Cafe de rijkelijke vis - Vissenrijk.

Loki glimlachte. 'Waarschijnlijk blijf ik eerst de komende tijd rondreizen. Ik wil kleine groepjes rebellen zoeken en die helpen..' zei ze terwijl ze onder haar shirt door aan haar verband pulkte. Het jeukte en Loki wist wel dat het goed was maar ook dat het niet fijn was. Ze keek even grijnzend naar Maggie.

Derryl zei:"Oke, maar doe voorzichtig." Derryl keek rond in het cafe, er zaten wel een paar mensen nat hen te kijken. Ze vielen ook wel op. Een jong gezin met zo iemand als Loki die erbij zat. Maggie pakte een frietje en probeerde hem in Loki's mond te duwen. "Tante Loki moet ook eten." Zei ze.

Loki keek Maggie even aan en opende haar mond om het frietje te eten. 'Sorry Maggie, maar ik heb geen honger meer..' zei ze daarna tegen het kleintje. Het leek wel alsof ze de bezorgdheid van Derryl mee had gekregen. Ze keek voor zicht uit voor eventjes en dacht na over waar ze heen zou gaan.

Andromeda lachte "Goed zo meid, vertel het haar, duw aleen geen friet in haar neus" ze glimalchte en keek naar de vertederende kleuter die een beetje sip keek "Hoe kan dat, je heeft bijna niets geeten" zei de kleine Maggie

Maggie keek met een sip gezichtje naar Loki. Derryl pakte haar vast en zei:"Tante Loki heeft waarschijnlijk al gegeten." Met een knipoog naar Loki. Hij wist dat ze geen zin zou hebben in twee familieleden die haar aan haar hoofd zeurden. Hij was er een, en dat was genoeg.

Loki glimlachte een beetje. 'Dat klopt ik had al wat gegeten.' zei ze tegen Maggie, Loki was blij dat Derryl haar hieruit redde. Ze grijnste even naar Andromeda. Ze vond het niet erg dat het tegen haar gezegd werd, ze was eraan gewend en kon al meer eten dan zes jaar geleden dus voor haar was het goed genoeg.

Maggie strekte haar handje uit en pakte het onderste frietje van de toren. "Niet doen." Zei Derryl nog, maar het was te laat. De frietjestoren stortte in en de frietjes verspreidden zich over de vloer. "O, god, Mags, wat heb je nu weer gedaan." Zei Derryl terwijl hij met een hand over zijn hoofd streek.

Loki grinnikte om de fout van het kleine meisje en keek naar alle frietjes die op de grond lagen. Ze begon ze maar op te rapen, dan had ze nog wat te doen. Ze was blij dat de kleine soms contact met haar maakte want anders werd ze overspoeld door gedachtes die ze liever niet had gehad.

Andromeda lachte en pakte de kleine Maggie op en legde haar tegen haar aan. "Het is wel al een beetje laat he?" Maggie knikte, ze gaapte een beetje en rolde zich op in de armen van haar moeder. Andromeda aaide haar over haar bolletje terwijl haar oogjes steeds langer dichtbleeven. Ze gaapte nog een keer en stak haar duim in haar mond. langzaam sukelde ze in slaap.

Derryl begon met het oprapen van de frietjes. Toen ze allemaal opgeraapt waren trok hij zijn hoofd boven de tafel uit en keek vertederd naar de kleine Maggie die in slaap viel en omhelsde haar en Andromeda. Hij aaide met de ene hand over het hoofdje van Maggie en met de andere over de schouder van Andromeda.

Loki keek naar het kleine gezin en keek daarna even naar buiten. Ze zag dat het regende en dat maakte haar stemming niet vrolijker. Ze was blij voor hen, daar niet van. O nee dat zeker niet. Alleen voelde ze zichzelf er een beetje buitenvallen. Maar daar raakte ze al snel aan gewend.

Andromeda glimalchte en drukte een kusje op zijn wang. Ze hield aar kindje stevig in haar armen. Ze wenkte een ober en bestelde een glas bier. Ze aaide haar kindje over diens ruggetje. Ze gliamlchte en wachtte op haar drinken.

