Witte bloesem bos - Het rijk van de Stier

Verstijfd bleef Alexis naast Cloud stil staan. "Ik geloof van wel." zei ze ademloos, ze moest snel inademen voor ze in ademnood terecht kwam. Haar hoofd draaide zich nog steeds verbaast naar Cloud, gelijk waren de herinneringen aan hem weer terug, ze kneep in haar velletje van haar duim om zichzelf in te houden en niet achter hem aan te schieten.

Cloud knikte vaag en draaide haar naar zich toe. Hij keek haar indringend aan "Oke, wat gaan we doen, gaan we ze negeren of doen we wel wat," hij keek haa aan. hij luisterde naar de gedachten van de twee, ze hadden hen ook opgemerk, wat niet moeilijk was maar toch.

Mini Mew zweefde voor Ichigo uit door het dicht begroeide bos, Ichigo liep op haar gemak achter haar aan en nam een hap uit een van de spierwitte appels die ze net had geplukt. Haar staart zwiepte vrolijk achter haar aan in het ritme van haar stappen.

Isis stond met haar rug tegen een boom terwijl ze lachend naar Basil keek. Een wolkje water zweefde in de lucht. Met haar handen stuurde Isis het wolkje steeds achter de draak aan, die daardoor soms water over zich heen kreeg. Basil deed de meest vreemde pogingen om aan het water te ontkomen. Soms vloog hij op, soms probeerde hij het water met zijn staart weg te slaan en dan weer maakte hij zichzelf klein. Gespeeld boos keek Basil Isis aan, maar die wist zelf ook wel dat de draak er lol in had.

Newzflash xD
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Gale zat aan de wortels van een grote boom verschillende wapens van water en aura te maken. Hij had net een waterzweep gemaakt met als binnenkant aura. Dat zou extra pijnlijk zijn voor een aanvaller. Hij liet het wapen uiteen vallen en sloot toen zijn ogen. Hij nam een slok water uit zijn waterzak en begon toen een evenbeeld van hemzelf te maken. Dat lukte een beetje.

Anneloes rende langend door het bos. Annabella vloog lachend achter haar baas aan. Annloes klm behendig en snel in een boom en plukte appels. Naarna srong ze uit de boom op de buik van haar draak die op haar rug door de lucht dreef, blij dat die kom vliegen zonder vleugels. Beiden begonnen appels te eten terwijl e tussen de bomen dobberden. ze letten niet echt op en knalden tegen een boom tegenover gale waardoor ze vielen. Beiden begonnen te lachen en toen zagen ze Gale "O" zei anneloes. Ze stond op en klopte de bloesemblaadjes van haar kleding "Hallo" zei het meisje van acht vrolijk terwijl ze controleerde of haar twee zwaarden niet beschadigd waren in de val.

Gale keek even verbaasd op toen hij een draak zag zweven. "Hoi." zei hij rustig. Hij keek even naar het meisje, wat vast geen bedreiging voor hem zou zijn. Hij nam een hap van een peer die hij uit zijn zak had gevist en keek toen naar de lucht. Hij zag geen wolken, wat hem niet echt uit maakte.

Anneloes grinnikte en huppelde naar de jongen toe "Je komt me bekend voor, Ik weet niet waarvan" ze kield haar hoofd schuin terwijl ze hem bestudeerde "Nou ja, laat maar, Ik ben Anneloes Strife, met de naam van mijn moeder sabel" ze glimalchte.

Gale grinnikte en zei "Ooh, dus dan ben jij een van die telekinesemonstertjes van Sabbel." Hij zei het plagend, want waarschijnlijk kende Sabbel hem nog wel. Hij wist eigenlijk niet waar zij nu woonde, maar hij hoefde het ook niet uit te zoeken. "Weet je dat ik jou gezien heb toen je nog een uk was?" vroeg hij glimlachend.

Anneloes lachte "KAn best, Ik en mijn tweelingbroer hebben allebei magie, hij heeft aarde net als mama en ik lucht, net als papa" ze grijnsde "En de zijne heeft twee koppen" ze Lachte vrolijk en plofte neer op de grond. Annabella vloog een beetje rond en ging toen achter anneloes zitten "Ohja, die draak die vliegt zonder vleugels is Annabella" ze grijnsde

Gale knikte rustig en zei toen "Denk snel." Hij gooide een klein waterbolletje in de richting van Anneloes en bleef kijken of ze snel genoeg kon reageren. Hij zette er bijna geen kracht achter omdat hij haar geen pijn wilde doen. Het zou hetzelfde zijn als een waterballon die kapot knapte op haar.

