Het rijk van de Maagd - Koruna: Kroeg T'Haantje

Arra keek hem aan. "Ik denk dat je wel wil weten wat er was en ik ben het je verschuldigt. Ze legde uit dat ze een visioen had gehad en ze vertelde dat ze altijd een meisje zag, maar dat ze niet wie dat meisje was. Ze vertelde niet wat Alys gezegt had, dat hield ze voor zich.

Diego kwam binnen, hij was al best lang niet geweest. Hij ging naar de bar en bestelde een biertje. Daarna ging hij naar de bank, en ging wat anderen noemen 'chillen'. Alleen dit deed hij wel in zijn eentje, want hij zag geen bekende gezichten. Hij hoopte dat er zometeen een bekende zou gaan komen, anders zou het een saaie avond worden.

Luthien keek naar haar toen ze begon te praten en luisterde. Ze had nu echt zijn aandacht getrokken. 'Herken je haar echt niet? Is ze niet van je verleden of zo?' vroeg hij toen, en merkte dat hij geïnteresseerd in haar was. Ach, het maakte niet meer uit. Bovendien was hij echt toe aan gezelschap na de laatste overheersingen.

Alyssa liep met een glimlach de kroeg binnen. Ze had genoeg rede om vrolijk te zijn, ze was terug bij het leger, bij Andrew en deze kroeg bestond nogsteeds. Nog steeds was het een drukke kroeg die gezelligheid uitstraalde. Haar hakken tikte over de houten vloer terwijl ze naar achteren liep. Eenmaal bij de bar ging ze op een kruk zitten en bestelde ze een glas bier/

Diego zag Alyssa binnenkomen en naar de bar toegaan, en stond gelijk op. hij had het nu al gezien, in zijn eentje, hij verveelde zich te pletter. Hij kende haar niet zo goed, maar hij vond haar knap genoeg om mee om te gaan, en aardig genoeg. (;p) 'Hi Alyssa, ken je me nog?' Het was alweer een tijdje geleden, maar hij dacht dat ze hem wel zou herkennen. Hij hoopte het ook.

(en nu ga ik weg, dus ik reageer morgen pas weer... xxx)

Alyssa draaide zich om toen iemand haar begroette. Een niet onknappe jongen stond achter haar en leek haar te kennen. Ze groef in haar geheugen maar kon het niet herinneren wie het was. Wat logisch was als je in 6 jaar tijd honderden dorpjes bezocht had en daar weer misschien duizenden namen had gehoord. Verontschuldigent schudde ze haar hoofd "Om eerlijkt e zijn niet." glimlachte ze.

Diego was teleurgesteld. Hij hoopte dat ze ''ja, jij bent die jongen met wie ik zo leuk heb gepraat in een cafe ooit!' Maar hij liet het niet merken en zei; 'O, naja, het is ook al zo lang geleden! Ik heb ooit met je gepraat in dit cafe geloof ik...' Maar hij liet het gesprek niet een pijnlijke stilte krijgen en vroeg; 'Mag ik erbij komen zitten?'

Alexis liep de kroeg in, het was langgeleden dat ze hier echt binnen geweest was. Maar zo te zien was er niks aan veranderd. Zelfs de bekende sigarenwalm kwam je nog tegemoet. Alexis pumps tikte op de vloer toen ze aan de rand van de bar ging zitten. Nu zag ze dat de barman gewisseld was, hij was jonger dan de vorige. Maar leek al volledig geïntrigeerd te zijn.

Wankel liep Raiden naar binnen. Het was nog steeds moeilijk om met een waterkunst been te lopen vond hij zelf. De jongens waren alles aan het in pakken om naar Cara te verhuizen. Toch bleef Raden bij het dertiende ook al was Cara bij het twaalfde. HIj wou de jongens een kans in hun eigen rijk geven waardoor ze zelf konden kiezen. Hij liep naar de bar en ging er aan zitten. Toen hij op keek zag hij Alexis zitten. ´´Hoi´´ zei hij met een glimlach.

