Het boogschutterveld - Het rijk van de Ram

Leida streek de tuf van Try met een verachtelijke blik uit haar gezicht. Ze zorgde er persoonlijk voor dat de touwen rond zijn handen goed zaten vastgeknoopt. Ze liep achter Try en zijn groepje begeleiders aan richting de tent en begon al manieren om informatie uit hem te krijgen op een rijtje te zetten in haar hoofd, met een grijns op haar gezicht en een blik vol haat in haar ogen.

try deed zo veel mogelijk om ze het moeilijk te maken."je neemt ze hun vrijheid af iets waarvoor hun staan"snauwt hij dan en dan hadden ze uiteindelijk zijn armen vast gebonden. en hij verzette zich nog lichtjes terwijl ze hem naar een tent brachten en hem op een stoel duwde en hij keek naar de gondt hij ging nu niks meer zeggen hij wist wat ze gingen doen en hij had zich er al op voorbereid hij had aan alles gedacht van te voren

Alexis liep achter Try en Leida aan, haar hand gleed over haar dolk heen. GEwoon vragen zal weinig opleveren, maar het zal wel de nodige spanninbg bij Try kunnen opbouwen. Heel even kort keek ze naar de soldaten die hen nakeken, maar op haar blik gingen ze alweer uitelkaar om verder te gaan met hun bezigheden. Eenmaal bij de tent aangekomen sloeg ze het tentzeil open, ze gaf expres geen antwoord op de 'vraag' van Try, hij was nu niet in de positie om dingen te vragen.

Leida leunde tegen de tentpaal die in de linkervoorhoek stond aan. Ze keek naar Try en vormde een vuurbal in haar hand. 'Je krijgt nog een kans, vertel alles wat je weet en je komt hier misschien zonder kleerscheuren vanaf.' Zei ze. Ze wist dat Try niets zou zeggen, maar ze wou hem toch de kans geven terug te krabbelen. Ze gooide de vuurbal van hand naar hand.

try keek de meiden aan en grijnst lichtjes"kom op en begin er mee voor ik me nog ga vervelen, want jullie weten allen twee tot ik toch niks ga zeggen."grinnikt hij en keek rebels en hij spande zijn spieren alvoor tegen de pijn die ging komen, hij zou het verdragen hoe dan ook.

'Arme Try, je overschat jezelf. Met de juiste hoeveelheid pijn is iedere man te breken. En we gaan jou breken. Als een twijgje onder de schoen van een van de soldaten wiens dood jij op je geweten hebt.' Zei Leida. Ze had een vrijwel krankzinnige blik in haar ogen. Ze spande een metalen pijltje op haar kruisboog en mikte op Try's bovenbeen. Ze keek naar Alexis voor toestemming.

Dit doet me denken aan de Mord-siths...

dat lag dus niet aan mij xD
-
Alexis keek spottend naar Try, ze wist dat het een en al stoerdoenerij was. Uiteindelijk gaven ze allemaal toe, goedschiks of kwaadschiks. "Door simpel een paar vragen te beantwoorden is er veel te besparen, maar het ziet er niet naar uit dat je dat van plan bent." ze leunde voorover en keek Try uitdagend aan. Door de touwen kon hij weinig tegen hen in te brengen. Alexis draaide zich met een half glimlachje naar Leida en knikte, ze snapte volkomen wat Leida wilde doen.

"breek maar hoeveel je wilt"zucht try en keek van leida die haar kruisboog richte en dan naar alexis die begon te praten."je weet het toch al, en ik ga niks zegen wat jullie willen horen, jullie gaan me wel horen schreeuwen dat weet ik wel al"grinnikt try vreugde loos naar ze

Ik heb opeens sterk de neiging om er allemaal Mord-Sith quotes in te gooien. En dat ga ik gewoon lekker doen

Leida grinnikte. 'Je weet niet wat pijn is. Wij kunnen je zoveel pijn doen dat je de naam van je geliefde keihard uit gaat schreeuwen. Dan stellen jouw kleine geheimpjes nog niet zoveel voor.' Zei ze, en op het zelfde moment dat ze de trekker van haar kruisboog overhaalde en er een kleine metalen pijl richting het bot in Try's bovenbeen vloog, verscheen er een kleine glimlach op haar gezicht.

