Het bos-Het rijk van de Vissen

-New-

Derryl wandelde rustig door het bos. Hij had een sigaret in zijn hand, hij was laatst weer begonnen. Het verlies van zijn twee kindjes en het instorten van Andromeda had hem geen goed gedaan. Het mos op de grond veerde onder zijn voeten en de zon scheen op zijn pikzwarte haar.

Loki liep door het bos. Ze had echt even afleiding nodig gehad. Ze had Akio onder zorg gezet van zichzelf en Scath. Ze moest er gewoon even tussenuit. Loki zuchtte zachtjes. Haar hoofd zat echt bomvol vragen en gedachtes. En ze was zo moe. Loki was veel wakker gebleven voor Akio en ze kon ook nauwelijks slapen. Ze pakte een flesje water uit haar tas en dronk er wat van.

Derryl nam nog een trekje van zijn sigaret en zag een bekende aura, maar met een paar kleine veranderingen. Toch wist hij zeker dat dit Loki moest zijn. Hij liep meteen naar haar toe. Hij besloop haar van achteren en legde zijn handen op haar schouders. 'Boe' Fluisterde hij in haar oog.

Loki was zo in gedachten verzonken dat ze niets opmerkte en zich het lazerus schrok toen iemand boe zei. Gelijk draaide ze zich om en bijna had ze Derryl geslagen. Ze had de neiging om chagerijnig tegen hem uit te vallen maar hij had haar niks misdaan dus deed ze het maar niet. 'Ook hallo..' zei ze tegen hem. Ze kon het nog niet opbrengen om te glimlachen.

'Vanwaar dat lange gezicht? Ik zie wel liefde in je aura.' Zei Derryl vrolijk tegen Loki. Hij had altijd al gezegd dat ze ooit een vriendje zou krijgen. En hij had gelijk gekregen. Hij streek even door zijn haar en nam nog een trek van zijn sigaret. Hij blies de rook in kringen omhoog.

'Zeker weten dat je dat lange verhaal aan wilt horen?' zei ze tegen hem. 'En, vanwaar die sigaret dan. Zou je niet stoppen.' kaatste Loki terug. Loki keek Derryl aan. Natuurlijk, meneer de auraziener zag liefde. Zag hij ook gebroken harten.. Loki was in een pestbui, gewoon door een slaaptekort.

'Ja, dat wil ik weten. En ik vertel jou mijn verhaal als jij mij de jouwe vertelt.' Zei Derryl. Ze was ontzettend chagerijnig, vond hij zelf. Zo kende hij haar helemaal niet. Het was alsof ze zich steeds meer voor hem afsloot. Hij tikte wat as van de punt van zijn sigaret.

Loki leunde tegen een boom aan. 'Akio. Dat is een jongen die ik nog niet zo heel lang geleden tegengekomen ben. We hadden op de plek waar we waren een heel gesprek en uiteindelijk zijn we naar zijn huis gegaan. We kwamen er dus min of meer achter dat we elkaar leuk vonden. Een paar dagen later ging ik ergens wat drinken kwam ik een jongen, Alois, tegen en we werden dronken. Ik weet het heel verkeerd en alles maar ik ws gewoon heel vrolijk.' vertelde Loki rustig en nog normaal. Daarna kreeg ze een brok in haar keel. 'En ik weet niet meer wat er gebeurd was tot we Akio in de herberg tegen kwamen omdat we een voernachtignsplek zochten.' zei Loki en ze liet zich langs de boom naar beneden zakken. 'En hij werd zo kwaad.. en.. en.. ze hadden ruzie.. Ik ben Akio achterna gegaan en hij stortte voor mijn neus in.. En ik verzorg hem nu zoveel ik dat kan en ik voel me zo schuldig..'zei Loki ze voelde tranen over haar wangen lopen ook al had ze die willen verdringen.

Derryl ging naast Loki op de grond zitten en sloeg een arm om Loki heen. 'Wat verschrikkelijk, heb je een liefde gevonden, heb je er meteen twee, en stort er eentje in. Dat instorten is verschrikkelijk, dat heb ik ook meegemaakt.' Zei Derryl tegen haar.

Loki leunde tegen Derryl aan en huilde door. Ze hoorde dat hij het instorten ook had meegemaakt. 'Sorry dat ik zo chagerijnig ben maar ik heb gewoon zo weinig geslapen. Ik wou bij hem blijven en zoveel mogelijk wakker blijven omdat hij koorts heeft.' zei ze zacht. 'Maar wat is er bij jouw gebeurd?' vroeg ze hem terug.

____
Ben er om 10.10 weer. Zusje meot lappie hebben.

'Andromeda heeft een miskraam gehad, ze is kort daarna voor een tijdje vertrokken en toen ik haar vond stortte ze ook in, van vermoeidheid, honger en verdriet. Het klinkt misschien gek, maar haar pijn deed mij meer pijn dan de miskraam zelf.' Zei Derryl zo koel mogelijk met zijn arm nog steeds dicht om Loki heen.

Loki probeerde te bevatten wat hij zei. Andromeda had een miskraam gehad, ze vond eht vreselijk voor hem. 'Dat laatste snap ik. Dat snap ik helemaal. Over mijn eigen pijn stap ik makkelijk heen maar het doet mij zo;n pijn om Akio zo te zien. Wees blij dat het niet jouw schuld is. Dan voel je je nog rotter. Mag ik ook een sigaret?' vroeg Loki hem. Ze had in die zes jaar een paar jaar gerookt maar was er nu bijna een halfjaar mee gestopt maar ze had er weer zin in.

