zei Aria bezorgd. Ze wou niet dat het zou gebeuren en zou ook alles doen om het tegen te houden.

'Ze zullen hen echt niet vermoorden. En jou vinden ze ook niet. Ze hebben geen reden om je te zoeken.' zei Marc tegen haar om haar gerust te stellen. Hij wist dat hij iets verkeerd had gezegd door haar reactie. Hij had niet moeten zeggen dat het niet goed voor de baby's was. het was haar keuze.

´´Ehm en als ze wel een goede reden hebben om mij te zoeken´´ zei Aia terwijl ze naar de grond keek. Natuurlijk hadden ze een reden om haar te zoeken. Ze was ontsnapt en een verrader die zouden ze wel zoeken. Maar Marc had gelijk Alexis zeiook al dat ze niet haar kinderen probeerde te vermoorden. Toch konden er ongelukken gebeuren dacht Aria.

Marc keek haar aan. 'Dan wil ik die reden wel eesn weten.' zei Marc. Het was onzin dat de dertienders haar zouden zoeken en dat wist hij heel zeker. Maar hij gign toch twijfelen doordat Aria zo deed. En als ze haar zochten zou er nog geen reden zijn om haar kinderen te vermoorden.

´´Laat maar je hebt me overgehaal welke kant is het ziekenhuis´´ zei Aria glimlachend. Ze voelde zich al een slechte moeder in Marc izjn ogen. Dan zou het helemaal zijn als hij er achter kwam waarom ze haar zochten. Aria hoopte maar dat Marc niet verder zou praten en haar gewoon de weg wees.