tentje vn cloud-tentenkamp waterman

Cloud glimalchte "Zora die terug zijn?" hij nam glimlachend een hap brood. hij dacht na over een bruiloft, eigelijk zou iedere bruiloft prachtig worden als alexis er was. Hij glimalchte en streek met zijn hand langs alexis wang.

Fiëra had zich gewassen en liep weer naar Carlos. Ze glimalchte en kuste hem op zijn voorhoofd en ging naast de tent liggen.

"Ik vind het goed." haar vader zou ze het niet vertellen. Die zou haar niet eens willen ontvangen. Ze was blij dat de hand van Cloud langs haar gezicht gleed. Zachtjes kuste ze hem op zijn mond. Haar gedachte veranderde weer snel van onderwerp. Ze wilde nu niet aan haar vader brengen.
Carlos glimlachte naar Fiëra, hij hield twee stukken brood omhoog. "Dit heb ik net ergens kunnen vinden/"

Cloud glimalchte, hij sloot zich niet meer af van haar gedachten, hij deed er aleen niets mee. Hij sloeg zijn armen om haar heen en zoende haar hevig terug.

Fiera glimlachte en nam een van de stukken brood aan "Dankje" zei ze met een glimalch en ze gaf hem een kus op zijn wang voor ze ging zitten en haar brood begn te eten.

Zachtjes trok ze haar lippen terug van de zijne en keek Cloud lief aan. "We kunnen niet de hele dag staan zoenen, we moeten nog veel regelen voor de bruiloft." zei ze met pretogen terwijl ze ook haar armen om zijn middel legde.
Carlos bloosde en gaf Fiëra ook een kusje, waarnaar hij ook een paar grote stukken brood afscheurde om het op te eten.

Cloud glimalchte "Jammergenoeg wel, nu ja, de bruiloft maakt het minder erg" hij glimalchte en streek een pluk van haar haar achter haar oor. "Nou ja, laten we maar gaan kijken wat we nu kunnen regelen, eerst een plek" hij glimalchte'en stond op. hij trok haar met haar mee en gaf haar een kort kusje voor hij met haar hand in de hare geklemt de tent uit liep en de frisse buitenlucht in. hioj glimlachte

Alexis grinnikte. Ze stopte het laatste stukje brood in haar mond en stond toen ook op. Ze openende flap en ging naast Cloud staan. "Heb jij al enkele ideetjes?" vroeg ze aan hem. Haar blik ging naar de 2 draken die ook aan het eten aren. Er stond een glimlach op haar gezicht. Ze had nooit verwacht dat Carlos fiëra ten huwelijk zou vragen. Ze was meer dan blij voor de 2 draken.

Cloud keek bedenkelijk rond "Daar is een mooi randje bos, daar kunnen we iets neerzetten" hij geek rond "Of daar op de grasvlakte aan deze kant van de grens" hij glimalchte naar haar "heb jij nog een idee" hij zag verderop het trainingsveldje, en stuk of tien mensen kregen les en anderen waren aan het sparren.

"Is er niet ergens een grote kerk, die word nu niet veel gebruikt voor trouwerijen aangezien het omgedoopt is voor de schepper en hier weinig vrouwen zijn die trouwen onder de naam van de schepper, helaas. Ik denk dat de draken daar wel in passen." zei ze op haar beurt nadenkend. Ze gleed met haar handen door een pluk om de klit er uit te plukken.

Cloud glimalchte naar haar "Dat is een goede, kom gaan we even kijken of de deur groot genoeg is" hij gaf een zacht kneepjein haar hand voor hij in de richting van het kerkje vertrok. Hij glimlachte en deed de deur open met telekinese. hij liep naar binnen. het was een beetje stoffig, maar niets wat een stokbeurt niet kom opknappen. Hij glimalchte naar alexis

Alexis liep naast Cloud en zag de grote witte kerk na een paar uur lopen voor hen opdoemen. Het was vlak buiten de legerkampen en zag er van buiten redelijk verzorgd uit. Met groen gras en bloemen perkjes. Van binnen zag het er wat stoffiger maar was enorm groot. Het leek haast een kathedraal. "Hier moeten Fïerra en Carlos gemakkelijk in kunnen passen niet waar?" zei ze met een brede glimlach.

Cloud glimalchte naar haar "Makkelijk" hij liet haar hand los en stak met kleine vlammetjes de kaarsen en kroonluchters aan. "Wat vind je" hij keek haar aan terwijl hij met een vlakke hand de stof van het altaar veegde.

"Prachtig" fluisterde Alexis terwijl ze haar blik door de kerk liet glijden. Er moest een stofdoek over de ramen gehaald worden, de banken moesten afgenomen worden. En er moest wat muffe geur verdwijnen, maar dan zou het de perfecte trouwlocatie voor hen zijn. Liefdevol keek ze Cloud aan "En wat vind jij ervan?

Cloud lachte, en de lach galmde door de ruimte "Zolang jij er ben is het prachtig" zei hij lief. hij begon een aantal dingen af te vegen en meer en meer objecten werden stofloos.