Anneloes trok in een vloeiende beweging de houten katana van haar rug en sloeg de waterbol kapot "Jeetje, wat heftig, ik ben al zeven. maar wel een van de besten van het heletentenkamp hoor" ze grijnsde "Het is zo grappig om nietsvermoedende soldaten in te maken met willekeurige vechtsporten" ze grijnsde

Gale grinnikte en begon toen rustig wat grondwater te verzamelen. Waarschijnlijk kon Anneloes zijn gedachten wel lezen, maar dat maakte hem niet uit. Hij zorgde voor een aardige voorraad water en maakte toen een bel om het meisje heen. "Probeer daar maar eens uit te komen." zei Gale glimlachend. Hij maakte de randen niet hard, maar zou dat wel doen als ze met haar zwaard zou zwaaien.

Anneloes dacht even na "Gezien je gedachten heeft een wapen geen zin." ze ging op de grond zitten en concentreerde zich op de lucht. ze maakte met moeite een bol voor zich. ze duwde hem door het water veld. smaen met met telekinese gesturde takken en zo van de andetre kant. Met moeite maakte ze een jkleine opening maar al snal was het te zwaar en vielen de takken op de grond en de luchtbal uit elkaar "Okee, jij wint, maar ik ben een meisje van 8, belachelijk lang, maar wel nog maar 8" ze grijnsde

Gale grinnikde en dacht niet aan de oplossing. ''Maar je bent wel een meisje wat goed genoeg is om soldaatje te spelen met anderen.'' zei Gale rustig terug. ''En je zal er heus wel uit komen hoor.'' Hij dacht even na en zei toen ''Misschien lukt het als je het heel aardig vraagt.'' Dat was een hint voor een mogelijke oplossing. Hij moest nog bedenken of hij haar er dan uit zou laten.

Annelioes lachte bitter "Soldaatje spelen, nauurlijk. maar echt iets doen mag niet, ik mag meedoen met de trainingen mag natuurlijk, maar bij de minste drijging word ik naar mijn tent verbannen." Ze glimalchte "Daarom glip ik vaak weg, en heb ik gitaar leren spelen" ze streek met haar hand door haar kort bruine haar. "Nu die bol weer" ze gluimalchte "Plieeeees."

"Wat? Pies?" vroeg Gale alsof hij slecht hoorde. "Dat kan je gerust doen hoor, ik kijk wel niet." Hij grijnsde en zou haar er toch niet uit laten. Ze zou zelf maar een oplossing moeten verzinnen. Hij nam een hap van een appel die hij liet vallen met wat water. Daarna dacht hij even na en nam nog een hap.

Anneloes begon te lachen "Je bent een geweldige acteur hoor, maar ik kan je gedachten lezen, eigelijk is het meer horen maar ja" ze grinnikte en liepnar de rand van de waterbol. ze hield haar handen er vlak voor en begon met het maken van een bol van lucht om een gat e maken,.

Gale grinnikte en zei "Denk nou eens makkelijker als met magie." Hij verplaatste de bel een beetje zodat de luchtbol niet vlak bij het oppervlak van de bel was. Ze moest eens leren om niet gelijk alles te moeilijk op te lossen. Hij nam nog een hap van zijn appel en trok toen langzaam het vocht eruit.

anneloes grinnikte "Als je het zo zecht" ze liet de bol uit elkaar vallen en dook gewoon door de bl, heen "Sorry hoor, da ik nu van nature moeilijk denk" ze grinnikte.

Gale grinnikte en zei "Dat komt ervan als je de hele tijd in een omgeving bent met mensen die alleen maar over moeilijke plannen denken." Hij liet de bel knappen en maakte toen een klein waterfilter voor zijn mond. Hij maakte kleine belletjes, die door de lucht zweefden. Of, dat imiteerden ze zoveel mogelijk.

Anneloes lachte en ging op de grond zitten "Maar het zijn wel grote mensen die me meer toestaan dan mij moeder, ik heb al een beetje bier gejat." ze grinnikte "Niet dat het lekker was of zo...maar toch"

Gale grinnikte en zei "Dan moet je eens naar Vodka vragen. Dat is veel lekkerder als bier. En vragen in een klein glaasje, wat je in een keer achterover moet slaan." Hij glimlachde en gooide een appel voor zichzelf omhoog. Toen de appel het hoogste punt bereikte, trok hij al het water eruit en liet de rest op zijn vinger vallen. Het viel in stof uiteen op zijn vingertop.

Anneloes Lachte "Weetje, je bent heel onverantwoordelijk, een meisje van 8 alcohol aanpraten" ze grinnikte "Je moet wat meer verantwoordelijkheid krijgen voor je ooit kinderen neemt" toen gale het truchje met de appel deed klapte ze in haar handen "WOW vet"

Gale grinnikte en zei "Nou, aangezien jij geen gewoon meisje bent, hoef ik ook niet gewoon tegen jou te doen. En zelfs als ik het niet zei zou ik het denken, waardoor je het toch nog zou weten." Hij dacht even na en er ontstond een lichte nevel laag boven de grond. Toen liet hij die nevel bewegen, waardoor er een riviereffect ontstond.