Cafe 'Het drankje''- Rijk van de Waterman

Loki knikte. 'De volgende keer trakteer ik. En je waagt het niet om me tegen te houden.' zei ze nog waarschuwend erachteraan voordat ze haar zin afmaakte. Loki keek Diego even aan en keek daarna het café rond. Ze dacht even aan haar familieleden die ze allemaal weer ontmoet had. En heo veel van hen kinderen hadden, Bailey nog niet maar Derryl, Valerie en Raiden al wel. Stiekem was ze jaloers op haar halfbroers en zus.

'Ik zou niet durven, ik ben veel te bang dat je dan mee gaat opeten!' Hij grijnsde, ze had een goed gevoel voor humor. De regenbui en de regenboog buiten waren inmiddels weg, en de zon begon weer fel te schijnen. Hij had zin in een duik, of een wandeling langs het strand, of bos. Misschien vond Loki het wel leuk om straks mee te gaan, dan kon hij haar gelijk zijn draak laten zien. Dat zou Tahlita vast en zeker ook wel leuk vinden, ze vond het leuk om nieuwe mensen te ontmoeten.

Loki grinnikte even. 'Hmm. Goed idee trouwens. Smaak je lekker?' vroeg ze hem met een klein beetje haar mondhoeken omhoog. Ze was blij dat de regen gestopt was. Ze keek even naar Diego en daarna de kroeg even door.Ze mertke dat velen zich klaar maakten om verder te trekken, of te drinken.

'Ik denk het wel, wil je alvast een hapje proeven? niet gelijk mijn hele hand he?' Hij stak zijn hand voor haar mond, zodat ze alleen maar naar voren hoefde te buigen en haar mond hoefde open te doen, als ze hem ging opeten. Als ze het niet echt deed, grinnikte diego in zichzelf, zou hij haar vragen om een wandeling over het strand te gaan maken. het werd nu mooi weer, dus als ze hun 2e drankje opgedronken hadden, konden ze verder. De serveerster keek raar, door de houding van de hand van Diego, en zetten de 2 kopjes/bekers neer. hij bier, zij chocomel.

Loki grinnikte. Ze boog zich voor over en opende haar mond een beetje uitdagend maar trok zich terug. 'Sorry, ik zal je emotioneel moeten beschadigen met het feit dat mijn chocomel toch lekkerder ruikt en smaakt.' zei ze plechtig waarna ze een slokje van haar chocomel nam. Met vrolijke ogen keek ze Diego aan. De chocomel smaakte minder heet vond ze.

Diego moest lachen. Daarna trok hij weer een serieuze blik en hij keek boos. 'Dus je bedoelt dat ik niet lekker smaak? Dat is een diepe belediging voor mij. Je moest je schamen. Pff' hij grinnikte in zichzelf. 'Nee, maar nu weer even serieus Loki. heb je zin om mee te gaan wandelen over het strand?' Hij hoopte dat ze ja zou zeggen, hij had weer genoeg gezeten voor vandaag en had zin om weer even uit te waaieren.

Alain kwam rustig het cafeetje in gelopen en keek rond. Het was niet zo druk als de kroeg 't Haantje, maar het was best gezellig. Hij ging aan de bar zitten en bestelde een drankje. Terwijl hij wachte dwaalden zijn gedachten af, naar zijn kleine zusje Amy. Hoe zou het met haar gaan? Hoeveel zou ze gegroeit zijn? En zou ze nog steeds aan haar grote broer Alain denken?

Kira liep heupwiegend de kroeg binnen. De meeste mannen keken al naar haar en staarde nar haar alsof ze het enigste was wat in de kroeg te zien was. Ze liep naar de bar. Haar gezicht stond verleidelijk maar niet zo als anders. Nu was er ook een vleugje vrolijkheid door te zien. Ze bestelde een wit wijntje zoals altijd. Naast haar zat een jongen.

Alain keek even om toen een meisje de kroeg binnen kwam, maar keek bijna meteen weer weg. Hij vond het niks als meisjes zich verleidelijk gedroegen. Hij vond meisjes sowieso niet aantrekkelijk, want een paar jaar terug was hij erachter gekomen dat hij op jongens viel. Hij schonk het meisje geen aandacht toen ze naast hem ging zitten en nam een slok van de rode wijn die hij had besteld.

Kira merkte dat de jongen haar geen aandacht schonk. Dat vond ze niet erg maar wel verassend. Meestal begonnen de jongens meteen te kwijlen als ze haar zagen al deed ze daar niet echt haar best voor. Kira nam een slok van haar wijn en keek naar de jongen. Niet met een verlijdelijke blik maar met gewoon een vrolijke blik al zat er altijd wel een vleugje verleiding doorheen.

Alain merkte dat ze verrast was doordat hij haar gedachten kon horen. Niet expres natuurlijk. Het ging gewoon automatisch. Hij keek om naar haar en besloot een beetje sociaal te zijn. Mensen zeurden altijd dat hii veel te kalm en gesloten was. Hij schonk het meisje een glimlach. 'Hi...' zei hij vriendelijk.