Alexis had net een cola'tje besteld, het was nog net te vroeg voor alcohol. Ze werd nu ook wat te oud om zich half dronken te zuipen. Ze keek op naar de jongen die naast haar ging zitten. Enkele seconden moest ze even snel nadenken wie het ook alweer was. Vooral het 1 been gedeelte kende ze niet. Maar toen ze de stem van de jongen hoorde herkende ze hem "Hey." haar blik ging van zijn been naar zijn gezicht. Ze wist niet of hij er wel over wilde praten, dus stuurde ze hem een vragende blik.

ik weet noet hoe ik met Will moet reageren bij de andere site
----------------------------
Raiden snapte de blik meteen al vond hij het niet al te leuk. ´´Ja ik ben mijn been kwijt en moet ik nu maar doen met een alternatif middel´´ zei Raiden. Hij was er niet blij mee maar er niet over praten vond hij dom. Dat betekende niet dat hij dus met een brede glimlach dat moest te vertellen want dat kan niet.

ehm lat hem een teken geven dat de muziek moet starten...?
-
Alexis glimlachte "Tja, het is wel een keer wat anders, het ziet er wel bijzonder uit, beter dan een houten been" zei ze er zonder over na te denken of hij zo blij zou zijn van haar reactie. "Ik kom de laatste tijd wel veel mensen tegen die wat met hun ledematen doen zeg, laatst ook al iemand die haar voet gebroken had. Niet dat het met deze verwonding te vergelijken is natuurlijk."

dat heeft hij al gegevn volgens mij
----------------
Raide forceerde een glimlach. Hij wis dat ze het goed bedoele dus kon hij maar beter laten merken dat het goed was. ´´Ja het is beter dan een houte been´´ zei Raiden insemend. Hij pakte het glas met water vast en nam er een slok van. Helaas kon hij niet meer dronken worden omdat hij vader was. ´´Maar hoe gaat het met jou´´ vroegRaiden om van onderwerp te veranderen.


-----------------------------
wahhh ik zie de nieue crush van Kurt (hij is hot)

nee hoor heeft ie nog niet gedaan
-
Alexis pakte voor ze antwoorde het glas met cola op en zette dus op haar bovenbeen terwijl ze zich weer wat naar Raiden draaide "Goed." ze stak haar linkerhand op waar haar verlovingsring om hing. "Ik weet niet of je hem kent, maar ik ga trouwen met Cloud." terwijl ze eraan dacht begon haar hele gezicht weer te glunderen van blijdschap.

Raiden keek naar de ring en er kwam van zelf een glimlach op haar gezich. ´´Gefeliciteerd en nee ik ken hem niet. Maar zo te zien is hij heel goed voor je´´ zei Raiden mt een glimlach. Hij zag gewoon dat Alexis er blijmee was. De komende tijd zou hij toch niet met Cara trouwen. Maar het leek goed voor mensen te werken.

"Dankje, hij zit bij Zenan's leger en is gestationeerd bij het rijk van de Waterman." Daar zaten vast meerdere mensen met magie, maar dan had hij zo'n idee waar hij zat. "En hoe gaat het met jouw, afgezien met je been?" vroeg Alexis terwijl ze een slok van de koude cola nam.

Eigenlijk hd Raiden dat wel verwacht al kon hij het niet zeker weten. Alexis zag er niet echt uit als iemand die verliefd was op een twaalfder. Al snapte Raidenzef niet waarom hij zo dcaht. ´´Ehm ik zit te verhuizen uit het tentekamp´´ zei Raiden een beetje voorzichtig. Meestal zou dit niet goed aan komn. ´´Het is niet fijn voor de jongens dus gaan we bij een vriendin van mij wonen´´ zei Raiden. Hij liet wel wat dingen achter maar dat deed hij met een rede.

