Cafe de rijkelijke vis - Vissenrijk.

Okee. Geen originele naam maarja.

Dit is een modern ingericht cafe, er staat ook een nog wat jongere man van halverwege dertig aan de bar. Zijn vriendin helpt hem en samen runnen ze dit cafe. Het heeft een gezellige uitstraling al heerst er soms wel een wat mindere stemming door de oorlog. Je moet wel oppassen want hun twee kinderen kunnen zo langs je op rennen.

Regels; Niet vechten en betalen.
Rang: -
Personen: Maximaal 15

Loki opende de deur van het cafe en ging aan de bar zitten. Ze was blij eindelijk weer in veilig gebied te zijn maar nog steeds werd ze gemeden dus ging ze maar op een hoekje zitten. Ze bestelde een glas water en zette haar vioolkoffer en tas op de grond. Haar mantel hield ze om zodat haar kleding en wapenuitrusting niet zo opviel.

Derryl had besloten maar iets lekkers te gaan eten samen met Maggie. Het kleine 5 jaar oude hummeltje klampte zich vast aan zijn hand. Hij kwam het cafe binnen en keek rond. Maggie liet zijn been los en rende naar een vrouw die in de hoek van het cafe zat. "Hallo mevrouw, wat heeft u mooi haar." Zei ze. Derryl rende snel achter haar aan. Hij vroeg zich af waarom ze het haar van deze mevrouw nou juist zo mooi vond. Hij pakte haar op en verontschuldigde zich tegenover de vrouw. Hij keek nog een keer goed naar haar gezicht en toen zag hij het. "Loki?" Vroeg hij.

Loki keek op van het meisje. 'Bedankt..' zei ze snel voordat ze een voor haar veel te bekende stem hoorde. Ze keek op en zag Derryl staan, bij het meisje. Ze had net een slokje water genomen en had moeite met slikken gekregen. Ze knikte even naar hem en keek hem met veel moeite aan. Een glimlach kon ze niet opbrengen.

Derryl zette Maggie op het bankje naast Loki en ging naast haar zitten. Hij omhelsde Loki. "Ik dacht dat ze je van kant gemaakt hadden, zusje van me." Zei hij met tranen in zijn ogen. Maggie keek verbaasd naar haar papa en Loki en vroeg:"Wie is die mooie mevrouw, papa?"

Loki kreeg door Derryl ook tranen in haar ogen die ze normaal alleen 's nachts had. Loki beet op haar lip. Ze wist wel dat ze die zes jaar geleden niet zomaar weg had moeten lopen. En dat ze zijn raad had moeten opvolgen, dan had ze er nu niet zo graatmager en huilend bij gezeten. Ze kreeg ook een brok in haar keel bij het woord papa.

Derryl bestelde drie keer fish and chips bij de man die de bestelling op kwam nemen, een kinderportie. Hij streek met zijn hand over Loki's rug en zei tegen Maggie:"Dat is je nieuwe lievelingstante." Maggie keek naar Loki en zei:"Waarom huilen jullie papa?" "We hebben elkaar al heel erg lang niet gezien, lieverd." Zei Derryl tegen Maggie, die nu dicht tegen Loki aanzat om haar te troosten.

Loki glimlachte een beetje naar Maggie. 'Het spijt me Derryl.'zei ze zacht tegen hem. Loki had zich al die jaren vreselijk zorgen gemaakt en schuldig gevoeld. Ze was daardoor depressiefer geworden dat dat ze al was geweest tijdens het gesprek. 'Je hebt een mooie dochter..' zei ze daarna, en ze veegde haar tranen een beetje weg. Ze dacht aan Raiden die twee zoons had. En aan Drizzle de dochter van haar overleden zus Valerie.

"Wat spijt je?" Vroeg Derryl aan Loki "We zijn broer en zus, we hebben wel eens ruzie, het was alleen maar een ongelukkig moment. En dat is niet jouw schuld." De ober kwam aan met de borden fish en chips en Derryl schoof het kinderportie naar Loki. "Ik kan me herinneren dat je niet zoveel eetlust had. Hij zette een portie aan Mags voor en nam zelf de andere. "Ze wilt altijd een groot bord, maar ze eet het nooit op." Legde hij fluisterend aan haar uit.

Loki nam een hapje en keek naar haar eten. Ze wist wel dat Derryl gelijk had maar toch. 'Alsik gelijk naar je had geluisterd dan hadden we hier niet zo gezeten. En jij was de enige persoon waar ik wel naar luisterde.' zei ze zacht en met een zucht terwijl ze schuin naar Derryl keek. Daarna keek ze even naar Maggie.

Derryl zuchtte en zei:"Ik wou dat Maggs ook naar me luisterde." Hij aaide Maggie, die deed alsof haar frietjes vliegtuigen waren, over haar bolletje en sneed haar vis in stukjes. Hij nam een hapje van zijn eigen vis. "Maar, hoe gaat het nu met jou?" Vroeg hij aan Loki.

