Witte bloesem bos - Het rijk van de Stier

Alexis en Carlos lande rustig naast Fiëra en Cloud, een rilling ging over de rug van Alexis heen toen ze haar blote benen van de warme huid van Carlos haalde. "djeezes" bracht ze uit waarna ze snel achter Cloud aansnelde om uit de koude wind te zijn. Met hara krachten probeerde ze haar benen wat op te warmen zodat ze het minder koud zou hebben.

Cloud gaf haar een kus en sloeg een arm om haar heen. "Koud he" hij glimalchte naar haar. Fiera rende naar Carlos. "Ik heb je wel een beetje gemist, ik was zo bezorgd om jou en Lexis" ze gliamlchte naar hem.

probeer nog steeds op je 3 regels te letten
-
Alexis voelde hoe de warmte van ed arm van Cloud haar huid verwarmde en glimlachte naar hem "inderdaad, ik snap niet hoe die bomen nog in bloei kunnen staan." verzuchte ze. Cloud knikte "Hetzelfde geld voor mij, aan elke draak die ik tegen kwam heb ik gevraagd of ze ergens in hun reis jouw tegen gekomen zijn." zei hij op vertrouwelijke toon tegen Fiërra.

Cloud glimalchte en gaf haar een kus op haar wang "Ik snap het ook niet" hij glimalchte "Zullen we maar gaan lopen" hij zette een stap op het pad. Hij glimalchte lief naar haar. Fiera knikte "Ik wist dat jullie richting het dertiende waren gegaan en wij trokken de andere kant op, dus ik had de moed opgegeven" ze glimalchte flauw.

srry heb geen inspi

Alexis zette rustig de ene stap naast de andere terwijl ze naast hem liep. Veel wist ze niet te zeggen, wat zou ze moeten zeggen? Haar blik ging naar de 2 draken die aan het keuvelen waren, ze hadden elkaar zeker gemist, haar blik ging weer naar de witte bloesem die in vlagen als sneeuw naar beneden viel. Carlos grinnikte "Maar hier zijn we weer, we zijn trouwens niet gelijk naar Het Dertiende Rijk gegaan."

Cloud glimalchte naar Alexis en gaf haar een kus op ahar wang "Heb jij een leuk bateljon, aardige mensren goede koks die soeprecepten op jullie uittesten?" hij glimalchte. Zijn moeders gbruikten het leger als een uitgelezen kans om te expirimenteren met soepsmaken en dergelijke.

Met een glimlach plukte Alexis een paar witte blaadjes van de arm van Cloud. "Het gaat wel, maar niet zo'n geweldige koks als hier." grijnste ze. Over het algemeen had ze een gewe;ldig team soldaten om zich heen, alleen het enige waar ze een beetje van baalde was het betweterige hoofd van hun bataljon, die alle tips zo naar zijn hand wist te zetten dat het leek alsof hij ze bedacht had.

srry verkeerde account

Cloud glimalchte naar haar "Mooi" hij glimalchte "Zijn er nog jongens waar ik jaloers op moet zijn, of die jaloers zullen zijn" hij gliamclhte naar haar. hij plukte een bloemblaadje uit haar haar en glimalchte lief.

Alexis keek hem even verontwaardigd aan "Natuurlijk niet." zei ze na enkele seconde met een glimlach. "En voor zover ik weet zijn de enige op wie je jaloers moet zijn de vele soldaten die zonder een vrouw zitten en het moeten doen met de meereizende vrouwen in de tenten." zei ze op plagende toon terwijl ze hem een plagend tikje op zijn zei legde.

hij bedoelde jongens die haar aandacht kregen of wilden hebben

Cloud lachte "Want er is in het kap waar ik woon niemand zo mooi en lief als jij" hij glimalchte en 'ploinkte' haar neus. Hij gliamlchte, er watren er zeker een paar die jaloers op haar zouden zijn, maar daar besteede hij nooit aandacht aan.

xD dat bedoelde ik ook, de mannen die al veel te lang in het kamp zitten zouden best graag het met een vrouw doen die niet als hoer is aangeschreven om het maar plat te zeggen
-
Alexis grinnikte en gaf hem een zacht tikje tegen zijn achterhoofd aan. "En heb jij nog enkele dames achter je aan zitten die ik maar snel uit de weg moet zien te krijgen." zei ze nog steeds met een lach in haar stem. Het was zo lang geleden dat ze samen geweest waren. Ineens bleef ze stil staan "Weet je waari k zin in heb, in het overgooi spel op de palen in de vijver."

Cloud knikte "Ik denk af en toe ook terug aan die tijd, maar het hele huis in afgesloten door sabel, geen zandkorrel komt door haar stenen muur" hij gliamlchte naar haar en gaf aar een kus op haar wang "Dus dat gaat niet"

Verbaast staarde Alexis Cloud enkele seconden aan "Waarom heeft ze het huis dan helemaal afgesloten?" vroeg ze op een erg verbaasde toon aan Cloud. Ze snapte niet waarom, oké zij had haar huis in Koruna ook verkocht aangezien ze niet wist over hoe lange tijd ze weer terug zou komen, maar zij was alleen en hun waren een heel groot gezin met z;n alle.

