Rijk van de Leeuw - Kroeg: De heilige Inxa

"Okay," zei Isis, blij met het antwoord van Cara. Toen de barman haar cola neerzette, bestelde ze gelijk water voor Cara. "Heb jij eigenlijk krachten?", vragend keek Isis Cara aan. "ik wel, ik heb water en glas. En ik heb een superlieve draak, Basil."

Cara lachte. 'Ik heb telekinese en lucht. En ik heb ook een draak genaamd Ghai.' zei Cara tegen Isis. Aangezien zij ook had verteld dat ze krachten had vond ze dat zij het ook wel kon vertellen. Ze glimlachte even en kreeg toen haar glas water. Ze nam een slok uit haar gals.

"Mooie naam voor een draak, heeft het ook een betekenis?", vroeg Isis, "en kan jouw draak nog iets speciaals? Die van mij kan veranderen in een uil en ik probeer hem te leren om te veranderen in een muis, maar dat lukt nog niet zo goed." Isis grijnsde. Opeens schoot haar iets te binnen. "Heb je nu eigenlijk al die tijd mijn gedachten gelezen?"

'Ze is gemaakt van ijs en haar naam betekend ook ijs.' zei Cara. 'Verder kan ze onzichtbaar worden en de kleur van haar omgeving weerspiegelen. Maar dat laatste gaat niet altijd goed.' zei Cara. 'En nee ik heb niet de hele tijd jou gedachtes gelezen.' zei ze eerlijk.

"Vet leuk", antwoordde Isis. Dat was wel een handige kracht. Isis vroeg zich af waarom het niet de laatste tijd niet zo goed ging met haar draak. Isis zuchtte opgelucht toen ze hoordde dat Cara niet de hele tijd haar gedachtes had gelezen. Dat had ze eigenlijk ook wel kunnen verwachten, want anders was Cara vast al weggegaan van irritatie. Isis had namelijk vaak haar irritante opmerkingen voor zich gehouden.

Cara knikte. 'Het is inderdaat heel handig.' zei Cara met een klein glimlachje. Ze dacht na over haar probleem. Ze wist nog steeds niet wie ze zou kiezen maar Raiden had wel een kleine voorsprong maar ze was er nog niet uit.

Arra liep de kroeg binnen. Ze had honger gekregen en had de kroeg zien staan. Ze had zins dagen niet gegeten. Vermoeid ging ze op een kruk aan de bar zitten en bestelde een broodje. Ze had honger, maar was ook misselijk. Ze steunde met haar ellebogen op de bar en legde haar hoofd in haar handen.

Met een harde klap gooide Isabella de deur open. Het kon haar vrij weinig schelen dat alle ogen nu op haar gericht waren, dat vond ze alleen maar leuk. Ze hield wel van aandacht, hoe meer hoe beter. Ze liep direct door richting de bar, en liet zich op een van de barkrukken neerploffen. Ze leunde een beetje over de bar heen, met haar ellebogen erop en haar hoofd op haar handen, terwijl ze de barman aankeek. "Eén biertje graag," zei ze, met een lieflijke glimlach op haar gezicht. Ze had weer zo'n typische Bella-dag: zuipen en nergens over nadenken. Oh, en natuurlijk zo veel mogelijk lol maken.

New
__

Loki liep de kroeg binnen waar maanden geleden een van de dingen gestart was die haar leven een andere wending gegeven hadden. Ze ging in een hoekje zitten en bestelde wat water. Meer kon haar lichaam niet meer aan. Je kon wel zeggen dat ze uitgemergeld was, veels te mager en ze zag er doods uit. Ondanks dat Loki blij was met Kenneth had Scath een veel grotere leegte achtergelaten.

Alois kwam de warme kroeg binnen. Het was ijskoud buiten en het sneeuwde hard. Hij zat onder de sneeuw. Oondanks de warmte binnen rilde hij. Altijd wanneer hij hier kwam moest hij denken aan de keer dat hij loki hier ontmoette. Hij deed zijn capichon van zijn cape af en keek rond op zoek naar bekende gezichten.

Loki keek alleen maar naar haar tafel. Keek zelfs niet op toen er iemand binnenkwam. Telkens vormde ze met haar vinger de naam Scath, ze miste hem gewoon teveel. Toen haar water neergezet werd nam ze er voorzichtig slokjes van. Ze deed alles rustig aan, ze ahd toch vrij weinig energie.

__
Ik ga even,, ben er straks weer.

Alois zag zou gauw niemand bekend en liep naar de bar voor een kop hete chocolademelk. Hij keek nog eens rond terwijl hij wachtte op zijn bestelling. In een hoekje zag hij een meisje zitten met lang zwart haar. Ze keek op Loki, maar dit meisje was veel magerder. Hij bleef nieuwsgierig naar het meisje zitten kijken.

Loki zuchtte en keek even op. Ze nam een slokje van haar water en keek de kroeg rond. Tot haar verbazing zag ze Alois zitten. Ze schaamde zich nog steeds een beetje voor wat ze hem had aangedaan. Zacht zuchtte ze, ze moest toch ooit de confrontatie aangaan dus stond ze op, nam haar glas mee en liep naar hem toe.

Het meisje, waarvan Alois nog steeds niet wist of het loki was of niet, liep zijn richting uit. Snel draaide Alois zich komen. Misschien had ze hem wel zien staren. Hij wist naar die 8 jaar eindelijk wat ongeveer beleefd was en wat niet. Staren hoorde bij het niet beleefde rijtje.

Loki ging naast hem zitten maar keek naar haar glas. 'De plek waar het begon..' mompelde ze tegen hem. Ze kon het nog niet opbrengen om te glimlachen. Lukte haar gewoon niet. Ze had nog altijd een schuldgevoel over die ene avond gehad. Al was het natuurlijk alweer tijden geleden.

Alois had net een slok chocomel genomen en verslikte zich toen hij de strm van Loki hoorde. Hij proeste de chocomel over de bar uit en belande in een enorme hoestbui. Het was loki dus toch! Nog vaak had hij aan de beruchte avond terug gedacht. Het was een prettige maar toch ook minder prettige avond geweest. Hij had alcohol leren drinken en een meisje gezoend, maar ook bleek het later dat ze Al een vriend had. Dat had hem erg geraakt. Hij had gedacht dat Loki hem echt leuk vind.

Loki keek even naar de chocomel. Ze pakte een doekje van de bar af en begon het langzaam schoon te maken. Ze had toch niks anders te doen. Loki keek Alois nog niet aan, ze dacht terug aan de avond. Wat ze gedaan had was zo vreselijk fout. En nog steeds voelde ze zich er schuldig over en nog steeds had ze er soms nog nachtmerries van. Loki beet op haar lip.