yeah, heb je het boek gelezen of de serie gezien?
-
Alexis glimlachte hoofdschuddend naar Try. "We zullen het allemaal wel zien. Ze zette zich af tegen de tafel en stapte naar achteren om Leida de kans te geven om haar pijl af te schieten. In haar handen verschenen kleine glasplinters die zich stuk voor stuk in kleine scherpe pijlen vervormde en zich in een soort bol vormde en voor Alexis uit vlogen. Wachtend tot Try uitgegild zou zijn.

try keek leida rebels aan en toen ze de pijl af schoot en het in zijn bot van zijn boven been schoot sloeg hij zijn hoofd naar achteren, en hij liet een korte schreeuw horen die oversloeg in een kreun van pijn en hij laat zijn hoofd wat zakken en ademt diep in en weer uit,en grinnikt dan, hij mog niks zeggen en hij had ge oefent op zijn met iemand in het tenten kamp bij de rebelen en die verklaarde hem voor gek maar hij vond het nuttig.

-------------
ken een van jullie de serie 24 ?

OEH MEMEMEMEME! I 24!!!!
En ik heb het boek gelezen, alleen deel 1

Leida klikte neuriënd nog een pijl op haar boogje. Ze begon hem te verhitten met haar vuur krachten terwijl ze opzij stapte om Alexis haar gang te laten gaan. Ze vond dat Try niet heel heftig reageerde, voor een pijl die het bot van zijn bovenbeen had geraakt, maar ze wist dat het allemaal nog veel erger zou worden.

Oeh die gaik dan ook nog lezen
waar ben jij eigenlijk met de wetten van de magie?
-
Alexis had nog steeds een glimlach op haar lippen staan, ergens in haar achterhoofd moest ze denken hoe Cloud hierop zou reageren als hij wist wat ze aan het doen was. Maar door deze gedachtes liet ze zich niet zomaar tegenhouden. Alexis deed een tikkende stap naar voren. Zonder wat te zeggen liet ze de vlijmscherpe glasscherven naar voren schieten, elk stukje glas boorde zich in verschillende plekken van de huid.

try zag wat leida deed en zuchte even en zag alexis dan in beeld komen en dan voelt hij de glascherven in zijn lichaam komen, deze waren minder pijnlijk dan de pijl in zijn bot maar deze waren wel met meer en hij kreunt pijnlijk en hij probeert automaties los te komen en hij ademt diep in en blaast dan weer vuur uit naar hun twee om ze wat op afstand te houden, en het zweet begon hem uit te breken

Alexis deed expres een stapje naar voren, door haar eigen vuurkrachten wist ze met gemak de vlammen tegen te houden. Ze tikte zachtjes tegen zijn kaak en gleed er even langs met haar vinger. "Denk je echt dat verzetten zin heeft." vroeg ze liefjes, langzaam liet ze haar handen verhitten terwijl ze haar vingers op de kaak van Try hiueld.

try stopte met vuur blazen en keek alexis aan"nee het gaat soms van zelf, ik ben nou een maal rebels"zegt hij en dan voelt hij hoe de vingers van alexis verhit werden die op zijn kaak rusten en hij bijt zijn tanden op een als het echt heet begon te worden en niet veel later kreunt hij van de pijn maar probeert de schreeuw in te houden

Leida begon haar boog met verhitte pijl op allerlei lichaamsdelen van Try te richten. Ze kon niet goed beslissen welke ze uit ging kiezen. Na een hoop gericht besloot ze hem maar in de knieschijf van zijn toch al gewonde been te boren. Met een beetje geluk raakte hij precies het goede plekje, en zou het heel veel pijn gaan doen. Ze verhitte de pijl tot net onder het smeltpunt en liet hem op Try's knie afsuizen, zo gemikt dat Alexis er geen last van zou hebben.