Alexis wilde eerst lichtelijk geïrriteerd reageren, maar toen hij tot een verklaring kwam over dat zijn jongens het niet fijn vonden begreep ze het al snel. Ze wist dat Anneloes, haar toekomstige nichtje, het in de legerkampen helemaal geweldig vond. vooral doordat ze hier genoeg oefenpoppen had, maar ze kon heel goed begrijpen dat lang niet elk kind het leuk zou vinden om tussen de modderpoelen en ruziende mannen te wonen.

Diego schreef:

Diego was teleurgesteld. Hij hoopte dat ze ''ja, jij bent die jongen met wie ik zo leuk heb gepraat in een cafe ooit!' Maar hij liet het niet merken en zei; 'O, naja, het is ook al zo lang geleden! Ik heb ooit met je gepraat in dit cafe geloof ik...' Maar hij liet het gesprek niet een pijnlijke stilte krijgen en vroeg; 'Mag ik erbij komen zitten?'

Nog steeds ging er geen lampje brande bij Alyssa. "Natuurlijk mag je er bij zitten." zei ze glimlachend terwijl ze een slok van haar bier nam ."Maar om eerlijk te zijn weet ik je naam nog steeds niet." zei ze verontschuldigend. Het was zo stom, maar heel goed was ze niet in namen. Vooral als ze in de tussentijd duizenden namen gehoord had.

Diego werd weer iets opgewekter, hij mocht in elk geval naast haar komen zitten. 'O, eh, ik ben Diego. Ik weet jou naam nog wel, jij bent Alyssa. Ik ben heel goed in namen onthouden, maar jij zo te merken niet.' hij knipoogde naar haar. Zijn drankje stond nog op de andere tafel, maar hij had geen zin om die te gaan halen. Hij bestelde zo meteen wel een nieuwe.

- nieuw.

Scarlet liep rustig de kroeg binnen, er ging zoals altijd een gezellige sfeer terwijl het buiten heel slecht weer was. Gelukkig waren haar haren niet nat geworden door de miezerregen omdat ze een capuchon op had en ze deed hem af. Ze liep naar de bar, waar ze de barman begroette. 'Een water.' Zei ze, wat ze bijna altijd nam en een muntje snel maar onzichtbaar op de tafel stuurde. Ze keek de bar door.

Alexis kon de omschakeling van blote mauwen naar jas nog niet helemaal doormaken. Dat gaf haar zo het gevoel dat de herfst echt doorgebroken was. Dus ze had eerst een soort tussenstap genomen, een dun vestje. Maar het was toch nog best koud geweest buiten. Met haar armen om zich heen geslagen liep ze de kroeg binnen. De warmte viel als een warme deken om haar heen. Ze bleef even stil staan om de gasten te bekijken. Tot haar geluk zag ze Scarlet zitten. Vrolijk liep ze op haar af "hey"

Scarlet keek op toen ze een "Hey" hoorde en draaide zich glimlachend om naar die stem. Ze zag Alexis. 'Hé.' Zei ze opgewekt, blij om Alexis te zien. Ze waren in een avond goede vriendinnen geworden, Scarlet kon het goed met haar vinden. Ze bedankte de barman voor het water.

Alexis ging naast Scarlet zitten. "Is alles goed met je?" vroeg ze op het moment dat ze zat. Het was al een tijdje geleden dat ze Scarlet voor het laatst had gezien, ook al had ze haar maar 1 keer gezien. Scarlet was degene die 1 van haar mooiste momenten van haar leven meegegemaakt had. Dat was al reden genoeg om haar te mogen.

Scarlet keek naar Alexis en glimlachte. 'Ja, met jou? en met Cloud?' Vroeg ze, ze vond het wel jammer dat ze Alexis zo lang niet had gezien. Ze nam een slok van haar water. De barman kwam naar Alexis toe om te vragen wat ze wou drinken. Scarlet steunde met een elleboog op de bar.