Cloud glimalchte "We wilden het beschermen voor krakers en vandalen en zo, je weet nooit, of het in tact blijft als je het niet beschermd, dat huis hebben we al heel lang, we verhuizen dan wel vaak, maar dat huis houden we altijd en sluiten we telkens af" hij haalde zijn schouders op

Alexis knikte, "Dan snap ik het." ze was even vergeten dat ze elk jaar ongeveer in een ander huis woonde, het was waarschijnlijk zelfs goed geweest dat ze in de tussentijd van 6 jaren nooit langsgekomen was, dan zou ze zich misschien doodgeschrokken hebben bij het aanzien van een leeg huis en het ergste gedacht. Zachtjes schopte ze tegen de witte bloesem op de grond die daardoor licht opwaaide.

Cloud knikte bij haar gedachten "Nee he, nu moet ik mezelf weer afleren jou gedachten te lezen"n hij glimalchte "Maar dat zou inderdaad gebeurd kunnen zijn." hij knikte en keek naar de dwarrelende blaadjes op de grond. Hij dacht over de vrolijke tijd die ze doorgebrecht hadden.

wat een doodssai gesprek xD
-
Alexis keek hem met een glimlach aan, terwijl de opgeschopte bloemblaadjes zachtjes omlaag dwarrelde alsof het sneeuw was. "Gelukkig dat dat niet gebeurt was." zei ze eerlijk, ze wilde er niet aan denken. Ze liepen samen een ander pad in, waar ze nog meer omsingeld waren door prachtige bloezem bomen die een heerlijke lichte geur afgaven aan de lucht om hen heen.

echt he, aria en gale moeten binne vallen of zo

Cloud gliamlchte naar haar "Gellukkig maar" hij dacht na over iets om te doen terwijl ze tussen de bomen dor bleven lopen. Kleine bloemblaadjes vielen uit de bomennaar beneden. hij verbrandde er een en de zwarte as landde tussen de witte bloemblaadjes op de grond. hij zuchtte en plukte er nog een paar uit alexis'haar

Vaasi racete tussen de bossen door om Gale te ontwijken. Gale kwam ondertussen op een watertol achter hem aan. Er vlogen bloemenslingers voor hem uit en hij riep mentaal tegen Vaasi "Blijf staan!" Hij racete langs een of ander koppel in het bos, maar hij lette er niet op. Hij moest eerst zijn draak te pakken zien te krijgen.

Ben nu eerst naar de kapper

Cloud keek raar op van een drakk en daarna een jongen die langs raceden "Lexis, is dat wie ik denk te herkennnen uit je geheugen en dat van aria... is dat gale?" vroeg hij verbaasd. hij keek alexis aan.

Aria keek van de luchtglimlachend naar Vaasi en Gale. Pas een paar seconden daarna zag ze Cloud en Alexis. Rustig zette ze de landing in om zo laf te gaan kijken wat er gaat gebeuren is niets voor haar. Toxic seusde meteen achter haar aan. Z lande precies voor Gale zijn handden. Als hij die uit stak zou ze er in vallen. ´´Ook leuk jou te zien´´ zei ze terwijl ze hem een kus gaf.

Gale glimlachde en stak snel zijn handen uit. Vaasi stopte achter een boom zodat Gale hem niet zou zien. Hij wilde dat er geen slingers om zijn nek werden gehangen. Dan liep hij voor gek. Hij zag Toxic en zei sarcastisch "Pas maar op dat je niet begroeid wordt met bloemen."

Aria lande glukkig in Gale zijn handen. Ze vergat haast dat Alexis en Cloud verder op stonden. Al snel herinnerde zich het weer. ´´Je hebt toch wel gezien dat Cloud en Alexis verder op staan´´ vroeg Ari rustig terwijl ze em recht aan keek met een live glimlach: Toxic verstijfde en vloog meteen naar een wolk voor de zekerheid. Al zou Aria haar makkelijk vinden. ´´Nee , he, het is al erg genoeg onder de boom´´ zei Toxic terug.

Gale keek achterom en zag Alexis en Cloud. "Nou, dat had ik niet gezien omdat er iemand niet graag volgehangen wilde worden met bloemen." Hij keek geirriteerd naar Vaasi, die zijn tong uit stak. Gale liet daarop de bloemen als een vlecht om zijn nek vliegen en zei mentaal "Toch nog gelukt." Hij grijnsde.

Aria keek glimlachend naarVaasi. ´´Het staat hem goed´´ zei Aria als grap. Daarna dacht ze diep na. ´´Denk je dat je bij Toxic ook ....´´ zei Aria na denkend. Voordat ze kon uit spreken hoorde je boven in de wolken een luide grom. Waardoor je door had dat Toxic er geen zin in had. ´´Dat probeer ik laer misschien nu is het een hopeloze zaak´´ zei Aria.