Derryl zuchtte en overhandigde een sigaret aan zijn zusje. 'Ik ben een vreselijke broer, ik geef mijn kleine zusje sigaretten.' Mompelde hij. Hij viste een aansteker uit zijn andere zak en gaf hem aan Loki om haar sigaret ermee aan te steken. Hij vond dat ze nou eenmaal oud genoeg was om zelf te beslissen wat ze deed, en dat hij daar niets over te zeggen had.

Loki nam de sigaret aan en de aansteker. Ze stak hem aan en gaf de aansteker terug aan Derryl. 'Nee, je geeft me even een afleiding. Dat maakt je een goede broer.' kaatste ze terug. Loki nam een trekje en blies de rook in wolkjes uit. Het voelde goed, misschien had ze niet moeten stoppen.

Derryl glimlachte en zei:'Ik ben blij dat je me een goede broer vindt.' Hij blies kringetjes rook de lucht in. Abigail vloog langs in haar asvorm en hapte ze rustig allemaal op. Derryl stuurde een paar kleine vuurballetjes naar het beest, die ze dankbaar verorberde om vervolgens weer de lucht in te schieten. Derryl tikte weer de as van zijn sigaret.

Loki glimlachte. 'Natuurlijk. Ik vind je een verschrikkelijk goede broer. Soms ben je wel eens irritant omdat je je teveel zorgen maakt over mij. Maar je bent perfect voor mij.' zei loki tegen hem. Ze knuffelde hem voorzichtig om de sigaret niet op zijn kleding te drukken. Eeen kleine glimlach lag op haar geizcht.

Derryl glimlachte en omhelsde Loki ook. Ze was echt zijn favoriete zusje. Omdat hij het al sinds dat ze klein waren het al goed met haar had kunnen vinden. Dit kwam misschien omdat ze allebei gesloten waren, maar zeker niet emotieloos. Abigail ging op zoek naar Loki's draak.

Loki glimlachte. Ze was blij dat ze Derryl had. Hij was eigenlijk de enige geweest die haar bijna altijd begreep. Al jarenlang deed hij dat. Waarschijnlijk was hij daardoor haar favoriete broer. Niet dat ze zo heel veel keuze had. Scath vloog boven het bos uit rondjes.

'Maar toch, had ik wel ontzettend gelijk. Ik zei toch dat je wel een vriendje zou krijgen, het is allen niet zo goed uitgepakt als je misschien zou willen.' Zei Derryl terwijl hij achterover leunde tegen de boom en nog een paar rookkringetjes de lucht in blies. Hij zag dat Abigail Scath naderde. 'Hallo.' Gromde ze met haar drakenstem.

Scott rende zoals gewoonlijk vrolijk door het bos terwijl Leith achter hem aan holde. verderop lag een klein meertje waar ze samen lachend insprongen. toen ze er weer uitkwamen zagen ze Astelle rustig aan komen lopen. die was dat soort dingen wel van de twee gewend. Als Scott alleen was kon Astelle hem nog wel de baas, maar samen met Leith helemaal niet. Ze vond het ook niet zo heel erg ofzo. ze ging even rustig bij het water zitten kijken hoe de twee elkaar in het water achterna zaten.

Lauren vloog door de lucht. Vanaf zijn rug zag Levi het meertje onder hen. "Kijk Lauren, we kunnen weer gaan zwemmen," zei hij vrolijk. Snel wierp hij de zadeltassen naar beneden, met zijn T-shirt erachter aan. Lauren dook naar beneden. Levi zette zich schrap. Zonder het water ook maar te laten rimpelen, doken ze in het water. Het duurde vijf seconden voor de staart van Lauren in het water was en tegen die tijd was zijn kop alweer boven. Levi keek even rond. Zijn spullen waren veilig naast het meer beland. Er waren nog meer mensen, maar daar besteedde hij even geen aandacht aan, want Lauren dook weer als een zeeslang onderwater.

Astelle keek opzij naar de flits die in het water schoot. ze schoot overeind toen ze de drakenkop weer boven zag komen. ze keek vlug even naar Scott en Leith die aan de andere kant van het meer zwommen terwijl ze de gedachten probeerde te checken van de jongen en zijn draak. ze schrok toen ze begreep dat hij een twaalfder was. ze pakte haar zwaard en waarschuwde Scott in haar gedachten. die keek meteen op en zag nu pas de jongen met de draak. hij trok Leith aan zijn poot en klom snel de kant op.

Lauren kwam weer boven en Levi zag dat de vrouw haar zwaard had getrokken. Even keek hij vreemd op, waarom zou ze haar zwaard trekken? Is hier ergens een beer ofzo? Hij keek vragend naar de dame, maar toen begreep hij het. Zij moest een Dertiener zijn. Hij deed alsof hij niks had gemerkt en liet Lauren verder zwemmen.

Astelle keek argwanend naar de draak met de jongen die rustig doorzwommen, terwijl hij wist dat ze een dertiener was. ze zag dat Scott en Leith zich wat verder terugtrokken in het bos. ze liep langs de waterkant dichter naar de jongen toe en hield haar zwaard in de aanvalspositie. Anila was er nu niet om haar te beschermen, dus ze moest voorzichtig zijn. ze kon niet in het water gaan, want dan was ze sterk in het nadeel, dus ze wachtte af wat de jongen ging doen.

Het werd nu toch maar eens tijd om iets te doen. Zonder na te denken, want Levi was er achtergekomen dat dat hem had verraden, stuurde hij een golf over Astelle heen. Die golf sleurde haar mee het water in. Hij besteedde geen aandacht meer aan het jongetje, want hij zou niet tegen kinderen vechten. Hij hield Astelle het hoofd boven water, maar hij liet haar wel goed vast houden door het water.