'Hmm.. Eigenlijk hetzelfde als zes jaar geleden. Al heb ik meer gereisd. Raiden weer gezien, met zijn twee kinderen en de dochter van Valerie die totaal alleen is. Valerie is overleden. Buiten dat allemaal gaat het redelijk.' de laatste zin was deels sarcasme. niet dat ze dat erg vond. Ze nam een hapje van haar vis en was eigenlijk vergeten hoe het smaakte.

Andromeda stapte het cafe in en zocht even voor ze de twee zag die ze zocht. met een versnelde pas liep ze naar de twee doelen van haar leven. "Hoi lieverds van me" zei ze met een glimalch vor ze Deryl en Maggie allebei een kus op hun voorhoofd gaf. daarna keek ze naar Loki "Ehh.. volgensmij kennen wij elkaar nog niet, ik ben Andromeda" ze glimlachte vrolijk en stak haar hadn naar Loki uit.

"Mooi, dat Raiden nog leeft, en mooi dat het met jou goed gaat." Zei Derryl toen hij haar zag binnen komen omhelsde hij Andromeda en gaf haar snel een kus. "Dit is mijn zusje." Zei hij tegen Andromeda. "Ja, tante Loki!" Zei Maggie hard, met nog frietjes in haar mond. "He, niet met je mond vol praten." Zei hij berispend tegen haar.

Loki keek Andromeda aan. Dus dit was de vrouw waar Derryl helemaal weg van was. 'Loki.' zei ze kort. Ze had haar nooit ontmoet en Derryl had eigenlijk ook nooit haar naam genoemd. Loki stak daarna een frietje in haar mond en keek naar het nog halfvolle bord. Loki merkte dat Andromeda een vrolijk meisje was, dat was gooed voor Derryl vond ze.

Andromeda glimalchte "Aangenaam kennis te maken" ze ging naast Maggie zitten en voorkwam dat die een toren van friet en vis ging bouwen "Nee schatepatat, eet maar" ze voerde de peuter die vrolijk in de friet hapte die droom haar voorhield.

Loki knikte naar Andromeda omdat ze wat in haar mond had. Ze keek even naar Derryl. Hij was in goede handen. Ze had altijd wel geweten dat hij een goede keuze ging maken als het om meisjes ging. Zelf wachtte ze nog op dat moment, maar ze was pas eenentwintig dus dat kwam wel vond ze.

Derryl grinnikte en begon samen met Maggie aan een heel erg grote frietjestoren. Hij glimlachte naar Loki. -Help ook mee.- seinde hij naar haar. Hij legde nog een frietje op de toren en grijnsde naar Andromeda. Hij was dan wel vader, maar hij hield nog steeds van lol.

Loki grijnste een beetje en begon mee te helpen. Ze kon het niet laten en Maggie natuurlijk niet teleurstellen. Loki nam zich voor een leuke tante voor haar te zijn, voor zover dat kon natuurlijk. Loki keek even naar Maggie en grijnste nog steeds. Een paar van haar eigen frietjes erbij.

Andromeda zuchtte geirriteerd, maar aan haar gezicht kon je zien dat ze het geweldig vond "Liefje, je bent een hele lieve leuke ader, maar je moet wel het goede voorbeeld geven.." ze glimalchte naar deryl "Want dat frietje kan daar niet, dan valt alles om" ze glimalchte vrolijk.

Derryl keek Droom met een grote glimlach aan en plaatste het frietje dat hij in zijn hand had ergens anders. Maggie kirde van plezier toen de toren steeds hoger en hoger werd. Hij voerde haar nog een frietje en gaf haar er ook een in haar hand. "Hij moet daar." Zei hij, en hij wees op een plekje ergens bovenaan de toren. Hij tilde haar een stukje op zodat ze er goed bijkon en het meisje zette het frietje op de goede plek.

Lki stopte even met frietjes er neer leggen en keek naar het gelukkige gezin. Eigenlijk was ze best jaloers maar ze vond dat ze eerst maar eens voor zichzelf moest zorgen. Ze was nog niet toe aan een gezin omdat ze graag wilde reizen en nog steeds vocht soms. Ze had namelijk nog steeds verband om haar wond op haar arm zitten. Dus misschien was het beter zo.

Andromeda glimalchte naar Loki "meid, meot je niet flink wat eten, je bent een beetje mager" zei ze een beetje weifelend of ze het wel kon vragen. ze gliamlchte naar Loki "Trouwens, als sje wil kan je ons altijd komen opzoeken, het is een grot in een regenwoud in dit rijk" ze gliamlchte

Loki keek Andromeda even aan. Het was lang geleden dat ze zoiets gehoord had. 'Nee, ik heb genoeg gehad. Ik kan niet zoveel meer eten.' zei Loki tegen Andromeda, ze wist niet zeker of Derryl Andromeda had ingelicht over hun gesprek. 'Ik zou graag een keer langskomen.' zei Loki daarna glimlachend.

"Ja, haar broer hangt daar toch al rond." Zei Derryl tegen Loki met een brede glimlach. Hij zette Maggie weer op de stoel naast hem en voerde haar een paar in mayonaise gedoopte frietjes. "Jummie." Zei ze tegen Derryl, die haar gezichtje afdeed met een servetje.