Alexis streek zachtjes met haar vinger langs de kaaklijn van Try, omlaag langs zijn nek en stopte vlak voor de plek bij zijn shirt, dat deel zal later onder handen genomen worden wist ze. Met een verstilde glimlach luisterde ze naar het geluid van Try's ingehouden schreeuw. Met een vloeiend gebaar liet ze haar gloeiende vingers weer normaal worden, precies op het moment dat de pijl van Leida het been trof haalde ze haar vingers van zijn huid.

try lette niet op leida omdat hij alexis bleef aan kekendie hem al pijn deed met haar gloeiende vinger die ze nu naar beneden streek. maar dan als zij stopt en aan de kant gaat voelt hij ineens een pijn in zijn gewonde been in zijn knie schijf die leek te Breken en hij gooit zijn hoofd weer naar achteren en schreeuwt het uit en spande zijn benen om op te staan wat natuurlijk niet ging en hij met de stoel vielen op de grond, en de tranen lopen over zijn gezicht terwijl hij het nog uit schreeuwde maar wat wel langzaam op gekreun aan ging

'Al van gedachten veranderd, lieverd?' Vroeg Leida met een glimlach toen de stoel van Try weer overeind werd gezet. Ze begon een pijltje op te splitsen in kleinere metalen scherfjes, die ze rond liet vliegen. Een voor een boorden de scherfjes zich in zijn lichaam. Iedere keer als ze uitademde schoot er een nieuwe splinter richting Try.

try ademde zwaar in en uit en ondang de pijn grijnst hij,"nee schoon heid...totaal niet"zegt hij schor maar uit dagent en zijn been trilt van de pijn. maar als leida dan weer met die splinters en hij kreunt lichtjes als het in zijn lichaam terecht komt en hij keek leida aan, en hij dacht na hij moest zien te krijgen tot een ding hem verkeert raakte tot het zijn dood werdt maar hoe.

Alexis bleef rustig op een afstandje staan kijken naar Leida en Try. Ze wist dat ze LEida rustig haar gang kon laten gaan zonder dat ze Try zouden doden. Rustig tikte Alexis met haar hak op de grond, terwijl ze naar de pijn lijdende Try bleef kijken. Hij was de verachtelijke spion geweest, ze had er een moment aan gedacht, maar had het weggegooid als belachelijk idee. Pas toen ze hem deze ochtend zag waren er weer belletjes wezen rinkelen, tot dat ene briefje op de grond terecht kwam. In de lucht maakte ze enkele vlindertjes van vuur die ze rustig op Try's lichaam liet neerdalen.

try kreunde nu niet meer bij de kleine pijn stoten die hij kreeg en hij consentreede zich enkel en alleen op zijn ademhaling, en ondertussen mompelt hij wel eens vloekende woordjes en hij keek even rond en zijn blik bleef even naar alexis kijken,"is demetri familie van je" vraagt hij dan terwijl hij dacht hoe hij hem als eerste ontdekt had en hij hem had laten gaan en een glimlach komt om zijn lippen.

-------
zou ik het zusje van try laten komen die is er namelijk net achter tot hij leeft X3

mag je zelf weten, maar hoe komt ze zomaar door de bewaking rond de tent?
-
Rustig liet Alexis de vlinedrtjes weer opstijgen en op een ander punt van het lichaam van Try terecht komen, nog steeds was er geen teken dat hij een vraag zou beantwoorden. Over enkele minuten zouden ze hem alleen laten voor een halfuur en dan hoogstwaarschijnlijk terugkomen om te kijken of hij van gedachte veranderd was. Haar hakken tikten op de vloer toen ze begon te lopen. "Inderdaad, vanwaar die vraag?" ze keek denigrerend naar het zielige hoopje spion op de grond.

Leida liet nu een complete pijl door Try's huid boren. Met een beetje sturing zorgde ze ervoor dat hij, toen hij eenmaal in zijn lichaam zat, een paar akelige stekels kreeg, die als weerhaken dienden en waarschijnlijk ook wel pijn deden. Ze hield toen op zodat Try netjes antwoord kon geven op Alexis' vraag.