Derryl nam de slapende Maggie van Andromeda over en gaf haar aan Loki. Hij besefte dat hij haar een beetje buitensloot. Hij keek naar Droom en glimlachte. "Ga je drinken waar je lieve dochtertje bijzit?" Zei hij met een brede glimlach. Hij porde haar plagerig in haar zij.

ze haalde haar schouders op "Hey, ze slaapt toch" ze gliamlchte en nam een slok van haar bier dat net was af geleverd "Thuis kan ik helemaal niets drinken, dus ik vind dat ik nu best één biertje mag drikne ja.." ze gaf Deryl een por in zijn zij.

Loki liet de twee even en hield Maggie voorzichtig en met veel plezier vast. Ze zag er schattig uit vond Loki en gelijk fleurde haar humeur iets op door de uitstraling die Maggie had naar haar. Loki glimlachte een beetje en streek wat haar van Maggies ogen weg en neuriede zachtjes een oud slaapliedje dat ze had geleerd.

Derryl bestelde maar geen biertje. Hij wou compleet nuchter blijven voor Maggie. Hij was soms misschien een beetje overbezorgd. Hij nam een slok van de cola die hij had besteld in plaats van het bier en keek vertederd naar Loki en Mags.

Andromeda gliamlchte en leunde met haar schouder tegen die van deryl. Ze gliamlchte naar hem en legde haar hoofd heel evn eop zjn schouder en dronk haar hele dierglas leeg. Ze gliamclhte naar hem en gaf hem een kus op zijn mond.

Derryl kuste Andromeda vol terug. Hij had haar misschien een beetje verwaarloosd, door Maggie en door het onderduiken in de grot. Hij kon zich niet eens meer herinneren wanneer hij voor het laatst alcohol ophad. Hij streek met zijn hand over haar rug heen.

Loki concentreerde zich op Maggie en ging even verzitten. Ze vond het wel leuk om zo te zitten en het ozu haar ook niet snel vervelen. Loki keek heel even naar Derryl en Andromeda maar keek daarna weer naar Maggie. Ze vond dat die qua uiterlijk veel op Andromeda leek. Qua innerlijk kende ze haar nog niet goed genoeg.

Andromeda glimalchte en lechte haar hand in zijn nek en met de andere woelde ze even door zijn haar. Ze glimalhcte. Sinds ze maggie hadden waren ze vaak met haar bezig, het was al bijna een jaar geleden dat ze wat leuks haddengedaan,niet dat ze het heel erg vond, zolang ze maar bij haar grote liefde was.

Derryl zijn hand gleed omlaag naar Andromeda's dij. Hij vergat heel even dat hij hier ook met zijn kleine zusje en nog kleinere dochtertje zat. De wereld om hem heen vervaagde, net als in het begin. Geen zorgen meer, geen te magere familieleden, of dode, en geen huilende Mags.

Loki zag Maggie gapen in haar slaap en glimlachte. Rustig keek ze om zich heen. Ze snapte wel dat Andromeda en Derryl hun handen vol hadden aan Maggie dus liet ze hun rustig hun gang gaan. Loki merkte dat de mist in haar hoofd weer op kwam zetten en probeerde die toch te laten verfwijnen wat niet echt lukte.

Andromeda glimalchye en legde een hand tegen zijn borst en de andere in zijn nek. Ze drukte zich dicht tegen hem aan en haalde haar lippen geen seconde van de zijnen, het was zo lang geleden dat ze wat tijd voor zichzelf hadden gehad. Ze woelde met de hand die eerst in zijn nek lag door zin haar.

Derryl sloeg zijn ene arm stevig om Andromeda heen, en liet zijn hand nog steeds op haar dij rusten. Hij duwde haar zo dicht mogelijk tegen zich aan. Hij wou haar nooit meer loslaten, nooit meer. Maggie sliep nog steeds rustig in Loki's armen en pakte tijdens haar slaap een haarlok van Loki vast.

Loki merkte dat Maggie een haarlok vast pakte en zou als een pop mee moeten bewegen als ze eraan zou gaan trekken, iets wat Loki liever niet had maar daar zou ze Maggie niet wakker voor maken. Loki keek niet naar Derryl en Andromeda maar merkte wel dat er weer een mist ontstond in haar hoofd.