'Hallo.' antwoorde Kira. Ze kon helaas de verleidelijke toon niet uit haar stem weren. Ze gebruikte die al zo lang dat ze het niet meer gewend was om anders te praten alleen als ze met kleine kinderen was lukte dat een beetje maar zo in een kroeg niet.

Alain wist verder niet wat hij moest zeggen en het leek hem ook ongelooflijk onbenullig om te zeggen ''Lekker weertje, he?''. Dus draaide hij zich weer weg en staarde naar de tafel, terwijl hij nog een slok nam. Hij kon gewoon niet anders dan stil zijn, dus hoeveel zijn vrienden ook zeurden; hij kon niet losser en spontaner worden. Zijn moeder zei ook dat hij de meest rustige baby was die ze ooit had. Zijn kleine zusje Amy gilde het hele huis bij elkaar toen ze een baby was, en zijn oudere broer Aragorn was gewoon een ondeugend ettertje, dat altijd lawaai maakte met de potten en pannen uit de keukenkasten.

nieuw
--------------

try kwam de cafe binnen en keek eventjes rond terwijl hij na de bar liep en een nogal sterke drank daar was hij wel aan toe al zou hij dat nooit aan iemand toe geven en hij nam de drank aan en betaalde de barman waarna hij aan een tafel ging zitten met de kapp van zijn mantel nog op en hij nam een slok van de drank en voelde een warm gevoel in zijn keel

Kira liep de kroeg binnen en bestelde een wit wijntje. Daarna kreeg ze de kroeg rond en zag Try zitten. Ze pakte het glas dat de barman voor haar neerzette en liep naar Try toe. 'Hallo.' zei ze tegen hem. Eigenlijk ontmoeten ze elkaar alleen als hij informatie had dus het was een beetje raar om hem zo tegen te komen.

try nam weer een slok toen hij een stem hoorde en hij keek op en zag kira en hij zette het glas neer,"hey, das ook eens toevallig"zegt try tegen kira en keek dan weer naar zijn glas hij vond het best raar haar te treffen zonder afgesproken te hebben, acjah echt erg vond hij het niet.

Ze ging tegen ove rhem zitten en keek hem aan. 'komt ook niet vaak voor.' zei ze met een glimlach. Ze von dhet wel leuk dat ze hem tegen kwam zonder een afsprak of wat dan ook. 'Hoe gaat het?' vroeg ze aa nhem.

"het gaat wel" zegt try kort en je merkt aan hem tot hij het niet over zichzelf wilt hebben en ondertussen neemt hij weer een slok en keek daarna naar kiira aan,"en met jou dan"vraagt hij met een lichte glimlach iets wat bij hem soms moet zoeken en hij bleef kira aan kijken hij kreeg een gevoel een gevoel tot hij nu niet alleen wass wat hij normaal wel had

Kira glimlachte. 'Het gaat wel goed.' zei Kira oprecht. Het ging niet anders dan de andere dagen maar ze was wel aan het twijfelen of ze zo wel verder kon leven. Ze was eigenlijk best wel alleen en het alleen met jongens naar bed gaan en ze daarna niet meer zien was eigenlijk ook niet echt een leven.

gelukkig, zegt try dan zacht en keek kira aan. ik blijf vanacht hier in het dorp slapen even een nachje rust hebben zonder wakker te schrikken bij het minste geluid dat je hoort grinnikt hij vreugde loos. dan kijkt hij naar zijn drinken,"ben jij wel eens onzeker of bang, vraagt hij dan dat wilde hij al een tijdje weten van haar omdat hij haar altijd zo zeker en doel bewust zag,

Kira keek hem aan. Van veel vragen is dat er niet eentje die ze had verwacht. 'Vaker dan je denk waarschijnlijk.' zei ze oprecht. Ze wist niet goed waarom ze zo oprecht was want normaal ontkende ze altijd dat ze ergens bang voor was. Ze glimlachte lichtjes naar hem en nam een slok van haar wijn.

try keek haar aan, en knikte,"dat denk ik ook ookal zeggen sommigen van niet iedereen is wel bang voor iets of iemand"zegt hij en hoort irts van glas gerinkel en hij keek in de richting er van en dan kijkt hij weg hij lette soms ook teveel op en hij neemt een slok van zijn drinnken

Kira keek hem aan. Nu pas merkte ze dat ze eigenlijk ook bang was voor het feit om mensen te verliezen. Ze dacht daar even over na. 'Waar ben jij bang voor?' vroeg ze aan hem. Als hij niet wou antwoorden zou ze dat best begrijpen.

try zag kira kijken en hoorde niet veel later haar vraag, hij was voor meerdere dingen bang maar of hij die met mensen wilde delen dat stond hem niet aan bang voor veraad. maar kkira leek hem niet zoon iemand. om dierbaren te zien leiden zegt hij dan

Kira knikte daar was ze zelf ook wel bang voor alleen had zij niet zo veel dierbare meer. Ja haar vader was er nog maar ze zag hem nooit meer en haar zussen mocht ze eigenlijk ook niet zo. Ze legde haar hand op die van Try. 'Daar is iedereen denk ik wel bang voor.' zei ze tegen hem.